ပန္းသတင္း (ႏိုဝင္ဘာ ၁ဝ)

ျပင္ဦးလြင္စံ သက္ေတာ္ရွည္မင္းသားႀကီး

စာေရးသူ - ေမာင္သန္းေဆြ (ထားဝယ္)

    သီေပါမင္းတရားႏွင့္ အရွင္နန္းမေတာ္ဘုရား (စုဘုရားလတ္)တုိ႕၏ စတုတၳသမီးေတာ္ အရွင္ထိပ္စုျမတ္ ဘုရားကေလး ႏွင့္ ေျမာက္သားေတာ္ ကိုကိုႏိုင္တို႕တြင္ သားေတာ္၊ သမီးေတာ္ ေျခာက္ပါး ထြန္းကားသည္။ ေတာ္ဘုရားႀကီး၊ ထိပ္စုဘုရားႀကီး၊ ေတာ္ဘုရား၊ ေတာ္ဘုရားငယ္၊ ေတာ္ဘုရားကေလးႏွင့္ ထိပ္စုဘုရားေထြး တို႕ ျဖစ္ၾကပါသည္။ ေတာ္ဘုရားသည္ တတိယေျမာက္ ဖြားျမင္ေသာ သားေတာ္ျဖစ္သည္။ ယခုအခါ သီေပါမင္းတရား ၏ ေျမးေတာ္မ်ားဆို၍ ထိပ္ဘုရားႀကီးႏွင့္ ေတာ္ဘုရားတို႕ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္သာ က်န္ေတာ့ သည္။

    စာေရးသူသည္ ေတာ္ဘုရား၏ ညီေတာ္၊ ေတာ္ဘုရားကေလးႏွင့္ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ္လည္း ေတာ္ဘုရား ႏွင့္ ကား မသိကၽြမ္းေသးပါ။ ေတာ္ဘုရားကေလးကလည္း မိတ္ဆက္စာ ေရးမေပးပါ။ စာေရးသူကလည္း သူတို႕ ေမာင္ႏွမမ်ား ၏ အထာကို သိ၍ မေရးခိုင္းခဲ့ပါ။ ေတာ္ဘုရားႏွင့္ ကိုယ္တိုင္ပင္ သြား၍ မိတ္ဆက္ ခဲ့ရ ပါသည္။ ေတာ္ဘုရားေနသည့္ အိမ္ေတာ္ကို ရွာ၍လြယ္သည္။ ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕၊ သစ္ေတာလမ္းမွ တရုတ္ဘုရား ေက်ာင္း ေရွ႕တြင္ ျဖစ္၏။ ျပင္ဦးလြင္မွ တရုတ္ဘုရားေက်ာင္းေက်ာင္းသည္ ျပင္ဦးလြင္ကို အလည္ လာသည့္ ဧည့္သည္မ်ားတိုင္း လာေရာက္ၾကရသည့္ ေနရာတစ္ခုျဖစ္ေနရာ အလြန္စည္ကား ပါသည္။ ထိုတရုတ္ဘုရားေက်ာင္းေရွ႕မွ ကိုလိုနီေခတ္ ပုံစံ အိမ္နီႀကီးကို ျမင္ဖူးေသာ္လည္း သီေပါမင္း ေျမးေတာ္မ်ား ေနသည့္ အိမ္ေတာ္ဟု အစက မသိေသးပါ။ ေဒၚေဒၚမာညႊန္လိုက္မွသာ သိရျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ေတာ္ဘုရားအိမ္ေတာ္ သို႕ ပထမဆုံးေရာက္သြားသည့္အေခါက္ကို မွတ္မိေနပါေသးသည္။ တရုတ္ဘုရား ေက်ာင္း ေရွ႕ မွ ညႊန္လိုက္သည့္ အိမ္၀င္းအတြင္းသိုက ကား၀င္သြားေသာအခါ ေခြးမ်ားက ဆီး၍ ေဟာင္သည္ အိမ္၀င္းႀကီးသည္ (၃)ဧကမွ် က်ယ္၀န္းပုံရသည္။ ေခြးမ်ားေၾကာင့္ ကားေပၚ မွ မဆင္းရဲပါ။ ဧည့္သည္ လာေၾကာင္း သိေအာင္ ဟြန္းလည္း မတီးရဲပါ။ တစ္ခါမွ် မသိကၽြမ္းရေသးသည့္အိမ္ရွင္အား အေႏွာင့္ အယွက္ မေပးလို၍ျဖစ္သည္။ ကားသံၾကား၍ထင္ပါသည္။ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ထြက္လာ၏။ (ေနာက္မွ သိရသည္မွာ  ထိုအမ်ိဳးသမီးသည္ ေတာ္ဘုရား၏ သမီးေတာ္ စုဘရားေလးျဖစ္သည္။) ထိုအမ်ိဳးသမီး က မည္သူ႕ကို ေတြ႕ခ်င္ေၾကာင္းေမး၍ ေတာ္ဘုရားႏွင့္ ေတြ႕ခ်င္ေၾကာင္း ေျပာလိုက္ရာ ေခြးမ်ား ကို ႏွင္ပစ္လိုက္ၿပီး စာေရးသူအား အိမ္အတြင္းသို႕ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕စြာ ဖိတ္ေခၚပါသည္။ ထိုအခါ မွ ကားေပၚက ဆင္းရဲသည္။ အုတ္ေလွကားအထစ္ ႏွစ္ထစ္ ခန္႕တက္သြားၿပီး ေအာက္ထပ္ ၀ရန္တာ ေရာက္မွ ဧည့္ခန္းတံခါးကို ဖြင့္ေပးသျဖင့္ ဧည့္ခန္းအတြင္း၌ ၀င္ထိုင္လိုက္ပါသည္။

