ေအာင္စိတ္ျဖင့္ ၾကိဳးစားျခင္း
ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း ေျပာင္းလဲသြားျပီ။ တလြမ္းလြမ္းတေဆြးေဆြးႏွင့္ ေငးေငးငိုင္ငုိင္မဟုတ္ေတာ့ပါ။ တက္ၾကြ ေနျပီ။ အားမာန္အျပည့္ျဖစ္ေနျပီ။ ဘ၀ရည္မွန္းခ်က္အတြက္ ေအာင္စိတ္ေမြးျပီး ၾကိဳးစားေတာ့မည္။
ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း အားနည္းေသာ အဂၤလိပ္စာမွ စတင္သည္။ တကယ္ပင္ သုညမွစရသည္။ ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း အလုပ္လုပ္ေနရျပီမို႔ ေက်ာင္းတက္၍မရပါ။ ထိုအခ်ိန္က က်ဴရွင္ေခတ္ မဟုတ္၍ က်ဴရွင္လည္းမရွိပါ။
ကိုယ္တိုင္ေလ့လာသင္ယူရန္အတြက္ အဂၤလိပ္စာကို Lesson In English Book one မွစတင္ရသည္။ ျမန္မာဘာသာႏွင့္ ရွင္းလင္းခ်က္မ်ားေရးထားသည္။ ကိုယ့္ဘာသာဖတ္ျပီး နားလည္လိုက္သည္။ သခၤန္းစာအလိုက္ က်က္ရမည့္ မီးနင္းမ်ားကို ျမန္မာျပန္ႏွင့္တြဲေပးထားသည္။ မီးနင္းက်က္ျပီးလွ်င္ သခၤန္းစာမ်ားကို စတင္လုပ္ရသည္။ A Man, A dog အဂၤလိပ္လိုေပးလွ်င္ ျမန္မာဘာသာ ျပန္ရသည္။ ေလ့က်င့္ခန္းတစ္ခုမွာ (၂၁) ေၾကာင္းရွိသည္။ ျမန္မာလုိေပးလွ်င္ အဂၤလိပ္ဘာသာ ျပန္ရသည္။
အမွန္အမွား စစ္ေဆးရန္အတြက္ ကိုယ္လုပ္ေနေသာေက်ာင္းမွ အဂၤလိပ္စာျပ ဆရာဦးေဖသန္းႏွင့္ အဂၤလိပ္စာျပ ဆရာမ ေဒၚၾကည္ၾကည္ တို႔ကို အကူအညီေတာင္းရသည္။ အခမဲ့အကူအညီေတာင္း ရျခင္း ျဖစ္၍ အားနာေသာေၾကာင့္ တစ္လွည့္စီျပပါသည္။ သူတို႔က ေစတနာႏွင့္ကူညီ၏ ေဆးေပးၾကသည္။ Book one စာအုပ္ကို (၇) ရက္သာၾကာသည္။
ကိုယ္ရည္ရြယ္ခ်က္အရ ကိုယ္ဆႏၵႏွင့္ ကိုယ္လုပ္ျခင္းျဖစ္၍ မပန္းပါ။ စိတ္ပါလက္ပါႏွင့္ ေပ်ာ္စရာပင္ ေကာင္း ပါသည္။ စိတ္ၾကည္၍ ဥာဏ္ထက္သည္။ စိတ္အားတက္၍ ဥာဏ္သြက္သည္။
လုပ္ကိုင္ရသည္မ်ားအားလံုး သြက္လက္ထက္ျမက္သည္။ Book Two ကိုဆက္လုပ္သည္။ ၀ါက်မ်ား ပို၍ျပည့္စံု လာျပီ။ ရွင္းလင္းေရးသားထားသည္မ်ားကို အေသအခ်ာ ေလ့လာျပီး မီးနင္းမ်ားက်က္ သည္။ သခၤန္းစာ မ်ားလုပ္သည္။ (၇)ရက္ႏွင့္ျပီးျပန္သည္။ ပို၍စိတ္အားထက္သန္လာသည္။ ေလွကား တစ္ထစ္ခ်င္း တက္ေန ရသည္ႏွင့္တူသည္။ Book Three ကိုဆက္လုပ္သည္။ စာအုပ္ပိုထူ လာသည္။ စာပိုမ်ား လာသည္။ ၀ါက်မ်ား ပိုရွည္လာသည္။ ကတၱာ၊ ကရိယာ သာမက နာမ၀ိေသသနမ်ား ကိရိယာ ၀ိေသသန မ်ား ၀ိဘတ္မ်ားပါလာသည္။ တစ္ခုသာ ၾကာသည္ျပီးသြား ျပန္၏ အဂၤလိပ္စာ၀ါက်မ်ားကို မမွား မယြင္း ေအာင္ ေကာင္းစြာေရးတတ္ျပီ။
