ေရႊစင္ဦး ငယ္ငယ္က စားခဲ႔တာေလး ေတြ နဲ႕ မၾကာခင္ အဆင္ေျပသြားမွာပါ ခ်စ္ေဖေဖ

ခ်စ္မိတ္ေဆြ မ်ားေရ ေတာင္လည္း မေရာက္ ေျမာက္လည္း မသြားနဲ႕ ေရႊစင္ဦး ရဲ႕ တာဝန္မ်ား ပ်က္ကြက္ ခဲ႔ တာလည္း ၾကာခဲ႔ပါၿပီ....။

ေဖေဖ ရန္ကုန္မသြားခင္မွာ ... ေရႊစင္ဦး ဟာ ေဖေဖ အနားမွာ အနီးကပ္ ႀကီးၾကပ္ .... အျဖစ္ ႏွစ္ပတ္ နီးပါး အိမ္ မွာ ေနခဲ႔ပါတယ္္... ေရႊစင္ဦး ငယ္ငယ္ ကထဲက ေနခဲ႔တဲ႕ အိမ္ျဖစ္ေနေတာ႔ ေန႕လည္ ေန႕ခင္း မွာ အဆာေျပ စားဖို႕ မုန္႕ေတြ ကို စဥ္းစားမိတယ္... ။

ေရႊစင္ဦး စားစရာ ဘာမွ မရွိပါလား.... ေမေမ ေရ ဟို ခိုေတာင္မုန္႕တီ သည္ႀကီး ရွိေသးလား.... အမဲသား အရြတ္ အေၾကာ ေတြ ကို ႏူးအိေနေအာင္ ၿပဳတ္ထားၿပီး အမဲသား စားသူေတြ ဆိုရင္ ခိုေတာင္မုန္႕တီ နဲ႕ ေရာ သုပ္ေပးတယ္ ေလ လို႕ ေျပာရင္း မ်က္လံုး ထဲမွာ အကြင္း အကြင္း နဲ႕ မုန္႕တီ ဟင္းအိုးႀကီး ကို တကယ္ဘဲ သားေရတမွ်ားမွ်ား နဲ႕ ျမင္ေယာင္ လာပါတယ္... ဟင္းရည္အိုး (ေျမေသာက္ေရအုိးေဟာင္း) ပူပူႀကီး ကို အပူဓါတ္ ေတြ မျပယ္ ေအာင္ အဝတ္ထူထူ ႀကီးနဲ႕ ပတ္ထားတယ္....... ။

ေရႊစင္ဦး တို႕ ရပ္ကြက္ ဟာ သူ႕ရဲ႕ ပထမဆံုး နယ္ေျမ ျဖစ္ေတာ႔  ငရုပ္ေကာင္း နံ သင္းေနတဲ႕ ဟင္းရည္ ပူပူခ်ဳိခ်ဳိ ေတြ ဟာ ငရုပ္သီးစပ္စပ္ နဲ႕ စားထား လို႕ တဟားဟား ျဖစ္ေနတဲ႕ ပါးစပ္ ေတြ က မခံႏိုင္လို႕ တဖူးဖူး မႈတ္ေသာက္ ရေအာင္ ပူေႏြး ခ်ဳိေမႊး လွ ပါ တယ္....။

မုန္႕တီ မစားျဖစ္ရင္ စားေနၾကျဖစ္တဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အိမ္ဝန္း ထဲမွာ စုငွားေနၾကတဲ႕ ထဲက တေယာက္ ျဖစ္တဲ႕... ေစ်းသည္ႀကီး အေမဆင္႕ ကို လည္း သတိရမိတယ္ ....... ေပၚသမွ် အသီးအႏွံ ေတြနဲ႕ ျမန္မာ မုန္႕ လတ္လတ္ ဆတ္ဆတ္ ေတြကို  သူ႔ ရဲ႕ ေစ်းဗန္း အႀကီးႀကီး ထဲမွာ ျပည္႕က်ပ္ ေနေအာင္ တင္ ထား တယ္.... ။

ေစ်းဗန္းႀကီး ထဲမွာ တကယ္ကို ေပၚသမွ် ရာသီစာ ေတြ အားလံုး ကို ေရာင္းဖို႕တင္ထားပါတယ္... ေရႊစင္ဦး ႀကိဳက္ တဲ႕ မက်ီးေတာ ပဲျမစ္ စီးစီး ေလး ေတြ ထန္းပင္ျမစ္ ျပဳတ္ (မီးဖုတ္ေတာ႔ မရ)... ကန္စြမ္းဥ ျပဳတ္... အာတလြတ္ဥ ႏုႏု ထြားထြားႀကီး ေတြ နဲ႕ ရွမ္းေျပာင္း အေစ႔ညီညီ အဖူးေရာင္စံု ေလး ေတြ ... ရခိုင္ငွက္ေပ်ာသီး မွည္႕မွည္႔ ခ်ဳိခ်ဳိေလး ေတြ ကို အခု ေတြး ရင္ အခုေတာင္ ျမင္ေယာင္ မိတယ္.....။