ဧည့္ခန္းမွာ (၁၂)ေပ ပတ္လည္ခန္႕ရွိမည္ဟု ထင္ပါသည္။ ႀကိမ္ထိုးထားေသာ သစ္သား ဆက္တီမ်ား ခင္းထားသည္။ အိမ္ႀကီးကို ျပင္ဦးလြင္မွ အိမ္မ်ား စတိုင္အတိုင္း မီးလင္းဖိုႏွင့္ျဖစ္၏ မီးလင္းဖိုအေပၚ နံရံ၌ အရွင္ႏွစ္ပါး ပုံေတာ္ကို ေရႊခ်ထားသည့္ ကႏုတ္ပန္းေပါင္ႀကီးျဖင့္ ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္။ (ေနာက္မွ သိရသည္မွာ ဤပုံေတာ္သည္ ရန္ကုန္၌ သီေပေကာ္မရွင္ ဆင္ဒီကိတ္ လုပ္စဥ္က ရုံးခန္း၌ ခ်ိတ္ဆြဲထားသည့္ပုံဟု ဆိုသည္) အျခားနံရံမ်ားတြင္လည္း ေတာ္ဘုရားတို႕၏ မိသားစုပုံမ်ားကို မွန္ေဘာင္သြင္း၍ ခ်ိတ္ဆြဲ ထား ပါသည္။

    မၾကာမီပင္ အရိုးအရပ္ျမင့္ျမင့္၊ ေဒါက္ေကာင္းေကာင္း၊ အသားျဖဴျဖဴ၊ ဥပဓိရုပ္ က်က္သေရရွိလွေသာ ေတာ္ဘုရားကို ျမင္ရပါသည္။
    "ဘာကိစၥရွိလို႕ပါလဲ"
    ဟု ေမးသျဖင့္ စာေရးသူ မည္သူမည္၀ါျဖစ္ေၾကာင္း ကိုယ့္ဟာကို မိတ္ဆက္ရသည္။ ထို႕ေနာက္ စာေရးသူ သုေတသနျပဳေနသည့္ 'ကုန္းေဘာင္အလြန္'အေၾကာင္းကို ေျပာျပကာ သီေပါမင္းတရား အႏြယ္ေတာ္မ်ား အခန္း အတြက္ လာေတြ႕ရပါေၾကာင္း ရိုရိုေသေသ ေျပာရပါသည္။

ရည္မြန္ေဖာ္ေရြလွစြာေသာ အၿပဳံးေရာင္သမ္းေနသည့္ ႏႈတ္ခမ္းမွ-
    "ေၾသာ္... အိမ္က သမီးေလး ေက်ာင္းက ငွားလာတဲ့စာအုပ္ေတြထဲမွာ ခင္ဗ်ားေရးတဲ့ စာေတြကို ဖတ္ရဖူးပါတယ္၊ သိခ်င္တာေမးပါ"
    ဟု ဖြင့္ဟေျပာဆိုပါသည္။ ထိုစဥ္က  တန္းၿပီး ကိုယ္ေမးခ်င္းသည္မ်ားကို ယခုေခတ္ 'ဗ်ဴး' သည္ဆိုသည့္ စကား အတိုင္း မေမးခဲ့ပါ။ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ရင္းႏွီးေအာင္ မိတ္ဆက္သည့္ သေဘာျဖင့္ အာလာပ သလႅာပ စကားမ်ားကိုသာ ေျပာဆိုခဲ့ၾကပါသည္။

