အဖြားတို႕ရြာကေလး

ဖ်ာေပၚက ေနလွန္းထား တဲ႔ ပုဇြန္ပြေျခာက္ ေတြကို  ဂံုနီအိတ္ ႀကီး ထဲ ကုန္းကုန္း ထဲ႕ေနတဲ႔ ဖြားေသာင္း ကို ၾကည္႕ရင္း ျမန္ျမန္ ၿပီးသြားေအာင္ ကူထဲ႔ ေပးလိုက္တယ္.. ဒီပုဇြန္ေျခာက္ေတြက ဧရာဝတီ ျမစ္ကမ္းေဘး  တံငါစု နဲ႕ အင္းထဲ က ေစ်းသည္ေတြ လာေရာင္းသမွ်  ငါး.. ပုဇြန္ ေတြ ကို တႏွစ္ပတ္လံုး  ႀကံဳ ရင္ ႀကံဳသလို  ေစ်းခ်ိဳခ်ဳိ နဲ႔ ဝယ္ထားတာ ေတြ.. အဲဒါေတြ ကို ဆားေလး နဲနဲ ထဲ႔ ျပဳတ္... ေနလွန္း ၿပီး စုထားတာ..... အဲဒီ ပုဇြန္ဆိတ္ ေတြ ကို တႏွစ္ပတ္ လံုး ဟင္းခတ္ လုပ္တယ္... ။

တခါတေလ ေတာ႔ လည္း ဘယ္သူမွ မစားတဲ႔ ငါးစင္စပ္ ဆိုတဲ႔ ငါးျဖဴ ျပားျပား ေသးေသးေလး ေတြ ျပဳတ္.. ေနလွန္း ၿပီး ကၽြတ္ရြ ေနမွ ေမာင္းဆံု နဲ႔ ထဲ႔ေထာင္း ... ပုလင္းထဲ ထည္႕ထားၿပီး ဟင္းခတ္မႈန္႕လုပ္တယ္... ဖြားေသာင္း အေျပာ အရ ဆိုရင္ေတာ႔ ဒီငါးထက္ ခ်ဳိတာ မရွိေတာ႔ဘူးတဲ႔ .. ဟင္းခတ္ လုပ္ရင္ ေလးၿပီး ခ်ဳိေတာ႔ တျခားဟင္းခတ္ ထက္ ပိုေကာင္း တယ္ေျပာတာဘဲ..၊ အဲဒီ ငါးေလး ေတြ ကို အစို အတိုင္း ဘယ္သူမွ မစားဘူး.. တခ်ဳိ႕ လူေတြသာ အေၾကာ္မႈန္႕ ေလးနဲ႔ ေရာနယ္ ၿပီး ... အကၽြတ္ေၾကာ္ စားၾက တယ္...။

တကယ္ေတာ႔ ဧရာဝတီျမစ္ကမ္းေဘး က အဖြားတို႕ ၿမိဳ႕ေလး မွာ ဟင္းခတ္ လုပ္ စရာ ေတြ မ်ား ေပါလြန္း လို႕... ေနာက္ၿပီး အိမ္က လူေတြ ကလည္း အသား သိပ္ မစားၾကေတာ႔ ဒီငါး ေတြဘဲ ေန႕တိုင္း တေန႕တမ်ဳိး ဟင္း လုပ္စား ေနရတာ...၊ ခ်က္ခ်င္ တဲ႔ ဟင္း ခ်က္စမ္းပါ .. ဒီ ငါးစို လတ္လတ္ ဆတ္ဆတ္ ေတြ ပုဇြန္ လတ္လတ္ ေတြ ပစ္ ထဲ႔ ၿပီး ... ဟင္းခတ္ လုပ္လိုက္ရုံေပါ႔... ၊ ဒါေပမဲ႔ ဖြားေသာင္း က တမ်ဳိး... ဟင္းခ်က္ရင္ သူ လုပ္ထားတဲ႔ အဲဒီ ပုဇြန္ဟင္းခတ္ ေတြ ငါးမႈန္႕ ဟင္းခတ္ ေတြ ကို သံုးမွ ႀကိဳက္တယ္... ဟင္းခ်က္မဲ႔ ငါးကို ဟင္းခတ္.. လုပ္တာ မႀကိဳက္ဘူး....။

