ေခ်ာေခ်ာစု ၏ မ်က္ရည္ေတြ ပင္လယ္ေဝရင္ ေမတၱာက သမုဒၵရာ (ကိုေဇာ္သက္ေထြး)

မ်က္ရည္ေတြ ပင္လယ္ေဝရင္ ေမတၱာက သမုဒၵရာ
ေခ်ာေခ်ာစု
-၁-

က်ဳိကၠဆံျမလမ္းထဲ ကို အႏုပညာသမား လူငယ္တစ္စု ေျပာင္းေရြ႕လာသည္ဟု ၾကားရေတာ့ ဘယ္သူ ေတြလဲဟု သိခ်င္ေသာ္ လည္း မေမးဝံ့။ သမီးႏွစ္ေယာက္တည္းသာ ေမြးထားေသာ ေဖေဖႏွင့္ ေမေမက စည္းကမ္းႀကီး သည္။ စပ္စပ္စုစုေတြမႀကဳိက္။ သို႔ေသာ္ တစ္လမ္းတည္းမို႔ သတင္းေတြက ေရာက္လာ သည္။ ႐ုပ္ရွင္ဒါ႐ိုက္တာ သွ်ဳိႀကီး တဲ့။ ဇာတ္ညႊန္းေရးတဲ့ ေဇာ္သက္ေထြးတဲ့။ ဂီတသမားေတြက လာဇ႐ု၊ အာဇာနည္တဲ့။ အႏုပညာသမားေတြ ပီပီ ညစဥ္ညတုိင္း သူတုိ႔တုိက္ခန္းက စည္းကားေနသည္။ လူဝင္ လူထြက္မျပတ္။ ရပ္ကြက္ထဲ မွ လူငယ္ေတြ အားလံုးလိုလို သူတို႔အခန္းကို သြားလည္ၾကသည္။ ဂစ္တာ တီး၊ သီခ်င္းဆိုၾကသည္။ အႏုပညာ အေၾကာင္း ျငင္းခံုၾကသည္။ ဝုိင္းဖြဲ႕အရက္ေသာက္ၾကသည္။ တစ္ရက္တြင္ သူတို႔အခန္းပုိင္ရွင္ ၏သားေရႊေသြး က အေခြတစ္ေခြ လာေရာက္လက္ေဆာင္ေပးသည္။ လာဇ႐ု၏"ျဖစ္တည္မႈအသစ္" သီခ်င္းေခြ။

ထိုအခ်ိန္ကာလက စီဒီေခြေခတ္မစားေသး။ တိပ္ေခြေခတ္။ နားေထာင္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သီခ်င္းေခြ က ေကာင္းပါသည္။ ေနာက္ပိုင္း သီခ်င္းေခြ ဆက္တုိက္ လက္ေဆာင္ေပးသည္။ ေလးျဖဴ၊ အငဲ၊ ညီပုေလး၊ ဘိုဘို စသည္ျဖင့္။ ေရႊေသြးကိုေမးၾကည့္ေတာ့ ကိုေဇာ္သက္ေထြး က ေပးခုိင္းတာဟု ဆိုသည္။ ေဇာ္သက္ေထြး ဆိုတာ ျဖဴသလား၊ မည္းသလား ေသခ်ာမျမင္ဘူးပါ။ သို႔ေသာ္ သီခ်င္းႀကဳိက္၍ ေပး လုိက္သည့္ အေခြတိုင္း မျငင္းမိ။ ေနာက္ေတာ့ ေမေမက သတိျပဳမိသြားသည္။ အက်ဳိးအေၾကာင္းေမး ၿပီး အႏုပညာသမားေတြႏွင့္ မပတ္သက္ဖုိ႔ ႐ႈပ္႐ႈပ္ယွက္ယွက္ မပတ္သက္မိဖို႔ ဆံုးမသတိေပးသည္။ ေမေမ ဆူၿပီးေနာက္ပိုင္း ေရႊေသြးထံမွ အေခြေတြ ကို လက္မခံရဲေတာ့ေပ။ သူတို႔ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ၾကာ ေတာ့ လည္း ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ျဖစ္ သြားသည္။ သူတို႔လူစုက ျမလမ္းထပ္က ႏြားႏို႔ဆုိင္တြင္ မၾကာခဏ ထိုင္ေလ့ရွိသည္။ တစ္ညေန ႐ံုး မွ ျပန္လာေတာ့ ေနာက္က ေခၚသံကို ၾကားလုိက္မိသည္။

