ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ ေနာက္ဆံုးစကား (The Last Lecture) အပိုင္း (၁၂)

အခန္း ၁ဝ
အႀကီးႀကီးကိုရျခင္း

ကၽြန္ေတာ္၏ကေလးဘ၀စိတ္ကူး အိမ္မက္မ်ားတြင္အေစာဆုံးအိမ္မက္ကား ကၽြန္ေတာ္သြားေရာက္ လည္ပတ္ ခဲ့ေသာအပန္းေျဖဥယ်ာဥ္တစ္ခု သို႕မဟုတ္ပြဲေတာ္တစ္ခုတြင္ ကၽြန္ေတာ္က သေဘာက်စရာ အေကာင္းဆုံး သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လိုျခင္းေပတည္း။ ကၽြန္ေတာ္သည္ထိုသို႕ သေဘာက်စရာ အေကာင္းဆံုး အျဖစ္ သို႕ ဘယ္ပုံဘယ္နည္းေရာက္ခဲ့ရသည္ကို အျမဲသျဖင့္တိတိက်က်သိသည္။
သေဘာက်စရာအေကာင္းဆုံးသူကို ႀကည့္လိုက္လွ်င္ အလြယ္တကူႏွင့္ျမင္ေတြႏိုင္၏။

ထိုသူ သည္တရစၦာန္အေသေကာင္၏ အေရခြံထဲ၌ နဂိုပုံသဏၭာန္မပ်က္ေအာင္ အဆာသြတ္ထားသည့္ အႀကီးဆုံး အဆာသြတ္ တိရစၦာန္ရုပ္ႀကီးႏွင့္ ေလွ်ာက္ပတ္သြားေနသူျဖစ္သည္။ ကေဘးဘ၀၌ ကၽြန္ေတာ္ သည္ ထိုသို႕ေသာ သူတစ္ေယာက္ ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္သူ၏ ေခါင္းႏွင့္ကိုယ္ခႏၶာကို အဆာ သြတ္ တရစၦာန္ႀကီး ႏွင့္ ကြယ္၍ ေလွ်ာက္သြားေသာ ေနရာသို႕လိုက္ႀကည့္တတ္သည္။ ထိုသူသည္ ဘယ္လိုလူပင္ ျဖစ္ျဖစ္ အေရးမႀကီးပါ။ သူ႕မွာအႀကီးဆုံးအဆာသြတ္တိရစၦာန္ရုပ္သာ ပါပါေစ၊ ထိုသူသည္ ထိုပြဲေတာ္တြင္ သေဘာက်စရာ ေကာင္းဆုံးသူပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။

ကၽြန္ေတာ့္ဖခင္ကလည္း ထိုယုံႀကည့္ခ်က္မ်ိဳး သြင္းေပးသည္။ ဖဲရစၥဘီးေပၚ၌ ရဟတ္စီးသည့္အခါ သူ႕တင္ပါး ေပၚမွာ မႀကာခင္ကမွ ရထားေသာ၀က္၀ံသို႕မဟုတ္ ေမ်ာက္၀ံႀကီး တစ္ေကာင္ေကာင္ မပါဟု ဆိုလွ်င္ သူ႕ကိုယ္မွာ ဘာမွမပါသကဲ့သို႕ ခံစားရသည္ဟုေျပာသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕မိသားစု အတြင္း၌ယွဥ္ျပိဳင္မႈက ရိွႀကရာ ကစားပြဲတစ္၀က္ေလာက္ေရာက္ျပီးဆိုလွ်င္ ထိုကစားပြဲသည္ တိုက္ပြဲတစ္ခု ျဖစ္လာေတာ့သည္။ စတပ္ပ္ဖ္ အဲနီးမဲလ္ကင္းဒမ္းရိွ အႀကီးဆုံးတရစၦာန္ရုပ္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႕အထဲမွာ မည္သူရယူႏိုင္မည္နည္း။

