ျမန္မာျပည္၏ ဟယ္လင္ အပိုင္း ( ၁)

 

 

ဦးျမင့္ေဆြက "ျမန္မာျပည္၏ ဟယ္လင္" ကို ဖတ္ၾကည့္စမ္းပါဟု ေျပာ၍ ညအိပ္ရာ၀င္ေသာအခါ ဖတ္ရႈ ခဲ့သည္။ စာအုပ္၏ ဆြဲေဆာင္မႈေၾကာင့္ တစ္ညလံုး မအိပ္ေတာ့ဘဲ ဖတ္ရႈခဲ့ရာ မိုးလင္း သြားခဲ့ ၏။

သခင္တင္ျမ

အစ္ကိုႀကီး ဦးျမင့္ေဆြက ကၽြန္ေတာ့္အား သူ႔စာမူကို ဖတ္ပါ တည္းျဖတ္ေပးပါဟု ေျပာသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ ပထမ အစမ္းသေဘာ ဖတ္ရႈခဲ့သည္။ လက္က မခ်ႏိုင္သျဖင့္ တစ္ထုိင္တည္း အၿပီးဖတ္ လိုက္သည္။

အေထာက္ေတာ္ လွေအာင္

ဒုတိယအႀကိမ္ ပံုႏွိပ္ျခင္းအတြက္ အမွာစာ

ေတာင္ငူခရိုင္ ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ေခါင္းေဆာင္တစ္္ဦးျဖစ္သူ ဦးျမင့္ေဆြ(ျဖဴး) ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံ သို႔ ေရာက္ရွိစဥ္ ျမန္မာျပည္၏ ဟယ္လင္ (Helen of Burma) စာအုပ္ကို ေတြ႕ရွိခဲ့ၿပီး အထူး ႏွစ္ၿခိဳက္ သေဘာ က်၍ ဘာသာျပန္ ဆုိခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီး ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ကူးစက္ျပန္႔ပြားလာေသာအခါတြင္ ဘုရင္ခံ ဆာရယ္ဂ်ီနယ္ ေဒၚမန္စမစ္ ႏွင့္တကြ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ အရာရွိမ်ားအားလံုး ကိုယ္လြတ္ရုန္းထြက္ေျပးၾက ခ်ိန္၌ မိမိ အသက္ ေဘး ကို မငဲ့ကြက္ဘဲ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားမ်ားႏွင့္အတူ ကမၻာစစ္ႀကီး၏ ဒဏ္ ကို ခါးစည္း ရင္ဆုိင္ ခဲ့သည့္ အမ်ိဳးသမီးသူနာျပဳ ဆရာမေလး ဟယ္လင္ေရာ့ဒရစ္၏ စြန္႔စားမႈမ်ားမွာ ယံုႏိႈင္ဖြယ္ မရွိေအာင္ ပီျပင္ ျပတ္သား လွပါသည္။

သူမ၏ ကိုယ္က်ိဳးမဖက္ အမ်ားအတြက္ စြန္႔လႊတ္ အနစ္နာခံမႈမ်ားႏွင့္ ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းက ေတာင္ႀကီး ၿမိဳ႕တြင္ လူနာမ်ားကို ျပဳစုကုသ ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ျခင္းမ်ားအတြက္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရ ကလည္း သူရ သတၱိဆုိင္ရာ ဆုတံဆိပ္ (The George Medal) ျဖင့္ ဂုဏ္ျပဳခ်ီးျမွင့္ခဲ့ပါသည္။ွ

