ငယ်ဘဝ များ (၁ဝ) နှင့် ကျနော့် ချစ်ခရီး ၁၁ နှစ် အပိုင်း (၆)

blog ရေးရတာလည်း မလွယ်ပါဘူးဗျာ၊ စီစစ်ရေး တွေကများသား၊ ခဏနေ ညီမလုပ်တဲ့ သူက လာကြည့်လိုက် ခင်ဗျား ထမင်းထုပ် မပို့နိုင်ဘူး၊ လျှောက်ရေးမနေနဲ့တဲ့။ ခဏနေ ချစ်ချစ်ကြီး ကလာလိုက် မင်း မဟုတ်က (နိုင်ငံရေး)၊ ဟုတ်က (အချစ်ရေး) တွေ လျှောက်ရေး မနေနဲ့ တဲ့၊ ကျနော် က ကျနော်ရေးတာ က ဟုတ်က၊ ဟုတ်က တွေကြီးပါဘဲလို့။

ကဲ ကျနော် တို့ ရဲ့ အမှတ်တရ လေးတွေဆက် လိုက်ကြရအောင်၊ ကျနော်လည်း ဟုတ်က ဟုတ်က တွေကို ကြီးပြောနေတာ ဆိုတော့  ကိုယ့်အကြောင်းကိုယ်မို့ တော်သေးတာပေါ့နော် ၊ တော်ကြာ ကျနော့် ရဲ့ favorite blog ထဲကလို ဆိုရင် ဖော်ကောင် ဆိုပြီး စုံထောက်ငှားပြီး လုပ်ကြံခံမှာကို ကြောက်နေရအုန်းမယ်။

ကိုမင်းဒင် ကြီးရေ သတိထားဗျို့၊ ယုံရတာ မဟုတ်ဘူး၊ (အင်းစိန် CID က ဆားပုလင်း နှင်းမောင် ဆိုတာလည်း အတော် တော်ဆိုဘဲ) ခင်ဗျားနေတာကလည်း (မင်းဒင်ဆိုတာ ဘယ်သူလဲ ဆိုတဲ့မေးခွန်းကို အဖြေမပေးချင်ဘူး။ မင်းဒင်ဆိုတာ တကယ့်ဇာတ်လိုက်တစ်ယောက်။ အပြင်မှာ တကယ်ရှိနေတယ်။ လှပတဲ့ပယ်လယ်ကမ်းစပ်ရဲ့ တစ်နေရာမှာ တစ္ဆေခြောက်တဲ့ နှစ်ထပ် ရဲတိုက်ကြီး တစ်တိုက်ရှိတယ်။ အဲ့ဒီ အဆောက်အဦးထဲက မနောမယ ကွမ်းဘမ်းကို ဘေးမှာထားပြီး မနောမယ ကွန်ပျူတာတစ်လုံးနဲ့ တစ်တောက်တောက်ခေါက် အလုပ်တွေရှုပ်နေတာ မင်းဒင်ပေါ့ဗျာ။)  (ashin mettacara blog မှ ကိုမင်းဒင် ၏ နေရပ် ကိုကူးယူဖော်ပြပါသည်) ဆိုတော့ လုပ်ကြံခံနေရလို့ ကျနော်တို့ စာဖတ်သူများ ဇာတ်လမ်းစုံကို မသိလိုက်ရဘဲ ဖြစ်နေအုန်းမယ်ဗျာ။

ကဲ ကျနော် လည်း ဖော်လက်စနဲ့ ဆက်ပြီး ဖော်ကောင် လုပ်လိုက် ရအုန်းမယ်။ ကျနော် ရဲ့ ချစ်ချစ်ကြီးက လည်းသိပ်တော့ ခေသူမဟုတ် ဘူးဗျ၊ တရက်တော့ အရက်သောက်ပြီး ကျနော်စီလာတယ်၊ ဘာ ညာ လာရစ်တာပေါ့ဗျာ၊ ကျနော် ကလည်းသိတာပေါ့၊ သူ ဘယ်လောက် သောက်လာတယ်၊ ဘယ်လောက်ထိ မူးလာတယ်ဆိုတာ၊ ဒါပေမဲ့ အသာဘဲ အလိုက်သင့်ပြောပြီး ဆက်ဆံလိုက်တာပေါ့။