    ပထမဆုံးေတာ္ဘုရားႏွင့္ ေတြ႕ဆုံမႈသည္ ဤမွ်ေလာက္သာျဖစ္ၿပီး တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္လည္း ခင္မင္ရင္းႏွီးသြားၾကပါသည္။ စာေရးသူက ႏွစ္စဥ္ၾသဂုတ္လ၌ မႏၱေလးသို႕ လာတတ္ေၾကာင္း ေျပာျပ၍ ေရာက္သည့္အခါတိုင္း လာလည္ရန္လည္း ဖိတ္ေခၚပါသည္။ စာေရးသူသည္ တစ္ခါတစ္ရံ၊ တစ္ႏွစ္အတြင္း မႏၱေလးသိက ႏွစ္ေခါက္ သုံးေခါက္လည္း ေရာက္တတ္သည္ ေရာက္သည့္အခါတိုင္းလည္း ျပင္ဦးလြင္သို႕ တက္၍ ေတာ္ဘုရားႏွင့္ ေတြ႕ဆုံတတ္ပါသည္။ ယခုဆိုလွ်င္ စာေရးသူတို႕ႏွစ္ေယာက္ ေတြ႕ဆုံျခင္းမွာ အႏွစ္(၂၀) ခန္႕ပင္ရွိသြားၿပီ။ တစ္ခါတစ္ရံ စာေရးေနရင္း လိုသည့္အခ်က္အလက္မ်ားရွိလွ်င္ ေတာ္ဘုရားထံ စာေရး ၍ ေမးရသည္။ ေတာ္ဘုရားက စာေရးလွ်င္ သူ႕အမည္ကို 'ဦးထြဏ္းေအာင္'ဟု ေရးေစသည္။ သာမာန္ အရပ္အမည္ျဖင့္ပင္ စာဆက္သြယ္ရန္ ေကာင္းေၾကာင္း ေျပာျပသည္။ ၍အမည္မွာ သူ၏ ဇာတာ အမည္ျဖစ္၏။

    ေတာ္ဘုရားကလည္း သူသိလိုသည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကို ထား၀ယ္သို႕ စာလွမ္းေရး၍ ေမးေလ့ရွိသည္။ သုိ႕ေၾကာင့္ စာေရးသူ၏ ဖိုင္မ်ားထဲတြင္ 'တာ္ဘုရားထံမွေပးစာ ျပန္စာမ်ား'ဟူေသာ ဖိုင္တစ္ဖိုင္ တိုးလာ ပါသည္။ ၾကားရက္မ်ားတြင္ သူ႕ထံ ေရာက္သြားေသာအခါ တအံ့တၾသျဖစ္ေနတတ္သည္။ ပုံမွန္ေရာက္သည့္ ၾသဂုတ္လမ်ားတြင္ ေရာက္မည့္ရက္၌ မေရာက္က ေမွ်ာ္ေနတတ္သည္ဟု ဆို ၏။ တစ္ခါတစ္၇ံ ထိုရက္ပတ္၀န္းက်င္၌ မႏၱေလးသိ႕ ဆင္း၍ ေဆးစစ္ရန္ရွိလွ်င္ လာေသာ္လြဲေနမည္စိုး၍ စာေရးသူထံ ႀကိဳတင္ စာေရးတတ္သည္။

တစ္ခါက မႏၱေလးမွ စာေရးသူႏွင့္ အလြန္ခင္မင္သည့္ စာေရးဆရာ စိုးႏိုင္ (မႏၱေလးတကၠသိုလ္)က လိုက္ခ်င္မည္ေျပာ၍ ေတာ္ဘုရားအိမ္သို႕ ေခၚသြားပါသည္။ ထိုစဥ္က ေဒၚေဒၚမာကလည္း ျပင္ဦးလြင္ တြင္ရွိ၍ ဆရာစိုးႏိုင္ႏွင့္ ေဒၚေဒၚမာအိမ္သို႕လည္း ေရာက္ပါသည္။ ေတာ္ဘုရားႏွင့္ စာေရးသူတို႕ အေမး အေျဖ လုပ္ေနသည့္ အခ်ိန္တြင္ နားေထာင္ေနေသာ ဆရာစိုးႏိုင္သည္ ျပန္လာေသာအခါ ကားေပၚ၌-
    "ဆရာဗ်ဴးေနပုံမ်ိဳး၊ ဘယ္သူမွ မလုပ္ႏိုင္ဘူး ဆရာ၊ ဒီလိုလုပ္တာ ဘယ္ႏွႏွစ္ရွွိၿပီလဲ"
    ဟု ေမးပါသည္။
    "ၾကာလွ ေပါ့ ဆရာရယ္၊ သူတို႕ကို ဗ်ဴးရတာက ရုပ္ရွင္မင္းသား၊ မင္းသမီးမ်ားကို ဗ်ဴးရသလို တရစပ္ ေမးလို႕ ရတာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႕အေၾကာင္းကိုလည္း ကိုယ္က သိသင့္တာေတြကကို ေက်ညက္ေအာင္ သိထား ရတယ္။ အဲဒီထဲကမွ မရွင္းမလင္းတာေတြကို ထပ္ေမးရတယ္ မသိတာေတြကိုလည္း တျဖည္းျဖည္း ေမးရ ေသးတယ္။ တစ္ခါတေလ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး အစတစ္စေပၚလာ၇င္ စိတ္ရွည္ လက္ရွည္ နဲ႕ အဲဒီအစကို တျဖည္းျဖည္းဆြဲၿပီး ေမးရတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ သစ္ေတြ သိခဲ့ရတယ္။ တစ္ခါေလေတာ့လည္း အစျပတ္သြားျပန္ပါေရာ"