"ေဟ့... ေဟ့ ေမေဇာ္"
အလန္႔တၾကား လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ မၾကာခဏ ျမင္ဖူးေနသည့္ မ်က္ႏွာတစ္ခု၊ ၿပဳံးေနေသာ မ်က္ႏွာႏွင့္ လက္ထဲ တြင္ ဗီဒီယိုအေခြ တစ္ေခြ ကုိင္ထားသည္။
"ကၽြန္ေတာ္ ေဇာ္သက္ေထြးပါ၊ လြင္မိုးတို႔ျပဇာတ္ကတဲ့ သူရဲေလးေကာင္အေခြ ေပးခ်င္လုိ႔"
လူစိမ္း တစ္ေယာက္ လက္ထဲမွ မယူလိုေသာ္လည္း သရဲေလးေကာင္က ေခတ္စားေန၍ ၾကည့္ခ်င္ သည္။ ၿပီးေတာ့ သူက ဇြတ္ကမ္းေပးသည္။ သူ႔မ်က္ႏွာက ပကတိ ႐ိုးသားျဖဴစင္ေသာမ်က္ႏွာ။ လက္က အေခြကို အလိုလို ယူမိလ်က္သား ျဖစ္သြားသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ေဇာ္သက္ေထြးႏွင့္ စတင္သိကၽြမ္းခဲ့ရ သည္။ သူက ထြက္သမွ် သီခ်င္းေခြေတြႏွင့္ ဗီဒီယိုဇာတ္လမ္းေတြ လက္ေဆာင္ေပးသည္။ ရင္းႏွီးလာ ေတာ့ ဆုိင္ကိုပါလာ သည္။

သူက အေျပာခ်ဳိခ်ဳိ အၿပဳံးစစႏွင့္ဆိုေတာ့ လူတုိင္းႏွင့္ ခင္မင္ရင္းႏွီးလြယ္သည္။ ေလးငါးေျခာက္လၾကာ ေတာ့ သူ႔ဘက္က မ႐ိုးသားဟန္ေတြ စျပသည္။ တိတ္ေခြေတြထဲ ကဗ်ာေလးေတြ ညႇပ္ၿပီးေပးသည္။ ခ်စ္ေမတၱာ အေၾကာင္း ေဆာင္းပါးရိပ္ျခည္ ေျပာေနေရးေနရာတတစ္ဆင့္ အတိအလင္း ဖြင့္ဆိုလာ သည္။ မတတ္သာေတာ့ ၍ ကုိယ့္သေဘာထားကို အတိအလင္း ဖြင့္ေျပာလုိက္ရသည္။
"သမီး အသက္ ၁၉ ႏွစ္ရွိပါေသးတယ္... အဲဒီလို မ႐ိုးမသားျဖစ္ေနရင္ ျပန္ပါေတာ့၊ သမီးကေတာ့ ႐ိုး႐ိုး သားသား ပဲ ခင္ပါတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ဘာေတြလည္း ေပးမထားခ်င္ပါဘူး" စကားဆံုးေတာ့ သူ႔ မ်က္ႏွာ ရဲတက္ သြားသည္။ ဘာမွျပန္မေျပာႏုိင္ဘဲ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနသည္။ သူ႔ကုိယ္သူ ႀကဳိးစား ထိန္းသိမ္းေနပံုေပၚသည္။ ၿပီးမွ ဘာမွ မျဖစ္သလို ပံုစံျဖင့္ ၿပဳံးျပသည္။ ျဖည္းညင္းစြာ မတ္တတ္ထရပ္ လုိက္သည္။

"အေႏွာင့္အယွက္ေပးခဲ့သလို ျဖစ္သြားရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ညီမေလး။ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ပါ့မယ္"
စကားဆံုးဆံုးခ်င္း ဆုိင္ထဲမွ ထြက္ခြာသြားသည္။ ေမေဇာ္ရင္ထဲက စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားေပမယ့္ မတတ္ႏုိင္။ လူတစ္ေယာက္ ကို မလိမ္ညာခ်င္။ မေရရာတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြလည္း မထားခ်င္။ ေဇာ္သက္ေထြးႏွင့္ သူက ၁၃ ႏွစ္ အသက္ကြာပါသည္။ ေမေဇာ္က ခုခ်ိန္အထိ တကၠသိုလ္မတက္ရ ေသး။ ေဇာ္သက္ေထြးက တကၠသိုလ္တစ္ခု က ဘြဲ႕အျပင္ ဘဝတကၠသိုလ္က ဘြဲ႕ရရွိၿပီးျဖစ္သည္။ ေနာက္ သူတို႔ အားလံုး ျမလမ္းထဲမွ ေျပာင္းေရြ႕သြားေတာ့သည္။ အေနာက္ျမင္းၿပဳိင္ကြင္းဘက္ ေျပာင္း ေရြ႕သြားၾကေသာ္လည္း သိပ္မေဝးတာ မို႔ မၾကာခဏ လမ္းမွာဆံုပါသည္။ ဆံုေတြ႕တုိင္း သူက မေခြ ေလးေတြ ေပးပါေလသည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔မ်က္လံုးေတြ က အေရာင္ေဖ်ာ့သြားသည္။ ညီမအရင္းတစ္ ေယာက္လို ဆက္ဆံသည္။ သူက ျမလမ္းမွာေနစဥ္ ကထက္ ပိုေအာင္ျမင္ေသာ ဇာတ္ညႊန္းဆရာျဖစ္ လာသည္။ သူ႔ဇာတ္လမ္းေတြက အၿမဲတမ္းေရာင္းေန ရသည္။ သူ႔ရဲ႕ဗီဒီယိုဇာတ္လမ္းအေခြမွန္သမွ် မေရာက္ေရာက္ေအာင္ ပို႔ေပးေလ့ရွိသည္။

