ေရႊစင္ဦး ရဲ႕ စာေပသမိုင္းေၾကာင္း

ဒီေန႔လည္း အလုပ္ေတြ ရႈတ္ေနတာနဲ႔ အခုမွ ကြန္ပ်ဴတာနား ထိုင္ရတယ္..၊ ထိုင္ေတာ႔ လည္း စာေရး ခ်င္ျပန္ေရာ..၊ အကယ္ဒမီဆုေပးပြဲႀကီး အတြက္ စာေရးထားေသးတယ္ဗ်.. ဒါေပမဲ႔ ဆုစာရင္းက မထြက္ႏိုင္ ျဖစ္ေနေတာ႔ တင္မရေသးဘူး..၊ ၾကားထဲမွာ အပ်င္းေျပဖတ္ရေအာင္ စာေလးေတြ ဟိုေရာက္ ဒီေရာက္ ေရးေနရတယ္..၊ အဲဒီအတြက္လည္း စာဖတ္သူမ်ား ကို အားနာပါတယ္..။

ဟို.. ကိုႀကီးေက်ာက္ႀကီး ဖ်ားသြားေတာ႕ ေတာင္ ကိုပီတာ ႀကီးက လာေအာ္ သြားေသးတယ္..၊ က်ေနာ္႕ စာေတြ ဖတ္ရလို႕ေနမွာတဲ႔...၊ မမေရ ေျဖးေျဖး ေရးပါတဲ႔...၊ က်ေနာ္လည္း သူေရးသြားမွ ေသခ်ာ ျပန္စဥ္းစား ေတာ႔ ကိုႀကီးေက်ာက္ ဖ်ားတာ ငါ႔ ပေရာဂ မကင္းႏိုင္ဘူးလို႕..၊ သူခမ်ာ ေမာ္ဒယ္ဖြားဖြား မ်ားနဲ႔ ေအးေဆး ေပ်ာ္ေနလည္း မနာလို႕တဲ႔.. က်ေနာ္က စာလာဖတ္အုန္း ဆိုၿပီး.. သြားေခၚေတာ႔ လာဖတ္ရွာ တယ္.. sorry  ကိုႀကီး ေက်ာက္ ေရ..။

ေနာက္တျခား သူေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္..၊ စာလာမဖတ္ရင္ က်ေနာ္ သြားသြားေခၚေနတာ.. အားလံုး sorry  ပါ ..၊ အခု လည္း စာဖတ္သူမ်ား ရဲ႕ comment ေလးမ်ားကို ေျဖေပးခ်င္ တာနဲ႔ က်ေနာ္႔ ရဲ႕ စာေပသမိုင္း ကို လည္း ေျပာခ်င္လို႕ ဒီစာေလး ေရးပါတယ္..။

ပထမဆံုး ကိုျမစ္က်ဳိးက ငါးပိေပါင္း တဲ႔ မၾကားဘူးပါဘူး တဲ႔ ဝက္သားေပါင္း ဆိုရင္ေတာ္ေသးတယ္တဲ႔.. က်ေနာ္ ဝက္သားေပါင္းလည္း ႀကိဳက္တယ္ဗ်.. ဝက္သားကို အဆီနဲနဲ အသားမ်ားမ်ား ဝယ္..၊ ႏွတ္ႏွတ္စင္း... ၾကက္သြန္နီ..ျဖဴ..ဂ်င္း နဲနဲေလာက္ ႏွတ္ႏွတ္စင္း..၊ ဘဲဥ သံုးလံုးေလာက္ ခေလာက္ထည္႔.. တရုပ္မဆလာ ေလး ထည္႔.. ငရုပ္ေကာင္း နဲနဲထည္႕ ေဆးဘဲဥ ရွိရွင္လည္း ျပဳတ္ထည္႔ေပါ႔ ဗ်ာ ၿပီးရင္ ေပါင္းရုံပါဘဲ.. ဝက္သားလည္း မၾကာမၾကာေပါင္းစားပါတယ္..။