သင္သည္ပြဲေတာ္တစ္ခုတြင္အဆာသြတ္တရစၦာန္ႀကီးတစ္ေကာင္ကို ေပြ႕လ်က္လွည့္ပတ္ ေလွ်ာက္ဖူး ပါသလား။ ထိုသို႕ေလွ်ာက္လာေသာ သူကိုလူေတြက၀ိုင္းႀကည့္ျပီး မနာလို၀န္တိုျဖစ္ေန ႀကသည္ကို ႀကည့္ဖူး ပါသလား။ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို ပိုးပမ္းဖို႕ထိုသို႕ေသာ အဆာသြက္တရစၦာန္ရုပ္ တစ္ရုပ္ကို အသုံးခ်ဖူး ပါသလား။ ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ပိုးပမ္းဖူးရုံမွ်မက ထိုအမ်ိဳးသမီးႏွင့္ ညားေတာင္ညားေနပါျပီ။

အဆာသြတ္ တရစၦာန္ရုပ္ႀကီးမ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀တြင္အစကတည္းက တစ္ခန္းတစ္ က႑ ပါ၀င္ခဲ့ သည္။ ကၽြန္ေတာ္ကသုံးႏွစ္သား ၊ ကၽြန္ေတာ္ အစ္မ က ငါးႏွစ္သမီးအရြယ္မ်ားက အေႀကာင္းကို ေျပာရဦးမည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေမာင္ႏွမသည္စတိုးဆိုင္ႀကီးတစ္ခုထဲမွ ကစားစရာမ်ား ေရာင္းခ်သည့္ အခန္းထဲ သို႕ ေရာက္ေနႀကသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ဖခင္က သူ၀ယ္ေပးမည့္ပစၥည္းကို ႏွစ္ေယာက္စလုံးက သေဘာတူညီျပီး ေ၀မွ်ကစားႀကမည္ဟုဆိုပါလွ်င္ႀကိဳက္ရာပစၥည္းတစ္ခု ၀ယ္ေပးမည္ဟု ေျပာပါသည္။ ေနာက္ဆုံး ၌ အေပၚသို႕ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္သည္ေလွ်ာက္ပတ္ ႀကည့္ႀကသည္။ ေနာက္ဆုံး၌အေပၚသို႕ ေမာ့ႀကည့္ လိုက္ရာ အျမင့္ဆုံးစင္ေပၚတြင္ အဆာသြတ္ထား ေသာယုန္ႀကီး တစ္ေကာင္ကို ေတြ႕လိုက္ ႀကသည္။

"အဲဒီဟာကို ယူႀကရေအာင္ဟာ"ဟု အစ္မကေျပာပါသည္။
ဤကစားစရာပစၥည္းမ်ား ေရာင္းသည့္ဌာနတြင္ ဤယုန္ႀကီးသည္ေစ်းအႀကိီးဆုံး ျဖစ္ေနႏိုင္သည္။ သို႕ရာတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဖခင္သည္ ေျပာျပီးလွ်င္ ျပီးျပီးေပ်ာက္ေပ်ာက္သမား မဟုတ္ေပရာ သူ႕ကတိ အတိုင္း ထိုယုန္ရုပ္ႀကီးကို၀ယ္ေပးပါသည္။ သူကထိုကဲ့သို႕ ျပဳေပးလိုက္ျခင္းသည္ ပင္လွ်င္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ တစ္ခုဟု တြက္ခ်င္တြက္ပါလိမ့္မည္။ အိမ္တစ္အိမ္တြင္ အဆာသြတ္တရစၦာန္ႀကီးတစ္ေကာင္ကို ထပ္၍ ထပ္၍လည္း အျမဲသုံး၍ ရႏိုင္သည္မဟုတ္ေလာ။