တစ္ေန႔တြင္ ဆုိင္သြားရန္ ကားေစာင့္ေနခုိက္ သူႏွင့္အတူေနထုိင္ေသာ ကိုဖိုးတုတ္ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ ခ်ားစြာ ေရာက္ လာသည္။ ေဇာ္သက္ေထြးကို ညက ေထာက္လွမ္းေရးေတြ ဖမ္းသြားၾကၿပီတဲ့။
႐ုတ္တရက္ မ်က္ရည္ေတြ ဘယ္လိုအုိင္ထြန္းလာသည္ မသိ။ ပါးျပင္ေပၚ စီးက်လာသည္။ မ်က္ႏွာကို လက္ဝါးျဖင့္ အုပ္ၿပီး ငိုမိသည္။ ထိုေန႔က ဆုိင္ကိုပင္ မသြားႏိုင္ခဲ့။ အိမ္ကိုျပန္လာၿပီး ေခါင္းမူးေနသည္ဟု ဆိုကာ အိပ္ရာေပၚ လွဲေနမိခဲ့သည္။ အဖမ္းခံရသည္ဟု ၾကားမွ သူ႔ကို သနားသြားမိသည္။ အၿပဳံးခ်ဳိခ်ဳိ ႏွင့္ ႏူးညံ သိမ္ေမြ႕ေသာ ဟန္ပန္၊ ဘာေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေရးကို စိတ္ဝင္စားၿပီး ဘာေၾကာင့္ ခဏခဏ အဖမ္း ခံ ရပါလိမ့္။ စစ္ေၾကာေရးစခန္းမွာေရာ ဘယ္လိုရွိမလဲ။ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းတာေတြ ခံေနရသလား။ အစား အစာေရာ စား ရရဲ႕လား။ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲလာၿပီး မ်က္ရည္ေတြက သြင္သြင္စီးၾကေနသည္။ ၿပီးမွ အသိ တစ္ခု ေခါင္းထဲေရာက္လာသည္။

ေဇာ္သက္ေထြးကို သူ ခ်စ္မိေနသည္။ တစ္ပတ္ၾကာေတာ့ သူ ျပန္လႊတ္လာသည္။ သူ႔လူ ကိုဖိုးတုတ္ကို အေသးစိတ္ အစီရင္ခံၿပီးျဖစ္၍ ဆုိင္ သို႔ ထူးထူးျခားျခား ေရာက္လာသည္။ စစ္ေၾကာေရးကအေၾကာင္း ေတြ မနားတမ္း တရစပ္ေျပာျပသည္။ သူ႔ကို သနား၍ ထမင္းလုိက္ေကၽြးျဖစ္သည္။ သူက ဆုိင္ပိတ္ခ်ိန္ အထိေစာင့္ၿပီး ျမလမ္းထိပ္အထိ လုိက္ပို႔ေပးသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး၏ရင္ထဲတြင္ ထူးျခားေသာ ခံစား မႈမ်ား စတင္ျဖစ္ထြန္းေသာေန႔ တစ္ေန႔ ျဖစ္သည္။ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၁၆ ရက္။