ေနာက္ၿပီး ခ်စ္ညီမ က မန္႕ေတာ႔ မမန္႕ဘူးဗ်.. အျပင္မွာေတာ႔ ေျပာတယ္.. သူမ်ားေတြက ေကာင္းေကာင္း မြန္မြန္ ရွယ္ခ်က္ၿပီး ဘေလာ႔ဂ္ ေပၚတင္.. ခင္ဗ်ားကေတာ႔ အရုိးဆန္ျပဳတ္ တဲ႔ ငါးပိေပါင္း တဲ႔ သူက ရွက္ေနတာဗ်.. က်ေနာ္လည္း က်ေနာ္ ႀကိဳက္တာေလး တင္ရတာဘဲဗ်ာ.. ၊ ကဲ..ေနာက္ေတာ႔ ေရႊစင္ဦး နဲ႔ အႀကိဳက္တူၾကတဲ႔ ညီမမ်ား အတြက္ ေကာင္းေကာင္း ခ်က္ေပး ပါမယ္ဗ်ာ..။

ေနာက္တခါ ကိုလူေထြးက (မတရားတဲ့ အမိန္႕ကို အေဖေသာဘာေသာ နားမလည္ဘဲ ဆန္႕က်င္ျပတာ  အတုယူထိုက္တယ္...) တဲ႔.. အဲဒီအတြက္လည္း ေျပာခ်င္ပါတယ္..၊ အေဖ မို႔လို႕ေပါ့ .. အဟဲ ..ေရႊစင္ဦး ကသတၱိမရွိပါဘူး.. ေၾကာက္တတ္ပါတယ္..။

ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္႔ စာအမ်ားစုကို သေရာ္စာေတြတဲ႔.. အမွန္ေတာ႔ သေရာ္ တာကို က်ေနာ္ မႀကိဳက္ဘူးဗ်.. တေယာက္ မ်က္ႏွာ တေယာက္ၾကည္႕ၿပီး အားရပါးရ ကို ကေလာ္ တုတ္ခ်င္တာဗ်.. ဘာကိုလည္း ဟုတ္လား.. က်ေနာ္ မႀကိဳက္တာေတြကိုပါဗ်ာ.. ဒါေပမဲ႔ က်ေနာ္႔ မွာ အခြင္႔မရွိပါဘူး.. က်ေနာ္ မႀကိဳက္တာ ေတြကို အဲဒီလို ကေလာ္တုတ္ေနရင္ .. မေက်နပ္တဲ႔ သူေတြက ရုံးတုိင္လိုက္လို႕  အဟင္း..ဟင္း... ခ်စ္ခ်စ္ႀကီး နဲ႔ ခြဲေနရလိမ္႔မယ္.. ေရႊစင္ဦး တို႕က ခြဲႏိုင္ဘူးဗ်.. အခ်စ္ႀကီး တယ္..။

အခု စာေတြ ေရးတာမ်ားေနေတာ႔ အရင္တုန္းက ငါဘာလို႕မ်ား စာမေရးခဲ႔ တာပါလိမ္႔.. ဆိုၿပီး စဥ္းစားမိတယ္.. အမွန္ေတာ႔ ပ်င္းလို႕ေပါ႔ဗ်ာ.. ဒါအျပင္ ျမန္မာျပည္က စာေရးဆရာမ်ား ရေသာ စာမူခက သနားစရာေကာင္းေလာက္ ေအာင္ နဲလြန္းေတာ႔  စာမူခ အမ်ားႀကီး ရေသာ ကမၻာစာေရးဆရာမ်ား  ကိုၾကည္႔ၿပီး စာမူခ ရတဲ႔ ပိုက္ဆံနဲ႔ ငါစာေရးရတာနဲ႔ မတန္ဘူး ဆိုၿပီး မေရးခဲ႔တာဗ်.. ကိုယ္ေရးခ်င္ရာ မေရးရလို႕လည္း ပါတာေပါ႔......ဒါေပမဲ႔ ေနာက္ဆံုး ဆန္းစစ္ လိုက္ေတာ႔ ေငြနဲ႔လည္း မဆိုင္ပါဘူး.. အခု ေရးေနေတာ႔ လည္း ပိုက္ဆံ ရ မွ မရတာ.. ၊ ေနာက္ ေရးခ်င္တာ မေရးရလို႕ ဆိုတာနဲ႔ လည္း မဆိုင္ပါဘူး.. အခုလည္း ေရးလို႔ မွ မရတာ..တခုေတာ႔ ရွိတယ္ဗ်.. မဂၢဇင္း ေတြထဲ ပါခ်င္ရင္ေတာ႔ အယ္ဒီတာမင္းမ်ား ေတာ႔ ႀကိဳက္ရ မယ္ေပါ႔ဗ်ာ..၊ အခုေတာ႔ အယ္ဒီတာ မလိုေတာ႔ပါဘူး.... ဒါေပမဲ႔ စာဖတ္သူ အယ္ဒီတာ မင္းမ်ားေတာ႔ ရွိတာေပါ႔ေလ..။