ေလာ့ေမာင့္ဘက္တန္ (Lord Mountabttern of Burma)၏ ဇနီး ေလဒီေမာင့္ဘက္တန္ (Lady Mountbatten) ဒုတိယ ကမၻာစစ္အတြင္း ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ ေဆးရုံတြင္ သူနာျပဳ ဆရာမအုပ္အျဖစ္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ေသာ ဟယ္လင္ ေရာ့ဒရစ္ (Helen Rodriguez)ကို 'ဟယ္လင့္ေအာ့ဖ္ဘားမား' (Helen of Burma) ဟု မွည့္ေခၚခဲ့သည္။ အသိ မိတ္ေဆြ အခ်ိဳ႕ကလည္း ၎အမည္ျဖင့္ပင္ စာမ်ား ေရးခဲ့ ၾကသည္။
ေဂ်ာ့ခ်္တံဆိပ္ရွင္ ဆရာမႀကီး ဟယ္လင္ေရာ့ဒရစ္သည္ ထုိ (Helen of Burma) အမည္ကို ယူ၍ သူနာျပဳဆရာမတစ္ဦး၏ စစ္အတြင္း အေတြ႕အႀကံဳအတၳဳပၸတၱိစာအုပ္ကို ေရးသား၍ ၁၉၈၃ခုႏွစ္ တြင္ ထုတ္ေ၀သည္။ စာအုပ္ထြက္လာခ်ိန္တြင္ သူနာျပဳ ဆရာမႀကီး ဟယ္လင္ေရာ့ဒရစ္မွာ ႏွလံုး ေရာဂါျဖင့္ ကြယ္လြန္ သြားရွာၿပီ ျဖစ္သည္။

ဟယ္လင့္ေရာ့ဒရစ္ကို ဖခင္ ေပၚတူဂီလူမ်ိဳး ခြဲစိတ္ကု ဆရာ၀န္ႀကီးႏွင့္ မိခင္ စေကာ့လူမ်ိဳး သူနာျပဳ ဆရာမတို႔မွ ၁၉၁၄ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ၊ ၂၄ရက္ေန႔၌ ျမန္မာႏိုင္ငံ ခ်င္းေတာင္တန္းတြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ ဖခင္ ေျပာင္းေရႊ႕လုပ္ကိုင္ေသာ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕တြင္ ႀကီးျပင္းခဲ့သည္။ အိႏၵိယႏိုင္ငံ ဒါဂ်ီလင္တြင္ ပညာသင္ၿပီး ရန္ကုန္၌ သူနာျပဳ ဆရာမအျဖစ္ ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္သည္။ ၁၉၄၁ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လတြင္ ေတာင္ႀကီး ေဆးရံု သို႔ သူနာျပဳဆရာမအုပ္အျဖစ္ ေျပာင္းေရႊ႕လုပ္ကိုင္ရသည္။

သူနာျပဳဆရာမတစ္ဦး၏ စစ္အတြင္း အေတြ႕အႀကံဳမ်ား အေၾကာင္းကို ေရးသားထားသည့္ (Helen of Burma) စာအုပ္တြင္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕မွ အျဖစ္အပ်က္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို အမ်ားဆံုး ေရးသားထားသည္။

သတၱိခဲ သူနာျပဳ ဆရာမ ဟယ္လင္ေရာ့ဒရစ္ အတၳဳပၸတၱိ၏ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းျဖစ္သည့္ "Helen of Burma" ကို "ျမန္မာျပည္၏ ဟယ္လင္" အမည္ျဖင့္ ဆရာႀကီး ဦးျမင္ေဆြ(ျဖဴး) ဘာသာျပန္ဆို ထုတ္ေ၀ခဲ့သည္မွာ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္ က ျဖစ္၍ ယခုအခ်ိန္၌ အႏွစ္(၂၀)တိတိ ၾကာေညာင္းခဲ့ၿပီ ျဖစ္ရာ ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီးႏွင့္ ဖက္ဆစ္ ဂ်ပန္ မ်ားကိ ုမိမိတစ္ဦးတည္း ၾကံ့ၾကံ့ခံ အန္တုခဲ့သည့္ အမ်ိဳးသမီး သူနာျပဳ ဆရာမေလး ဟယ္လင္ ေရာ့ဒရစ္ ကို ဂုဏ္ျပဳသည့္အေနျဖင့္ ေနရီရီစာအုပ္တိုက္က ယခု ဒုတိယအႀကိမ္ ျပန္လည္ ထုတ္ေ၀လိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါ သည္။
ဒုတိယအႀကိမ္ ထုတ္ေ၀ႏိုင္ရန္အတြက္ ခြင့္ျပဳခဲ့ေသာ ဆရာႀကီး ဦးျမင့္ေဆြ၏ သမီးမ်ားျဖစ္သည့္ ေဒါက္တာ ေဒၚရင္ရင္ဦး၊ ေဒၚနီနီတုိ႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ဤစာအုပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အကူအညီေပးခဲ့သည့္ ဆရာႀကီး သခင္တင္ျမ အား လည္းေကာင္း အထူး ေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။