-၂-

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္ ၁၄။ First Eleven အားကစားအယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ေဇာ္သက္ေထြးႏွင့္ ေမေဇာ္ (ေခၚ) ခိုင္ခ်ဳိေဇာ္ဝင္း တုိ႔ မဂၤလာပြဲကို သႏိၱသုခေက်ာင္း၌ စည္စည္ကားကား က်င္းပခဲ့သည္။ စာေပ၊ ႐ုပ္ရွင္၊ ဂီတ အသိုင္းအဝုိင္း စံုလင္စြာ တက္ေရာက္ခ်ီးျမႇင့္ၾကသည္။ ေမေဇာ္က သူ႔ထက္ ၁၃ ႏွစ္ႀကီးသူကို လက္ထပ္ခဲ့ေပ မယ့္ ေက်နပ္ပါသည္။ ဘဝက ထင္သလို မခက္ခဲေပ။ သူ႔ခင္ပြန္းက ႐ုပ္ရွင္နယ္ကေန အားကစား နယ္ပယ္ ေျပာင္းေရြ႕ လုပ္ကုိင္ရေသာ္လည္း ဂ်ာနယ္က ေအာင္ျမင္ေနသည္။ ေစာင္ေရေတြ တက္ေနသည္။ အိမ္ေထာင္ဦး မွာ စူးစူးနစ္နစ္ မ႐ုန္းကန္ခဲ့ရ။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက အလုပ္ကုိယ္စီႏွင့္။ ေမေဇာ္က MMW စတိုးဆုိင္ မွ Living Color Media သို႔ ေရာက္ရွိသြားသည္။ ႏွစ္ေယာက္တည္းေနတာ ျဖစ္၍ အစီအစဥ္ေတြ ေရးဆြဲ ရသည္။ ေနေရး စားေရး ေသာက္ေရးအတြက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ အားကိုး ၾကရသည္။ ကုိယ္တုိင္ စီမံခန္႔ ခြဲ ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ၂ ႏွစ္ ကေလးမယူေသးရန္ ဆံုးျဖတ္ထားၾကသည္။ ႐ံုးအားရက္ တြင္ မိဘေတြအိမ္ သြားစားၾကသည္။ သာယာေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္း ေသာ ဘဝအစဟု ေျပာ၍ ရမည္ထင္ပါသည္။

သို႔ေသာ္...။
၂၀၀၃ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ (၁၄)ရက္တြင္ လုံး၀မထင္မွတ္မထားသည့္ ကံၾကမၼာျဂိဳလ္ဆိုးတစ္ခုသည္ ၀င္ေရာက္ လာခဲ့သည္။ ေမေဇာ္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနေသာ Living Color မဂၢဇင္းရုံးခန္းေပၚသို႕ ေထာက္ လွမ္းေရးမ်ား ေရာက္လာျပီး ေဇာ္သက္ေထြးႏွင့္ပတ္သက္၍ ေမးျမန္းစရာရိွသည္ဟုဆုိကာ ေခၚေဆာင္ သြားခဲ့သည္။ ကားေပၚ တြင္ မ်က္လုံးပိတ္၍ ေခၚေဆာင္သြားသည့္အတြက္ မည္သည့္ေနရာသို႕ေခၚသြား သည္ကို မသိ ခဲ့။ တစ္ေန႕ႏွင့္ တစ္ညလုံးလုံး ေမးခြန္းမ်ားကို ေျဖၾကားခဲ့ရသည္။
ခင္ပြန္း သည္ က ဂ်ာနယ္လစ္အေယာင္ေဆာင္ေဖာက္ဆြဲ ေရးသမားတဲ့။
ႏိုင္ငံျပင္ပ ရိွ ေသာင္းက်န္းသူ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ တိတ္တဆိတ္ ဆက္သြယ္ျပီး အာဇာနည္ေန႕မွာ ဗုံးေဖာက္ခြဲ ရန္ၾကံစည္သူတဲ့။

ေမေဇာ့္ကမၻာၾကီး ခ်ာခ်ာလည္သြားသည္။ အေတြးေတြေယာက္ယွက္ခတ္သြားသည္။ မျဖစ္ႏိုင္။ မည္သည့္ နည္းႏွင့္ မွ် ခင္ပြင္းသည္ဟာ ေဖာက္ခြဲဖ်က္ဆီးသူ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။
ေမေဇာ့္ ကို စစ္ေဆး၍ ဘာအခ်က္အလက္မွမရသည့္အတြက္ ေနာက္တစ္ေန႕တြင္ အိမ္ျပန္ပို႕ေပးလိုက္ သည္။ ခင္ပြန္း သည္ႏွင့္ လုံး၀ေတြ႕ခြင့္မရခဲ့။ သူ႕ေက်ာက္ကပ္ တြင္ ေက်ာက္တည္ေန ၍ ေျခေထာက္ ေတြေယာင္ေနေၾကာင္းေတာ့ သိလိုက္ ရသည္။ အိမ္ကိုျပန္ လိုက္ပို႕ေပးေသာ ဗိုလ္မွဴး တစ္ေယာက္ႏွင့္ ေက်ာက္ကပ္ေဆးထည့္ေပးခြင့္ ရလိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ ၃လေက်ာ္ ၄လနီးပါး ၾကာသည္ အထိ ခင္ပြန္း သည္ အေၾကာင္း ဘာမွ မၾကားေရေတာ့ေပ။