Book Four ဆက္တက္သည္။ ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက ....အစခ်ီေသာ ပံုျပင္ရွည္ၾကီးမ်ားကို အဂၤလိပ္လုိ ေပးလ်ွင္ ျမန္မာလိုျပန္ရသည္။ ျမန္မာလိုေပးလ်ွင္ အဂၤလိပ္လိုျပန္ရသည္။ ခက္ေသာ္လည္း အဆင့္ဆင့္ တက္လာေသာေၾကာင့္ ေကာင္စြာလုပ္ႏိုင္ပါသည္။ တစ္လသာၾကာသည္ Book Four ျပီးျပန္သည္။ အဂၤလိုပ္စာေကာင္းစြာေရးတက္ျပီ။ သဒါၵ၀ါက်မွန္ကန္စြာျဖင့္ Essay ေရးတတ္ျပီ၊ ေပးစာ letter writing မ်ား ေရးႏိုင္ျပီ။ ထိုအခါကမွ ျပဌာန္းစာအုပ္ကိုစတင္ေလ့လာသည္။
ထိုအခ်န္က ဆယ္တန္းျပဌာန္းစာအုပ္မ်ား Coral Island မ်ားျဖစ္သည္။ ပင္လယ္ထဲမွ သေဘာၤပ်က္ျပီး သႏာၱကၽြန္းေလးတစ္ကၽြန္းေပၚမွာ တင္က်န္ေနသည္ လူငယ္သူငယ္ခ်င္း သံုးေယာက္၏ အေတြ႕အၾကံဳ မ်ားနွင့္ စြန႔္စားခန္းမ်ားျဖစ္သည္။ ကိုယ့္ဘာသာေလ့လာရသည္။ ဘာသာျပန္စာအုပ္ႏွင့္ တိုက္ဖတ္ရသည္။ Notes on ေခၚရွင္းလင္းခ်က္စာအုပ္ႏွင့္ တုိက္ဖတ္သည္။ မီးနင္းမ်ားထုတ္ျပီးက်က္မွတ္သည္။ အစအဆံုး တစ္ေခါက္ ဖတ္မွတ္ ေလ့လာျပီးေသာအခါ စာအုပ္ေနာက္ေက်ာဖံုးမွာ ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း အခ်စ္ကေလး တစ္ခ်က္ မွတ္ထား လိုက္သည္။
အစမွျပန္ဖတ္သည္။ ေပးထားေသာ ေမးခြန္းမ်ားေျဖသည္။ အခန္းအလိုက္ Summary ျပန္ေရးသည္။ ေနာက္ တစ္ေခါက္ျပီးေတာ့ ေနာက္ေက်ာဖံုးမွာ ေနာက္တစ္ခ်စ္၊ ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း စာအုပ္ေနာက္မွ အခ်စ္ ကေလး ေပါင္း (၂၅)ခုရွိသည္။ စာတစ္ပုစ္ကိုေျပာလွ်င္ စာမ်က္ႏွာ ပါမွတ္မိသည္။ အမွန္ဆိုရေသာ္ (၂၅)ေခါက္ မကပါ။ ေမးခြန္းေျဖရန္ျပန္ဖတ္ျခင္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေရးရန္ အၾကိမ္ၾကိမ္ျပန္ဖတ္ရျခင္းတုိ႔အတြက္ အျခစ္ကေလး မ်ား မမွတ္မိေတာ့ပါ။ စာတစ္အုပ္လံုး ညက္ညက္ေက်ေနပါသည္။ ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း ယခင္က တစ္ခါ မွ် ဤသို႔ မလုပ္ဘူးပါ။ ဤသို႔သာ လုပ္လွ်င္ လူတိုင္းေကာင္းစြာ ေအာင္ျမင္ၾကမည္။ ဘာေၾကာင့္ မလုပ္ၾက ပါလိမ့္ဟုပင္ အံ့ၾသစိတ္ ျဖစ္မိသည္။
အဂၤလိပ္စာ အကူအညီေပးၾကေသာ ဆရာဦးေဖသန္းႏွင့္ မၾကည္ၾကည္တို႔က “အဂၤလိပ္စာရိုက္ခ်ရင္ ေတာင္ မက်ႏိုင္ေတာ့ဘူး..... “ ဟုေျပာပါသည္။
ထိုအခါက်မွ ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း ေက်ာက္ဆည္ခရိုင္ပညာ၀န္ရံုးသို႔သြား၍ က်န္ဘာသာရပ္မ်ား၏ သင္ရိုးညႊန္းတမ္းမ်ားကို ေတာင္းသည္။ ခရိုင္ပညာ၀န္ရံုးက ထုတ္ေပးပါသည္။ ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း အမွား မခံႏိုင္ပါ။ (၆)ႏွစ္ၾကာေအာင္ ေနာက္က်သြားျပီ အေကာင္းဆံုး ျပည့္စံုေအာင္လုပ္ခ်င္သည္။ သင္ရိုး ညႊန္းတမ္း ပါသည္မ်ား အားလံုးကို ညက္ညက္ေၾကေအာင္ က်က္မွတ္ပါသည္။ သူ႔အခ်ိန္ႏွင့္ သူ စနစ္တက် သတ္မွတ္ထားသည့္ အတိုင္းမွန္မွန္လုပ္သြားျဖင္းျဖစ္၍ လံုး၀ မပင္ပန္းပါ။