ေနပူရွိန္ နဲ႔  ကၽြတ္ရြ ေနတဲ႔ ပုဇြန္ ဆိတ္ ေတြကို ေမာင္းဆံု ထဲ ထဲ႕ေထာင္း အခြံ ေတြ ျပာတည္း ၿပီးေတာ႔ ပုလင္း ေတြနဲ႔ ထည္႕... ဟင္းခ်က္ရင္ သံုးေပေတာ႔ ဘဲ.. တႏွစ္စာ မျပတ္ေစရဘူး ၊ ဟင္းခ်ဳိမႈန္႕ ေတြ သံုး ရင္လည္း မႀကိဳက္ဘူး...ဟို ေန႕က က်ေနာ္ က စမ္းၿပီးေတာ႔ အခ်ဳိမႈန္႕ နဲနဲ ခပ္လိုက္တာ .. အမယ္ေလး သိတယ္ဗ် နင္တို႕ ဟင္းခ်ဳိက ခ်ဳိရဲႀကီး ဘာေတြ ထဲ႔ လည္းတဲ႔....။

ေနာက္ၿပီး အခုလို  အထက္ဘက္က  အဖြား တို႕ ရြာ သြားရင္ ဒီကေန  တႏွစ္လံုး သူကိုယ္တိုင္ လွမ္းထားတဲ႔ ပုဇြန္ေျခာက္ ေတြ ယူသြားၿပီး ဟိုက ေကာက္ညွင္းဆန္ ေတြ ဆန္ေတြ နဲ႔ ျပန္ လဲ ယူလာတယ္... ဖြားေသာင္း က အေဖ႕ အေဒၚ က်ေနာ္တို႕ ဖြားေလး ေတာ္ပါတယ္..၊ က်ေနာ္ က ေက်ာင္းပိတ္ထားတုန္း အဖြား ရြာ သြားခ်င္တာ.. အေဖ က မအား ေတာ႔ ဖြားေသာင္း နဲ႔ သြား ဆိုလို႕ သြားရမွာ ... အဲဒီေတာ႔  ဖြားေသာင္း ရဲ႕ ကဂ်ီကေဂ်ာင္ ေလး ေတာ႔ နဲနဲ ခံရမွာ ေပါ႔...။

အခုလည္း ၾကည္႔ .. နဲတဲ႔ အထုတ္ႀကီး မဟုတ္ဘူး.... လွည္းႀကံဳ မရွိလို႕ ကေတာ႔ ကိုယ္႔ ေခါင္းေပၚ ေရာက္မဲ႔ အထုတ္ႀကီး ၾကည္႕ၾကည္႕ ၿပီး သက္ျပင္းတခ်ခ် နဲ႔ ေမာ္ေတာ္ ေပၚ ေရာက္ လာတယ္... ဒီအထုတ္ႀကီး ထဲမွာ ပုဇြန္ပြေျခာက္ ေတြ အျပင္ လလက္ေျခာက္ေတြ နဲ႔ တျခား တိုလီမိုလီ ေတြက ပါေသး တယ္ ... ၊ သေဘၤာ က တေကာင္း ဆိပ္ ကေန ညဘက္ စီးလာတာ ကသာ ေရာက္ေတာ႔ မိုးလင္းလုၿပီ...။

ကသာ ေရာက္ေတာ႔ မွ အင္းေတာ္ ကို ကားထပ္စီးရတယ္... ၊ ေတာ္ပါေသးတယ္ ကားမွီလို႕ ... မမွီရင္ ကသာ မွာ တည အိပ္ရမယ္... တေန႕လံုးမွ တစီးထဲ ထြက္တဲ႔... ရွားရွားပါးပါး ကားႀကီး ေတြ႕ျပန္ေတာ႔ လည္း အဖြားရြာ သြားခ်င္စိတ္ေလး က ေပ်ာက္သြား ျပန္တယ္...  ဂ်ီအမ္စီ ၂ ထပ္ကား ႀကီး ေတြ႕လိုက္ လို႕ဘဲ...၊ ေအာက္တထပ္ နဲ႔ သစ္သား က်ဲက်ဲ ခင္းထားတဲ႔ အေပၚ တထပ္ ...၊ ၂ထပ္ကားႀကီး... ဝက္ေတြ နဲ႔ လူေတြ ဘာမ်ား ျခားနား သလည္း လို႕ စဥ္းစားမိတယ္..... ဒီကားေပၚ မွာေတာ႔ အတူတူပါဘဲ.. ။