၂၀၀၃ ခု၊ ေအာက္တိုဘာလတြင္ ေဇာ္သက္ေထြးပါတရားခံ (၉)ဦးအား အင္းစိန္ေထာင္ေရွ႕တြင္ ရန္ကုန္တိုင္း၊ ေျမာက္ပိုင္းခရိုင္တရားရုံးမွ ရုံးထုတ္ စစ္ေဆးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကား လာသည္။ ေမေဇာ္ တို႕သားသမီး တရားရုံးသို႕ ေရာက္သြားသည္။ ၄လခန္႕ မေတြ႕ခဲ့ရေသာ ခင္ပြန္း မွာ ေဖ်ာ့ေတာ့ ပိန္လွီေနသည္။ စြဲဆုိခံထားရသည့္အမႈက ႏိုင္ငံေတာ္ပုန္ကန္မႈ ၁၂၂(၁)ပုဒ္မျဖစ္သည္။ အစိုးရ က ေဇာ္သက္ေထြး ပါ တရားခံ ၀ဦးအား သနား၍ အစိုးရစရိတ္ျဖင့္ ေရွ႕ေန ငွားေပးထား သည္။ ေမေဇာ္ က ေရွ႕ေနထံ အားကိုးတၾကီးသြားျပီး အၾကံဥာဏ္ေတာင္း သည္။ ေရွ႕ေနကလည္း အားေပး ပါသည္။ ဒီအမႈ က မလြဲမေသ ေသဒဏ္က်မွာတဲ့။ အရြယ္ငယ္ေသး ၍ ေမေဇာ္ ကုိ  ဘ၀သစ္စရန္ အၾကံေပးသည္။ ေမေဇာ္ အရမ္းစိတ္ဆိုးသြားသည္။

သူ႕ခင္ပြန္း ဘာေတြလုပ္ခဲ့သလဲဆိုတာ သူမအသိဆုံး။ သတင္းစာထဲတြင္ ေဖာက္ခြဲေရးသမားအျဖစ္ စြပ္စြဲေရးသား ထားတာ ေတြ႕ရေတာ့ ရင္ထဲတြင္မခ်ိ။ ကိုေဇာ္သက္ေထြးက ရန္ပင္မျဖစ္တတ္သူ။ ခုေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ လူၾကီးေတြ ကို လုပ္ၾကံမည္ ဆိုတာလည္း ပါေနေသးသည္။ ေမေဇာ္ရင္ထဲတြင္ေတာ့ မီးေတာက္ေန သည္။ မည္သူထံ အကူအညီေတာင္းရမည္မသိ။ ကူရာမဲ့ကယ္ရာမဲ့ဘ၀။ ေမေဇာ္တစ္စုံ တစ္ခုျဖစ္ မွာ စိုး၍ မိဘေတြက အိမ္မွာလာေနေပးသည္။ မဂၢဇင္းတိုက္ က  တစ္ေန႕ႏွစ္ေယာက္ လာေန ေပး သည္။ ငိုရလြန္း ၍ မ်က္ရည္ေတြလည္း ပင္လယ္ေ၀ျပီ။
အင္းစိန္ သို႕ ရုံးထြက္သြားလွ်င္ စားေသာက္စရာေတြ ယူခြင့္မေပး။ ခ်ိဳခ်ဥ္ေလးတစ္ထုပ္၊ သရက္သီး သနပ္ေလး တစ္တြဲေလာက္ သာ ခြင့္ျပဳသည္။ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ၏ အျဖစ္ကိုလုံး၀မၾကည့္ရက္။

လက္ႏွစ္ဖက္ကို ပူး၍ လက္ထိပ္ခတ္ထားသည္။ အာဟာရဓာတ္ မျပည့္၀၍ ႏႈတ္ခမ္းေတြ က ေျခာက္ေသြ႕ကြဲ အက္ေနသည္။ မ်က္လုံးအစုံက ျပဴးထြက္ေနျပီး မ်က္တြင္းေဟာက္ပက္ႏွင့္ မျမင္ဘူး ေပ။ တခ်ိဳ႕ေမာ္လျမိဳင္က၊ တခ်ိဳ႕က ပဲခူးက၊ တခ်ိဳ႕က သာယာ၀တီက။ က်န္လူ ၉ေယာက္ကို ပူးေပါင္းႀကံစည္သူ အျဖစ္ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးက စြပ္စြဲထားသည္။ ဘာမွေခ်ပခြင္႔မရွိ။ ဘာမွရွင္းျပခြင္႔မရွိ။ ႀကိဳတင္ေရးသားထားေသာ ဇာတ္လမ္း တစ္ပုဒ္အျဖစ္ ကျပၾကရသည္။
၂၀၀၃ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တုိဘာ ၂၉တြင္ ေျမာက္ပိုင္းခရိုင္တရားရုံးမွ တရားခံ ၉ ဦးအား စီရင္ခ်က္ ခ်မွတ္လိုက္သည္။ ေဇာ္သက္ေထြးပါ တရားခံ ၉ ဦးအား ႏိုင္ငံကို စစ္မက္ဖက္ၿပိဳင္ရန္ ႀကံစည္မႈျဖင္႔ ေသဒဏ္ခ်မွတ္လိုက္သည္။ ေမေဇာ္ ၾကားၾကားခ်င္း အသိကင္းမဲ႔ သြားသည္။ ေက်ာက္ဆစ္ရုပ္ တစ္ရုပ္ လို ၿငိမ္သက္လို႔ရပ္ေနမိသည္။ ေဘးမွပါလာသည္႔ အေဒၚက ပခုံးကိုလႈပ္ခါရင္း ႏွစ္သိမ္႔ေဖ်ာင္းဖ်ေန သည္။ ေသဒဏ္ ဆိုေတာ႔ ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ရမလဲ။

