ပဆစ္အိမ္ အပိုင္း (၃၂) ဇာတ္သိမ္း

ညပိုင္း ႐ူဘီႏွင့္ ဖုန္းဆက္ၾကည့္ေတာ့...
    'ေန႕လည္က အျဖစ္ ဟာ သိပ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာပဲေနာ္'
    ဆုိေသးသည္။
    'ေတာ္စမ္းပါ ႐ူဘီရယ္၊ ညိဳမာျဖင့္ မ်က္ႏွာကို ဘယ္လုိထားရမွန္းေတာင္ မသိဘူး၊ ေျခဖ်ား လက္ဖ်ား ေတြ ကို ေအးစက္ေနေတာ့တာပဲ'

    'အရသာဟာ ဒါပဲေပါ့ ညိဳမာ'
    'ဟင္'
    'မ်က္ႏွာ ဘယ္လုိထားရမွန္း မသိတာ၊ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြ ေအးစက္ေနတာဟာ အရသာပဲေပါ့'
    'ေတာ္ပါေတာ့ ႐ူဘီရယ္၊ ဒီအရသာမ်ိဳးေတာ့ မခံစားပါရေစနဲ႕၊ ၿပီးေတာ့ ကံေကာင္းလုိ႕ ကိုယ့္က်ိဳး နည္း မကုန္ၾကတာေနာ္၊ ဒီကစားနည္းမ်ိဳးကုိ ေနာက္မကစားၾကေၾကးလုိ႕ ကိုယ့္ကို ကတိေပး'
    'ကတိေပးပါတယ္ ညိဳမာ။ ကိုယ္ကလဲ စမ္းသပ္မႈ တစ္ခုကို တစ္ခါသာ လုပ္ေလ့ရွိသူပါ'

    အျခားသူေတြကေတာ့ ႐ူဘီကို 'မိေပါက္'ဟု ေခၚသည္။
    ခပ္ေ၀းေ၀းေရွာင္ၾကရွားၾကသည္။
    ညိဳမာ တစ္ေယာက္ သာ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ ေပါင္းခ့ဲျခင္း ျဖစ္သည္။
    စင္စစ္ ႐ူဘီ ၏ စိတ္က အဆန္းၾကယ္သား။

    သူမက စိတ္ပညာ စာအုပ္ေတြ ဖတ္သည္။ 'ဆန္ဂမန္ဖ႐ုိက္'၏ 'စိတ္ခြဲပညာ'စာအုပ္ကို ႀကိဳက္သည္ဟု ႀကီးႀကီး က်ယ္က်ယ္ ေျပာတတ္သည္။
    ငယ္စဥ္က ၾကည့္ခ့ဲရသည့္ 'အဲဖရက္ဟစ္ခ်္ေကာ့'၏ 'စိတၱဇ' (Psycho) ႐ုပ္ရွင္ကားမွာ သူမ ၾကည့္ခ့ဲဖူး ခ့ဲ သမွ် ႐ုပ္ရွင္ကားမ်ားအနက္ အေကာင္းဆံုး ဆိုသည္။
    ညိဳမာ ကေတာ့ သည္႐ုပ္ရွင္ကို မၾကည့္ဖူး၊ မမွီခ့ဲ။

    တစ္ေလာက 'ကာဘရး' (Cabaret) ႐ုပ္ရွင္ကား ၾကည့္ၾကသည္။ ႐ုပ္ရွင္ကားထဲမွ ဇာတ္လုိက္ မင္းသား ႏွင့္ မင္းသမီး တံတားေအာက္၀င္ၿပီး တံတားေပၚက မီးရထား ျဖတ္ေမာင္းသြားေသာအခါ ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ၾက သည့္ အခန္း ပါသည္။
    စိတ္ ေဖ်ာ္ေျဖမႈ တစ္ရပ္ပင္။ သို႕မဟုတ္ ႐ူးႏွမ္းျခင္း တစ္မ်ိဳးပင္။
    ႐ူဘီ သည္ ညိဳမာ့ကုိ ေခၚကာ သည္လုိ စမ္းၾကည့္ဖုိ႕ ႀကိဳးစားေသးသည္။
    ညိဳမာ အတန္တန္ ျငင္းခ့ဲရသည္။

    မိဘႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း ႐ူဘီ၏ စိတ္ထားကတစ္မ်ိဳး၊ အေလးအနက္ မထားတတ္။ မသိတတ္။
    သုိ႕စင္လ်က္...
    အခုေတာ့ ႐ူဘီကိုယ္တုိင္က ငိုလုိက္တ့ဲ။
    အားရေအာင္ ငိုလုိက္တ့ဲ။
    အေျပာေကာင္းလုိက္တာကြယ္။
    ညိဳမာသည္ လြတ္ဟာေနေသာ ေမ့ေမ့ အိပ္ရာကို ၾကည့္လုိက္သည္။

    ျပန္႕ျပဴးေသသပ္ကာ အစဥ္လုိ 'အုိဒီကလံုး'နံ႕ သင္းေနေလ့ရွိသည့္ မာမီ့အိပ္ရာတြင္ မာမီသည္ ဘယ္အခါ မွ် ျပန္လည္ အိပ္စက္ခြင့္ ရေတာ့မည္မဟုတ္ေခ်။
    မာမီ့ကို သည္အိပ္ရာထက္မွာ ႏြမ္းနယ္ ေဖ်ာ့ေတာ့စြာ လွဲေလ်ာင္းေနသည္ကို ဘယ္အခါမွ် ျမင္ရ ေတာ့မည္ မဟုတ္ေခ်။
    ညိဳမာ က အဘယ္မွ် စည္းကမ္းမ့ဲသည္ျဖစ္ေစ။ မာမီ သည္ ညိဳမာ့ အိပ္ရာကိုလည္း သူမ အိပ္ရာႏွယ္ပင္ ေန႕စဥ္ ခင္းက်င္းေပးေနက်၊ အိပ္ရာခင္း ေခါင္းအံုးစြပ္တုိ႕ကို လဲလွယ္ေပးေနက်။ 'အုိဒီကလံုး' ဆြတ္ဖ်န္း ေပးေနက်။ သည္မွ်မက ညိဳမာတုိ႕ အသင့္စားေသာက္ႏုိင္ေအာင္ အသင့္၀တ္ ႏုိင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးေနက်။

    မနက္ျဖန္ မွ စ၍ ညိဳမာသည္ ကိုယ့္အိပ္ရာကို ကိုယ့္ဖာသာ ခင္းက်င္းသန္႕စင္ရေတာ့မည္။
    ဧည့္ခန္း အတြင္း ၀င္လာသူ စိတ္ေအးခ်မ္းသြားေအာင္ ဖန္တီးဖုိ႕ တာ၀န္မွာ ညိဳမာ့တာ၀န္ ျဖစ္လာ ေပေတာ့မည္။
    လူတစ္ေယာက္ ၏ တန္ဖုိးကို သူမရွိေတာ့ၿပီဆုိမွ သိရတတ္ေလ့ရွိသည္။

    အိမ္ေရွ႕ခန္း သို႕ ျပန္ထြက္လာသည္။
    ဒယ္ဒီ သည္ ဒုတိယခြက္ကို စတင္ေသာက္ေနၿပီ။
    ဒယ္ဒီ သည္ ညိဳမာ့ပုခံုးကို လွမ္း၍ ဖက္လုိက္သည္။
    ဆံပင္မ်ား ကို နမ္းလုိက္သည္။
    'သမီးေလး သိပ္ စိတ္ထိခုိက္ေနသလားဟင္'
    ညိဳမာက အေမးကို မေျဖ။