ကားေပၚ ေရာက္ေတာ႔လည္း ..  သူ႕ အထုတ္ႀကီး ထိတဲ႔ သူေတြ နဲ႔ ဖြားေသာင္း နဲ႕ က တရန္.. ခဏေန အထုတ္ႀကီး ပိလို႕ ခဏ ေန အဲဒါႀကီး က နင္တို႕ မွီ စရာ မဟုတ္ဘူး နဲ႔  ေနာက္ၿပီး အထုတ္ၾကီး ေက်ာ္ ေက်ာ္ျပန္ၿပီ.. နင္း... နင္းမိျပန္ၿပီ နဲ႔ ..... အင္းေတာ္ ေရာက္မွ နားေအး ေတာ႔တာဘဲ... အင္းေတာ္ ေရာက္ေတာ႔ ရြာလူႀကံဳ ရွာတာ မေတြ႕ပါဘူး... လွည္းႀကံဳ လည္း မရွိေတာ႔ ကဲ ကိုယ္ေျခေထာက္ ကိုယ္သံုး ၿပီး ေလွ်ာက္ၾကစို႕ တဲ႔ ... အထုတ္ႀကီး ျပသာနာ က လာပါၿပီ ... လူ႕ ၂ဆ ေလာက္ ရွိတဲ႔  ဒီအထုတ္ႀကီး သယ္ဘို႕ ကို ဘယ္လို ရွင္းမလည္း .. ။

ကဲ ဖြားေသာင္း ေရ က်ေနာ္ ဘဲ အထုတ္ႀကီး ရြက္ခဲ႔ မယ္ဆိုေတာ႔... အမေလး ေလး တဲ႔ ဒီေလာက္ ကေတာ႔ ဖြားေသာင္း တို႕ က အေပ်ာ႔ ဘဲ ..  ဒီပုဇြန္ေျခာက္ေတြ လဘက္ေျခာက္ ေတြက ဘာေလးမွာလည္း ... ကိုယ္႕ဘာသာ ကိုယ္ဘဲ ၾကြ ဆိုလို႕ အဝတ္ကေလး ေလးငါးစံု နဲ႕ အေဖ ကန္ေတာ႔ လိုက္တဲ႔ အဖြားအတြက္ တဘက္ ေလး တထည္ နဲ႔ ေယာဂီ ေရာင္ ထမိန္ေလး ပါတဲ႔ အိတ္ ကေလး စလြယ္သိုင္း လြယ္ၿပီး လမ္းေဘး တေလွ်ာက္ ေပါ႔ ေပါ႔ပါးပါး ေလွ်ာက္လာခဲ႔တယ္.... သိပ္ မၾကာပါဘူး ထင္း တိုက္လာတဲ႔ လွည္း ႀကံဳ နဲ႔ ေတြ႕ လိုက္လို႕ အထုတ္ႀကီး တင္ေပးလိုက္တယ္... ။

လမ္း တေလွ်ာက္လံုး အင္းတိုင္း ေတာေတြ... အခ်ိန္ကလည္း မိုးဦး က်စ အင္ဥ ေတြ ေပၚတဲ႔ အခ်ိန္ ဆိုေတာ႔... တလမ္းလံုး အင္ဥ ေတြ ကလည္း ေကာက္လို႕ ေကာင္းလိုက္တာ... သဲေျမပြပြမွာ အက္ ေၾကာင္း ေလး မ်ားေပၚေနရင္ ယက္ခ်လိုက္ အင္ဥ အတြဲလိုက္ ေတြ႕ေတာ႔တာဘဲ ၁၅လံုး အလံုး၂၀ ေလာက္ကေတာ႔ အသာေလး... ၊ တခါတေလေတာ႔ လည္း အရြက္ေျခာက္ေလးေတြ သစ္ကိုင္းေျခာက္ ေလးေတြေဘးမွာ ျဖဴႏု  ေနတဲ႔ အင္ဥ ေလးေတြ က အစီအရီ.... ရင္႔တယ္ လို႕ ထင္ရင္ အေရးလုပ္ၿပီး ေတာ႔ ကို မေကာက္ ေတာ႔ ဘူး....။

ဖြားေသာင္း တဟဲ႔ဟဲ႔ ေအာ္ေနတဲ႔ ၾကားက ကို အင္ဥ ၂ျပည္ သားေလာက္ေတာ႔ ရ ေအာင္ေကာက္ခဲ႔ တယ္... အဖြားရြာ ေရာက္တာနဲ႕ တန္းၿပီး ေရေလးေဆး ဆားေလး နဲနဲ ထဲ႔ ၿပီး ျပဳတ္စား လိုက္တယ္ ႏုထြတ္ ေနတဲ႔ အင္ဥ ေလးေတြ ပါးစပ္ ထဲတင္ အရည္ေပ်ာ္သြားသလိုဘဲ .. စားလို႕ ေကာင္းလိုက္တာ....။