စိတ်ထဲကတော့ ငါမပါဘဲ ဒင်းတယောက်ထဲ ဒီလို ကောင်းတာလေး သောက်ပြီး အရသာခံနေလို့ ဘာရမလည်း၊ ပညာ သုံးလိုက်အုံးမှ ဆိုပြီး၊ နောက် နေ့ကြ အေးဆေး ပြောပြတယ်ဗျာ၊ အရက် သောက်တာ ကောင်းလားလို့၊ မကောင်းပါဘူးတဲ့၊ ပြန်ဖြေတယ်။

ကျနော်က မဟုတ်ပါဘူး ကောင်းပါတယ်လို့ ကောင်းလို့ သောက်ကြတာပေါ့၊ ယောက်ကျား ၁၀၀ ကို အရက် သောက်ဖို့ သွားခေါ်ကြည့် ၉၉ ယောက်လောက်တော့ လိုက်မှာဘဲလို့၊ ဒီလောက် ကောင်းနေတာကိုး၊ ဒါပေမဲ့ မကောင်းတဲ့ အရက်ရဲ့ ဆိုးကျိုးတွေကို သိပြီးမသောက်ဘဲ နေနိုင်တာကမှ တကယ့် ယောက်ကျားကောင်း ဆိုပြီး စကားထည့်ပေး လိုက်တာ၊ နောက် ဘယ်တော့မှ အရက်သောက်တဲ့ အသံမကြားရတော့ ဘူးဗျာ၊ ပိုင်တယ် မဟုတ်လား ။

အမှန်တော့ဗျာ ကျနော်လည်း သောက်နေကျ ၊ ကျနော့် အဒေါ်အငယ် က ကချင်ပြည်နယ် မှာ အလုပ်လုပ် နေတာဆိုတော့ ကျနော်တို့ စီလာလည်ရင် (အထူး သဖြင့် ကျနော့် အတွက်ပေါ့၊ ကျနော် ကသိပ်မကောင်း တာ သိနေတာကိုး) ကချင် ဆေးအရက်ဆိုပြီး၊ ကချင် ဆန်အရက် ဦးရေထဲမှာ ကချင်ဆေးမြစ် တွေထည့်ပြီး နှစ်ပေါက်စိမ်ထားတဲ့ ဆေးအရက် နီနီ တွေကို ဂါလံ ပုံးလေးနဲ့ ထည့် ထည့်ပြီးယူလာတာ၊။

အကြမ်း ပန်းဂံ ထဲကို နဲနဲလေး ထဲ့ပြီး မီးခြစ်ဆံ နဲ့ ရှို့လိုက်ရင် တကယ် မီးတောက်တဲ့ ကချင်ဆေးစိမ် အရက်ပြင်းတွေပါ။ မိန်းခလေး တွေနဲ့ သင့် တော်တယ် တလတခါ နဲနဲစီ သောက်ဆိုပြီး၊ သူ တခါလာရင် တပုံး တပုံး ယူ ယူလာပေးတယ်ဗျ၊ မေမေ ကလည်း ဆေး ဆိုတော့ ဘာမှ မပြောတော့ ဘူး၊ ကျနော် ကတော့ ဆေးအဖြစ်က ကျော်လွန်ပြီး ..... သိတယ်မဟုတ်လား၊ အဲဒီလို ကောင်းကြောင်းလေးက သိနေတော့ သူတယောက်ထဲ ကောင်းနေတာ မကျေနပ် လို့ ပညာတွေသုံးပြီး ပိတ်ပင် ထားတာ လေ။