ကိုယ့္ဟာႏွင့္ကိုယ္ ခရီးေရာက္သည္မွာ သိသာ၍ စတ္အားတက္ၾကြေနေသာေၾကာင့္ ရႊင္လန္း ၀မ္းသာ ပင္ျဖစ္ေနပါေသးသည္။
ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း၏ အလုပ္ခ်န္မွာ မနက္(၈)နာရီမွ ညေန(၄)နာရီအထိ ျဖစ္သည္။ အလုပ္ခ်ိန္မွာ အျပည့္အ၀ တာ၀န္ယူရ၍ အလုပ္ခ်ိန္အတြင္း စာက်က္ႏိုင္ျခင္းလံုး၀မရွိပါ။ ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း စာေမးပဲြေျဖရန္ ဆံုးျဖတ္ ျပီးသည့္ ေန႔မွစ၍ ေန႔စဥ္မနက္(၅)နာရီ အိပ္ရာမွထသည္။ မဂၢဇင္း၀တၳဳ ဖတ္ျခင္းကို အလြန္ႏွစ္သက္ ေသာ္လည္း လံုး၀မဖတ္ဘဲေနသည္။ စာေမးပြဲ ေျဖျပီးသည္ႏွင့္ ဖတ္မည္ဟု ဆံုးျဖတ္၍ ၀ယ္ေနက် မဂၢဇင္းမ်ား ႏွင့္ ဖတ္ခ်င္ေသာ ၀တၳဳမ်ားအားလံုးကို ၀ယ္ျပီး သိမ္းဆည္းထားသည္။
မနက္ (၅)နာရီမွ (၇)နာရီထိ ေရးရန္ရွိေသာ ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားကို ေရးသည္။ ဖတ္ရန္ရွိသည္ မ်ားကို ဖတ္သည္။ ညေန(၄)နာရီခြဲမွ (၆)နာရီက်က္စရာရွိေသာ စာမ်ားကို က်က္သည္။ (၆)နာရီခြဲ တြင္ ထမင္း လစာေပး စားေသာဆိုင္သို႔သြားရင္း အဂၤလိပ္မီးနင္းမ်ားက်က္သည္။ မနက္(၁၀) လံုးညေန(၁၀)လံုး က်က္ရင္း ႏွစ္တစ္၀က္ေက်ာ္ မွာ မီးနင္းအားလံုးက်က္ျပီးသြားသည္။
ေန႔စဥ္မင္းရေျမာင္ သို႔ ေရခ်ိဳးသြားတိုင္း ျမန္မာစာ ေ၀ါရာထ(၁၀)ံလံုးက်က္သည္။ ႏွစ္၀က္မွာပင္ ကုန္သြားျပီ။ ည(၇)နာရီခြဲမွ (၁၀)နာရီခြဲအထိ ေရးသည္။ ဖတ္သည္က်က္သည္။ (၁၀)နာရီခြဲမွာ အိပ္သည္။ တေန႔ လွ်င္ (၇)နာရီအခ်ိန္ရသည္။ အခ်ိန္ကိုေကာင္စြာ အသံုးခ်ႏိုင္၍ လံုေလာက္ေသာ အခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္။
စာေမးပြဲ မတုိင္မီ တစ္လအလိုမွာ ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း စာအားလံုးက်က္မွတ္၍ျပီးပါသည္။ ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္းက မိတီၳလာ စာစစ္ဌာနမွာ ေျဖရန္တင္ထားသည္။ ခံုနံပါတ္ လည္းရျပီ။ က်က္မွတ္ထားျပီးသည့္ စာမ်ားကို ျပန္လည္ ေလ့က်င့္သည္။ တစ္ပတ္အလိုတြင္ သဲေတာ၀မ္းတြင္း မွ သိမ္ေတာင္ေက်ာင္းသို႔သြား၍ အျပီး သတ္ ျပန္က်က္၊ ေရးဖို႔လိုသည္ တို႔ကို ျပန္ေရးေလ့က်င့္သည္။
သိမ္ေတာ္ ေက်ာင္းတုိက္တြင္ တုိက္အုပ္ဆရာေတာ္မွာ ဦးေကာသိယ၊ ဒုတ္ယဆရာေတာ္ျဖစ္သည့္ တုိက္ၾကပ္ ဆရာေတာ္ ဦးအဂၢ၀ံသမွာ ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း၏ အေဖၾကီးႏွင့္ ညီေတာ္သူျဖစ္သည္။ ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း ကို မႏၱေလး မိဘမဲ့ေက်ာင္းသို႔ ပို႔ေပးေသာဘဘဘုန္းဘုန္း ျဖစ္သည္။
ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း ဘဘဘုန္းဘုန္း ကို ေလွ်ာက္ထားပါသည္။ ဆိတ္ျငိမ္စြာစာက်က္ရန္အတြက္ လာေရာက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မနက္စာညစာမွစ၍ စားျခင္းကိစၥကို ေက်ာင္းတိုက္မွာ တာ၀န္မရွိ ေစ ခ်င္ေၾကာင္း၊ ၀မ္းတြင္းျမိဳ႕သို႔ လမ္းေလွ်ာက္သြားျပီး စားလိုပါေၾကာင္း ခြင့္ေတာင္းသည္။ ဘဘ ဘုန္းဘန္း သေဘာတူ ခြင့္ျပဳပါသည္။
ဘဘဘုန္းဘုန္းသည္ ေတာင္ေပၚဘုရားၾကီး တိုက္မွာသီတင္းသံုးသည္။ ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္းေတာင္ေပၚ တိုက္မွာပင္ ဘဘဘုန္းဘုန္းႏွင့္အတူ လိုက္ေနရသည္။ ေန႔ခင္းမွာ ဘဘဘုန္းဘုန္းစာ သြားခ်ခ်ိန္တြင္ ဘုရားၾကီးတိုက္ မွာ ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္သည္။ ဆိတ္ျငိမ္လြန္း ၍ပင္ေနသည္။ စာက်က္ ၍ အလြန္ေကာင္းပါသည္။ ရျပီးေသာစာမ်ားကို အၾကိမ္ၾကိမ္ျပန္က်က္ ေနပါသည္။ ညတြင္ ေတာင္ေပၚဘုရားၾကီး ကို မီးပူေဇာ္ျပီး စာေမးပြဲေအာင္ပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းသည္။
မိတီၳလာမွာတည္းခိုရန္ အသိမရွိ။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း မွာတည္းခိုခြင့္ရႏိုင္ရန္ ဘဘဘုန္းဘုန္းကို ေလွ်ာက္ထား သည္။ ဘဘဘုန္းဘုန္းက ေက်ာင္းတုိက္ရွိစာခ်ဆရာေတာ္ ဦးေက၀လ၏ မိခင္ ေဒၚေလးရင္ ၏ အိမ္မွာတည္းရန္စီစဥ္ေပးသည္။ အေဖၾကီး ေက်ာင္းဆရာလုပ္ ခဲ့စဥ္ကေက်ာက္ဆည္မွာ ပညာအုပ္ ျဖစ္ခဲ့သည္ ဟု ဆိုသည္။ ပညာအုပ္ကဆံုးသြားျပီ ဇနီးႏွင့္ သမီးရွိသည္။ သား က သိမ္ေက်ာင္းတုိက္မွာ စာခ်ဆရာေတာ္ ျဖစ္သည္။
တည္းရံုသာ တည္းျပီး ထမင္းကိုအျပင္မွာစားလိုေၾကာင္း ဘဘဘုန္းဘုန္း ကို ေလွ်ာက္ထားသည္။ ဘဘဘုန္းဘုန္းျဖစ္ပါသည္။ မိတၳီလာေရာက္လွ်င္ အိမ္ရွင္ဒကာမၾကီးကို ေျပာျပပါဟု မိန္႔ပါသည္။
ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း မိတၳီလာသြားကာနီးတြင္ ဘဘဘုန္းဘုန္း ဆရာေတာ္ ဦးအဂၢ၀ံသကို ကန္ေတာ့သည္။
ဘဘဘုန္းဘုန္း က လူေတာ္လူေကာင္းျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားရန္ လူေတာ္ဆိုသည္မွာ အရည္အခ်င္း ရွိဖုိ႔၊ လူေကာင္း ဆုိသည္မွာ စိတ္သေဘာထားေကာင္းဖို႔၊ လူေတာ္လူေကာင္းျဖစ္လွ်င္ ေနရာတုိင္းက အလို ရွိေၾကာင္း၊ မိန္႔ၾကားျပီး လူေတာ္လူေကာင္းျဖစ္ေစဖို႔ ဆုေပးသည္။ ဘဘဘုန္းဘုန္းက သူျဖစ္ေစခ်င္သည္ ကို ဆုအျဖစ္ေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါ၏။
ဆက္ရန္
.