ရာသီစာ ေတြ အျပင္ အရပ္ထဲ မွာ ထိုင္ေရာင္းေလ႕ ရွိတဲ႕ မုန္႕စိမ္းေပါင္း.... မုန္႕ပစ္သလက္... အေၾကာ္... ပဲ နဲ႕ ထန္းလွ်က္ ကို ထာပနာ ၿပီး ေကာက္ညွင္းမႈန္႕ နဲ႕ ေၾကာ္ထားတဲ႕ ကတိုးဝါေၾကာ္....  အုန္းသီး နဲ႕ သၾကား  ထာပနာ ထားတဲ႕ မုန္႕လံုးႀကီးေၾကာ္.... မုန္႕ေပါင္း လို႕ မုန္႕မ်ား ကို လည္း ေအာ္ဒါ မွာၿပီး သူ႕ မုန္႕ဗန္းထဲ မွာ တင္ေရာင္းေလ႕ ရွိတယ္.... ေနာက္တခါ အုန္းမွန္ကူ ဆိုတဲ႕ အုန္းသီး နဲ႕ သၾကား နဲ႕ ေရာလုပ္ထားတဲ႕ အုန္းသီးႏိုင္းျခင္း နဲ႕ မုန္႕ အႀကီးႀကီး ေတြလည္း ပါတယ္... ပဲမုန္႕ လတ္လတ္ ဆတ္ဆတ္ ေတြလည္း ပါတယ္... ။

သူ႕ ရဲ႕ မုန္႕ ဗန္းႀကီး ဟာ အႀကီးႀကီး နဲ႕ ျပည္႕က်ပ္ ေနေတာ႔ ဘယ္လိုမ်ား သူ ရြက္ေရာင္းလည္း မသိဘူး လို႕ အခု စဥ္းစားမိတယ္ ... ေန႕လည္ တနာရီ ေလာက္မွာ ....အေမဆင္႕ ဟာ မုန္႕ အျပည္႕ နဲ႕ မုန္႕ ဗန္းႀကီး ကို တအိမ္ အိမ္ ရဲ႕ ေရွ႕မွာ ခ်လိိိုက္ ၿပီ ဆိုကထဲ က ဝိုင္းလာလိုက္တဲ႕ ကေလး ေတြ ဟာ မနည္း ပါဘူး... တေယာက္ တမ်ဳိး ... ႏွစ္မ်ဳိး စားလိုက္ၾကေတာ႔ ေစ်းဗန္းႀကီး အေတာ္ ေပါ႔သြားမွာ ေပါ႔... အဲလိုဘဲ အရိပ္ေကာင္း တဲ႕ အပင္ေအာက္ တို႕ အိမ္ေရွ႕ ကြက္လပ္ ေကာင္းေကာင္း တို႕ မွာ ထိုင္ ေရာင္းရင္း မုန္႕ဗန္း ႀကီးကေတာ႔.... ကုန္ သြားတာဘဲ....။

ေစ်းသည္ႀကီး အေမဆင္႔ ကို သတိရမိရင္း အေမဆင္႔ ရဲ႕ ျဖစ္ရပ္ဆန္း ေလး တခု ကိုလည္း အမွတ္ ရမိတယ္... အဲဒီ အေမဆင္႔ က ေယာက္က်ား မရွိဘူး သားသမီးလည္း မရွိဘူး... အပ်ဳိႀကီးလား.. မုဆိုးမ လား ဆိုတာ ငယ္တုန္း က ဆိုေတာ႔ သတိမထားမိဘူး.. သူ႕မွာ လုပ္ေကၽြးမဲ႕ သူ မရွိဘဲ အိမ္ျခံဝန္းေလး ထဲ က အခန္းက်ဥ္းေလး တခန္း ထဲမွာ ေနရင္း တေယာက္ထဲ မုန္႕ေရာင္းစားတာ ဘဲ သိတယ္...။

