ခ်စ္ခ်စ္ႀကီး ရဲ႕ ခ်စ္

တခါ တေလ ၾကေတာ႔ လည္း အတိတ္ ကို ထားခဲ႔ရတာ လြမ္းဆြတ္ မိသား ... အခိ်န္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ေမ႕ထားေပမဲ႔ အစိုးမရတဲ႕ စိတ္က အတိတ္ ကိုျပန္ျပန္ သြားတဲ႔ အခါ... သတိရခ်င္ စရာေတြ ကို သတိရမိသလို... ေမ႕ခ်င္စရာ ေတြကို လည္း သတိရမိတယ္...။

ဟိုးအရင္.. ေရႊစင္ဦး တို႕ သမီးရီးစား ဘဝက ခ်စ္ခ်စ္ႀကီး အိမ္ကို အၿမဲ ဝင္ထြက္ ေနပါတယ္ ခ်စ္ခ်စ္ႀကီး မိဘ မ်ားက အေဆာင္ဖြင္႔ ထားပါတယ္.. ေယာက္က်ားေလး ၂၀ေလာက္ မိန္းခေလး ၂၀ေလာက္နဲ႕  ေပ်ာ္စရာႀကီးပါ.. ခ်စ္ခ်စ္ႀကီး ေမေမ က ထမင္းပါေကၽြးပါတယ္....။

ထမင္းဟင္း ခ်က္ျပဳတ္ၿပီးရင္ ဟင္းထဲ႔တဲ႔ ပုဂံေလးေတြ နဲ႕ တေယာက္စာ တေယာက္စာ ေၾကာင္အိမ္ အႀကီးႀကီးထဲ မွာ ထည္႕ ထားပါတယ္... ေရႊစင္ဦး အဲဒီဟင္းခြက္ေတြ ျမင္ေတာ႔ မွ ၾသ ဟင္းဆိုတာ အဲလို မွ်မွ် တတ ခြဲေဝစားရတာပါလား ဆိုတာ သေဘာက္ေပါက္ ပါတယ္....။

ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသား ေတြက ခ်စ္ခ်စ္ႀကီးကို ခ်စ္ၾကသလို ေရႊစင္ဦး ကိုလည္း ခ်စ္ၾကပါတယ္... အဲဒီ မွာ ျမန္မာျပည္ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္ က မိတ္ေဆြ ေတြ ရ သလို ျဖစ္ရပ္မ်ဳိးစံု ကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္.. တခါက ရွမ္းျပည္ဘက္က ေက်ာင္းသူတေယာက္ ျဖစ္ရပ္ကေတာ႔ တမ်ဳိးဗ်...။

သူက အေဆာင္မွာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနရတဲ႔ အသိုင္းအဝိုင္းထဲကလို႕ ယူဆလို႕ရေအာင္ သံုးႏိုင္ျဖဳန္းႏိုင္ ပါတယ္...၊ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္း ေတြကလည္း အဲဒီရွားပါး တဲ႕ ေခတ္မွာကို အေကာင္းစားေတြ သံုးပါတယ္... တေန႕ေတာ႔ အေဆာင္ဧည္႕ခန္းထဲမွာ အဲဒီ ေက်ာင္းသူ ကို ေတြ႕ခ်င္လို႕ အမ်ဳိးသား တေယာက္ လာေတြ႕ပါတယ္.. ၾကမ္းၾကမ္း တမ္းတမ္း နဲ႕ အဲဒီ ေက်ာင္းသူ ကို အရွက္ခြဲဘို႕ တမင္ ေရာက္ လာ ခဲ႔ျခင္းဆိုတာ သိသာပါတယ္....။

ဒီေက်ာင္းသူက အဲဒီ ေယာက္က်ား ႀကီးကို ေတြ႕ေတာ႔ ျပာေနေအာင္ ေၾကာက္သြားပါတယ္.. အျပင္မွာ သြားစကားေျပာဘို႕ ေခၚပါတယ္.. မရဘူးဗ်.. လူေတြၾကားထဲမွာကို ေအာ္က်ယ္ ေအာ္က်ယ္ နဲ႕ ေျပာပါတယ္... တကယ္ေတာ႔ ဒီေက်ာင္းသူေလး ရဲ႕ ေယာက္က်ား မၾက သမီးရီးစား မက တဲ႕ သူ႕ၿမိဳ႕က ခ်စ္သူပါ... ပညာမတတ္ ေပမဲ႕ စီးပြားေရး ေကာင္းေတာ႔ အဲဒီလူ ရဲ႕ အေထာက္အပံ႕ ကို ယူၿပီး ေက်ာင္းသူ ေလးက ေက်ာင္းလာ တက္ပါတယ္... ေက်ာင္း မွာ ေနာက္ရီးစား တေယာက္ နဲ႕ ေတြ႕ေန ပါတယ္.. အဲဒီမွာ ဟုိလူက ေဒါသ ျဖစ္ၿပီး လိုက္လာတာပါ...။

