ပင္စင္နာတစ္ဦး၏ အာလူးမွတ္တမ္း (၈)
အင္တာေန႐ွင္နယ္ သႀကၤန္
အင္တာေန႐ွင္နယ္ သႀကၤန္
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ႐ုိးရာသႀကၤန္၊ ၀ံသာႏုေခတ္ရဲ႕ ရယ္တာေပါ့သႀကၤန္၊ ဂ်ပန္ေခတ္ရဲ႕ ေယာေရာ႐ွိသႀကၤန္၊ ႏုိင္ငံေရးေခတ္ စီးပြားေရးသမားမ်ားရဲ႕ သ႐ုပ္ပ်က္သႀကၤန္တုိ႔ကုိ ျဖတ္သန္းလာၿပီးတဲ့ေနာက္ မ်က္ေမွာက္ ေခတ္ ႐ုိးရာယဥ္ေက်းမႈသႀကၤန္ ကုိ ႀကံဳရျပန္တယ္။ ဖလဲတုိ႔ ဘဲလ္တုိ႔နဲ႔ ႐ွိတ္ဆဲြတဲ့ သႀကၤန္ေပမုိ႔ကုိးလုိ႔ ေခတ္ စာဆုိမ်ား စာဖဲြ႕ၾကလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။
ျမန္မာတုိ႔ ရဲ႕ ႐ုိးရာႏွစ္သစ္ကူးသႀကၤန္ကုိ လူမ်ိဳးတုိင္း၊ ဘာသာ၀င္တုိင္း အလြန္စိတ္၀င္စားၾကတယ္။ ၀င္ေရာက္ ဆင္ႏဲႊၾကတယ္။ သႀကၤန္ခါရဲ႕ ႐ုိးရာယဥ္ေက်းမႈအႏွစ္သာရကုိ မသိေသာ္တုိင္မွ အျပင္ပန္း အားျဖင့္ ကစားေပ်ာ္ၾကပံုကုိ သိျမင္ၾက႐ံုနဲ႔ ၀င္ေရာက္ဆင္ႏဲႊၾကတယ္။
သႀကၤန္ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ အႏွစ္သာရကုိ သိတဲ့ အခါမွာ ပုိလုိ႔ ၾကည္ႏူးၾကတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ေခတၱ ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ႏွစ္ကာလအတန္ၾကာေသာ္ လည္းေကာင္း ေနထုိင္တဲ့ ႏုိင္ငံျခားသားမွန္သမွ်ဟာ သႀကၤန္ အခါကာလ ကုိ တသသ သတိရၾကစၿမဲပင္ ျဖစ္ တယ္။ မႏွစ္သႀကၤန္တုန္းက အမွတ္မထင္ ႏုိင္ငံျခားသား တစ္ဦး နဲ႔ သႀကၤန္မွာ ေတြ႕ဆံုခဲ့ရလုိ႔ သူ႔ကုိ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕တစ္ပတ္ မ႑ပ္ေတြ လည္ျပၿပီး သႀကၤန္ပဲြေတာ္ ႏဲႊေပ်ာ္ ေနၾကပံုေတြကုိ ျပသခဲ့တယ္။ သူကလည္း တစ္ဖက္က သႀကၤန္မွာ ၀င္ေပ်ာ္ပါးလုိက္၊ တစ္ဖက္ က လည္း မွတ္တမ္းတင္ ေရစုိတာေတာင္မွ သူက စိတ္မ ဆုိးခဲ့ပါဘူး။
သူဟာ ကမၻာလွည့္ခရီးသြားပီပီ အတုိင္းတုိင္း အျပည္ျပည္ ေရာက္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခုလုိ တုိင္း ျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳး နဲ႔ ခ်ီၿပီး လူတန္းစားမေ႐ြး အ႐ူးအမူးကစားတဲ့ ေပ်ာ္ပဲြမ်ိဳး မေတြ႕ဖူးေသးေၾကာင္း ၀န္ခံပါတယ္။ ယခု သူ အေမရိကျပန္ေရာက္တာ တစ္ႏွစ္႐ွိသြားၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း သႀကၤန္ပဲြေတာ္ကုိ ယခုတုိင္ သတိရေန လ်က္ ႐ွိေသးေၾကာင္း တဖြဖြ စာေရးေျပာေလ့႐ွိပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ႐ွိၾကတဲ့ ႏုိင္ငံျခားသား သံ အမႈထမ္း မ်ားဟာလည္း ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနရဲ႕ အထူးစီစဥ္ေပးခ်က္အရ သႀကၤန္ပဲြေတာ္ ႏဲႊေပ်ာ္ရျခင္းကုိ အထူး ႏွစ္သက္ၾကပါတယ္။
အဲဒီလုိ နုိင္ငံျခားသားမ်ားပင္ ၀င္ေရာက္ႏဲႊေပ်ာ္လာၿပီမုိ႔ ျမန္မာ့႐ုိးရာသႀကၤန္ဟာ ႏိုင္ငံ တကာခ်စ္ၾကည္ေရးသ႐ုပ္ ေဆာင္လာၿပီမုိ႔ ျမန္မာ့ရုိးရာ သႀကၤန္ဟာ ႏုိင္ငံတကာခ်စ္ၾကည္ေရးသ႐ုပ္ ေဆာင္ လာၿပီး " အင္တာေန႐ွင္နယ္ " သႀကၤန္ျဖစ္လာပါၿပီ။
ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ကေတာ့ သႀကၤန္ကာလမွာ တစ္ရံေရာအခါက အလြန္ေပ်ာ္ခဲ့တယ္၊ အ႐ူး အမူး ေပ်ာ္တယ္၊ သဲသဲမဲမဲ ေပ်ာ္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် ၀င္မပါေတာ့ေသာ္လည္း ေဘးက ပဲြၾကည့္သူအေနနဲ႔ ေပ်ာ္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး။ ေနာက္ေတာ့ ေၾကာက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ျမင္ျပင္းကပ္တယ္၊ ႐ြံလာတယ္၊ ေအာ့ႏွလံုးနာတယ္။
ဒါဟာ မဆန္းပါဘူး၊ အသက္အ႐ြယ္က စကားေျပာျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။ သႀကၤန္ကုိ ႐ြံမုန္းေတာ့ ဘုန္းႀကီး ေက်ာင္း ေရာက္တယ္။ ရိပ္သာေရာက္တယ္၊ ကမၼဌာန္းေက်ာင္းေရာက္တယ္။ ဒါက ဘာသာေရးဘက္ ဦးစား ေပးတဲ့လူ။ အႏွီလူမ်ားက သံုးေလးရက္တုိင္ ပုတီးကုိင္တဲ့နည္းတူ အျခားသူမ်ားကလည္း သံုးရက္ လံုးလံုး ပုလင္းကုိင္တဲ့ လူမ်ားလည္း ႐ွိၾကပါတယ္။ ဒါက ဘာသာေရးမွ ဆန္႔က်င္ဘက္အရပ္ဆီသုိ႔ မ်က္ႏွာ မူသူမ်ား ရဲ႕ အခါတြင္ ယမကာပုလင္းအား ထုတ္ျခင္း။ အားလံုးဟာ သူ႔နည္းနဲ႔သူ၊ ကုိယ့္နည္းနဲ႔ကုိယ္ ခ်မ္းသာမႈ ကုိ ႐ွိ ၾကေနၾကတဲ့ လူသားမ်ားသာ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
သႀကၤန္တြင္း ခရီးသည္