ကၽြန္ေတာ္သည္အရြယ္ေရာက္လာသည္။ အရြယ္ေရာက္လာသည္ႏွင့္အမွ် ကၽြန္ေတာ့္မွာပိုႀကီးေသာ အဆာသြတ္တိရစၦာန္ရုပ္ႀကီးေတြ ပိုမ်ားလာပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ဖခင္ကေတာင္ ကၽြန္ေတာ္သည္ လူေတြကို ပိုက္ဆံေပးျပီး ရေအာင္ လုပ္ေရာ့သလားဟု သံသယျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ေလသနတ္ေတြနားမွ ႏိုင္လာသည့္ လူေတြကိုေစာင့္ေနျပီးလွ်င္ အဆာသြတ္ တိရစၦာန္ရုပ္ႀကီးမ်ားသည္ ေလာကႀကီးကသူ႕အေပၚ ထင္ျမင္ထားသည့္ အထင္အျမင္ေတြကို ေျပာင္းပစ္ႏိုင္သည္ဟူေသာ တန္ဖိုးကိုမသိသည့္သူမ်ားအား ေဒၚလာ၅၀ ေလာက္ ပစ္ေပးျပီး ဤအရုပ္ေတြကိုယူလာသည္ဟု သူက မွတ္ယူထားသည္။ သို႕ရာတြင္ ကၽြန္ေတာ္ သည္ ဤအဆာသြတ္ တိရစၦာန္ရုပ္မ်ားကို ပိုက္ဆံေပးခဲ့ရသည္မဟုတ္ပါ။

ထို႕ျပင္ ကၽြန္ေတာ္လိမ္လည္လွည့္ဖ်ား၍ ရယူလာခဲ့ျခင္းသည္ မဟုတ္ပါ။
ကၽြန္ေတာ့္ ကိုယ္ကေလးေတာ့ ကုန္းညြတ္ခဲ့ရသည္ဟူ၍ကား ကၽြန္ေတာ္ ၀န္ခံပါ၏။ ကြင္းပစ္သည့္ ကစားပြဲမ်ိဳး တြင္ကိုယ္ကို ကုန္းညြတ္ျခင္းေတာ့လည္း ျပဳရသည္ေပါ့ခင္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ကိုယ္ကို ကုန္းညြတ္သူ ဆိုလွ်င္ေတာ့ မွန္ပါ၏။ သို႕ရာတြင္ လိမ္လည္လွည့္ဖ်ားသူေတာ့ ကားမ ဟုတ္ပါေပ။

သို႕ရာတြင္ကၽြန္ေတာ္အႏိုင္ရလာသည့္ အရာကိုကၽြန္ေတာ့္မိသားစုမျမင္ ရေအာင္ျပဳသည္။ ထိုသို႕ျပဳျခင္းျဖင့္ ပို၍ သံသယတိုးလာေစမည္မွန္း ကၽြန္ေတာ္သိပါသည္။ သို႕ရာတြင္ အဆာသြတ္ တိရစၦာန္ရုပ္မ်ားကို အိတ္ထဲ ထည့္ ထုတ္လာေသာ နည္းလမ္းသည္ အေကာင္းဆုံးနည္းအျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ရိွခဲ့ျခင္းသည္ ကား မိသားစု၏ ဖိအားေႀကာင့္မဟုတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ဤသို႕ေအာင္ျမင္ မႈရေအာင္အဘယ္မွ် အခ်ိန္ယူ ခဲ့ရေႀကာင္း ကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္က မည္သူ႕ကိုမွ်မသိေစခ်င္ပါ။ တစ္ခုခုအတြက္ အဘယ္မွ် ႀကိဳးႀကိဳး ပမ္းပမ္း လုပ္ဖို႕လိုသည္ဟူေသာ အခ်က္သည္လူတိုင္းအဖို႕ ကားအေရးႀကီးခ်င္မွ ႀကီးပါမည္။ သို႕ရာတြင္ ကၽြန္ေတာ္ အဖို႕ကား မေလွ်ာ့ေသာဇြဲလုံ႕ကရိ်ျခင္းက တစ္ပန္းသာသြားျခင္းပင္ ျဖစ္ေပသည္။