အမွန္အမွား စစ္ေဆးရန္အတြက္ ကိုယ္လုပ္ေနေသာေက်ာင္းမွ အဂၤလိပ္စာျပ ဆရာဦးေဖသန္းႏွင့္ အဂၤလိပ္စာျပ ဆရာမ ေဒၚၾကည္ၾကည္ တို႔ကို အကူအညီေတာင္းရသည္။ အခမဲ့အကူအညီေတာင္း ရျခင္း ျဖစ္၍ အားနာေသာေၾကာင့္ တစ္လွည့္စီျပပါသည္။ သူတို႔က ေစတနာႏွင့္ကူညီ၏ ေဆးေပးၾကသည္။ Book one စာအုပ္ကို (၇) ရက္သာၾကာသည္။
ကိုယ္ရည္ရြယ္ခ်က္အရ ကိုယ္ဆႏၵႏွင့္ ကိုယ္လုပ္ျခင္းျဖစ္၍ မပန္းပါ။ စိတ္ပါလက္ပါႏွင့္ ေပ်ာ္စရာပင္ ေကာင္း ပါသည္။ စိတ္ၾကည္၍ ဥာဏ္ထက္သည္။ စိတ္အားတက္၍ ဥာဏ္သြက္သည္။
လုပ္ကိုင္ရသည္မ်ားအားလံုး သြက္လက္ထက္ျမက္သည္။ Book Two ကိုဆက္လုပ္သည္။ ၀ါက်မ်ား ပို၍ျပည့္စံု လာျပီ။ ရွင္းလင္းေရးသားထားသည္မ်ားကို အေသအခ်ာ ေလ့လာျပီး မီးနင္းမ်ားက်က္ သည္။ သခၤန္းစာ မ်ားလုပ္သည္။ (၇)ရက္ႏွင့္ျပီးျပန္သည္။ ပို၍စိတ္အားထက္သန္လာသည္။ ေလွကား တစ္ထစ္ခ်င္း တက္ေန ရသည္ႏွင့္တူသည္။ Book Three ကိုဆက္လုပ္သည္။ စာအုပ္ပိုထူ လာသည္။ စာပိုမ်ား လာသည္။ ၀ါက်မ်ား ပိုရွည္လာသည္။ ကတၱာ၊ ကရိယာ သာမက နာမ၀ိေသသနမ်ား ကိရိယာ ၀ိေသသန မ်ား ၀ိဘတ္မ်ားပါလာသည္။ တစ္ခုသာ ၾကာသည္ျပီးသြား ျပန္၏ အဂၤလိပ္စာ၀ါက်မ်ားကို မမွား မယြင္း ေအာင္ ေကာင္းစြာေရးတတ္ျပီ။
Book Four ဆက္တက္သည္။ ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက ....အစခ်ီေသာ ပံုျပင္ရွည္ၾကီးမ်ားကို အဂၤလိပ္လုိ ေပးလ်ွင္ ျမန္မာလိုျပန္ရသည္။ ျမန္မာလိုေပးလ်ွင္ အဂၤလိပ္လိုျပန္ရသည္။ ခက္ေသာ္လည္း အဆင့္ဆင့္ တက္လာေသာေၾကာင့္ ေကာင္စြာလုပ္ႏိုင္ပါသည္။ တစ္လသာၾကာသည္ Book Four ျပီးျပန္သည္။ အဂၤလိုပ္စာေကာင္းစြာေရးတက္ျပီ။ သဒါၵ၀ါက်မွန္ကန္စြာျဖင့္ Essay ေရးတတ္ျပီ၊ ေပးစာ letter writing မ်ား ေရးႏိုင္ျပီ။ ထိုအခါကမွ ျပဌာန္းစာအုပ္ကိုစတင္ေလ့လာသည္။
ထိုအခ်န္က ဆယ္တန္းျပဌာန္းစာအုပ္မ်ား Coral Island မ်ားျဖစ္သည္။ ပင္လယ္ထဲမွ သေဘာၤပ်က္ျပီး သႏာၱကၽြန္းေလးတစ္ကၽြန္းေပၚမွာ တင္က်န္ေနသည္ လူငယ္သူငယ္ခ်င္း သံုးေယာက္၏ အေတြ႕အၾကံဳ မ်ားနွင့္ စြန႔္စားခန္းမ်ားျဖစ္သည္။ ကိုယ့္ဘာသာေလ့လာရသည္။ ဘာသာျပန္စာအုပ္ႏွင့္ တိုက္ဖတ္ရသည္။ Notes on ေခၚရွင္းလင္းခ်က္စာအုပ္ႏွင့္ တုိက္ဖတ္သည္။ မီးနင္းမ်ားထုတ္ျပီးက်က္မွတ္သည္။ အစအဆံုး တစ္ေခါက္ ဖတ္မွတ္ ေလ့လာျပီးေသာအခါ စာအုပ္ေနာက္ေက်ာဖံုးမွာ ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း အခ်စ္ကေလး တစ္ခ်က္ မွတ္ထား လိုက္သည္။