သႀကၤန္တြင္း မွာ သနားစရာအေကာင္းဆံုးလူမ်ားကေတာ့ သႀကၤန္တြင္း ခရီးသည္မ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။ မလဲြ မေ႐ွာင္သာ လုိ႔ ခရီးသြားၾကတဲ့ေနရာမွာ ခရီးသြားယာဥ္မ်ားအနက္ အထူးသျဖင့္ ပုဂၢလိကပုိင္ တကၠစီ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ားဟာ ႐ွာလုိ႔မေတြ႕ေအာင္ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ေတြ႕ျပန္ရင္လည္း ေတာင္းဆုိျပန္တဲ့ ေစ်းက သူတုိ႔ ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားမုိ႔ ထြက္ရက္ေပမဲ့လည္း၊ ၾကားရသူနား၀မွာေတာ့ သံပူရည္ေလာင္းတဲ့ ေစ်းႏႈန္း ကုိ မတရား ေတာင္းဆုိတတ္ၾကတယ္။ ဂိတ္ဆုိတာလည္းမ႐ွိ။ ႀကီးၾကပ္သူဆုိတာလည္း မ႐ွိ၊ သတ္မွတ္ ေစ်းႏႈန္း ဆုိသည္မ်ာ ေ၀လာေ၀း၊ ခရီးသည္၏ လည္ေခ်ာင္းေသြးကို ဓားတံုးတံုးႏွင့္ လွီးသည့္ပမာ မခံခ်ိ မခံသာ ေတာင္းဆုိတတ္ၾကတယ္။ သုိ႔အတြက္ သႀကၤန္တြင္း၌ အေကာင္းဆံုးမွာ လံုး၀ ခရီး မသြားျခင္း သာျဖစ္တယ္။
သႀကၤန္မတုိင္မီ ရက္သတၱႏွစ္ပတ္ေလာက္အလုိကတည္းက ေလယာဥ္၊ မီးရထား၊ သေဘၤာ၊ ခရီးစဥ္အား လံုး မွာ ေႏြရာသီရက္အား ခရီးသြားမ်ားနဲ႔ ျပည့္ၾကပ္ေနတယ္။ ငပလီေတာ့ စိတ္မကူးေလနဲ႔၊ တ႐ုတ္တန္း တစ္ခု လံုး ငပလီေရာက္ေနၾကၿပီ။ အေအးဆုိင္၊ ေခါက္ဆဲြဆုိင္၊ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္၊ မိတ္ကပ္ဆုိင္၊ ေရာင္စံု ဓာတ္ပံု ဆုိင္၊ ေန႔ခ်င္းၿပီးဓာတ္ပံုဆုိင္ေတြနဲ႔ စီးပြားအ႐ွာေကာင္းတဲ့ ေပါက္ေဖာ္မ်ားရဲ႕ ကမ္းေျချဖစ္ေနၿပီ။
သေဘၤာခရီးလမ္းမွာ သေဘၤာသစ္ႀကီးေတြနဲ႔ ခရီးစဥ္သစ္ေတြ ေျပးဆဲြေနပီ ဆုိေပမဲ့လည္း ခရီးသြားလူထုရဲ႕ အင္အား နဲ႔ မမွ်မတျဖစ္ေနတယ္။ ဟားခါး၊ ျမစ္ႀကီးနား၊ ေတာင္ႀကီးသေဘၤာလက္မွတ္ ၀ယ္ရဖုိ႔ေတာင္ မလြယ္ ပါဘူး။ လက္မွတ္အတြက္ အျမတ္တုိးေပး အပုိေၾကးတစ္ရာက်ပ္၊ တန္းစီထားတဲ့ေနရာ ေရာင္းစား တာေတာင ္မွ ၅၀ိ က ၃၀ိ အထိ ေစ်း႐ွိတယ္။ အဲဒီလုိ သေဘၤာနဲ႔ ခရီးသည္မမွ်ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သေဘၤာ တစ္စင္းဟာ ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕မွာ ရက္အတန္ၾကာ ရပ္နားေနေတာ့ ပုိလုိ႔ဆုိးတာေပါ့။ သေဘၤာတစ္စီးရဲ႕ ၀င္ေငြ ဟာ ပင္လယ္ခရီးလမ္းမွာ ႐ွိတယ္။ ဆိပ္ကမ္းမ်ာ မ႐ွိဘူး။ ဆိပ္ကမ္းမွာ ကပ္ရက္ၾကာေလ ထြက္ေငြ ျပေလပဲ။