ေနာက္ဆံုး စဥ္းစားလိုက္ေတာ႔ စာဖတ္သူ မ်ားရွိေနၾကလို႕.. က်ေနာ္ေရးတဲ႔ စာေလးမ်ားကို လာဖတ္ၾကတဲ႔ သူမ်ားသာ က်ေနာ္႔ ရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ အစစ္ပါလား..ဆိုၿပီး ေတြးမိပါတယ္.. က်ေနာ္ ဘာသာ ေရးခ်င္တာေတြ ေရးေနတာကို ဖတ္သူမရွိဘဲ.. တင္ထားရရင္လည္း က်ေနာ္ ေရးျဖစ္မွာမဟုတ္ပါဘူး.. ေနာက္တခုက စာဖတ္သူရဲ႕ အသံကို ခ်က္ျခင္းၾကားရလို႔ပါဘဲ.. သိပ္ျမန္တဲ႔ ကမၻာရြာၾကီးဆိုေတာ႔ က်ေနာ္ published လုပ္ၿပီးတာနဲ႔ တန္းၿပီး comment သိရေတာ႔ ေက်နပ္တာေပါ႔ဗ်ာ..။

စာေရးတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးဘာလို႕ ဒီေလာက္ေျပာေနတာ လည္း ဆိုေတာ႔ က်ေနာ္ ကစာေတြ ဖတ္ဖတ္ ၿပီးေတာ႔ စာေရးမယ္ စာေရးမယ္ နဲ႔ တသက္လံုးေကၽြးေၾကာ္ ေနခဲ႔တာဆိုေတာ႔ စာမေရးျဖစ္ေပမဲ႔ လည္း က်ေနာ္႔ မိသားစု နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကေတာ႔ သိၾကတာေပါ႔..၊ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္ က ဘဝရည္မွန္းခ်က္က လည္း စာေရးရန္ တဲ႔ ရီရတယ္ေနာ္...။

စာေရးမယ္ ဆိုေတာ႔ အားလံုးက စာေရးမယ္ ဆိုရင္ ေရးေတာ႔ေလေပါ႔ ... ဘာလည္း မေရးတတ္ ဘူးလားလို႕ မခံခ်င္ေအာင္ ေျပာၾကျပန္တယ္ ..၊ စာ ၁ပုဒ္ မွ ဘယ္ေလာက္ရတာ.. စာေရး ရတာ လက္ေညာင္း တယ္.. အိပ္ေရးပ်က္တယ္.. အိပ္ေရးပ်က္ရင္ အလွပ်က္တယ္. အလွပ်က္ရင္ ခ်စ္ခ်စ္ႀကီး ထားသြားမယ္ ဆိုၿပီး.. မေရးဘူး..၊ ကိုယ္ ေရးခ်င္ရာ ေရးလို႔ရရင္.. စာမူခ အမ်ားႀကီး ရရင္ ေရးမွေပါ႔ ဘာညာ နဲ႔ နည္းေပါင္းစံု နဲ႔ လွည္႔တြက္ၿပီး. စာမေရးဘူးဗ်.. ၊ အိမ္က ေမာင္ေလး ေတြက မခံခ်င္ေအာင္ ေျပာတာနဲ႔ ေရႊစင္ဦး တို႕က မေရးခ်င္လို႕ ေရးခ်င္ရင္ အခ်ိန္ မေရြး ဆိုၿပီး ၂ပုဒ္  (အစ - အဆံုး) ေရးဘူးပါတယ္..၊ ၂ပုဒ္ စလံုး  ျမွားနတ္ေမာင္ မဂၢဇင္းထဲမွာ ပါ ဘူးပါတယ္..။