ခ်က္ခ်င္းသတ္ပစ္ၾကမွာလား။ ဘယ္လို အယူခံဝင္ရဦးမွာလား။ အယူခံပယ္ခဲ႔ရင္ ဘယ္လိုေမွ်ာ္လင္႔ရ ေတာ႔မလဲ။ မသတ္ခဲ႔ရင္လည္း ေထာင္ထဲမွာ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေထာင္က်ခံရေတာ႔မွာ ေသခ်ာေနပါသည္။ ေမေဇာ္မွာ ငိုစရာ မ်က္ရည္ မက်န္ေတာ႔။ ႏွလုံးသားမွာလည္း နာက်န္လြန္း၍ ထုံက်င္ေနပါၿပီ။ စိတ္၏ အတက္အက် ဝမ္းနည္းျခင္း၊ ဝမ္းသာျခင္းမ်ား မျဖစ္ေတာ႔။
ညတိုင္း ပုတီးစိပ္ ဘုရားရွိခိုးသည္။ ကိုေဇာ္သက္ေထြး၏ မ်က္ႏွာကို ျမင္ေယာင္ၾကည္႔ကာ ေမတၱာပို႔သည္။ အမွ်ေဝ သည္။ သစၥာဆိုသည္။ မိဘေတြကို လုပ္ကိုင္ေကၽြးေမြးေနသည္႔ ဇနီးေမာင္ႏွံျဖစ္ ခဲ႔ပါလ်က္ ကံၾကမၼာၿဂိဳဟ္ဆိုး က ေႏွာင္႔ယွက္ဖ်က္ဆီးသည္။ မည္သို႔မွ မေျဖသာခဲ႔။

ေသဒဏ္က်သြားေတာ႔ ေမေဇာ္႔အတြက္ ေျဖသိမ္႔စရာတစ္ခုေတာ႔ ထြက္လာပါသည္။ ႏွစ္ပတ္တစ္ခါ အင္းစိန္ေထာင္ ၌ ေထာင္ဝင္စာေတြ႔ခြင္႔ ရလာျခင္းျဖစ္သည္။ အနည္းဆုံး ၁၄ ရက္တစ္ခါ ခင္ပြန္းသည္ မ်က္ႏွာကို ေတြ႔ရသည္။ သူစာခ်င္တာကို ေကၽြးခြင္႔ရလာသည္။ ေသဒဏ္က်အက်ဥ္းသား ေတြက တနဂၤေႏြေန႔မွာေတြ႔ရ သည္။ ကိုေဇာ္သက္ေထြးက လိေမၼာ္ေရာင္ဝမ္းဆက္ ဝတ္ဆင္ထားရ သည္။တစ္ေယာက္ႏွင္႔ တစ္ေယာက္ ေထာင္ဝင္စာမွာ ပထမဆုံးေတြ႔သည္႔ေန႔က ေျဖသိမ္႔စရာ စကားလုံးရွာမရ။ ခင္ပြန္း ကလည္း တစ္ေန႔ထြက္လာမွာပါဟု မေျပာပါ။ ကိုကိုဘာမွမလုပ္ဘူး ဆိုတာ ကိုပဲ ေျပာသည္။ ေမေဇာ္ကလည္း စကားေျပာဖို႔ ႀကိဳးစားသည္။ ႏႈတ္ခမ္းေတြသာ လႈပ္လာၿပီး အသံက မထြက္။ ေနာက္ဆုံး ဘုရား၊ တရားကိုသာ လုပ္ခိုင္းသည္။