ဒီရက္ပုိင္းအတြင္းမွာ ေရာက္ၿပီး ျပန္ထြက္စနစ္ကုိ အတတ္ႏုိင္ဆံုး လုပ္ေပးရင္ ပုိအဆင္ေျပပါ လိမ့္မယ္။ ေနာက္ၿပီး ဆုိးတာက ဘယ္သေဘၤာ ဘယ္ရက္မွာ ထြက္မယ္ဆုိတာ အတိအက် မေျပာႏုိင္တာ၊ ေျပာခြင့္ မ႐ွိတာဘဲ။ လက္မွတ္ေရာင္းတဲ့အထိ အတိအက်မေျပာႏုိင္ဘဲ ၉ ရက္ခန္႔တြင္ ထြက္ပါလိမ့္မည္လုိ႔ ေၾကညာ ရတာကေတာ့ အေတာ္ခြက်ပါတယ္။ " ခန္႔ " ဆုိတဲ့ စကားလံုးတစ္လံုးျပဳတ္ ေအာင္ မလုပ္တတ္ၾက ေတာ့ဘူးလား။ " ခန္႔ " ဆုိတဲ့ စကားလံုး မသံုးသင့္ပါဘူး။
"တုိး" က်ဴ႐ွင္မ်ား
" ခန္႔ " စကားလံုးလုိပဲ ႐ြံမုန္းစရာေကာင္းတဲ့ ေနာက္စကားလံုးတစ္လံုး "တုိး"ဆုိတဲ့ စကားလံုးပဲ။ တန္းစီတုိး လည္း ပါသေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာလုိတာကေတာ့ အ႐ွက္မ႐ွိတဲ့ "တုိး" က်ဴ႐ွင္မ်ားပါပဲ။ က်ဴ႐ွင္ ဆရာ တစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္ေလာက္မ်ား အ႐ွက္မ႐ွိသလဲဆုိရင္ ဒီႏွစ္စာေမးပဲြ ဘယ္ဘာသာ ရပ္ ေမးခြန္း မွာ ဆရာ့ က်ဴ႐ွင္က ဘယ္ႏွစ္ပုဒ္ "တုိး" တယ္လုိ႔ေတာင္ ေၾကညာတယ္။ လက္စသတ္ေတာ့ သူတုိ႔ ဟာက ေမး ခြန္းနဲ႔ စြတ္တုိးရင္ ေအာင္မွာကုိ အဓိကသင္ၾကားတာကုိး။
ကေလးေတြကုိ စာတတ္ေစဖုိ႔ သင္တာမွ မဟုတ္ ဘဲ၊ က်ဴ႐ွင္ဆရာ " စေပါ့ " (Spot) အ႐ုိက္ေကာင္းေလ ေအာင္ခ်က္ ေကာင္းေလေနမွာေပါ့။ တခ်ိဳ႕က်ဴ႐ွင္ မ်ားဘယ္ေလာက္သိကၡာမဲ့သလဲဆုိရင္ ဆရာက ပညာေရးဌာန နဲ႔ မီးေသ တယ္။ ေမးခြန္းထုတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ား နဲ႔ ကၽြမ္းတယ္လုိ႔ တီးတုိးသတင္းလႊင့္ၿပီး ေက်ာင္းသားေခၚေသးတယ္။ သူတုိ႔သိကၡာမဲ့ပံုသာမက ပညာေရး ဌာနကုိပါ ထိခုိက္ေစာ္ကားေျပာရာ က် ပါတယ္။