သခင္ေက်ာ္စိန္၏ မိတ္ဆက္အမွာ

ေတာင္ငူခရိုင္ ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့သူ ရဲေဘာ္ႀကီး ဦးျမင့္ေဆြ ဘာသာျပန္ ထားေသာ 'Helen of Burma' စာအုပ္ကို ဖတ္ရႈၾကည့္ရန္ ကိုယ္တုိင္ ယူလာခဲ့ၿပီး ပထမ တြင္ 'စစ္အတြင္းက သူနာျပဳ ဆရာမတစ္ဦး၏ သာမန္ အေတြ႕အႀကံဳမွ်သာ ျဖစ္မွာပါ'ဟူေသာ သေဘာျဖင့္ အၾကမ္းဖ်င္း ၾကည့္မိ ပါသည္။ ထုိသုိ႔ ၾကည့္လိုက္ပါမွ ဂ်ပန္ေခတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသမိုင္းကို သူ႔ရႈေထာင့္၊ သူ႔အတြ႕ အႀကံဳ၊ သူ႔အျမင္ မ်ားျဖင့္ ေရးထားသည္ကို ေတြ႕ရသျဖင့္ လံုးေစ့ပတ္ေစ့ တစ္ေခါက္ ျပန္ဖတ္ရပါေတာ့သည္။

၁၃၀၀ျပည့္ အေရးေတာ္ပံု၏ ေရွ႕ေျပး အခန္းတစ္ခန္း ျဖစ္ခဲ့ေသာ ၁၉၃၈ခု၊ ဒီဇင္ဘာလ၊ ၂၀ရက္ေန႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အတြင္း၀န္မ်ားရုံးကို ေက်ာင္းသားမ်ား ဆႏၵျပ သပိတ္တားစဥ္က ကြယ္လြန္သြားရွာသူ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ 'ကုိလိုနီပုလိပ္'မ်ား၏ ရိုက္ႏွက္ လူစုခြဲရာတြင္ ဒဏ္ရာမ်ား အသီးသီး ရရွိၿပီးလွ်င္ ရန္ကုန္ေဆးရုံႀကီး အခန္း၇ႏွင့္ ၈သို႔ တက္ေရာက္ခဲ့ရစဥ္က စာအုပ္ေရးသူ Helen Rodriguezကို စတင္ ေတြ႕ရွိ သိကၽြမ္းခဲ့ရပါသည္။ ထုိအခါက အလုပ္သင္ ေက်ာင္းသူ သူနာျပဳ ဆရာမကေလးအျဖစ္ အမႈထမ္းေနပါသည္။ လူနာမ်ားကို ကိုယ္ခ်င္းစာနာၿပီး ယုယုယယ ေစတနာ ႀကီးမားစြာျဖင့္ ျပဳစု ေပးခဲ့ သည္ကို ယေန႔တိုင္ မေမ့ႏိုင္ ျဖစ္ရပါသည္။ ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္၏ ဦးေခါင္းမွ ဒဏ္ရာမွာ အနည္းငယ္ 'ရင္း' ခ်င္သလိုလို ျဖစ္ေန၍ ရန္ကုန္ေဆးရုံႀကီးအခန္း၁၃ႏွင့္ ၁၄သို႔ ေျပာင္းၿပီး ကုသခံေနရစဥ္တြင္လည္း ညဥ့္ဆရာမ ေဒၚေအးေငြ၏ လက္ေထာက္ ဆရာမ ကေလးအျဖစ္ ရက္ေပါင္း ၃၀တိတိ ထပ္မံ ႀကံဳဆံုခဲ့ရပါသည္။ က်န္းမာသန္စြမ္း၍ လူနာမ်ားကို ေစတနာအျပည့္ျဖင့္ ႏွစ္သိမ့္ေပးၿပီး ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္မႈ တာ၀န္ အရပ္ရပ္ကို လုိေလေသး မရွိရ ေအာင္ ထုိအခါက ျပဳစုခဲ့သည့္ ေက်းဇူးကိုလည္း ေတြးမိတုိင္း သတိရ ေနပါသည္။