    'ဒယ္ဒီ'
    ညိဳမာေခၚသည္။
    'ဟင္'
    'ညိဳမာ့ကို ေမြးတုန္းက မာမီက သူ႕အသက္ထက္ ညိဳမာ့အသက္ကို ဦးစားေပးဖုိ႕ ဆရာ၀န္ေတြကို ေျပာခ့ဲ တာ အမွန္ပဲလားဟင္'
    'အမွန္ပဲေပါ့ သမီး ရယ္၊ အမွန္ပဲေပါ့'
    'မာမီနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ညိဳမာ့ကိုယ္ ညိဳမာ မုန္းတယ္ ဒယ္ဒီ၊ ညိဳမာဟာ ဒယ္ဒီ့ကို အထင္ႀကီးတယ္၊ ေလးစား တယ္၊ ကိုးကြယ္တယ္၊ မာမီ့ကိုေတာ့ အထင္ေသးခ့ဲတယ္။ ထပ္ကာတလဲလဲ ေစာ္ကားခ့ဲတယ္။ ဘာေၾကာင့္ လဲ ဆုိေတာ့ မာမီရဲ႕ အေကာင္းဆံုး အင္အားေတြ၊ အလုိအပ္ဆံုး ေစတနာေတြကို မာမီရဲ႕ အားနည္းခ်က္ ေတြလုိ႕ အထင္ရွိခ့ဲလုိ႕ပဲ။ ေပ်ာ့ညံခ်က္လုိ႕ ထင္ခ့ဲလုိ႕ပဲ။ ညိဳမာရဲ႕ အေတြးေတြဟာ တစ္လြဲဆံပင္ေကာင္း ဆုိ သလုိ ျဖစ္ခ့ဲရတာခ်ည္းပါပဲ'

    ဒယ္ဒီက ညိဳမာ့ စကားမ်ားကို စိတ္၀င္စားမိသလုိ ေစာင့္နားေထာင္ေနသည္။
    'သမီးရယ္၊ မာမီရယ္၊ ဒယ္ဒီရယ္ အၾကားမွာ အမွားအယြင္း တစ္ခုခုေတာ့ ရွိခ့ဲလိမ့္မယ္ ထင္တယ္၊ အဲဒါ ဘာလဲလုိ႕ သမီးေတာ့မသိဘူး ဒယ္ဒီ'
    'ဒယ္ဒီေတာ့ သိပါတယ္ သမီးရယ္၊ အဲဒါက သမီးတုိ႕ ဒယ္ဒီတုိ႕ဟာ ၿမိဳင့္ရဲ႕ သာယာမႈကို ဥေပကၡာ ျပဳထား ခ့ဲၾကတာပဲ။ သာယာမႈအတြင္း ၿမိဳင့္ကို လက္တြဲေခၚယူဖုိ႕ မႀကိဳးစားဘဲ သူ႕ကို အထီးက်န္ထားၿပီး ကိုယ့္ သာယာမႈ ကိုယ္ရွာေဖြခ့ဲမိၾကတ့ဲ အမွားပါပဲ၊ သမီးတို႕ ဒယ္ဒီတုိ႕ တစ္ကိုယ္ေကာင္း ဆန္ခ့ဲၾကတ့ဲ အမွားပါပဲ'

    'အခုေတာ့ ညိဳမာ့ အမွားေတြကို သိရၿပီ။ ညိဳမာ အထင္ႀကီးေလးစားသင့္တာ မာမီဆုိတာ သိလာခ့ဲၿပီ။ ညိဳမာ တစ္ခု ျဖစ္ခ်င္တယ္ ဒယ္ဒီ'
    'ဘာလဲ ညိဳမာ'
    'ညိဳမာ ေရာဘတ္ကို လက္မထပ္ေတာ့ဘူး၊ ၾသစေတးလ်ားကို လုိက္မသြားေတာ့ဘူး၊ ဒယ္ဒီနဲ႕ပဲ အတူတူ ေနမယ္။ ၿပီး... ညိဳမာေလ မာမီ့ လုိ မိန္းမေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္တယ္၊ အိမ္ရွင္မေကာင္း တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္တယ္'

    'ျဖစ္လာရမွာေပါ့ကြယ္'
    'အဲဒီလုိ ျဖစ္လာဖုိ႕ ညိဳမာ့ကို ဒယ္ဒီ အကူအညီေပးမလားဟင္'
    'ေပးရမွာေပါ့ သမီးရယ္၊ အေသအခ်ာ ေပးရမွာေပါ့'
    ညိဳမာသန္႕သည္ ယခုမွ တစ္ကယ္တမ္း ဘ၀ကို စတင္ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။
    ပဆစ္ စကားႏွင့္ ေျပာရလွ်င္ေတာ့ လြတ္ေနေသာ 'က်စ' ကေလး....
    'အထုိင္' အိမ္သို႕ ၀င္ေရာက္မိျခင္းပင္ ျဖစ္ေလေတာ့သည္။

ၿပီးပါၿပီ

.