အဲဒီဆရာမ်ားရဲ႕ "တုိး" စနစ္ေၾကာင့္ ကေလးေတြ စာေမးပဲြမ်ာ မ "တုိး" ရင္ မေအာင္႐ံုတင္မက မတတ္ တာပါ အဖတ္တင္ က်န္ရစ္ခဲ့တယ္။ မေအာင္လည္းမေအာင္၊ မတတ္လည္း မတတ္တာေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကရ တယ္။ အဲဒီေတာ့ ကေလးေတြမွာ အထပ္ထပ္ နစ္နာရပါတယ္။ ကေလးေတြအေပၚမွာ တတ္သိနားလည္ ေစခ်င္တဲ့ ေစတနာသာ အဓိကထားသင္ပါ။ ေအာင္ဖုိ႔က သူ႔အလုိအေလ်ာက္ လုိက္လာပါလိမ့္မယ္။ တတ္ ရင္ ေအာင္မ်ာေသခ်ာပါတယ္။ တတ္ရင္ ေအာင္မွတ္က မခဲယဥ္းပါဘူး။ အဲဒီအခါမွာေအာင္လည္းေအာင္ မယ္၊ တကယ္လည္း တတ္မယ္။ စေပါ့႐ုိက္ၿပီး ေအာင္တာကေတာ့ "တုိး"မွပဲ ေအာင္မယ္၊ ေအာင္လည္း ဘာမွ မတတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တုိးဆရာမ်ားကုိ ဟုိးဆရာလုိ႔ ေျပာလုိပါတယ္။
ဆရာေတြဘက္မွာ အျပစ္ေျပာစရာ႐ွိသလုိ ေက်ာင္းသားေတြလည္း လမ္းလဲြေနၾကတယ္။ အသင္အျပ ေကာင္းတဲ့ ဆရာဆီမ်ာ ေက်ာင္းသားတုိးမွာကေတာ့ သဘာ၀က်ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ႕ေက်ာင္းသား (အထူးသျဖင့္ ေက်ာင္းသူ) မ်ားဟာ ဆရာ႐ုပ္ေခ်ာသလား၊ အသက္ငယ္ရဲ႕လား၊ ႐ုပ္႐ွင္မင္းသား ဘယ္သူ နဲ႔တူတယ္၊ သိပ္ရယ္ရတာပဲ၊ သီခ်င္းဆုိလည္းေကာင္းတယ္၊ ဘယ္က်ဴ႐ွင္ဆရာက သင္တန္းမစမီမွာ ဘယ္စတီရီယုိေတးနဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖတယ္၊ စပီကာေကာင္းတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ေတြေပၚမွာ အဓိကထားေနၾက တယ္။
ပုိဆုိးတာက (သားသမီးခ်င္းမစာ ေျပာတယ္လည္းမထင္ပါနဲ႔) ဆရာ႐ုပ္ေခ်ာရင္ သူတုိ႔က စၿပီး ယိသဲ့သဲ့ လုပ္ခ်င္ၾကတယ္။ ဆရာကလည္း ယိသဲ့သဲ့ စကားေလးေတြ ျပန္ေျပာရင္ သူတုိ႔က စိတ္မဆုိးတဲ့ျပင္ ပုိခုိက္ ၾကေသးသဗ်။ အံ့ေရာ။ အံ့ေရာ။ အဲဒါ က်ဴ႐ွင္ဆရာတစ္ဦးရဲ႕ လက္ေတြ႕ဘ၀ ေျပာျပခ်က္ပါ။ အသက္ႀကီး တဲ့၊ အေတြ႕အႀကံဳရင့္တဲ့ ဆရာႀကီးေတြ ဘယ္ေလာက္အသင္အျပေကာင္းေစ၊ သူတုိ႔ေလးေတြက စိတ္မ၀င္ စားပါတဲ့ "အာစရိယ ဂံုေဏာေလးေတာ့ ပစ္ရပါၿပီ။
အဲ … သူတုိ႔ေလးေတြအႀကိဳက္ အလုိလုိက္တဲ့ဆရာ ကုိလူေခ်ာမ်ားကလည္း ျပဇာတ္မင္းသား က်ေန တာပဲ။ လက္ခ်ာတစ္နာရီသာသာ အတြင္းမွာ ေဖာ့ကရစ္ေရာင္စံုအက်ႌ သံုးေလးထည္ လဲျပလုိက္ ေသးတယ္။ ဟယ္ … ဆရာက ေစာေစာက၀တ္တဲ့ အျပာေရာင္ကေလးထက္ ခု၀တ္ထားတဲ့ အ၀ါႏုေရာင္ နဲ႔ လည္း ပုိလုိက္သေနာ္၊ ခဏၾကာရင္ ဘာအေရာင္လဲမယ္ မသိဘူးလုိ႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတဲ့ ေက်ာင္းသူ မ်ားျဖစ္လာ ၾကတယ္။ ဒီတပည့္ေတြနဲ႔ ဘာပညာမ်ား ရၾကမလဲ။ လာမယ့္ ပညာေရးႏွစ္မွာ ဒီစိတ္ထားေတြ ကင္းနုိင္ၾက ပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းလုိက္ရပါတယ္။