တေန႕ေတာ႔ အေမဆင္႔ ႀကီး ကို ေခြးကိုက္ ေနလို႕ ဆိုၿပီး ေအာ္သံၾကားတယ္... သူ႕ အခန္းက်ဥ္း ကေလး ထဲမွာ ကပ္ရက္အိမ္ က အယ္လ္ေဇးရွင္း ႀကီး ေရာက္လာၿပီး လွိမ္႕ ကိုက္ေနတာကို အားလံုး အျပင္ က ေနၿပီး ဝိုင္းၾကည္႕ ေနၾကတာ ေတြ႕ တယ္... ၊ ေရႊစင္ဦး တို႕ ကေလး ေတြလည္း ဝိုင္းၾကည္႕ ၾကတယ္... ေခြးႀကီး ကိုလည္း ဘယ္သူ မွ မေျခာက္ရဲဘူး... ေခြး အႀကီးႀကီး ဆိုေတာ႔ အားလံုး က ေၾကာက္ ႀကတယ္ ထင္တယ္... ပိုင္ရွင္ ေရာက္လာေတာ႔ မွ ေခြးကိုဆြဲလို႕ ရတယ္... အေမဆင္႔ လည္း အဲဒီ ေခြးကိုက္တဲ႕ ဒဏ္ရာ ကို အေတာ္ ေဆးကုလိုက္ရတယ္ .... ငယ္ေသးေတာ႔ အားလံုး ကို မမွတ္မိ ေတာ႔ ဘူး... တလေလာက္ မုန္႕ေရာင္း မထြက္ေတာ႔ တာကိုဘဲ သတိရေနတယ္...။

ေရႊစင္ဦး ေျပာခ်င္တာေတြလည္း... လမ္းလြဲ ေရာက္သြားၿပီ... က်ေနာ္ တို႕ ငယ္ငယ္ က လတ္လတ္ ဆတ္ဆတ္ ရာသီေပၚ သီးႏွံ ေတြ နဲ႕ အေမဆင္႔ ဗန္းထဲ က ဟာေတြ  (ျမန္မာ႔ ရုိးရာ မံုေတြ) ကိုသာ စားစရာ လို႕ ထင္ၾကတယ္..၊ အခု အိမ္မွာ ေနရင္း အပ်င္းေျပ စားဖို႕ တူေပါက္စ ေလး နဲ႕ ကစားေဖာ္ ကေလး ေတြ ကို . ဘာ စားစရာ ရွိလည္း ေမးၾကည္႕ေတာ႔႔.. သူတို႕ စားတာ ဂ်ယ္ရီ တို႕ ေဝဖာ တို႕ ေခ်ာကလက္ တို႕ နဲ႕ အထုတ္ လွလွ ဗူးလွလွ ထဲက ပက္ကင္ စားစရာ ေတြ... ေရခဲ ေသတၱာ ထဲက အေအးဘူး လွလွ ေလး ေတြ...  ကို စားစရာ ေတြ တဲ႕....။

က်ေနာ္ စားခ်င္တာ တခု မွ မပါဘူး... ၊ ကန္စြန္းဥ ျပဳတ္ .. ေျပာင္းဖူးျပဳတ္ ... ေျမပဲျပဳတ္ စားမလား အန္တီ ျပဳတ္ေပးမယ္ ဆိုေတာ႔ ႏွာေခါင္းရႈံတယ္... စားစရာ လို႕ မထင္ဘူး..... သနားစရာ ေကာင္း လိုက္တာ လို႕ ေတြးမိ တယ္...။

သဘာဝ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ စားစရာေတြ ကို ပစ္ပယ္ထားၿပီး အဲဒီ က ရတဲ႕ အနံေလး အရသာ ေလး  ပါေလကာ နဲ႕ ဆိုးေဆး ေတြ ဆိုးထားတဲ႕... ၾကာရွည္ခံ စားစရာ ေတြ ကိုသာ စားေနၾကတဲ႕ အခုေခတ္ ကေလး ေတြ ကို ေတာ္ေတာ္ သနား မိတယ္... သူတို႕ ကလည္း က်ေနာ္႔ ကို ဘာေတြ ေျပာေနတာ လည္း ဆို ၿပီး... မဟုတ္ တရုပ္ စားစရာ ေတြကို လာေမးေန လို႕ သနားစရာ ဘြားေတာ္ႀကီး.. ဒိတ္ေအာက္ လိုက္တာ လို႕ ထင္ေနတာ ကို သေဘာေပါက္ တယ္...။