    ဟုဆရာစိုးႏိုင္ကို ေျဖလိုက္ရသည္။ ေတာ္ဘုရားအိမ္ိသုိ႕ သြားတိုင္း အျခားအိမ္သူအိမ္သားမ်ားကို မေတြ႕ရပါ။ ဧည့္ခန္းတြင္းသို႕လည္း ၀င္၍ မလာတတ္ပါ။ ေတာ္ဘုရား၏သမီး စုဘုရားေလးတစ္ေယာက္သာ ေကာ္ဖီ ႏွင့္ မုန္းမ်ား လာခ်တတ္ပါသည္။ စာေရးသူျပန္ွလွ်င္ ကားနားအထိ ေတာ္ဘုရားက ျပန္ပိဳ႕ တတ္သည္။
    "ေနာက္ႏွစ္ေမွ်ာ္ေနမယ္ေနာ္"
    ဟူ၍လည္း ေျပာတတ္သည္။ ဒီအေၾကာင္းမ်ားကို ရန္ကုန္မွ ေတာ္ေတာ္(ေတာ္ဘုရားေလး)အိမ္၌ ေျပာျပေသာ အခါ ေဒၚေလးေမက -
" အမယ္ေလး ကုိသန္းေဆြရယ္၊ ဒါ ႐ွင့္ကုိ အင္မတန္ခင္မင္လုိ႔ေပါ့ " ဟု ေျပာျပပါသည္။

ရန္ကုန္မွ ေတာ္ေတာ္ (ေတာ္ဘုရားကေလး) အိမ္ႏွင့္ ျပင္ဦးလြင္မွ ေတာ္ဘုရားတုိ႔အိမ္ခ်င္း ေနမႈ၊ ထုိင္မႈ စနစ္ မွာ မတူပါ။ ေတာ္ေတာ္တုိ႔အိမ္၌ ေနၾကသည္က အရပ္ဆန္ပါသည္။ ၀င္ထြက္ေနသည့္ ဧည့္မ်ား ကလည္း စာေရးဆရာမ်ားႏွင့္ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ျပင္ဦးလြင္မွ ေတာ္ဘုရား တုိ႔အိမ္ေတာ္သုိ႔ ေတာ္႐ံု တန္႐ံု လူမ်ား၀င္ထြက္ေလ့မ႐ွိပါ။ အေနအထုိင္၊ အေျပာအဆုိကလည္း ထီးဟန္။ နန္းဟန္အျပည့္ ႐ွိေန ေသးသည္။ ေတာ္ဘုရား၏ အိမ္သူမွာလည္း သီေပါမင္းျဖစ္ေန၍ တစ္ေၾကာင္း၊ တတိယ သမီးေတာ္ႀကီး ႏွင့္လည္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အတူေနခဲ့ၾက၍တစ္ေၾကာင္း၊ ျဖစ္မည္ဟု ထင္ပါသည္။ ေတာ္ဘုရား ႏွင့္ ထိပ္စုႀကီးဘုရားတုိ႔။ ေမာင္ႏွမတစ္၀မ္းကဲြခ်င္း၊ ေမာင္ လည္ႏွမလည္ လက္ဆက္ ထားသည့္ အေၾကာင္းကုိ " ရတနာဂီရိနိဒါန္းလ မွ မွာေတာ္မူသည့္ အတုိင္းပါဘုရား " အခန္းတြင္ ေရးသား ေဖာ္ျပထားၿပီး ျဖစ္သည္။

ေတာ္ဘုရား ႏွင့္ ထိပ္စုႀကီးဘုရားတုိ႔ေမာင္ႏွ့တြင္ သားေတာ္၊ သမီးေတာ္ (၆)ပါး ထြန္းကားသည္။ ေတာ္ဘုရားျမတ္ႀကီး (Richard)၊ ေတာ္ဘုရားျမတ္ (David)၊ ေတာ္ဘုရားျမတ္ေအး (Joseph)၊ စုဘုရားေလး (Anne Marie)။ ေတာ္ဘုရားျမတ္သုိက္ (Paul)ႏွင့္ စုဘုရားႏုိင္ (Rose Marie) တုိ႔ ျဖစ္ သည္။ သူတုိ႔တြင္ သာမန္အရပ္နာမည္မ်ားလည္း မွည့္ထားသည္။ ေတာ္ဘုရားျမတ္အမည္က ကုိျမတ္၊ ေတာ္ဘုရားျမတ္ေအး အမည္ က ဦးျမတ္ေအး၊ စုဘုရားေလးအမည္က ေလးေလးျမတ္၊ ေတာ္ဘုရားျမတ္သုိက္ အမည္က ဦးျမတ္သုိက္၊ စုဘုရားႏုိင္အမည္က ႏုိင္ႏုိင္၀င္းဟု ျဖစ္ၾကသည္။