အစမွျပန္ဖတ္သည္။ ေပးထားေသာ ေမးခြန္းမ်ားေျဖသည္။ အခန္းအလိုက္ Summary ျပန္ေရးသည္။ ေနာက္ တစ္ေခါက္ျပီးေတာ့ ေနာက္ေက်ာဖံုးမွာ ေနာက္တစ္ခ်စ္၊ ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း စာအုပ္ေနာက္မွ အခ်စ္ ကေလး ေပါင္း (၂၅)ခုရွိသည္။ စာတစ္ပုစ္ကိုေျပာလွ်င္ စာမ်က္ႏွာ ပါမွတ္မိသည္။ အမွန္ဆိုရေသာ္ (၂၅)ေခါက္ မကပါ။ ေမးခြန္းေျဖရန္ျပန္ဖတ္ျခင္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေရးရန္ အၾကိမ္ၾကိမ္ျပန္ဖတ္ရျခင္းတုိ႔အတြက္ အျခစ္ကေလး မ်ား မမွတ္မိေတာ့ပါ။ စာတစ္အုပ္လံုး ညက္ညက္ေက်ေနပါသည္။ ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း ယခင္က တစ္ခါ မွ် ဤသို႔ မလုပ္ဘူးပါ။ ဤသို႔သာ လုပ္လွ်င္ လူတိုင္းေကာင္းစြာ ေအာင္ျမင္ၾကမည္။ ဘာေၾကာင့္ မလုပ္ၾက ပါလိမ့္ဟုပင္ အံ့ၾသစိတ္ ျဖစ္မိသည္။
အဂၤလိပ္စာ အကူအညီေပးၾကေသာ ဆရာဦးေဖသန္းႏွင့္ မၾကည္ၾကည္တို႔က “အဂၤလိပ္စာရိုက္ခ်ရင္ ေတာင္ မက်ႏိုင္ေတာ့ဘူး..... “ ဟုေျပာပါသည္။
ထိုအခါက်မွ ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း ေက်ာက္ဆည္ခရိုင္ပညာ၀န္ရံုးသို႔သြား၍ က်န္ဘာသာရပ္မ်ား၏ သင္ရိုးညႊန္းတမ္းမ်ားကို ေတာင္းသည္။ ခရိုင္ပညာ၀န္ရံုးက ထုတ္ေပးပါသည္။ ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း အမွား မခံႏိုင္ပါ။ (၆)ႏွစ္ၾကာေအာင္ ေနာက္က်သြားျပီ အေကာင္းဆံုး ျပည့္စံုေအာင္လုပ္ခ်င္သည္။ သင္ရိုး ညႊန္းတမ္း ပါသည္မ်ား အားလံုးကို ညက္ညက္ေၾကေအာင္ က်က္မွတ္ပါသည္။ သူ႔အခ်ိန္ႏွင့္ သူ စနစ္တက် သတ္မွတ္ထားသည့္ အတိုင္းမွန္မွန္လုပ္သြားျဖင္းျဖစ္၍ လံုး၀ မပင္ပန္းပါ။
ကိုယ့္ဟာႏွင့္ကိုယ္ ခရီးေရာက္သည္မွာ သိသာ၍ စတ္အားတက္ၾကြေနေသာေၾကာင့္ ရႊင္လန္း ၀မ္းသာ ပင္ျဖစ္ေနပါေသးသည္။
ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း၏ အလုပ္ခ်န္မွာ မနက္(၈)နာရီမွ ညေန(၄)နာရီအထိ ျဖစ္သည္။ အလုပ္ခ်ိန္မွာ အျပည့္အ၀ တာ၀န္ယူရ၍ အလုပ္ခ်ိန္အတြင္း စာက်က္ႏိုင္ျခင္းလံုး၀မရွိပါ။ ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း စာေမးပဲြေျဖရန္ ဆံုးျဖတ္ ျပီးသည့္ ေန႔မွစ၍ ေန႔စဥ္မနက္(၅)နာရီ အိပ္ရာမွထသည္။ မဂၢဇင္း၀တၳဳ ဖတ္ျခင္းကို အလြန္ႏွစ္သက္ ေသာ္လည္း လံုး၀မဖတ္ဘဲေနသည္။ စာေမးပြဲ ေျဖျပီးသည္ႏွင့္ ဖတ္မည္ဟု ဆံုးျဖတ္၍ ၀ယ္ေနက် မဂၢဇင္းမ်ား ႏွင့္ ဖတ္ခ်င္ေသာ ၀တၳဳမ်ားအားလံုးကို ၀ယ္ျပီး သိမ္းဆည္းထားသည္။