အဖြားရြာ သြားခ်င္တာလည္း ဒါမ်ဳိးေတြ စားခ်င္လို႕ သဘာဝ အရသာ ေတြကို ႏွစ္သက္ လြန္းလို႕ သြားခဲ႔ တာ ဆိုေတာ႔ ... အင္ဥ ေတြ ျပဳတ္ ဝင္ခလုပ္ ထြက္ခလုပ္ နဲ႔ အားရေအာင္ စားခဲ႔တယ္ ...၊ ေတာထဲ ထိ လိုက္ သြားၿပီး အသီး အရြက္ ေတြ ေတြ႕သမွ် လိုက္ခူး.. ဟင္းေပါင္း၊ ဟင္းေလွာ္ လုပ္စား.....၊ မႈိ ရွာ ထင္းရွာ လုပ္ မႈိက်င္း ကလည္း ေတြ႕ လိုက္တာ ခဏ ခဏ ...  မႈိ ေတြကို မရုိးႏိုင္ေအာင္ တမ်ဳိးၿပီး တမ်ဳိး လုပ္စားတယ္ (မႈိေပါင္း.. မႈိခ်ဥ္...မႈိေစာ္လားေထာင္း.. မႈိျပဳတ္... မႈိေၾကာ္) မႈိ ေတြကလည္း အမ်ဳိးေပါင္း ကို စံုေန တာပါဘဲ... စားမကုန္ ရင္ ဟင္းခတ္လုပ္ဘို႕ အေျခာက္လွန္းထားလိုက္ ၾကတာဘဲ... အဖြားတို႕ ရြာက ဟင္းခတ္ က မႈိေျခာက္... ေနာက္ ဖားေျခာက္...။

အင္း ဖား ရွာေတာ႔ မလိုက္ရဲဘူး ... ဖားေတြ မရုိက္ရဲလို႕..  အဖြားတို႕ ရြာမွာ အခုလို မိုးဦးက်မွာ တႏွစ္စာ ဖားရွာ ရတယ္ .....၊  မိုးရြာရင္  အိမ္တိုင္း ေစ႔ ကေလး လူငယ္ လူႀကီး  အကုန္ ထြက္ ဖားရုိက္ ဘဲ ...  ရြာမွာ အသား ေတြ ငါးေတြ စားခ်င္ ရင္ ကိုယ္႔ အိမ္ရွိ မွ ကိုယ္စားရ တာ ဆိုေတာ႔ .... အသား စားဘို႕ ဟင္းခတ္ လုပ္ဘို႕ ကေတာ႔ ဒီဖားေတြ ဘဲ အားထားရတာ... တခါတေလ အင္းေတာ္ ေစ်းႀကံဳ ရွိရင္ စားခ်င္တဲ႔ အသား မွာ စား လို႕ ရတယ္.. ဒါေပမဲ႔ အေၾကာင္းထူး မရွိဘဲ ဘယ္သူ မွ အေရး အရာ လုပ္ၿပီး မွာ မစားၾက ပါဘူး.. မွာခဲ ၾက ပါတယ္...။

ေနာက္တခါ ဧည္႕ေကာင္း ေစာင္ေကာင္း လာရင္ ... အိမ္သား တေယာက္ေယာက္ ခံတြင္း ေတာင္း လာရင္ ေတာ႔ အိမ္မွာ ရွိတဲ႔ ၾကက္ ရုိက္သတ္ ခ်က္လိုက္ ၾကတာဘဲ... ၾကမ္းတယ္ လို႕ ဘယ္သူမွ မထင္ၾက ဘူး .... ၊ လုပ္ရိုး လုပ္စဥ္ ေတြ အျဖစ္ သေဘာထားၾကေပမဲ႔ .. က်ေနာ္ ကေတာ႔ မ်က္ေစ႔ ေရွ႕တင္ ရိုက္သတ္ ထား တဲ႔ ၾကက္သားဟင္း ကို မစားရဲ ေသးတာ အမွန္ဘဲ....။