ေတာ္ဘုရားျမတ္ႀကီးသည္ Marine Engineer ျဖစ္၍ သေဘၤာလုိက္ေနသည္။ ေတာ္ဘုရားျမတ္က ဗန္းေမာ္ မွ ရဲမွဴးျဖစ္သည္။ ယခု အၿငိမ္းစားယူသြားၿပီ။ ေတာ္ဘုရားျမတ္ေအးက ျဗိတိသွ်သံ႐ံုးတြင္ လံုၿခံဳေရး အရာ႐ွိ ျဖစ္သည္။ စုဘုရားေလးက အိမ္ေထာင္႐ွင္ျဖစ္၍ အလုပ္မလုပ္ပါ။ သူ၏ခင္ပြန္း ဦးေအာင္သူ႐ွိန္သည္ သစ္ထုတ္လုပ္ေရးမွ အရာ႐ွိျဖစ္သည္။ ယခု ကြယ္လြန္႐ွာၿပီ။ ေတာ္ဘုရားျမတ္သုိက္က သစ္ထုတ္လုပ္ေရး မွာလုပ္သည္။ စုဘုရားႏုိင္မွာ ျပင္ဦးလြင္ အထက(၁)၌ အဂၤလိပ္စာ သင္ေသာ ဆရာမျဖစ္သည္။ သူတုိ႔ အသီးသီး စုဘုရားႏုိင္မွာလဲြ၍ အိမ္ေထာင္ႏွင့္ ျဖစ္ၾကသည္။ ေတာ္ဘုရားျမတ္ႀကီးသည္ သူ၏ အရီးေလး ဘုရား၊ ထိပ္စုဘုရားေထြးႏွင့္ ျပန္၍ လက္ဆက္သျဖင့္ သားကုိေအာင္ခုိင္ကုိ ေမြးသည္။ တစ္ခါက ေတာ္ဘုရား သည္ သူငယ္စဥ္မွ အေၾကာင္းကုိ စိတ္လုိလုိက္ရ ေျပာျပပါသည္။

" ေတာ္ဘုရားတုိ႔ ငယ္ငယ္က အေျခတက် မေနရပါဘူး၊ ဟုိေျပာင္းဒီေျပာင္းနဲ႔ ေနခဲ့ရတယ္။ ပထမ ရန္ကုန္မွာေနတယ္။ ေနာက္ မႏၱေလး ေျပာင္းၿပီးေနရတယ္၊ မႏၱေလးကေန ေမာ္လၿမိဳင္ေျပာင္းျပန္ရ ပါေရာ၊ ေမာ္လၿမိဳင္ မွာ (၃)ႏွစ္ေလာက္ေနၿပီး အ႐ွင္ဘုရား (သူ၏မယ္ေတာ္ကုိ ဆုိလုိသည္) ကံေကာင္းကုန္ေတာ့ ေမာ္လၿမိဳင္ ကေန ရန္ကုန္ျပန္ေျပာင္းရတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေတာ္ဘုရားအသက္ (၁၂)ႏွစ္ေလာက္႐ွိၿပီ။ ေမာ္လၿမိဳင ္မွာ(၁၀)ႏွစ္ေလာက္ေနခဲ့ရတယ္။ ငယ္ငယ္က ဟုိေျပာင္းဒီေျပာင္းၿပီး ေနရေတာ့ ေက်ာင္းလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္းေနရတာေပါ့။ ပထမ ရန္ကုန္နဲ႔ မႏၱေလးမွာ စိန္ပ၈်ိဳးဇက္ကြန္ဗင့္ ေက်ာင္းမွာ ေနခဲ့ရတယ္။ ေမာ္လၿမိဳင္ ေရာက္ေတာ့ စိန္႔ပက္ထရစ္ ကြန္ဗင့္ေက်ာင္းမွာ ေနရတယ္။ ရန္ကုန္ေရာက္ျပန္ေတာ့ စိန္႔ေပါလ္ ေက်ာင္း ကုိ ေရာက္ျပန္ေရာ ေတာ္ဘုရားကုိးတန္းအထိပဲ ေနခဲ့ရၿပီး တစ္၀က္တစ္ပ်က္နဲ႔ အိမ္ေထာင္က် ခဲ့ရတာ။

ထိပ္စုႀကီး ဘုရားကေတာ့ ျပင္ဦးလြင္မွာ ေတာက္ေလွ်ာက္ေကဂု်ီ (သူငယ္တန္း)ကစၿပီး ဆယ္တန္းအထိ ေနခဲ့ရတာ ေတာ္ဘုရားတုိ႔ မႏၱေလးမွာ မဂၤလာေဆာင္ၿပီးေတာ့ သံုးေလးရက္ပဲ ေနၿပီး စစ္ကုိင္းကုိ ျပန္ကူး လာၾကတယ္။ ဂ်ပန္ေခတ္တစ္ေခတ္လံုး စစ္ကုိင္းမွာပဲ ေနၾကတယ္။ (၃)ႏွစ္ေလာက္ေပါ့။ ေနာက္မွ ျပင္ဦးလြင္ က ညံေတာအိမ္သုိ႔ ျပန္ေျပာင္းလာၾကတာ "
ေတာ္ဘုရား က သူတုိ႔ငယ္စဥ္အေၾကာင္းမ်ားကုိ ေျပာျပၿပီး စာေရးသူက ေမး၍ အစုိးရဆီက ပင္စင္ရပံုႏွင့္ သူ အလုပ္လုပ္ခဲ့ပံု မ်ားကုိ ဆက္၍ ေျပာျပပါသည္။

