ကျနော် လည်ခဲ့သော အိမ်ကလေးများ (၅) အပိုင်း (၁)

ကျနော် ဒီတခါ လည်မှာတော့ တမြို့ထဲ မဟုတ်တော့ ပါဘူး..၊ မြို့ခြားသွားပါပြီ.၊ ချစ်ချစ်ကြီး နဲ့ ယူပြီး တဲ့နောက်  ကျနော် ဟာ ချစ်ချစ်ကြီး မပါဘဲနဲ ဘယ်ကိုမှ ခရီးမထွက်ဘူးပါဘူး..၊ အမှန်တော့  ချစ်ချစ်ကြီး ကလည်း မခွဲနှိင်လို့ ဘယ်မှမလွှတ်တာပါ.. သူမပါဘဲနဲ ကျနော့် ကို စာအုပ်ဆိုင်တောင် မလွှတ်ပါဘူး..၊ နောက်တော့ ကျနော် လည်း ပျင်းလို့ ဟိုသင်တန်းတက် ဒီသင်တန်းတက် နဲ့ သူငယ်ချင်းအသစ် တွေ ရလာပြီ ဆိုတော့ ချစ်ချစ်ကြီး ရဲ့ အုပ်ထိမ်းမှု့ အောက်ကနေ ရုန်းထွက်စပြုပြီပေါ့..။

ကျနော် အဲဒီမြို့ကလေးကို ချစ်ညီမ နဲ့ အတူသွားခဲ့တာပါ..၊ သွားတုန်းကတော့ ချစ်ညီမ နေတဲ့ မိုးကုပ် မန္တလေး လမ်းဘေးမှာ ရှိတဲ့ ရှေးတုံးက ဝါးဖြူတောင်စခန်း လို့ လူသိ များတဲ့  (ကိုကြီးကျောက် စာတွေထဲမှာ အမြဲပါတယ်) ချစ်စရာရွာကလေး စီကိုပါ..၊ အဲဒီကနေမှ ချစ်ညီမ အမျိုးတွေ ရှိတဲ့ တကောင်း ကို ခရီး ဆက်ခဲ့ပါတယ်..။

မြန်မာ အစ တကောင်း က ဆိုတဲ့ စကားပုံတောင်ရှိ သေးတော့ ကျနော် ဟာ တကောင်းကို တော်တော် စိတ်ဝင်စားပါတယ်.၊ ကျနော်တို့ သွားတဲ့ အချိန်ကတော့ တကောင်း ကိုကားလမ်းပေါက်သွားပြီဆိုတော့ သွားရတာ လမ်းခရီးသာသွားပါပြီ..၊ အရင်တုန်းက ချစ်ညီမ တို့ နေခဲ့တုန်းက ရေလမ်းခရီး တခုသာရှိတဲ့ အတွက် သွားရေးလာရေး တော်တော်ခက်ခဲ တဲ့ အကြောင်း သိခဲ့ရပါတယ်..။

တကောင်းမြို့ကလေး ဟာ ဧရာဝတီရဲ့ အရှေ့ဘက်ကမ်းမှာ ရှိတဲ့ မြစ်ကမ်းနဘေးက အပြစ်ကင်းတဲ့ မြို့ကလေး ပါ..ရိုးသားမှု့တွေ နွေးထွေးမှု့တွေနဲ့ မြန်မာ့ ရိုးရာ ဓလေ့စရိုက်တွေ အများကြီး တွေ့နိုင်သေးတဲ့ မြို့ကလေးပါဘဲ..၊ ကျနော် တို့ တည်းခိုတဲ့ ချစ်ညီမ ရဲ့အဖွားလေး (ဖွားသောင်း)ဟာ အသက် ၇၀ ကျော်တဲ့ မြန်မာ ဆေးဆရာမကြီးပါ..၊ အိမ်မှာ အနီးဝန်းကျင် ရွာလေးတွေက ဆေးလာကုတဲ့ လူနာတွေ အများကြီး ပါဘဲ..၊ မြန်မာ ဆေးနည်း တွေကို ကျွမ်းကျင်စွာ တတ်မြောက်ထားတဲ့ အဖွားသောင်း ရဲ့ ဆေးကုသ ပုံတွေဟာ ဖြင့် အင်မတန် စိတ်ဝင်စားစရာ ကောင်းလှပါတယ်။