မနက္ (၅)နာရီမွ (၇)နာရီထိ ေရးရန္ရွိေသာ ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားကို ေရးသည္။ ဖတ္ရန္ရွိသည္ မ်ားကို ဖတ္သည္။ ညေန(၄)နာရီခြဲမွ (၆)နာရီက်က္စရာရွိေသာ စာမ်ားကို က်က္သည္။ (၆)နာရီခြဲ တြင္ ထမင္း လစာေပး စားေသာဆိုင္သို႔သြားရင္း အဂၤလိပ္မီးနင္းမ်ားက်က္သည္။ မနက္(၁၀) လံုးညေန(၁၀)လံုး က်က္ရင္း ႏွစ္တစ္၀က္ေက်ာ္ မွာ မီးနင္းအားလံုးက်က္ျပီးသြားသည္။
ေန႔စဥ္မင္းရေျမာင္ သို႔ ေရခ်ိဳးသြားတိုင္း ျမန္မာစာ ေ၀ါရာထ(၁၀)ံလံုးက်က္သည္။ ႏွစ္၀က္မွာပင္ ကုန္သြားျပီ။ ည(၇)နာရီခြဲမွ (၁၀)နာရီခြဲအထိ ေရးသည္။ ဖတ္သည္က်က္သည္။ (၁၀)နာရီခြဲမွာ အိပ္သည္။ တေန႔ လွ်င္ (၇)နာရီအခ်ိန္ရသည္။ အခ်ိန္ကိုေကာင္စြာ အသံုးခ်ႏိုင္၍ လံုေလာက္ေသာ အခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္။
စာေမးပြဲ မတုိင္မီ တစ္လအလိုမွာ ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း စာအားလံုးက်က္မွတ္၍ျပီးပါသည္။ ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္းက မိတီၳလာ စာစစ္ဌာနမွာ ေျဖရန္တင္ထားသည္။ ခံုနံပါတ္ လည္းရျပီ။ က်က္မွတ္ထားျပီးသည့္ စာမ်ားကို ျပန္လည္ ေလ့က်င့္သည္။ တစ္ပတ္အလိုတြင္ သဲေတာ၀မ္းတြင္း မွ သိမ္ေတာင္ေက်ာင္းသို႔သြား၍ အျပီး သတ္ ျပန္က်က္၊ ေရးဖို႔လိုသည္ တို႔ကို ျပန္ေရးေလ့က်င့္သည္။
သိမ္ေတာ္ ေက်ာင္းတုိက္တြင္ တုိက္အုပ္ဆရာေတာ္မွာ ဦးေကာသိယ၊ ဒုတ္ယဆရာေတာ္ျဖစ္သည့္ တုိက္ၾကပ္ ဆရာေတာ္ ဦးအဂၢ၀ံသမွာ ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း၏ အေဖၾကီးႏွင့္ ညီေတာ္သူျဖစ္သည္။ ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း ကို မႏၱေလး မိဘမဲ့ေက်ာင္းသို႔ ပို႔ေပးေသာဘဘဘုန္းဘုန္း ျဖစ္သည္။
ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း ဘဘဘုန္းဘုန္း ကို ေလွ်ာက္ထားပါသည္။ ဆိတ္ျငိမ္စြာစာက်က္ရန္အတြက္ လာေရာက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မနက္စာညစာမွစ၍ စားျခင္းကိစၥကို ေက်ာင္းတိုက္မွာ တာ၀န္မရွိ ေစ ခ်င္ေၾကာင္း၊ ၀မ္းတြင္းျမိဳ႕သို႔ လမ္းေလွ်ာက္သြားျပီး စားလိုပါေၾကာင္း ခြင့္ေတာင္းသည္။ ဘဘ ဘုန္းဘန္း သေဘာတူ ခြင့္ျပဳပါသည္။