" အဂၤလိပ္ လက္ထက္က ေတာ္ဘုရားသုိ႔ သီေပါမင္းေျမးေတာ္ေတြ ႐ူပီ (၆၀၀)စီ ပင္စင္ရၾကတယ္။ ဒီေတာ့ ေတာ္ဘုရား တုိ႔ ေမာင္ႏွံဟာ ႐ႈပီ(၁၂၀၀)ရတာေပါ့။ မယ္ေတာ္ႀကီး (တတိယသမီးေတာ္ႀကီးကုိ ဆုိလုိသည္) က တစ္ေယာက္တည္း ႐ူပီ(၁၂၀၀)ေတာင္ ရတယ္။ သူက ဘုရင့္သမီးေတာ္ကုိး။ အဲဒီေတာ့ သံုးေယာက္ ေပါင္း ႐ူပီ (၂၄၀၀)ေတာင္ ရတာကလား။ ဟုိေခတ္ တုန္းက (၂၄၀၀)ဆုိတာ အမ်ားႀကီးပဲေလ။ ဂ်စ္ကားတစ္စီး မွ ႐ူပီ(၁၅၀၀)ပဲ ေပးရတာ။ ေနာက္ၿပီး သႀကၤန္နဲ႔ သီတင္းကၽြတ္မွာဆုိရင္ မယ္ေတာ္ႀကီးဟာ ႐ူပီ (၂၅၀) စီ အပုိရေသးတယ္။

အိမ္လခအေန ႏွင့္လည္း ႐ူပီ(၂၅၀)ရတယ္။ ဒီေတာ့ ညံေတာလမ္းမွာ ေနၾကရာက သစ္ေတာလမ္းက အိမ္ႀကီးမွာ ေျပာင္းေနၾကတယ္။ အိမ္႐ွင္ မစၥတာေဖာ္စတာ (Mr. Foster) က သူ႔အိမ္ႀကီး ငွားမယ္လုိ႔လာစပ္ တယ္။ တစ္လ(၂၅၀)အစုိးရက ေထာက္ပံ့ေတာ့ အဲဒီအိမ္ႀကီးကုိ တစ္လ(၂၅၀)ေပးၿပီး ငွားျဖစ္တာ ေပါ့ (၁၉၄၇)ခုႏွစ္ ဇြန္လေလာက္မွာ ေျပာင္းလာၾကတယ္။
ေနာက္ပုိင္း ပင္စင္႐ုပ္သိမ္းခံ၇ေတာ့ မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆုိၿပီး ညံေတာအိမ္သုိ႔ပဲ ျပန္ေျပာင္းလာခဲ့ရတယ္"
စာေရးသူ က -
" ဘာျဖစ္လုိ႔ ပင္စင္႐ုပ္သိမ္းခံရတာလဲ "

" (၁၉၄၈)ခုႏွစ္မွာ လြတ္လပ္ေရးရေတာ့ ေတာ္ဘုရားတုိ႔ ပင္စင္ေတြ ရပ္သြားတယ္။ အသစ္ထြက္ လာတဲ့ ပင္စင္ဥပေဒေၾကာင့္ အသက္ (၄၅)ႏွစ္ေက်ာ္တဲ့ လူကုိ ပင္စင္ေပးမယ္ဆုိေတာ့ ေတာ္ဘုရား တုိ႔ေတြက (၄၅)ႏွစ္ေတာင္ မျပည့္ၾကေသးဘူးေလ။ မယ္ေတာ္ႀကီး တစ္ေယာက္ပဲ ပင္စင္ရေတာ့ တယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေတာ္ဘုရားေလးက ရန္ကုန္မွာ ကုမၸဏီေထာင္တယ္။ လုိင္စင္ေခတ္ကုိး ေတာ္ဘုရား လည္း ရန္ကုန္ ဆင္းၿပီး ေတာ္ဘုရားေလးႏွင့္အတူ အလုပ္လုပ္တယ္။ သူက ေခၚလုိ႔ပါ။ ဒီေတာ့ ၀င္ေငြ ျပန္႐ွိ လာတာ နဲ႔ ညံေတာအိမ္ကုိ ေကာင္းေကာင္းျပန္ျပင္ၿပီး ေနၾကတယ္။ ေတာ္ဘုရားကေတာ့ ရန္ကုန္မွာ ေနတယ္။ ကုမၸဏီ အေဆာက္အအံုအေပၚမွာ ေနတာပါ။