ေဒါသ ျဖစ္တာမွ ဗ် ... တကယ္႕ကိုဘဲ ေက်ာင္းသူ ေလး ပစၥည္း ထဲ႕လာတဲ႕ ေသတၱာ က စၿပီး တျခား ကက္ဆက္... အကႋ် လိုမ်ဳိးထိ ခ်က္ျခင္း ျပန္ေပးခိုင္း တာပါ... အမယ္ေလးဗ်.. လူၾကား ထဲမွာ အားလံုး ေပးလိုက္ရတယ္.. အရွက္ကို ဗ်န္းဗ်န္းကြဲေရာ မေကာင္းလိုက္တဲ႔ ေယာက္က်ား .....။

ေနာက္ ေက်ာင္းသူ တေယာက္ ကေတာ႔ မႏၱေလး ၿမဳိ႕ နား တဝိုက္ကပါဘဲ... ေယာက္က်ားေလး သူငယ္ခ်င္း ဆိုတာေတြ နဲ႕ တတြဲတြဲ ပါ... ခ်စ္ခ်စ္ႀကီး ေမေမက အၿမဲတန္း သတိေပးေပး ေနရတဲ႔ တေယာက္ ပါ... အဲဒီ တေယာက္ ကေတာ႔ တခါထဲ ပူလာတာက... ဗိုက္..ပါ... ေနာက္ေတာ႔ ဘယ္ သူငယ္ခ်င္း က မွလည္း တာဝန္မယူေတာ႔ အရွက္တကြဲ နဲ႕ ေက်ာင္းကထြက္ၿပီး အေဖ မရွိတဲ႕ ကေလး ေလး ေမြးရပါတယ္ တဲ႕ဗ်ာ... ။

ေက်ာင္းသား ေတြ ကလည္း အစံုဗ်... အဲဒီမွာ ေတာ္ေတာ္ ေခ်ာတဲ႔ ေက်ာင္းသား တေယာက္ ပါဘူး ေသးတယ္... အားအားရွိ မွန္ၾကည္႕ သနပ္ခါးလိမ္း ေနတာ... ေနာက္ေတာ႔ လံုးရာ ကေန တခါထဲ ျပားသြား ပါေလေရာဗ်ာ....။

ေယာက္က်ား မိန္းမ ၂မ်ဳိး လံုး ေရာထားတယ္ဆိုေပမဲ႔... အိမ္ႀကီးက အက်ယ္ႀကီးပါ ... အေဆာင္ ၃ေဆာင္ပါ... အလယ္အေဆာင္မွာက မိသားစုေနၿပီး ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသား ေတြကို ေဘးတဖက္ တခ်က္ မွာ သီးသန္႕ ခြဲထားပါတယ္.. ခ်စ္ခ်စ္ႀကီး အေမ က အင္မတန္ စည္းကမ္း ေကာင္းပါတယ္... ။

သူ႕ရဲ႕ မွတ္ေလာက္ ဖြယ္ရာ စည္းကမ္း တခ်က္ကေတာ႔ ဒီအေဆာင္ မွာ ေနရင္ ရီးစား မထားရ... ရီးစား ရွိၿပီးသား ဆိုလည္း အေဆာင္ မထားပါ... ဆိုတဲ႔ ထူးဆန္းတဲ႕ စည္းကမ္းခ်က္ပါဘဲ... တကၠသိုလ္ တက္ေနတဲ႕ သူေတြ ဘဲ ထားၾကမွာေပါ႔ဗ်ာ.. ဒါေပမဲ႔ ဒီအေဆာင္မွာ ေတာ႔ မရဘူးဗ်... မိဘ ေတြကေတာ႔ သေဘာက် ၾကလို႕ အလုအယက္ ထားၾကတာေပါ႔... ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသား ေတြက ေတာ႔ ဘယ္ႀကိဳက္ ပါ႔မလည္း....ဒါေပမဲ႔ ...ေရာမ ေရာက္ရင္ ေရာမ အတိုင္းေပါ႔....။

အဲဒီ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသား ေတြထဲမွာ လည္တဲ႕ လူေတြ ပါသလို..  ေတာ္ ေတာ္ ရုိးတဲ႕ သူေတြ လည္း ပါပါတယ္...အမ်ဳိးမ်ဳိးေပါ႔....၊ ေက်ာင္းသူ/ေက်ာင္းသား အမ်ားစုက က်ေနာ္႔ ကို မမေရႊစင္.. ခ်စ္ခ်စ္ႀကီး ကုိ ကိုကိုႀကီး နဲ႕ ေလးေလး စားစား ေခၚၾကပါတယ္....။