ဘဘဘုန္းဘုန္းသည္ ေတာင္ေပၚဘုရားၾကီး တိုက္မွာသီတင္းသံုးသည္။ ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္းေတာင္ေပၚ တိုက္မွာပင္ ဘဘဘုန္းဘုန္းႏွင့္အတူ လိုက္ေနရသည္။ ေန႔ခင္းမွာ ဘဘဘုန္းဘုန္းစာ သြားခ်ခ်ိန္တြင္ ဘုရားၾကီးတိုက္ မွာ ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္သည္။ ဆိတ္ျငိမ္လြန္း ၍ပင္ေနသည္။ စာက်က္ ၍ အလြန္ေကာင္းပါသည္။ ရျပီးေသာစာမ်ားကို အၾကိမ္ၾကိမ္ျပန္က်က္ ေနပါသည္။ ညတြင္ ေတာင္ေပၚဘုရားၾကီး ကို မီးပူေဇာ္ျပီး စာေမးပြဲေအာင္ပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းသည္။
မိတီၳလာမွာတည္းခိုရန္ အသိမရွိ။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း မွာတည္းခိုခြင့္ရႏိုင္ရန္ ဘဘဘုန္းဘုန္းကို ေလွ်ာက္ထား သည္။ ဘဘဘုန္းဘုန္းက ေက်ာင္းတုိက္ရွိစာခ်ဆရာေတာ္ ဦးေက၀လ၏ မိခင္ ေဒၚေလးရင္ ၏ အိမ္မွာတည္းရန္စီစဥ္ေပးသည္။ အေဖၾကီး ေက်ာင္းဆရာလုပ္ ခဲ့စဥ္ကေက်ာက္ဆည္မွာ ပညာအုပ္ ျဖစ္ခဲ့သည္ ဟု ဆိုသည္။ ပညာအုပ္ကဆံုးသြားျပီ ဇနီးႏွင့္ သမီးရွိသည္။ သား က သိမ္ေက်ာင္းတုိက္မွာ စာခ်ဆရာေတာ္ ျဖစ္သည္။
တည္းရံုသာ တည္းျပီး ထမင္းကိုအျပင္မွာစားလိုေၾကာင္း ဘဘဘုန္းဘုန္း ကို ေလွ်ာက္ထားသည္။ ဘဘဘုန္းဘုန္းျဖစ္ပါသည္။ မိတၳီလာေရာက္လွ်င္ အိမ္ရွင္ဒကာမၾကီးကို ေျပာျပပါဟု မိန္႔ပါသည္။
ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း မိတၳီလာသြားကာနီးတြင္ ဘဘဘုန္းဘုန္း ဆရာေတာ္ ဦးအဂၢ၀ံသကို ကန္ေတာ့သည္။
ဘဘဘုန္းဘုန္း က လူေတာ္လူေကာင္းျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားရန္ လူေတာ္ဆိုသည္မွာ အရည္အခ်င္း ရွိဖုိ႔၊ လူေကာင္း ဆုိသည္မွာ စိတ္သေဘာထားေကာင္းဖို႔၊ လူေတာ္လူေကာင္းျဖစ္လွ်င္ ေနရာတုိင္းက အလို ရွိေၾကာင္း၊ မိန္႔ၾကားျပီး လူေတာ္လူေကာင္းျဖစ္ေစဖို႔ ဆုေပးသည္။ ဘဘဘုန္းဘုန္းက သူျဖစ္ေစခ်င္သည္ ကို ဆုအျဖစ္ေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါ၏။
ဆက္ရန္
.
2 comments:
အရမ္းတုိသြားေတာ့ ဖတ္ရတာ အားမရဘူး။
ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ဒီေန႔ နည္းနည္းရွည္ရွည္ ထပ္ျဖည့္ျပီး ထင္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။ ေက်းဇူးအရမ္းတင္ပါတယ္။
မနက္ျဖန္က် မ်ားမ်ားတင္ေပးပါမယ္ဗ်ာ
Post a Comment