(၁၉၅၂)ခုႏွစ္မွာ ဆန္တင္ဒါ သြင္းဖုိ႔ေလွ်ာက္တယ္။ အိႏၵိယသံအမတ္ႀကီးက ကူညီခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ကုိေတာ့ (၁)ေပါင္ကုိ (၅)သွ်ီလင္ေပးရမယ္တဲ့။ ေတာ္ဘုရားတုိ႔ကလည္း ေပးမယ္ေပါ့။ ဒီတုန္းက တင္ဒါ ရလုိ႔ က်ပ္(၁)သိန္းခဲြေလာက္ အျမတ္ရတယ္။ အဲဒီတုန္းက (၁)သိန္းဆုိတဲ့ ေငြဟာ အမ်ားႀကီးပဲ ကုိသန္းေဆြ ရဲ႕။
ေတာ္ဘုရား အစုအျမတ္ေငြရေတာ့ အခုသစ္ေတာလမ္းက အိမ္ႀကီးကုိ ၀ယ္လုိက္တယ္။ (၁)ေသာင္း ေလာက္ ပဲ ေပးရတာ။ ဒါေတာင္ ေစ်းမ်ားေသးသတဲ့၊ (၁၉၅၂)ခုႏွစ္မွာ ဒီအိမ္ကီးကုိ အၿပီး ေျပာင္းခဲ့ၾကတာ။

မိသားစုကသာ မယ္ေတာ္ႀကီးနဲ႔ ျပင္ဦးလြင္မွာ ေနၾကရၿပီး ေတာ္ဘုရားကေတာ့ ရန္ကုန္မွာ ခဲြေနရတာေလ။ ဆန္တင္ဒါ ကိစၥၿပီးေတာ့ သစ္အိပ္စပုိ႔ (Timber Export)ဆုိၿပီး လုပ္ဖုိ႔ စီစဥ္ေသး တယ္။ ေနာက္ပုိင္း ေပါလစီ ေျပာင္းသြားတာနဲ႔ မလုပ္ျဖစ္ၾကဘူး။ ဒီၾကားထဲမွာ ဖားကန္႔ကုိ ေက်ာက္ စိမ္းလုပ္ငန္းလုပ္ဖုိ႔ (၂)ႏွစ္ေလာက္ သြားေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကုိယ္က ေက်ာက္အေၾကာင္းမွ မသိတာပဲ။ ဒါနဲ႔ ရပ္လုိက္ရျပန္ေရာ။

၁၉၆၉ ခုႏွစ္ကေနၿပီး ၆၈ ခုႏွစ္အထိ ကုိရီးယားေကာင္စစ္၀န္ရဲ႕ ကုိယ္ေရးအတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ လုပ္ေသးတယ္။ ျပင္ဦးလြင္က စိန္႔အယ္လ္ဘတ္ေက်ာင္းရဲ႕ ေဘာင္ဒါေဆာင္ကုိ ေတာ္ဘုရား ဦးစီး ၿပီး ေဆာက္တယ္။ ကန္ထ႐ုိက္ေပါ့။ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးနဲ႔ ေတာ္ဘုရားတုိ႔က ေမာ္မၿမိဳင္မွာကတည္းက ခင္တာ။ ဒါေၾကာင့္ သူက ကန္ထ႐ုိက္ေပးတာ၊ ေတာ္ဘုရားက ဘာမွမလုပ္တတ္ေတာ့ မႏၱေလးက မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ နဲ႔ စပ္တူလုပ္ၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဘီအီးစစ္တပ္ အေဆာက္အအံုေတြပါ၊ ကန္ထ႐ုိက္ယူၿပီး ေဆာက္ခဲ့ တယ္ "

ဟု ႐ွည္လ်ားစြာ ေျပာျပခဲ့ပါသည္။ စာေရးသူ ေမးသည္က " ဘာေၾကာင့္ ပင္စင္အသိမ္းခံရတာလဲ " မွ်သာ ျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔ အစတစ္စ ဆဲြထုတ္လုိက္သည္ႏွင့္ အ႐ွည္ႀကီး ထြက္လာသည္။ ေတာ္ဘုရားသည္ အျခားျမန္မာ မင္းေဆြ၊ မင္းမ်ိဳးအတုိင္း ေမြးဖြားစဥ္ကတည္းက နယ္ခ်ဲ႕အစုိးရထံမွ အေထာက္အပံ့ ရခဲ့ၿပီး ပင္စင္ လည္း ေတာက္ေလွ်ာက္ရလာရာ စီးပြားေရး အျမင္မ႐ွိခဲ့ေပ။ လုပ္ လည္းမလုပ္တတ္႐ွာပါ။ ဤသုိ႔ျဖစ္ေအာင္ လည္း နယ္ခ်ဲ႕အစုိးရက ႏုိင္ငံေရးပင္စင္ေပး၍ တမင္ဖန္တီးထားျခင္းျဖစ္သည္။ နယ္ခ်ဲ႕ အလုိေတာ္ အတုိင္းလည္း ျမန္မာမင္းေဆြမင္းမ်ိဳးတုိ႔မွာ မလုပ္တတ္၊ မကုိင္တတ္ႏွင့္ သူတုိ႔ေပးသည့္ ပင္စင္ ကုိပင္ အားကုိးေနရသည့္ဘ၀သုိ႔ ေရာက္ခဲ့ သည္။