ယခုေတာ့ကၽြန္ေတာ္၏ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္မ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာျပပါေတာ့မည္။ အဆာသြတ္တိရစၦာန္ ရုပ္မ်ား ကို ရရိွခဲ့ျခင္းအတြက္ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ရိွပါသည္။ တစ္ခ်က္ကလက္တံရွည္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ ကား ပိုက္ဆံကိုကိုယ္ႀကိဳက္သလို သုံးႏိုင္ခြင့္ရိွေသာ ၀င္ေငြကေလး မ်ိဳးလည္း ရိွဖို႕လိုျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္အား ထိုအခ်က္ႏွစ္ခ်က္စလုံးႏွင့္ ျပည့္စုံသူတည္း။

ကၽြန္ေတာ္သည္ ကၽြန္ောတ္၏ ေနာက္ဆုံးေဟာေျပာခ်က္တြင္ ကၽြန္ေတာ္၏ အဆာသြတ္တိရစၦာန္ ရုပ္မ်ားအေႀကာင္းကို ထည့္္ေျပာခဲ့၏။ ထိုတိရစၦာန္ရုပ္မ်ား၏ ဓာတ္ပုံမ်ားကိုလည္း ျပသခဲ့သည္။ နည္းပညာ ကို အငန္းမရ လိုက္စားေနသူမ်ားက ဘယ္လိုေတြးလာႏိုင္သည္ကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳ တင္ ခန္႕မွန္း ထားႏိုင္ခဲ့သည္။ ယခုကဲ့သို႕နည္းပညာေတြ ထြန္းကားေနသည့္ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ေခတ္ႀကီး တြင္ ဓာတ္ပုံမွာ ကၽြန္ေတာ္ ႏွင့္ အတူရိွေနသည့္ အဆာသြတ္ ၀က္၀ံရုပ္မ်ားသည္ တကယ္ဟုတ္ႏိုင္ ပါ့မလားဟု သံသယ ျဖစ္ႏိုင္ႀကသည္ကို ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳျမင္ထားသည္။ တကယ္ဆုရရိွထားသူမ်ား အား မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြး၍ သူတို႕၏ ဆုရပစၥည္းမ်ား အနီးတြင္ ကၽြန္ေတာ္ဓာတ္ပုံရိုက္လိုပါသည္ဟု က်ေလာက္ေအာင္ ေျပာကာသူတို႕၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ ရေအာင္ လုပ္ယူခဲ့ျခင္းျဖစ္မွာေပါ့ ဟူ၍လည္း ေတြး မည္ဆိုကာ ေတြးႏိုင္ႀကမည္ ျဖစ္ပါသည္။

ဘာကိုမွမယုံႀကည္ခ်င္ႀကေသာ ဤေခတ္ႀကီးတြင္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ကၽြန္ေတာ့္ေဟာေျပာ  ခ်က္ကို လာေရာက္ နား ေထာင္ႀကသည့္ပရိသတ္ႀကီးအား ဤပစၥည္းေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္တကယ္ပ ပင္ဆုရခဲ့ေသာ ပစၥည္း ေတြျဖစ္သည့္အေႀကာင္း ယံုႀကည္ေအာင္ မည္သို႕ျပရပါမည္နည္း။ ကၽြန္ေတာ္ သည္ ထိုပရိသတ္ႀကီးအား ကၽြန္ေတာ့္ပစၥည္းမ်ားသည္ တကယ့္အဆာသြတ္ တိရစၦာန္ ရုပ္မ်ား ျဖစ္ေႀကာင္းကို ျပသ ရေပလိမ့္မည္။ ထို႕ေႀကာင့္ကၽြန္ေတာ္သည္ ကၽြန္ေတာ့္တပည့္ အခ်ိဳ႕အား ေဟာေျပာစင္၏ ၀ဲယာဘက္ မ်ားမွ ေလွ်ာက္လာေစပါသည္။ ႏွစ္အဆက္ဆက္ကာလ အတြင္းကၽြန္ေတာ္ရရိွထားခဲ့ေသာ အဆာသြတ္ တိရစၦာန္ရုပ္ မ်ားကို ကိုယ္စီကိုင္၍ ေလွ်ာက္လာေစ ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္သည္ ယခုအခါဤဆုမ်ားကိုလည္း မလိုအပ္ေတာ့ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ဇနီးႏွင့္ မရခင္ သူ႕ကို ကၽြန္ေတာ္ ပိုးပန္းေနစဥ္က ကၽြန္ေတာ့္ရုံးခန္းထဲ၌ အဆာသြတ္၀က္၀ံရုပ္ကို ခ်ိတ္ဆြဲထား သည့္အခါ ကၽြန္ေတာ္ဇနီးသည္ ထို၀က္၀ံရုပ္ ကို အလြန္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးခဲ့သည္ မွန္ေသာ္လည္း ယခု ကေလးသုံးေယာက္ရျပီးသည့္အခါ ကၽြန္ေတာ္ တို႕ အိမ္သစ္၌ ဤသို႕ေသာ အဆာသြတ္ တိရစၦာန္ ရုပ္ေတြ တစ္အုပ္တစ္မႀကီးႏွင့္ ရႈပ္ယွက္ခတ္ ေနမွာကို သူလည္း လိုလားေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။ (ယင္းတို႕မွ ႏူးညံ့ေသာပလတ္စတစ္အရည္မ်ားသည္ ခ်လို ၏ ပါးစပ္ထဲသို႕လည္း စိမ့္ယုိက်ေန တတ္သည္။)