ရန္ကုန္ သြားရင္းနဲ႔ မဂၢဇင္း တုိက္ရွိတဲ႔ ေနရာ (မဂၢင္လမ္း လားမသိ ) ကို သြားၿပီး စာမူခထုတ္ တယ္ဗ်.. ၊ အဲဒီတုန္းက ဆရာဦးခင္ေမာင္တိုး (မိုးမိတ္) က အယ္ဒီတာ ဆိုေတာ႔ က်ေနာ္႔ ကို ဆရာမ ေနာက္လည္း စာဆက္ေရးပါ..ဘာညာဆိုၿပီး စာမူခေလး.. စာအိတ္နဲ႕ ထည္႔ေပး..၊ မဂၢဇင္း ေလးေတြ လက္မွတ္ ထိုးၿပီးေပး ဆိုေတာ႔ က်ေနာ္ က ဘာျပန္ေျပာရမွန္း ကိုမသိဘူး.. ကိုယ္႔ အဆင္႔ အတန္းကိုယ္ ကသိေန တာကိုးဗ်.. ကိုယ္႔ ဝတၳဳ ပါတယ္ဆိုတာ.. ခ်စ္ေစတမန္ ထဲမွာ...၊ ၿပီးေတာ႔ ေမာင္ေလး ေတြကို မခံခ်င္စိတ္နဲ႔ ဇာတ္လမ္းရွာၿပီး ျဖစ္ညွစ္ ေရးလိုက္တာဆိုေတာ႔. ကိုယ္႔ စာ ကိုယ္ ၂ခါ မဖတ္ရဲပါဘူးဗ်ာ.... ရွက္လြန္း လို႔ပါ...။

ၿပီးေတာ႔ မ်က္ႏွာေျပာင္ေျပာင္နဲ႔ စာမူခ သြားထုတ္ေသးတယ္..၊ ဆရာ နဲ႔ ေတြတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ဆရာက ဆရာမ တခြန္းေခၚတုိင္း က်ေနာ္ ရဲ႕ အရွက္ ဒီဂရီ ဟာ တက္တက္ လာၿပီး.. ေနာက္ ကို ေရႊစင္ဦး ဒီလို ဘယ္ေတာ႔ မွ မမိုက္ေတာ႔ပါဘူး ဆိုၿပီး ဆံုးျဖတ္မိတယ္..၊ တကယ္ လည္း မမိုက္ေတာ႔ပါဘူး..၊ ခ်စ္ကိုယ္ေတြ႕ ေလး ေရးၿပီး ဆရာ ခင္ေမာင္တိုး တို႕လို အဆင္႔ အတန္းမ်ဳိးက ဆရာမ အေခၚခံရတာကို ရွက္လြန္းလို႕ပါဗ်ာ.. တကယ္ကို ပါဘဲ..၊ ဒီလို စာမ်ဳိးေရး တဲ႔ စာေရးဆရာမ ေတာ႔ ဘယ္ေတာ႔ မွ မလုပ္ဘူးေပါ႔.. ဒါေပမဲ႔ လည္း ကိုယ္ေရးခဲ႔ တာလည္း ဒါဘဲ ဆိုေတာ႔ တသက္စာ ေနာင္က်ဥ္ သြားၿပီး စာေရးဆရာ ဇာတ္လမ္း တခန္း ရပ္သြား ပါတယ္ ...။

ဒါေပမဲ႔ ေမာင္ေတြ ညီမ ေတြကို ေတာ႔ ၾကြားစရာ တခုေတာ႔ ရသြားတယ္..၊ ေရႊစင္ဦး မလုပ္ခ်င္လို႔ လုပ္ခ်င္ရင္ အခ်ိန္မေရြး ဆိုၿပီး.. ခပ္ၾကြားၾကြား ေလး ေျပာစရာေတာ႔ ရသြားတာေပါ႕ဗ်ာ..၊ ဒါက ေရႊစင္ဦး ရဲ႕ ေနာက္ခံ စာေပသမိုင္း ေၾကာင္း.. ၊ အဲဒီ ၂ ပုဒ္ ပါတဲ႔ မဂၢဇင္း ေလး ေတြ ကိုလည္း ရုိရုိေသေသ သိမ္းထား ပါတယ္ (ရြဲ႕ ေျပာတာပါ )..၊  မရွိေတာ႔တာ အေတာ္ၾကာသြားပါၿပီ.၊ တခါထဲ အျပတ္ျဖတ္ထားတာ ေတာ္ၾကာ ဘေလာ႔ဂ္ ေပၚတင္ေပးပါ ဆိုရင္ အရွက္ကြဲေနမွာဆိုးလို႕... စတာပါဗ်ာ.. တကယ္ကို မရွိေတာ႔ တာပါ..။