'Helen of Burma' စာအုပ္ထဲတြင္ သူနာျပဳ လက္မွတ္ရ စာေမးပြဲ ေအာင္ျမင္ၿပီးေနာက္ ရွမ္းျပည္ နယ္ ေတာင္ႀကီး ေဆးရုံတြင္ ဆရာမအုပ္ (Matron)အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္ ဒုတိယကမၻာ စစ္ႀကီးသည္ ကမၻာ့ အေနာက္ပိုင္းမွ အေရွ႕ပိုင္းသို႔ ကူးစက္ျပန္႔ပြားလာေသာအခါ ေတာင္ႀကီး ၿမိဳ႕ေပၚ၌ တစ္ဖက္ ႏွင့္ တစ္ဖက္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တိုက္ပြဲမ်ား သာမက ေလေၾကာင္းမွ ဗံုးႀကဲ တိုက္ခိုက္ခံရပံုမ်ား၊ စစ္သား၊ လူနာမ်ား၊ အရပ္သား လူနာမ်ားကို ကူညီ ကုသေပးရာတြင္ လူနာမ်ား သက္သာေရးႏွင့္ အသက္ရွင္ ေရးအတြက္ အဆက္မျပတ္လိုလို ပစ္ခတ္ေနေသာ အေျမာက္ဆန္ မ်ားၾကား၌ ယာယီ စစ္ေဆးရုံမွ လူနာမ်ား၊ အရပ္ဘက္ေဆးရုံမွ လူနာမ်ားကို သက္စြန္႔ဆံဖ်ား သူ မတူေအာင္ ျပဳစု လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္ ေပးခဲ့ပံုတို႔ကို ဤစာအုပ္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္တို႔မွာ ျဖစ္ရပ္ မွန္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း 'မိမိ အသက္ကို ပမာမျပဳဘဲ နမူနာယူေလာက္ေသာ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔လႊတ္မႈျဖင့္ အလြန္ မြန္ျမတ္သန္႔ရွင္းေသာ တာ၀န္ကို ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ျခင္း' ျဖစ္၍ ၿဗိတိသွ်အစိုးရက 'George Medal' ဘြဲ႕တံဆိပ္ကို ေပးအပ္ ခ်ီးျမွင့္ျခင္း ခံခဲ့ရပါသည္။

ထုိစဥ္က ျမန္မာျပည္ဘုရင္ခံ Sir Reginald Dorman Smithက အစုိးရအမႈထမ္း၊ အရာထမ္းတိုင္း မိမိတို႔ တာ၀န္က်ရာ ေနရာအသီးသီးတြင္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနၿမဲသေဘာျဖင့္ (stay-put) တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ရန္ အမိန္႔တစ္ရပ္ ထုတ္ဆင့္ခဲ့ပါသည္။ စစ္ေျမျပင္ စစ္တလင္း တကယ္ျဖစ္လာေသာ အခါတြင္မူ ထိုအမိန္႔ကို ထုတ္ဆင့္ခဲ့ေသာ ဘုရင္ခံႏွင့္တကြ ဆရာ၀န္မ်ား၊ သူနာျပဳမ်ား အပါအ၀င္ အစိုးရအမႈထမ္း၊ အရာထမ္း အားလံုးလိုလုိသည္ ေဘးလြတ္ရာ လြတ္ေၾကာင္းအတြက္ ထြက္ေျပး ၾကေသာ စစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ား ဘ၀သို႔ ေရာက္ခဲ့ ၾကပါသည္။ ဖခင္ျဖစ္သူ အၿငိမ္းစားဆရာ၀န္ႀကီး မွာမူေတာင္ႀကီးရွိ 'မိခင္အိမ္ မွ စစ္ေျပး ဒုကၡသည္မ်ား နားမွ မခြာ' ဟု ဆံုးျဖတ္ေနထိုင္ေနစဥ္ စစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ား ကားႀကံဳတစ္စီးေပၚသို႔ မိခင္နွင့္ အစ္မ ျဖစ္သူတို႔ကို တင္ေပးလိုက္ပါသည္။

    ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ေပၚတြင္ တုိက္ပြဲျပင္းထန္စြာ ျဖစ္လာေသာအခါ မိတ္ေဆြမ်ားက ဖခင္ျဖစ္သူကို ေဘးလြတ္ ရာ ရြာတစ္ရြာသို႔ ေခၚေဆာင္သြားသျဖင့္ ေတာင္ႀကီးကို ဂ်ပန္မ်ားသိမ္း လိုကေသာအခါ၌ မိကြဲ၊ ဖကြဲ ျဖစ္ခဲ့ရပံုမ်ား၊ ေဆးရံုလုပ္ငန္း၊ လုနာျပဳစု ကုသေရး လုပ္ငန္းတို႔ကို ကူညီေဆာင္ရြတ္ေပးေနသူမ်ားနွင့္ ဆက္လက္ လုပ္ကို္င္ေပးေနပံုကို ေတြ႔ရွိရေသာအခါ ပထမပိုင္း၌ အထင္မွားသလို သံသယ ျဖစ္ေနေသာ္ လည္း ေနာင္တြင္ဆက္ျပီးလုပ္ေနရန္ ဂ်ပန္စစ္တပ္က ခြင့္ျပဳခဲ့ပံုမ်ား၊ ဖခင္ကို ျပန္ေတြ႔ျပီးေနာက္ ကြဲသြား ခဲ့ေသာ မိခင္နွင့္အစ္မကို လုိက္ရွာရင္းျပင္ဦးလြင္ရွိ စစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ားနွင့္ ပူးေပါင္းမိပံုမ်ား၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႕ ဆင္း၍ အလုပ္ရွာျပီး လုပ္ခဲ့ရပံုမ်ား၊ ထုိ႕ေနာက္ျပင္ဦးလြင္ရွိ ဖခင္ထံျပန္ခဲ့ျပီး ေရာက္ရာေနရာတြင္ 'အမ်ဳိးသမီး ေမြးလူနာ' မ်ားအပါအ၀င္ လူနာအမ်ဳိးမ်ဳိးကိုျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ ကုသေပးေနစဥ္' ျဗိတိသ်ွ သူလ်ွိဳ'ဟုစြပ္စြဲကာ ဂ်ပန္ကင္ေပတိုင္္  စစ္ပုလိပ္တို႕က ဖမး္ဆီးျပီး ပလိုင္ယာျဖင့္ လက္သည္းမ်ားကို ဆြဲထုတ္ ညွင္းပန္းသည္အထိ အမိ်ဳးမ်ဳိးခံခဲ့ရပံုမ်ား၊ ဂ်ပန္ကင္ေပတုိင္ စစ္ပုလိပ္ငရဲမွ လြတ္လာေသာအခါ ျပင္ဦးလြင္ ဒုကၡသည္မ်ား စခန္းတြင္ စနစ္တက် စည္းရံုးေနထုိင္ခဲ့ရပံုမ်ား၊ ေနာက္ပိုင္းတြင္မဟာမိတ္' ေလထီး' ဆင္း မ်ားနွင့္ ဆက္သြယ္ျပီး မဟာမိတ္တပ္မ်ားကို လ်ွိဳ႕၀ွက္အသံလႊင့္စက္ျဖင့့္္ ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးခဲ့ ပံုမ်ား၊