ေနာက္ အခုလို မိုးဦး က် မွာ ရိုက္မႏိုင္ေအာင္ ထြက္လာတဲ႔ ဖားေပါင္စင္းေလး ေတြ အကုန္လံုး ေရေႏြး တည္ ျပဳတ္.. အေျခာက္လွန္း ဘယ္ ဟင္းခ်က္ခ်က္ .. အဲဒီ ဖားေတြ ပစ္ထည္႕ လိုက္တာဘဲ ... ဖားသား ကလည္း ခ်ဳိတယ္... က်စ္က်စ္ေလး စားလို႕ေကာင္းတယ္... ဒါေပမဲ႔ က်ေနာ္ ကေတာ႔ အခုထိ ဖား အေကာင္ လိုက္ေတြ ကို မစားရဲ ေသးဘူး.. အဖြား ေရ ဟင္းခ်က္ရင္ အဖြား အေကာင္ေတြကို တံုးတစ္ ထဲ႔ ဆိုလို အဖြားက တဟားဟား ရယ္ရင္း .. ငါ႕ေျမးကလည္း အတူတူ ဘဲ ဘာ ထူးမွာလည္း လို႕ ေျပာရင္း.... က်ေနာ္႕ အလိုက် ခ်က္ေပးပါတယ္.. ေနာက္ လယ္ထဲက ေကာက္လာ တဲ႔ ပုဇြန္ လံုး ေလးေတြ ကို မက်ီးရြက္ နဲ႔ ခ်က္ တာလည္း က်ေနာ္ ႀကိဳက္တာဘဲ.... ။

အဖြား တို႕ ရြာက ဖားခ်က္ေတြ အေၾကာင္းေျပာရင္းနဲ႔ မွ အဖြား ရြာက ညီမ ဝမ္းကြဲ တေယာက္ ၁ဝ တန္း ေအာင္ လို႕ လုပ္အားေပး စာလိုက္သင္တုံးက သူတပည္႕ ကေလး ေလး တေယာက္ဖိတ္တဲ႔ ထမင္းစားပြဲ အေၾကာင္း ကို ေျပာျပတာ ျပန္သတိရ လိုက္မိေသးတယ္...၊ ညီမ လုပ္တဲ႔ သူက အနီး အနား က ရြာကေလး  မွာ လုပ္အားေပး ဆရာမ သြားလုပ္ေတာ႔ သူတပည္႕ ေလးတန္း ေက်ာင္းသားႀကီးက ထမင္းစား ဖိတ္သတဲ႔ ... ။

အစားအေသာက္ ဆင္းရဲလြန္း တာ ရယ္ သူ႕တပည္႕ ရြာကေလး ကိုလည္း ေရာက္ဘူးခ်င္တာ ရယ္ေၾကာင္႔  ၄တန္း ေက်ာင္းသားႀကီး ဖိတ္တဲ႔ ထမင္းစားပြဲ ကို တက္ေရာက္ခဲ႔ပါသတဲ႔... ဟိုေရာက္လို႕ ထမင္းဝိုင္း လက္ေဆး ထိုင္ၿပီး ဟင္းေတြ ၾကည္႕လိုက္တာနဲ႕ ... စားခ်င္ေသာက္ခ်င္စိတ္ ေတြ ေပ်ာက္သြား ပါတယ္လို႕ ေျပာလာတာ နဲ႔ ဘာဟင္းေတြ လည္း ဟ ဆိုေတာ႔ အင္း ဖားေလးေတြ က ေဘာလံုး ေလးေတြ ပိုက္လို႕ က တခြက္ ... ငါး ေရမေဆး ဟင္းက တခြက္တဲ႔ ... ။

ဘာ.. ဘာ ဟင္း ဆိုေတာ႔ မွ အမယ္ေလး ေလး အာလူးေသးေသး ေလး ေတြ ကို အခြံ မခြာဘဲ ဖား အေကာင္ လိုက္ နဲ႔ ဒီတိုင္း ခ်က္ထားေတာ႔ ဖားေလး ေတြ က အာလူး ညုိညို ေလး ေတြ ပိုက္လို႕ က်ေနာ္ ေတာင္ စားရမွာ ရြံ ႔ တယ္ ဆိုလို႕ ... ရီလိုက္ရေသးတယ္.. သူတို႕ ရြာမွာ (အဖြားတို႕ ရြာ) လည္း ကင္ပြန္း ခ်ဥ္ တို႕ ခ်ဥ္ေပါင္ တို႕ မ်ား ခ်က္ရင္ ဖားေလးေတြ က အခ်ဥ္ရြက္ ကေလး ေတြ တေပြ႕တပိုက္ နဲ႔ ဟင္းအိုး ထဲ မွာ ေပါေလာ ေပါေလာ....။