ဒီလို့နဲ့ သူ့မှာတော့  သူတော်ကောင်း ကြီးဖြစ်လို့ပေါ့၊ အမှန်က ကျနော် တော်လို့နော်။ ဒီလိုနဲ့ ကျနော်တို့ ၂ယောက်ဟာ ကိုယ် ဆရာဖြစ်လိုက်၊ သူ တပည့်ဖြစ်လိုက် (ယောင်လို့ သူဆရာဖြစ်လိုက်) နဲ့........ နှစ်ပေါင်းများစွာ ဖြတ်သန်းခဲ့ ကြပါတယ်။ ငြင်းတာခုံတာတွေကတော့ ပြောမနေပါနဲ့နော် ကျနော်က စာထဲမှာသာ အလွယ်ရေးထားတာ၊ တကယ်က ကျနော်ကလည်း အရာရာကို တော်တော် နဲ့ အလျှော့ပေးတာ  မဟုတ်တော့၊ ပြသာနာ ဆိုတာ အမြဲတန်း ရှိနေပါတယ်။

သူကလည်း ခေါင်းက တော်တော်မာတယ်။ တခါ ကဆိုရင် ကျနော်တို့ ပြသာနာ ကတော်တော် ကြီးသွားတယ် ထင်တယ်၊ ကျနော် မှတ်မိသလောက် ပြောပြရင် နိုင်ငံရေးနဲ့ ဘဲ သက်ဆိုင်မယ် ထင်တယ်၊ ကျနော် ကလည်း လမ်း ခွေး၂ကောင် ကိုက်တာက စပြီး အစိုးရမကောင်းလို့ ကအရင် စပြောလိုက်တာ ဆိုတော့၊ ကြာတော့ စိတ်မရှည်တော့ ဘူးထင်တယ်၊ ကျနော် ကလည်း တခြား ဟာတွေသာ လျှော့ ရင် လျှော့မယ်၊ နိုင်ငံရေးမှာတော့ မလျှော့ဘူး။

အဲဒါနဲ အတော် ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဖြစ်ကြပါတယ်။ အဲဒီမှာ ကျနော်က ဒီအစိုးရ (မဆလ) သေချာပေါက် ပြုတ်ကျရမယ်ဆိုတာလည်း အလွန်အကျူးပြောလိုက်တယ်။ ကျွန်ခေတ်မှာတောင် စာတလုံးမှ မတတ်တဲ့ ကျွန်တွေ တောင် ကျွန်ဘဝက လွတ်မြောက်ခဲ့သေးတာဘဲ၊ အခုဟာက အဲဒီခေတ်က ကျွန်တွေ ထက်တော့  သာသူတွေကြီးဘဲလို့ ၊ အားလုံး စာတတ်ကြတယ်၊ မကောင်းဘူး ဆိုတာလည်း သိကြတယ်၊ အဲဒီတော့ တချိန်မှာတော့ သေချာပေါက် ဒီအစိုးရ ခွေးကျ ကျမယ်ဆိုပြီး ပြင်းပြင်းထန်ထန် ပြောလိုက်တယ်။ (မဆလ အစိုးရ၊ မဆလ အစိုးရ)

သူကလည်း သူ့ဆိုဆုံးမ တရားထဲမှာ တော်တော် ဘောင်ဝင်နေပြီ ဖြစ်တဲ့ ကျနော် ကဒီလို့ ဒေါသ တကြီးနဲ့ မဟုတ်တရုပ် (သူ့ စိတ်ထဲမှာ တကယ်မဖြစ်နိုင်ဘူး  ထင်နေတာကိုး) ပြောတာဆိုပြီး တော်တော် စိတ်တို သွားပါတယ်။ အဲဒီမှာ ကျနော်တို့ ပထမ ဆုံးအကြိမ် အဖြစ် ရက်ပေါင်းတော်တော် ကြာကြာ မခေါ်ဘဲ နေကြပါတယ်။

နဲနဲကြာလာတော့ ကျနော် ကသိပ်ခေါ်ချင်နေပြီ၊ ဒါပေမဲ့ အလျှော့ မပေးချင်တဲ့ စိတ်ကြောင့် မန္တလေး မှာ နေရင် ခေါ်မိမှာဆိုးလို့ ပြည်ကိုလစ်သွားပါတယ်၊ အဲဒီမှာ ကျောင်း လည်းပိတ်ထားတာ ဆိုတော့ ကျနော် လည်း အဒေါ်ဆီကို ထွက်သွားလိုက်ပါတယ်။