ဘာမွမျဖစ္သည္႔ မ်က္ႏွာဟန္ပန္ျဖင္႔ ေနာက္တစ္ပတ္ ဘာစားခ်င္သလဲဆိုတာကိုေမးသည္။ ေမးသာေမးရသည္။ တစ္ႏွစ္သာ ဇနီးကိုေပါင္းရၿပီး ေသဒဏ္က်သြားသည္႔ ေယာက်္ားက အစားအစာေတြအေၾကာင္း မေတြးေတာႏိုင္မွာကို လူတိုင္း သိၾကပါသည္။
ခင္ပြန္းသည္ မရွိသည္႔ေနာက္ အလုပ္တြင္ စိတ္ကိုျမွဳပ္ႏွံထားသည္။ ဘာသာတရားကို ပိုၿပီးေလးေလး နက္နက္ သေဘာေပါက္လာသည္။ တျခားလူေတြ၏ ဒုကၡ၊ ေသာကကို ပိုၿပီးစာနာနားလည္တတ္ လာသည္။ အရင္ကလို စကားေတြအမ်ားႀကီး မေျပာခ်င္ေတာ႔။ လိုအပ္သေလာက္သာေျပာသည္။ မတတ္ႏိုင္တာေတြကို ဥေပကၡာျပဳ လိုက္သည္။ ေသကြဲကြဲရတာထက္ ရွင္ကြဲကြဲသည္႔ ဒုကၡက ပိုႀကီးမားသည္ ဟု ေျပာၾကေသာ္လည္း ေမေဇာ္ေနတတ္သြားပါၿပီ။ သို႔ေသာ္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူႏွင္႔ တစ္ေန႔ေန႔ တြင္ ျပန္လည္ဆုံေတြ႔ရမည္ဆိုသည္႔ ယုံၾကည္ခ်က္ကေတာ႔ ေမွးမွိန္မသြားခဲ႔။ ထုထည္ႀကီးမားၿပီး ခုိင္ခုိင္ခံ႔ခံ႔ ရွိသည္။ တစ္ေန႔ေန႔တြင္ တရားမွ်တမႈက ေအာင္ပြဲခံပါလိမ္႔မည္။

ေမေဇာ္ၾကားၾကားခ်င္း အသိကင္းမဲ႔သြားသည္။ ေက်ာက္ဆစ္ရုပ္တစ္ရုပ္လို ၿငိမ္သက္လို႔ ရပ္ေနမိ သည္။ ေသဒဏ္ ဆိုေတာ႔ ... ၂၀၀၄ခုႏွစ္ ေမလ (၁၃)ရက္တြင္ ေမေဇာ္ထံသို႔ သတင္းတစ္ခု ေရာက္လာသည္။ ခင္ပြန္းျဖစ္သူႏွင္႔ က်န္တရားခံ (၈) ဦး အား အမႈမခိုင္လုံ၍ ေသဒဏ္ မွ ေထာင္ဒဏ္အသီးသီး သို႔ ေျပာင္းလဲေပး လိုက္ေသာ သတင္းျဖစ္သည္။ ၾကားၾကားခ်င္း ေမေဇာ္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈျဖင္႔ စိုးရိမ္ေနေသး သည္။ ေထာင္ဒဏ္ ကေရာ ဘယ္ေလာက္ျဖစ္မွာလဲ။ တစ္သက္တစ္ကၽြန္း လား ႏွစ္ ၃၀ႏွင္႔ ညီမွ်ေသာကႀကီးကၽြန္း လား။ ႏွစ္အစိတ္ႏွင္႔ ညီမွ်ေသာ ခေကြးကၽြန္း လား။ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ႏွင္႔ ညီမွ်ေသာ ဂငယ္ကၽြန္းလား။

ေနာက္ဆုံးၾကားသိရသည္က ေထာင္ဒဏ္ ၃ ႏွစ္ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေရာင္ျခည္ဦးကို ျမင္ေတြ႔ရၿပီ။ သစၥာတရား က စူးရွထိေရာက္ၿပီထင္႔။ သုံးႏွစ္ဆိုသည္႔ ခရီးလမ္းကိုေတာ႔မမႈ။ ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ ေလွ်ာက္ႏိုင္ ပါၿပီ ေထာင္ဝင္စာ သြားေတာ႔ သူ႔ကိုက်က္သေရရွိစြာ အျဖဴေရာင္ဝမ္းဆက္ ႏွင္႔ ျမင္ရသည္။ ေဇာ္သက္ေထြးထံမွ စကားေတြ အမ်ားႀကီး ထြက္ က်လာသည္။
အိမ္မက္ေတြ၊ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြ၊ ေမေဇာ္လည္း ေပ်ာ္ေနပါသည္။ သို႔ေသာ္ သတိႏွင္႔အသိကေတာ႔မ လြတ္။ လူ႔ဘဝ ၏ က်ီစယ္ လွည္႔စားတတ္ပုံမ်ားကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး နားလည္သေဘာေပါက္သြား သည္။