မနက်ဆိုရင် ဖွားသောင်း ဟာ သနပ်ခါး တွေဖွေးနေအောင် လိမ်းပြီး သမီးတွေ အသင့်ပြင်ထားတဲ့  ဘုရား ဆွမ်းတော်ကပ်၊ နောက်ပြီး သူ့ထက် အသက် ၁၀နှစ်လောက် ကြီးတဲ့  သူ့ အိမ်ထောင်ဘက် အဖိုးလေး နဲ့ စားကြ သောက်ကြပါတယ်..၊ အဲဒီ အဖိုးလေး ကလည်း တမြို့လုံးမှာ အသက်အကြီးဆုံး ထင်ပါတယ်။ ကျနော်တို့ သွားတုန်းကတောင် ဖွားသောင်း နဲ့ ၁၀ နှစ်ကျော် ကွာတာဆိုတော့ အသက် ၈၀ ကျော်ပါပြီ။ အခုလေးတင် ဖွားသောင်း တို့ တကောင်းက ဧည့်သည်တယောက်လာလို့ မေးလိုက်တာ ဖွားသောင်းက ၈၃ နှစ် အဖိုးလေးက ၉၃ နှစ်ရှိပါပြီတဲ့၊ ကုသိုလ် ကောင်းလိုက်ပုံကတော့ အခုထိ ကျမ်းကျမ်းမာမာ ရှိနေကြ တုန်းပါဘဲ..။

ကျနော်က ဖွားသောင်း ဆေးကုတာကို စိတ်ဝင်စားလို့တောက်လျှောက် ကြည့်နေမိတယ်..မနက် ဆိုရင် အနီးအနားက ရွာတွေက ဆေးကုဘို့ ရောက်လာကြတာ တဖွဲ့ပြီးတဖွဲ့ပါဘဲ..၊ တချို့ အိမ်မှာ နေပြီး ဆေးလာကုတဲ့ သူတွေတောင် ရှိပါတယ်..။

ကျနော်ရှိ တုန်းကတော့ အများစုက ဖျားကြနာကြ တဲ့ သူတွေပါဘဲ..၊ နောက် အရိုးကြီး ငေ့ါထွက်နေတဲ့ လူနာလည်း ပါတယ်..၊ အဲဒီ့ အရိုးထွက်နေတဲ့ လူနာကတော့ နာလွန်းလို့ အော်ဟစ်နေတာ ဖွားသောင်း က မေးမေး ပြောပြောနဲ့ အရိုးကြီးကို ဆွဲသွင်းလိုက်တာ လူနာမှာ အော်ချိန်တောင် မရလိုက်ဘူး အကောင်း ပကတိ ဖြစ်သွားရော..။

နောက်တယောက်ကတော့ မျက်စိကျိန်းလို့ လာပြတာပါ..၊ မျက်စေ့ ၂လုံး နီရဲ နေတာ..အဲဒါ ဖွားသောင်းက မန်းပေးလိုက်တယ်..၊ နောက်နေ့ မန်းပြီးရင် ပျောက်ပြီလို့ ပြောပါတယ်..၊ ထူးဆန်းတယ်နော် မျက်စင်း ဆေး ကုမဏီတွေ ဒေဝါလီခံရကိန်းဘဲ..၊ နောက်ပြီး သူ့ထက် ထူးဆန်းတာက မျက်လုံးထဲက တိမ်တွေ ကိုပါ တဖြေးဖြေး ပါးအောင်လုပ်ပြီး နောက်ဆုံးမခွဲ မစိတ်ရဘဲနဲ့ ပျောက်အောင် လုပ်နိုင်တာပါဘဲ..။

ဖွားသောင်း ပေးတဲ့ ဆေးတွေ ဘယ်က ရလည်းလို့ စပ်စုလိုက်တော့ တကောင်း ပတ်ပတ်လည် မှာ ရှိတဲ့ တောတောင်တွေက ဖွားသောင်း ရဲ့ ဆေးခင်းကြီးပါဘဲ တဲ့ .၊ တခါတလေ တော့ အထက်ဘက် ဖွားသောင်းရဲ့ အမ (ချစ်ညီမ ရဲ့ အဖွား)ရှိတဲ့ တောတောင် တကြောဟာဖြင့် ဖွားသောင်းရဲ့ ရှားပါး ဆေးမြစ်များ တူးဖော်ရာ ထပ်ဆင့် နေရာ တွေပါဘဲ..၊ ဖွားသောင်း နဲ့ အဖွားရွာကို လိုက်ပြီး ဆေးမြစ်တူး ဘူးတဲ့ ချစ်ညီမ အပြောရဆိုရင်တော့ ဖွားသောင်းဟာ ရောက်တဲ့ နေရာကို အလွတ်မပေးဘူး သူ့ အတွက် ဆေးဝါးတွေ အမြဲတန်း ရှာဖွေတွေရှိဆိုဘဲ..။