စာေပလုပ္သားအဖဲြ႕ႀကီး
စာေပလုပ္သားမ်ား အထူးေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနၾကတဲ့ စာေပညီလာခံႀကီး က်င္းပၿပီးစီးသြားလုိ႔ ပထမ အႀကိမ္ စာေပလုပ္သားအဖဲြ႕ႀကီးကုိ ေအာင္ျမင္စြာ ဖဲြ႕စည္းၿပီးခဲ့ပါၿပီ။ စာေပညီလာခံမွာ ဆုိ႐ွယ္လစ္ သ႐ုပ္ေဖာ္ စာေပမ်ား ထြန္းကားလာေရးအတြက္ အဓိကထား ေဆြးေႏြးသြားၾကညပီး သ႐ုပ္ပ်က္စာေပ အထူး သျဖင့္ ႐ုပ္ျပစာအုပ္မ်ားကုိ အုပ္သြားၾကပါတယ္။ စာေပစိစစ္ေရး မူ၀ါဒမ်ားကုိလည္း ျပန္လည္ သံုးသပ္ ၾကဖုိ႔ အစီအစဥ္ေတြ သိရတာ ၀မ္းသာစရာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ပုိမုိႏွစ္ေထာင္းအားရ ျဖစ္မိတာ က ေတာ့ စာေပ လုပ္သားပုိင္ သမ၀ါယမ ထုတ္ေ၀ေရး မ်ား ေပၚထြန္းလာေတာ့မွာကုိ ႀကိဳဆုိရပါတယ္။
ဒီေန႔စာေပထုတ္ေ၀သူမ်ားမ်ာ မႏူးမနပ္ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ား ႀကိဳက္လုိ႔ ေအာတုိက္ေတြ႕ေနၾကတဲ့ ဒုိင္းေညာင့္ နဲ႔ ေ႐ွာင္လင္သုိင္း၊ ကြန္ဖူးသုိင္း စာေပေတြဟာ တန္႔သြားသေလာက္ တန္႔သြားပါၿပီ။ စာေပလုပ္ သား အဖဲြ႕ႀကီးဟာ အဲဒီလုိစာေပမ်ားကုိ လုိအပ္သလုိ ႏွိပ္ကြပ္လိမ့္မယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ စာေပ လုပ္သား အဖဲြ႕၀င္မ်ား ဟာလည္း အဲဒီလုိစာအုပ္မ်ိဳးကုိ အငွားဆုိင္မ် မိမိကေလးမ်ား ငွားလာတဲ့အခါ ရက္တြက္ ပုိေပး ရသည္ ထိ ယူမဖတ္ၾကဖုိ႔ သတိျပဳရမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား ။ ။
ႏွစ္သစ္မွာ ႐ႊင္လန္းၾကပါေစ …။
ေသာင္းေျပာင္းေထြလာရယ္စရာ၊ ေမ၊ ၁၉၈၀
.
1 comment:
သႀကၤန္ရက္ေတြကုိ ခရီးထြက္ရမွာ ဂ်က္လဲေၾကာက္တယ္
ေရကစားထြက္တာလဲ၀ါသနာမပါဘူးအမေရႊစင္ေရ
ေနာက္ျပီးက်ဴရွင္ဆရာေလ ဟုတ္ပါ႔ အျပင္မွာလဲအဲဒီလုိအျဖစ္မ်ဳိးေတြ႕ဖူးတယ္ ဆရာေခ်ာေခ်ာဆုိရင္ တစ္ခ်ဳိ႔မိန္းကေလးေတြက
သိကၡာေတြမရွိေတာ႔ဘူးေလ
Post a Comment