ကၽြန္ေတာ္ဤအဆာသြတ္တိရစၦာန္မ်ားကို ဆက္လက္ထားရိွပါလွ်င္ တစ္ေန႕ေန႕တြင္ ေဂ်းသည္ ဂြတ္၀စ္လ္ ကို ဖုန္းဆက္ေခၚ၍ ဒါေတြယူသြားပါေတာ့ဟု လုပ္ပစ္ေပလိမ့္မည္။ ထိုထက္ ပိုဆိုးမည္မွာ သူဒါေတြကို မႀကည့္ႏိုင္ မႀကည့္ရက္ေတာ႕ဘူးဟု ခံစားလာမိမွာမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ ထို႕ေႀကာင့္ကၽြန္ ေတာ္က ငါဘာေႀကာင့္ ဒါေတြကို မိတ္ေဆြေတြကို မေပးပစ္ႏုိင္မွာလဲဟု ဆုံးျဖတ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
သို႕ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ့္တပည့္မ်ား စင္ေပၚမွာ တန္းစီ၍ရပ္ေနေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္က ေႀကညာလိုက္သည္။

ကၽြန္ေတာ္ပစၥည္းေတြထဲက တစ္ခုခုကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တယ္ဆိုရင္ မည္သူမဆို သည္ပြဲျပီးရင္ တက္လာျပီး ၀က္၀ံ တစ္ေကာင္စီ ယူသြားႀကပါ။ အရင္ေရာက္သူ အရင္ ရ စနစ္ျဖစ္ပါတယ္
အဆာသြတ္ ၀က္၀ံႀကီးမ်ားသည္ အားလုံးပင္ ေနစရာအိမ္အျမန္ေတြ႕သြားႀကသည္။ တိရစၦာန္တစ္ ေကာင္ကို ကာနက္ဂီမယ္လြန္ တကၠသိုလ္မွာ ေက်ာင္းသူတစ္ဦးက ယူသြားရာ ထိုေက်ာင္းသူ မွာ ကၽြန္ေတာ့္ လိုပင္ ကင္ဆာေရာဂါသည္ တစ္ဦးျဖစ္ေႀကင္း ေနာက္ရက္အနည္းငယ္အႀကာတြင္ သိရ သည္။ ေဟာေျပာခ်က္ အျပီးတြင္ ထိုေက်ာင္းသူသည္ တက္လာျပီး ႀကီးမားေသာဆင္ႀကီးကို ေရြးယူသြားျခင္း ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ထိုသေကၤတလကၡဏာ ကို သေဘာက်ေပသည္။ ထို ေက်ာင္းသူသည္ ဆင္ႀကီး ကို အခန္းထဲမွာ ရရိွသြားျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

အခန္း (၁၁) ဆက္ရန္
.