အဲဒီမှာ ဆရာသမားက သူ့ကို တကယ်ပြစ်သွားပါပြီဆိုပြီး ခံစားချက်တွေ ပြင်းထန်ပြီး သင်္ကြန်မှာ သီချင်းတွေ တက်ဆိုလို့ ကျနော့် သူငယ်ချင်း တွေက သနားပြီး ၊ နင် မြန်မြန် ပြန်လာတော့ ခဏနေ အရည်းကြီးဖြစ်သွားလိမ့်မယ်၊  ပြီးတော့ တိုက်သစ်တွေ လည်း  ဆောက်နေ ရ အုန်းမယ်ဆိုပြီး ဖုန်းဆက် ခေါ်ကြပါတယ်။

အရည်းကြီး ဖြစ်ရမယ့် အကြောင်းက ကျနော် ထွက်သွားတဲ့ နေ့က စပြီး မုတ်ဆိတ် မွှေးတွေ၊ နှုတ်ခမ်းမွှေး တွေ မရိပ်ဘဲထားတော့ တအားရှည်နေလို့ ပြောကြတာ၊ တိုက်သစ် ဆောက်ရမယ် ဆိုတာက သင်္ကြန်မှာ အလွမ်းသီချင်း တွေ ဆိုတာကို ရည်ရွယ်ပြီးပြောကြတာပါ၊ သူ့သီချင်းလေးက၊ ကျနော် မေ့ နေလို့သွား မေးလိုက်အုန်းမယ်။ အနားလာလို့ မေးလိုက်ပါပြီ၊ ခွန်သန်းထွန်း ရဲ့ ညောင်ညိုပင် လမ်းခွဲ တဲ့။

ကျနော် တခုပြောဘို့ မေ့သွားတာက ကျနော့် ချစ်ချစ်ကြီးက တီးဝိုင်း မှာ သီချင်းဆိုတယ်၊ ဂစ်တာ တီးတယ်၊ မန္တလေးက မြို့မ တီးဝိုင်းတို့၊ ရည်မွန် တီးဝိုင်း တို့ လို့ နံမည်မကျော်လာတာ ကတော့၊ တခါ လာငှားရင် တခါနံမည် ပြောင်းပြီး တီးကြလို့ပါ၊ အရင်နံမည် နဲ့ ဆိုရင် အားပေးမဲ့သူ မရှိမှာ စိုးလို့တဲ့ ။ သူကတော့ အသံတော်တော် ကောင်းပါတယ် (ကျနော်ထင်တာလေ ဟဲ..ဟဲ ဖားထားရတာ)

အဲဒါနဲ့ ကျနော်လည်း နဂိုကထည်းက ပြန်ချင်ချင် ဆိုတော့ ပြန်လာလိုက်တာပေါ့ဗျာ၊ အဲဒီမှာ မုတ်ဆိတ်မွှေး၊ နှုတ်ခမ်းမွှေး၊ ဆံပင် အရှည်ကြီးနဲ့ တောပုန်း ကြီးကို တွေ့လိုက်ရတော့တာပါဘဲ။  ကျနော့် အတွက် သူကိုယ်တိုင် ဂစ်တာတီးပြီး ဆိုထားတဲ့ c60 Sony သီချင်းခွေလေးကိုင်လို့ သူလည်း တော်တော် နောင်တရသွားပါတယ်။

နောက် ကျနော့် ကို စိတ်မကောက်ရဲတော့ ပါဘူး၊ နိုင်ငံရေးကတော့ အဲဒီလို အကြီးအကျယ် နောင်ဂျိန်ချပြီး သိပ်မကြာဘူး တနှစ်၊ နှစ် နှစ် လောက်ဘဲ ရှိမယ်ထင်တယ်၊ ၈၈ အရေးအခင်းကြီး စဖြစ်ပါလေရောဗျာ။ အဲဒီမှာ .............။

အခန်း (ရ) ကို ကျနော် နောက်မှ ဘဲ ဆက်ရေးပေးပါတော့မယ်၊ ကျေးဇူး ပါဘဲဗျာ။