မိမိတို႕ဒုကၡသည္မ်ား စခနး္ရွိ ပ်ိဳငယ္ေသာ အမိ်ဳးသမီးမ်ားကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးခဲ့ပံု မ်ား၊ မိဘမဲ့ကေလးမ်ားကို သားသမီးအရင္းကဲ့သို႕ ျပဳစုခဲ့ရပံုမ်ား၊ မဟာမိတ္မ်ား ျပန္လည္ေရာက္ရွိ လာေသာအခါ ေရာဂါသည္ ဖခင္ႀကီးကို အိႏၵိယသို႔ ေဆးကုသရန္ပို႔ေပးေသာ္လည္း ကလကတၱားၿမိဳ႕ ေဆးရွံတြင္ ကြယ္လြန္ သြားခဲ့ပံုမ်ား၊ ေနက္သူကို္ယ္တုိင္ အိႏၵယသို႕ လုိက္ပါသြားျပီး မိခင္နွင့္ အစ္မကိုပါ ျပန္လည္ိေတြ႔ဆံုရပံုမ်ား၊ အိႏၵိယတြင္ အလုပ္လုပ္ေနစဥ္ ျဗိတိိသ်ွအစိုးရက ' George Medal ' ကိုခ်ိးျမွင့္ ေပးအပ္ခဲ့ပံုမ်ား၊ ျမန္မာျပည္ အစိုးရကလည္း စစ္ႀကီးအတြင္းသူမတူေအာင္ တာ၀န္မ်ား စြန္႔စြန္႔စားစား လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို ခ်ီးက်ဴး ေသာအား ျဖင့္ဆုေငြ ၅,၀၀၀ ေပးခဲ့ပံုမ်ား၊ စစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ား အိႏၵိယသို႕ သြားရာလမ္း တစ္ေလ်ွာက္တြင္ အလုအယက္မခံရဘဲ က်န္္ရွိေနသည့္ လက္၀က္လက္စားနွင့္ အတူပါသြားေသာ ရတနာမ်ားကို 'ေနာင္တစ္ေန႔ ျပန္လည္ရယူနုိင္ေကာင္းရဲ႕'ဟုသေဘာပိုက္ျပီး သို၀ွက္ထားခဲ့ပံုမ်ား၊ လမ္းတြင္ အစာျပတ္၍ လည္းေကာင္း၊ ပင္ပန္း၍ လည္းေကာင္း၊ ေရာဂါဆိုးမ်ားေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ အတံုးအရုံး ေသေၾက ပ်က္စီး ခဲ့ၾကပံုမ်ား အစရွိသျဖင့္ သည္းထိတ္ရင္ဖို ျဖစ္ရပ္ေပါင္းမ်ားစြာတို႔ကို အမွန္ျဖစ္ရပ္မ်ားအတုိင္း ေရးသား ထားပါသည္။ စ၍ဖတ္မိလ်ွင္ လက္မွမခ်နိုင္ေလာက္ေအာင္ စာအုပ္အဆံုးအထိ ကြက္ကြက္ ကြင္းကြင္း ေရးသား ထားသည္ကို ဖတ္ရွုနိုင္ၾကပါသည္။ စာအုပ္ကို အဆံုးထိေရးသား၍ မၿပီးမီစစ္အတြင္း ႀကံဳႀကိဳက္ ခဲ့ရေသာ ဒုကၡအမ်ဳိးမ်ုိးတို႔၏ ဖိစီးနွိပ္စက္မွဳ ဒဏ္ျဖင့္ကြယ္လြန္သြားပံုတို႔ကို ေၾကကြဲဖြယ္ဖတ္ရွုရမည္ ျဖစ္ပါသည္။

    Miss Helen Ridriguez ရန္ကုန္ေဆးရုံႀကီးတြင္ အလုပ္သင္သူနာျပဳ ေက်ာင္းသူဆရာမ ကေလးအျဖစ္လုပ္ကိုင္ခဲ့စဥ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ဇနီး ေဒၚခင္ၾကည္၊ ကၽြန္ေတာ္၏ဇနီး ေဒၚမိမိႀကီး တို႔၏ လက္ေထာက္ အျဖစ္လုပ္ကိုင္ခဲ့ဖူးဲရာ စိတ္သေဘာထား ျမင့္ျမတ္ပံု၊ လူနာမ်ားအ ေပၚေစတနာ အျမဲ ထားရွိပံု၊ အလုပ္တာ၀န္မ်ားကို စိတ္ေရာကို္ယ္ပါ ေပါ့ပါးဖ်က္လတ္စြာ လုပ္ကိုင္ခဲ့ပံုတို႔ကိုလည္း တစ္ဆင့္ စကား ၾကားသိရပါသည္။