ဒါေပမဲ႔ ဆရာသာထက္ေအာင္ က ျမွားနတ္ေမာင္ မဂၢဇင္းထဲ က ခ်စ္ေစတမန္ က႑ာ က ဝတၳဳေလးေတြ နဲ႔ စာေရးသူ ေတြကို ေဝဖန္ထားတဲ႔ မဂၢဇင္း ကိုေတာ႔ ေသခ်ာ သိမ္းထားတယ္.. အခု ခင္ဗ်ား တို႔ ကို ျပမလို႔.. ရွာမေတြ႕ျပန္ဘူး.. ျပန္ရွာလို႔ရရင္ တင္ေပးပါမယ္.. ဒါက စာေပသမိုင္း အကုန္ပါဘဲ...။

အခုေတာ႔ က်ေနာ္ ဟာ စာ တအား ေရးခ်င္ေနတယ္ဗ်..၊ အရင္ တုန္းက ဆက္မေရးမိတာ မွားေလျခင္း ေပါ႔..၊ အဲဒီမွာ.. စာေပ ကို ေငြ နဲ႔ တန္ဘိုးျဖတ္.. အေၾကာင္းမ်ဳိးစံု ျပၿပီး စာမေရးခဲ႔တာ မွားတယ္ေပါ႔..၊ စာေရးရင္း နဲ႔ အသိတခု ေတာ႔ ရတယ္ဗ်.. စာေရးတတ္ခ်င္ရင္ တကယ္ကို စာေရး..၊  စာေရးမွ စာေရးတတ္ မွာ ဆိုတာဘဲ..၊ စာဖတ္ ခဲ႔ တဲ႔ ဝမ္းစာေတာ႔ ရွိရမွာေပါ႔ဗ်ာ.. စာမဖတ္ဘဲ စာေရးလို႕ ေတာ႔ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ဘူး လို႕ ထင္ပါတယ္..။

ေနာက္တခုက က်ေနာ္ ရဲ႕ ဘေလာ႔ဂါ ေမာင္ႏွမ ေတြထဲမွာ စာေရးေကာင္း တဲ႔ သူေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႕ပါတယ္.. ဒါေပမဲ႔ စာသိပ္မေရး ၾကတာဘဲ.. ၊ ဘာအေၾကာင္း နဲဘဲ မေရး.၊ မေရး.. ႏွေျမာေတာ႔ ႏွေျမာတယ္.. က်ေနာ္ က စာေကာင္းေလး ေတြ ဖတ္ခ်င္တာကိုးဗ်...၊ ဒါေပမဲ႔ ခ်စ္ေသာ ဘေလာ႔ဂါမ်ား ထဲမွာ စာေရးခ်င္တဲ႔ သူ ရွိရင္ေတာ႔ စာေရးၾကပါလို႔ဘဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္..။

က်ေနာ္ အဓိက ေျပာခ်င္တာကေတာ႔ က်ေနာ္ ေရးတဲ႔ စာေလးေတြ လာ လာဖတ္ၾကတဲ႔.... ခ်စ္ေသာ စာဖတ္သူမ်ား ကို ပါဘဲ..၊ စာဖတ္ ရတာလည္း မလြယ္ဘူး (မလြယ္ဘူး ဆိုတာ ကိုယ္ မႀကိဳက္ခဲ႔ရင္ ေပါ႔ဗ်ာ) ဆိုတာ က်ေနာ္ သိပါတယ္.. ၊ မလြယ္တဲ႔ ၾကားက စာေလးေတြ လာဖတ္ ရင္း ေကာမန္႔ေလးေတြေပးလို႔ အားေဆး ေလးေတြ တိုက္ တိုက္သြားၾကတဲ႔ က်ေနာ္႔ ရဲ႕ ခ်စ္ေသာ စာဖတ္သူမ်ား ကို ေက်းဇူး အထူး တင္ပါတယ္ဆိုတာ.. ထပ္ခါ ထပ္ခါ ေျပာခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ..။

ေလးစားစြာျဖင္႔

စာေရးသူ-ေရႊစင္ဦး
.