အင္း ဘယ္သူက သနားစရာေကာင္းလည္း ဆိုတာ ဒီကေလး ေတြ နားလည္ေအာင္ ရွင္းျပဖို႕ က်ေနာ္ တို႕ ဘယ္ေလာက္ ထိ မ်ား အခ်ိန္ေပးရမလည္း.... မိဘ ေတြ ကလည္း သဘာဝ အစားအစာ ေတြ ကို လုပ္ေပး ဖို႕ အခ်ိန္ မေပးႏိုင္ေတာ႔ .. လြယ္လြယ္ ရတာေတြ ကို ဝယ္ေကၽြးရင္း သဘာဝ အစားအစာ ေတြ နဲ႕ ေဝးကြာသြားၾကတဲ႕... ကေလးမ်ားကို ၾကည္႕ၿပီး အခုစာေလး ကိုေရးမိတယ္... ၊ ေရႊစင္ဦး ငယ္ငယ္ က စားျဖစ္ ခဲ႔တဲ႕ ... ေန႕လည္စာမံုေလး ေတြ ကို မွန္းဆ.. သားေရၾက မိရင္း စာေလး ကို အဆံုးသတ္ လိုက္ပါၿပီ.... ။

ေလးစားစြာျဖင္႔
စာေရးသူ - ေရႊစင္ဦး

-----------------------------------------------

ခ်စ္ေဖေဖ ရဲ႕ ဘရိတ္ကင္း နယူးစ္

 

 

 ေရႊစင္ဦး တို႕ ရန္ကုန္ ကို ၁၃ရက္ ည ကိုးနာရီ ကား နဲ႕ သြားၿပီး ၁၄ ရက္ေန႕ မနက္ခင္း မွာဘဲ မဂၤလာဒံု ေဆးရုံႀကီး မွာ ေဖေဖ ကို တင္ လိုက္ ပါၿပီ... ေဖေဖ ရဲ႕ အေျခအေန အားလံုး ကို ေဆးရုံ မွာ ျပန္လည္ စစ္ေဆး ပါတယ္... ဒီဇင္ဘာ.. လဆန္း မွာ လာမဲ႕ ဘယ္လ္ဂ်ီယန္ အဖြဲ႕ နဲ႕ ခြဲစိတ္ ဖို႕ သင္႔ေတာ္ တယ္ လို႕ ဆံုးျဖတ္ ၾက တဲ႕ အတြက္ . ၂ဝ၁၁ ဒီဇင္ဘာ လဆန္း မွာ လာမဲ႕ ဘယ္လ္ဂ်ီယန္ အဖြဲ႕ ေတြကို ေဆးရုံေပၚ က ေနဘဲ ေစာင္႔ ဖို႕ မိသားစု ေတြ ဆံုးျဖတ္ၾကပါတယ္... ။

ေမေမ နဲ႕ သားသမီး တေယာက္ေယာက္ တြဲ ၿပီး ေစာင္႔ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္... အခုေတာ႔ ေမာင္အလတ္ တေယာက္ နဲ႕ ေမေမ နဲ႕ ထားခဲ႔ၿပီး က်ေနာ္ က ၁၅ ရက္ ည ၉နာရီ ကားနဲ႕ မႏၱေလး ကို ျပန္လာခဲ႔ ပါတယ္... လကုန္ခါနီး မွ တေခါက္ ျပန္သြားပါမယ္... ဒီၾကားထဲမွာ ေမာင္ အလတ္ နဲ႕ ညီမငယ္ လဲလွယ္ ၿပီး ေဖေဖ ကို ေစာင္႔ပါမယ္...။

မိတ္ေဆြ အားလံုး ပို႕ သတဲ႕ ေမတၱာေတြ အတြက္ လည္း အထူးဘဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. ။

အင္း ျပင္သစ္ နဲ႕ မခြဲ ျဖစ္ေပမဲ႕... ဘယ္လ္ဂ်ီယန္ နဲ႕ ခြဲလည္း ေကာင္းတာပါဘဲ ေဖေဖ ေရ ... ေဖေဖ အတြက္ သင္႔ေတာ္ တာ ကို ဆံုးျဖတ္ၾကတာပါ လို႕ ေျပာေပမဲ႕... ေဆးရုံေပၚမွာ အၾကာႀကီး မေနခ်င္ တဲ႕ ခ်စ္ေဖေဖ ကို သနား မိ ပါတယ္....။

ေဖေဖ ေရ မၾကာခင္ မွာ အားလံုးအဆင္ေျပ သြားမွာပါ... တလႏွစ္လ ဆိုတာ ဘဝ တခု ရွင္သန္ဖို႕ ဘာမွ မေျပာပ ေလာက္ပါဘူး... သည္းခံ ပါေဖေဖ ေရ...

ခ်စ္သမီးႀကီး

ေရႊစင္ဦး

.