ကျနော် ဖွားသောင်းတို့ အိမ်နောက်ဖေးက ကော်ဖီခင်းကိုလည်း တကောင်းက မမေ့နိုင်တဲ့ စာရင်းထဲမှာ ထည့်ချင်သေးတယ်..၊ ခြံအကျယ်ကြီးမှာ ကော်ဖီပင်တွေ စိုက်ထားတာ အများကြီးပါဘဲ..၊ တနှစ် ထွက်တဲ့ ကော်ဖီစေ့ တွေကို ကိုယ်ဘာသာကြိတ်ပြီး တဆွေလုံးတမျိုးလုံး တနှစ်စာ သောက် မကုန်ပါဘူးတဲ့..၊ ကျနော်က ကော်ဖီ အရမ်းကြိုက်ပါတယ်..၊ ဒါပေမဲ့ super coffee mix လောက် အကောင်းလုပ် သောက်လာတဲ့ ကျနော် ပါးစပ်ထဲမှာတော့ ဖွားသောင်း တို့ အိမ်က နှပ်ပေးတဲ့ ကော်ဖီကို သောက်ရတာ တကယ် မမေ့တဲ့ နိုင် ပါဘဲ..၊ နောက်ပြီး ဖွားသောင်း တို့ အိမ်က မီးဖို ကြီးထဲမှာ ထင်းမီးဖိုတွေ ၂ဖို ၃ဖိုလောက်နဲ့ ချက်ကြပြုတ်ကြပြီး ပျော်ပျော်ပါးပါး ဝိုင်းဖွဲ့ စားသောက်ခဲ့ ကြတာကိုလည်း မမေ့တော့ဘူး..၊။

ပိုပြီးမမေ့ရက်စရာက ကျနော် မြို့ပေါ်မှာ မစားရတဲ့ အစာတွေ စားခဲ့ရတာကိုး တောဝက်သား အဆီမရှိဘူး အသားနဲ့ အခေါက်နဲ့ဘဲ.၊ ဂျီသား အင်မတန်နူးညံ ပြီး ချိုနေတာပါဘဲ..၊ ဆတ်သားခြောက် မီးဖုတ်ကလည်း မီးကျီးအကြီးကြီးတွေ နဲ့ ဖုတ်ထားတာ ဆိုတော့ မွှေးပြီး ကျွတ်ရွနေတာပါဘဲ..၊ ဆမ်းထားတဲ့ ဆီကလည်း ဆုံမှာ ကျိတ်တဲ့ ဆုံဆီ စစ်စစ်တွေ ဆမ်းထားတာ ဆိုတော့ မွှေးနေတော့တာပါဘဲ..။

ကျနော်တို့ သွားတဲ့ အချိန်တုံးက ဆောင်းတွင်းကြီး ဒါပေမဲ့ မိုးတွေဆက်ရွာနေတာ..၊ နှစ်ရက်လောက် ကြာတော့ မိုးရပ်သွားပြီး ပုရစ်တွေ ရလာပါတယ်.။ ကျနော်တို့ မန္တလေး သားတွေကလည်း ပုရစ်ဆိုရင် ကြိုက်သလား မမေးနဲ့ ဆိုတော့ ဈေးကလည်း မန္တလေး မှာ ဆိုရင် အလကားရတဲ့ ဈေးနှုန်းလောက်ဆိုတော့ ကျနော် ဖြင့် ဈေးသွားပြီး အများကြီးဝယ်ပြီး ကြော်စားပစ်လိုက်တာ..။ မန္တလေး ထိတောင် ပါလာပါ သေးတယ်ဗျာ..၊ ခင်ဗျားတို့နဲ့ မတွေ့လို့ မကျွေးလိုက်ရတာပါ..။

အပိုင်း (၂) ဆက်ဖတ်ပါရန်
.