ေတာ္ဘုရားသည္ ငယ္စဥ္ကတည္းက ေျပးခုန္ပစ္ကစား ၀ါသနာပါခဲ့၍ အစံုကစားခဲ့သည္။ သုိ႔ေၾကာင့္ဟ ုထင္သည္။ ယခုထိ ကုိယ္ခႏၶာေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းႏွင့္ က်န္းမာလ်က္႐ွိပါသည္။ ယခုလည္း ေတာ္ဘုရား က အၿငိမ္ေနတတ္ပါ။ ၿခံထဲဆင္းၿပီး သစ္ပင္၊ ပန္းပင္မ်ားကုိ တူးဆြေနတုန္းပင္ျဖစ္သည္။ ၿခံ၀င္းတြင္းမွာပင္ လမ္းေလွ်ာက္ သည္။ ျပင္ဦးလြင္ရာသီဥတုကလည္း ေကာင္းသျဖင့္ ေတာ္ဘုရားက်န္းမာ၍ သက္ေတာ္႐ွည္ ေနပံုရပါသည္။ ေတာ္ဘုရားသည္ အခ်ိန္မွန္ မွန္စား၍ အခ်ိန္မွန္မွန္အိပ္သည္။

သူႏွင့္ မတည့္ေသာစာမွန္သမွ် မစားပါ။ နံနက္ (၇)နာရီေလာက္ တြင္ ေကာ္ဖီေသာက္သည္ (၉)နာရီေလာက္တြင္ မုန္႔အနည္းငယ္စားသည္။ ေန႔လယ္စာကုိ (၁၂) နာရီခဲြႏ်င့္ (၁)နာရီအၾကားတြင္ စားပါသည္။ ေန႔လယ္ေန႔ခင္း၌ အခ်ိန္မွန္မွန္ အိပ္သည္။ သုိ႔ေၾကာင့္ ေတာ္ဘုရားထံ ဖုန္းဆက္လွ်င္ ေန႔ခင္းဘက္ ၌ အလုိက္သိစြာ မဆက္ပါ။ ညေန (၃)နာရီခဲြႏွင့္ (၄)နာရီၾကားတြင္ လက္ဖက္ရည္ႏွင့္ မုန္႔စား သည္။ ညစာ ကုိ ည(၇)နာရီမွာစားသည္။ ေထြေထြထူး ထူး မစားပါ။ ဆန္ျပဳတ္ျဖစ္ေစ၊ ေခါက္ဆဲြျပဳတ္ျဖစ္ေစ အစာ ေက်လြယ္ သည့္ အာဟာရကုိသာစားသည္။
(၂၀၀၈)ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လတြင္ ေတာ္ဘုရားႏွင့္ ေတြ႕ၾကေသာအခါ သစ္ေတာလမ္းမွ အိမ္ႀကီးကုိ ေရာင္းၿပီး ျပင္ဦးလြင္အေ႐ွ႕ပုိင္းက ေျမပေဒသာကြက္သစ္တြင္ တုိက္အသစ္တစ္ေဆာင္ ကုိ ၀ယ္ထားသည္ဟု ေျပာျပ ပါသည္။

" ကုိသန္းေဆြ ... ဒီႏွစ္လာရင္ လဲြေနမွာစုိးလုိ႔ မေျပာင္းေသးတာ၊ ေအာက္တုိဘာလထဲမွာ အိမ္ သစ္ကုိ ေျပာင္းမယ္ "
ဟု ေျပာျပပါသည္။ သမီးႀကီး စုဘုရားေလးက မုဆုိးမျဖစ္သြား၍ သူ႔ခမည္းေတာ္ႏွင့္ပင္ ေနသည္။ အစ ကလည္း ခင္ပြန္းေနာက္ သုိ႔ ခမည္းေတာ္ကုိ ထားခဲ့ၿပီး လုိက္သြားေလ့မ႐ွိပါ။ ခဏတစ္ျဖဳတ္သာ လုိက္သြား တတ္သည္။ (၂၀၀၉)ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လတြင္ ျပင္ဦးလြင္သုိ႔ ေရာက္ေသာအခါ ေတာ္ဘုရား၏ အိမ္ေတာ္သစ္သုိ႔ သြားရသည္။

ဆရာ၀န္ တစ္ဦးဆီမွ ဘုိဆန္ဆန္ေဆာက္ထားသည့္ တစ္ထပ္တုိက္ ႐ွည္ေျမာေျမာျဖစ္သည္။ အခန္းတုိင္း ေရခ်ိဳးခန္း၊ အိမ္သာတဲြလ်က္ ပါသည္။ တံခါးေပါက္မ်ားကလည္း အခံုးပံုစံ ေခတ္မီမီလုပ္ထားသည္။
ယခုေတာ့ မုဆုိးမသမီးႀကီး မိသားစုႏွင့္ အပ်ိဳသမီးငယ္တုိ႔ျဖင့္ ေျမးျမစ္မ်ားပါ အိမ္ေတာ္သစ္တြင္ ေနသည္။ ေတာ္ဘုရား က (၂၂-၃-၁၉၂၄)ခု၊ ဘြားျဖစ္သျဖင့္ ယခုအသက္ေတာ္ (၈၆)႐ွိၿပီ။

စာေရးသူ - ေမာင္သန္းေဆြ(ထား၀ယ္)

ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာ - ၂၀၁ဝ ဒီဇင္ဘာလ ထုတ္
----------------------------------------------------------