ငါးဟင္းကလည္း အဲဒီအတိုင္း ဘဲတဲ႔ ငါး အေကာင္ လတ္လတ္ ေတြကို ေရမေဆး ခ်ီးမေဖာက္ အက်ည္း မထိုး ဘဲ ဒီတိုင္းခ်က္ၾကတယ္တဲ႔... ၊ ထမင္း ပန္းကန္ထဲ ေရာက္မွ အားလံုးဖယ္စားရတယ္တဲ႔...၊ အိမ္ေျခ ၅ဝ ေလာက္ ရွိတဲ႔ တကယ္႔ ေတာ ေခါင္ေခါင္ က ရြာသိမ္ေလးပါ.... အဖြားရြာ ေလးကေတာ႔ ဒီေလာက္ မဆိုး ေသးပါဘူး...။

အင္း အဖြား ရြာအေၾကာင္း ျပန္ဆက္ရရင္ ... အဖြားရြာ ေရာက္တဲ႔ အခါ က်ေနာ္႔ အႀကိဳက္ ခရုခ်က္ ကေလး လည္း  ခဏခဏ ခ်က္စားျဖစ္တယ္..။

ရြာထိပ္ က  ကန္ႀကီးစပ္ မွာ ဒါမွမဟုတ္ ရြာေဘး က ေခ်ာင္းေလး မွာ ခရုေကာက္.... အိမ္ေဘး ဆူးပုတ္ၾကီး ပင္ က ဆူးပုတ္ႀကီး ႏုႏု ေလး ေတြ ခူး ၿပီး ထည္႕.. အိမ္ေရွ႕ မွာ အေလ႔ ေပါက္ေနတဲ႔ ငရုပ္သီး လတ္လတ္ ေတြ ေထာင္း ထည္႔  .... ငရုပ္သီး ႏိုင္ႏိုင္ .. အရည္ စပ္စပ္ ခ်က္ထား တဲ႔ ခရုခ်က္ ကေလး မ်ား ခ်က္ ရင္ ခရုဆံ ေတြ ကို တရႊီးရႊီး နဲ႔ စုတ္ စားလိုက္ ... တရူးရူး တရွဲရွဲ နဲ႔  အေရ ခ်ဳိခ်ဳိ ေလး ေသာက္လိုက္ ဆူးပုတ္ ဆိမ္႔ဆိမ္႔ေလး ဆယ္ စားလိုက္ ...။

အဖြား ရြာေရာက္တိုင္း စားလို႕ မဝႏိုင္ တဲ႔ ခရုခ်က္ ကေလး ကို အခုထိ မၾကာခဏ အိမ္မက္ ထဲမွာ ခ်က္ စားျဖစ္ တုန္း..။

ေမ႕လို႕ မရတဲ႔ အဖြားတို႕ ရြာကေလး ကို အခ်ိန္တန္ေတာ႔လည္း ႏႈတ္ဆက္ခဲ႔ ရတာဘဲေနာ္...။

------------------------------------------------ ။-------------------------------------------------------

ဘာရယ္ မဟုတ္ပါဘူး... အင္ဥခ်က္ကေလး ခ်က္စားရင္း နဲ႔ အဖြားတို႕ ရြာ အေၾကာင္း ေရးခ်င္စိတ္ ေပၚလာ တဲ႔ အတြက္ လြန္ခဲ႔တဲ႔ အႏွစ္ ၂ဝ ေလာက္က အဖြားတို႕ ရြာကေလး အေၾကာင္း နဲနဲ ေရးလိုက္ ပါတယ္... အခုေတာ႔ ဒါေတြ အားလံုး ဟာ အိမ္မက္ ေတြ ျဖစ္သြားပါၿပီ.. ေတာေတြလည္း ျပဳန္းသြားၿပီ... အရင္ တုန္း က လွည္းႀကံဳေတာင္ ရွားလြန္း လွတဲ႔ ရြာေလးမွာ ဆိုင္ကယ္ေတြ တဝီဝီ .. ေထာ္လာဂ်ီ ေတြ တဒိုင္းဒိုင္း ... အင္းေတာ္ နဲ႕ လည္း အိမ္ဦး န႔ဲ ၾကမ္းျပင္...

(အဖြား တို႕ ရြာကေလး စာစု အတြက္  ခ်စ္ညီမ စည္းစိမ္ရွင္ အား ေက်းဇူးအထူးတင္ပါသည္... )

ေလးစားစြာျဖင္႔
စာေရးသူ - ေရႊစင္ဦး
.