    ဤစာအုပ္ကို ဖတ္ရွုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ဂ်ပန္ေခတ္ မေရာက္မီကစ၍ မဟာမိတ္မ်ား ျပန္လည္ေရာက္သည္အထိ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ လူနာမ်ား၊ ဂ်ပန္ဗံုးဒဏ္ခံခဲ့ရေသာ လူနာမ်ားကို ျပဳစုေပးျခင္း၊ ဘီအိုင္ေအ စစ္သားလူမမ်ား၊ အရပ္သားလူမမာမ်ားကို ကိုယ္က်ဳိးလံုး၀မပါဘဲ ျပဳစုေပး ခဲ့ရုံမ်ွမက ေဆးတကၠသိုလ္သင္တန္းမ်ား၊ သူနာျပဳဆရာမသင္တန္းမ်ားကို စစ္တလင္း စစ္ေျမျပင္ အေျခအေနတြင္ အခက္ အခဲမ်ိဳးစံု၊ ခ်ဳိ႕တဲ့မွဳမ်ဳးိစံုတိို႔ကို ရင္ဆိုင္ျပီး ျပည္သူတို႕၏ က်န္းမာေရးကို အာရုံတစ္ခုထား၍ မေလ်ွာ့ေသာ စြဲ လံု႕လ၊ ႀကီးစြာေသာ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔လႊတ္မွဳတို႕ျဖင့္ ႀကီးစြာေသာ ကိုယ္က်ဳိး စြန္႔လႊတ္မွဳတို႕ျဖင့္ လုပ္ခဲ႔ၾကေသာ ဆရာဝန္ႀကီး ေဒၚတာဦးဘသန္း ႏွင္႔ ဆရာဝန္မ်ား၊ ဆရာမမ်ား၊ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္ရွိ ဂ်ပန္ေခတ္ ေဆးရုံ အမႈထမ္း မ်ား၏ အားထုတ္ခဲ႔ ပံုမ်ားကို ေကာင္းစြာ စဥ္းစားၾကည္႔ ႏိုင္ၾကပါသည္။

၁၉၄၃ အကုန္ ခန္႔မွ စ၍ မဟာမိတ္မ်ား ျပန္လည္ ေရာက္ရွိလာသည္ အထိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို မဟာမိတ္ ဗံုးႀကဲ ေလယဥ္တို႔က ေန႔စဥ္လိုလို ဗံုးမိုးမ်ား ရြာခ်ေနသည္႔ ၾကားမွ တစ္ခါတစ္ရံ ေလး ငါးရက္ ေန႔ေရာညပါ အိပ္သည္ ဆိုရုံ မွ် ကေလး ေခတၱနားကာ နာရီမျပတ္ အလွည္႔ ႏွင္႔ ခြဲစိတ္ကုသ ျပဳစုေပးခဲ႔ ရေသာ ဒုကၡမ်ိဳးစံုကိုလည္း ေတြးၾကည္႔ ႏိုင္ၾကပါေၾကာင္း အလွ်င္းသင္႔၍ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ရပါသည္။

ဤ 'Helen of Burma' ျမန္မာျပန္စာအုပ္ကို ဖတ္ရႈၾကေသာ ပရိသတ္ကို စစ္ေျမျပင္၊ စစ္တလင္းေပၚတြင္ ဒုတိယ ကမၻာစစ္ႀကီး အတြင္းက လူနာမ်ား လူမမာမ်ားကို အသက္ကယ္ဆယ္ေရး၊ စိတ္ခ်မ္းသာေရး၊ ေရာဂါေပ်ာက္ကင္းေရး တို႕အတြက္ စံနမူနာ ယူေလာက္ေအာင္ အႏၱရာယ္ မ်ဳိးစံု ကိုရင္ဆိုင္ၿပီး ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔ လုပ္ကိုင္ ခဲ႔ၾကေသာ ဆရာဝန္မ်ား ဆရာမမ်ားႏွင္႔ ေဆးဘက္ဝန္ထမ္းတို႔ ၏ မဟာကုသိုလ္ လုပ္ငန္းႀကီးကို သာဓုအႏုေမာဒန ျပဳၾကရန္တိုက္တြန္းအပ္ပါသည္။

ဆက္ရန္
.