ေရႊစင္ဦး က အခုေရးတဲ႕ စာေတြ ထဲမွာ သာ အသက္ကႀကီး အခ်ိန္က မစီးေတာ႔ အရွက္ နဲနဲ နဲ႕ ခ်စ္ခ်စ္ႀကီး ခ်စ္ခ်စ္ႀကီး ေခၚေပမဲ႔ အျပင္မွာေတာ႔  အဝိဇၨာ တရား မ်ားဖုန္းလႊမ္း ေန တဲ႔ ေရႊစင္ဦး ဟာ အၾကင္နာ စိတ္ကေလး ေတြ မ်ားေနရင္ ေမာင္ တဲ႔  အၾကင္နာ စိတ္ကေလး မ်ား နဲပါးေနရင္ေတာ႔ ကို............. တဲ႕... ခ်စ္ခ်စ္ႀကီး က ေတာ႔ လူ႕ေရွ႕သူေရွ႕ ဆိုရင္ ေတာ႔ ေဒၚခ်စ္ တဲ႕ လူ႕ကြယ္ရာ ဆိုရင္ေတာ႔ ခ်စ္ ေရ တဲ႔... ဘယ္ေတာ႔ မွ နံမည္ မေခၚဘူးပါ...။

အင္း အဲဒီ သမီးရီးစား ခ်စ္ေကာင္း တဲ႕ အခ်ိန္တုန္းက လည္း အၿမဲတမ္း ခ်စ္ ေရ ခ်စ္ ေရ နဲ႕ တခ်စ္ ထဲ ခ်စ္ ေနမွာ ၾကားေယာင္ သာ ၾကည္႕ၾကပါေတာ႔.... ၊ အဲလာပါၿပီ အေဆာင္ေက်ာင္းသား ထဲက မအူမလည္ တေယာက္ မြန္မြန္ရည္ရည္ နဲ႕ ရုိးရုိးသားသား ပါဘဲ... သူမ်ားေတြက ဘယ္လို ဘဲ မမေရႊစင္ ေခၚေခၚ သူက မၾကားတာလား ရုိး တာလား ေတာ႔ မသိဘူး.. ။

က်ေနာ္ ကို အၿမဲဘဲ မမခ်စ္... မမခ်စ္ နဲ႕ ေခၚပါတယ္... က်ေနာ္ လည္း စၾကားတုန္း ကေတာ႔ ဒီလူ ေနာက္တာလား ေပါ႔... ေနာက္ေတာ႔မွ သူက ရိုးရုိး ဘဲ ခ်စ္ခ်စ္ႀကီးက ခ်စ္ လို႕ ေခၚေတာ႔ က်ေနာ္ နံမည္ မွာ ခ်စ္ ပါတယ္ ထင္ၿပီး ေလးေလး စားစား နဲ႕ ေခၚ ေနတာပါလား ဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားပါတယ္..။

သ စကား ေျပာတာ ကလည္း ျမန္ေတာ႔ ေခၚရင္းတန္းလမ္း မမခ်စ္.. မ..ခ်စ္ ကေန တခါ တေလ က်ေနာ္႔ နားထဲ ခ်စ္ လို႕ ၾကားလို႕ ေမာင္ လို႕ေတာင္ ျပန္ထူးခ်င္ေသး.... တရက္ေတာ႔ ဗ်ာ .. ခ်စ္ခ်စ္ႀကီး ေရွ႕မွာ မမခ်စ္ ျခင္း ထပ္ၿပီး စကားေတြ ေျပာပါတယ္... ခ်စ္ခ်စ္ႀကီး ကေတာ႔ မ်က္ႏွာႀကီး နီနီ လာပါတယ္... ေနာက္ ေက်ာင္းသား လည္း ထြက္သြား ေရာ ေဟ႕ မင္းကို မမခ်စ္ တဲ႕လား တဲ႕.. အင္း ဟုတ္တယ္ ေလ အၿမဲတမ္း သူက အဲလို ဘဲ ေခၚတာ ... ဆိုေတာ႔ ရွင္း မျပဘူးလား တဲ႕ ... မရွင္းပါဘူး လို႕ သူ ရွက္သြားမွာ စိုးလို႕ပါ လို႕....။

ေခၚစမ္း ပါေစ မမခ်စ္.. မမခ်စ္ တဲ႕ ဟားဟားးးးးးး  ဆိုၿပီး က်ေနာ္ က စေတာ႔ အမယ္ လက္သီး နဲ႕ ထိုးခ် လိုက္တာဗ်ာ... ဒုန္း ကနဲ ေနတာဘဲ..... ခ်က္ျခင္းကို ဖူးေရာင္လာတာဘဲ ... ခ်စ္ခ်စ္ႀကီးရဲ႕ လက္သီးပါ ..  နံရံႀကီး ကေတာ႔ တုတ္တုတ္မွ်မလႈပ္...။

ေလးစားစြာျဖင္႔

စာေရးသူ - ေရႊစင္ဦး

.