ေထာင္ခရီးၾကမ္းကို ေဇာ္သက္ေထြးတစ္ေယာက္ အၾကာႀကီး မေလွ်ာက္လိုက္ရပါ။ ေသဒဏ္က်ၿပီး ၁၇ လအၾကာ တြင္ ေထာင္ မွ အၿပီးအျပတ္ လႊတ္ေပးခဲ႔သည္။ တာဝန္ရွိသူေတြက ကားျဖင္႔ အိမ္အထိ လိုက္ ပို႔ေပးသည္။ တိုက္ခန္း ကို လိုက္လာၿပီး တံခါးေခါက္လိုက္ေတာ႔ ေမေဇာ္ တံခါးလာဖြင္႔သည္။ တံခါးဝမွာရပ္ေနသူ ခင္ပြန္း သည္ ကိုေၾကာင္ၿပီး ရပ္ၾကည္႔ေနသည္။ ၿပဳံးျပလိုက္ေသာအခါမွ အသိဝင္လာၿပီး ဒူးေတြညႊတ္ေခြက်သြားသည္။ ဒါသည္ အိမ္မက္ မဟုတ္။
တစ္ႏွစ္မွ်သာေပါင္းသင္း လိုက္ရေသာ ခင္ပြန္းသည္မွာ ေသဒဏ္က်ၿပီး ၁၇လ၊ ၁၇ရက္အၾကာတြင္ သူခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးေသာ မိသားစု ရင္ခြင္ သို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာခဲ႔ၿပီ ျဖစ္သည္။

လူဟူသမွ် ဝမ္းနည္းျခင္း၊ ဝမ္းသာျခင္း၊
ၾကားၾကားခ်င္း ေမေဇာ္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈျဖင္႔ စိုးရိမ္ေနေသးသည္။ ေထာင္ဒဏ္ကေရာ ဘယ္ေလာက္ျဖစ္မွာလဲ
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ၊ေၾကကြဲျခင္းမ်ား ရွိပါသည္။ သံေယာဇဥ္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆိုသည္မွာလည္း ရယူျခင္း၊ ေပးဆပ္ျခင္း မ်ား ရွိစျမဲ ျဖစ္ ပါသည္။
 အကယ္၍ ေမေဇာ္သည္ ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္ဝင္စားေသာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူေၾကာင္႔ မ်က္ရည္ ပင္လယ္ ေဝခဲ႔သည္ဆိုပါလွ်င္ ေဇာ္သက္ေထြးအေပၚခ်စ္ခဲ႔ေသာ ေမတၱာတရားသည္ သမုဒၵရာမက ႀကီးမားေပ လိမ္႔မည္။ ဤအရာသာလွ်င္ အခက္အခဲ အတားအဆီးမ်ားကို ထာဝရ ေက်ာ္လႊားအႏိုင္ယူႏိုင္ေပ လိမ္႔မည္။

မွတ္ခ်က္။    ။
ေမေဇာ္(ခ) မခိုင္ခ်ဳိေဇာ္ဝင္းတင္သည္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ဧၿပီ (၁၉) ရက္ေန႔တြင္ ဘုံဘုံဟုေခၚသည္႔ သမီးငယ္ ကိုေမြးဖြားခဲ႔ၿပီး သမီးအခါလည္သာသာတြင္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ကိုေဇာ္သက္ေထြးမွာ နာဂစ္မုန္တိုင္း ကယ္ဆယ္ ေထာက္ပံ႔ေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားေၾကာင္႔ တတိယအႀကိမ္ ေထာင္က်ၿပီး အီလက္ထေရာနစ္ အက္ဥပေဒ ၃၃ (က)ျဖင္႔ ေထာင္ဒဏ္ ၁၉ ႏွစ္ အျပစ္ေပးခံခဲ႔ရသည္။
ခင္ပြန္းျဖစ္သူ မွာ ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ႀကီးေထာင္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ျခင္းခံခဲ႔ရၿပီး ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ (၁၃) ရက္ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာသည္အထိ ေထာင္ထဲတြင္ ၄ ႏွစ္နီးပါး ေနထိုင္ခဲ႔ရသည္။ ယင္းအခ်ိန္ ကာလမ်ားတြင္ ေမေဇာ္သည္ သမီးဘုံဘုံႏွင္႔အတူ ေလာကဓံကို လက္တြဲရင္ဆိုင္ကာ ခင္ပြန္းျဖစ္ သူ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာမည္႔ေန႔ကို ႀကံ႕ႀကံ႕ခံ ရပ္တည္ရင္း ေစာင္႔ေမွ်ာ္ခဲ႔သည္။
 ယခုအခါ ကိုေဇာ္သက္ေထြးႏွင္႔ ေမေဇာ္တို႔ မိသားစုသည္ ဗဟန္းၿမဳိ႕နယ္၊ ဗိုလ္စိန္မွန္ ရပ္ကြက္ တြင္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနထိုင္ လ်က္ရွိသည္။

ၿပီးပါၿပီ

 ေခ်ာေခ်ာစု

Real lives Real story  vol:11 (2012)

 .