ပန္းသတင္း (ဇန္နဝါရီ ၇)

ေနာက္က်တဲ့နံနက္ခင္း

ၾကဴးနစ္

သက္ေတာ္(၇၀)ေက်ာ္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးက ခၽြဲသလိပ္တစ္ဆို႕ေသာ အသံတုန္တုန္ အက္အက္ကို ဣေႁႏၵရစြာ ၫႇစ္ထုတ္ရင္း ျမတ္စြာဘုရား၏ မဂၤလာသုတ္တရားေတာ္ႏွင့္ တြဲစပ္လ်က္ အာ၀ါဟ၊ ၀ိ၀ါဟ မဂၤလာ ေရးရာမ်ား၊ လင့္၀တ္မယား၀တ္ စသည္မ်ားကို ရွည္လ်ားေ၀့လည္စြာ ေဟာၾကာၿပီးေနာက္ အႏုေမာဒနာ တရားကို တိုတိုက်ဥ္းက်ဥ္းေဟာေျပာၿပီးခ်ိန္ နံနက္(၁၁) နရီထိုးသြားၿပီး ျဖစ္သည္။ လည္ေခ်ာင္း ေျခာက္ေသြ႕ သြားပုံရေသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားသည္ သာဓုေခၚသံမ်ား ရပ္တန္႕ သြားသည္ႏွင့္ သူ႕ေရွ႕မွာ အသင့္ရွိေန ေသာ ကမၺလာသီး ေဖ်ာ္ရည္ကို တစ္က်ိဳက္၊ ႏွစ္က်ိဳက္မွ် ဘုန္းေပးေတာ္မူသည္။

သူသည္ ငယ္ျဖဴစင္စစ္၊ သက္ေတာ္ရွည္၊ သီလသမာဓိႀကီးမားေသာ ရဟန္းတစ္ပါး ျဖစ္ေသာ္ျငား ယခုကဲ့သို႕ မဂၤလာဆြမ္းေကၽြး၊ မဂၤလာအလွဴ ဒါနပြဲငယ္ကေလးမ်ားတြင္ မေမာ မပမ္းႏိုင္ ရွည္ရွည္လ်ားလ်ား က်ယ္က်ယ္ ျပန္႕ျပန္႕ ေဟာႀကား ဆုံးမေလ့ရိွပါသည္။ ဘာေႀကာင့္မွန္းေတာ့ ဘယ္သူမွမသိ။ ပုကြ၀ဖိုင့္ေသာ သတို႕သား ခင္ေမာင္စိန္သည္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေရွ႕ ေလးေပအကြာေလာက္မွာ (၁)နာရီခန္႕ႀကာေအာင္ က်ံဳ႕က်ံဳ႕ ၀ပ္၀ပ္ ထိုင္ေနခဲ့ရသျဖင့္ ေညာင္းညာထုံက်ဥ္ကာ ငုံ႕ထားခဲ့ေသာ ဦးေခါင္းကို ျပန္ေမာ့၍ မရေတာ့ သလို ဇက္ႀကီး ခိုင္လ်က္ စိတ္ညစ္သလိုခံစား ေနရ၏။ နံနက္(၁၀) နာရီေနရိွန္ ေသာေႀကာင့္ သူတစ္ကိုယ္ လုံးမွာ ေခၽြးစိုျပီး ပူစပ္အိုက္ေလွာင္၊ ယားက်ိက်ိျဖစ္ေနသည္။

သူ႕ေဘးမွ သတို႕သမီးမာလာသန္႕သည္လည္း ခင္ပြန္းေလာင္းနည္းတူ မလႈပ္မယွက္ ထိုင္ေနခဲ့ရာက ေက်ာက္ရုပ္ ႀကီးျဖစ္သြားသကဲ့သို႕ ပကတိျငိမ္သက္ေန၏။ မာလာသန္႕၏ ေသးေလး ခၽြန္ခၽြန္ႏွာေခါင္းဖ်ား ထိပ္၌ ေခၽြးပြင့္ကေလးေတြ စို႕တြယ္ေနသည္ကို သူမကိုယ္ တိုင္ပင္ သတိမထားမိႏိုင္ ထုံထိုင္း ႏြမ္းနယ္ ေနသည္။

မဂၤလာဆြမး္ေကၽြး၊ မဂၤလာတရားပြဲ ကေလးသို႕လာေရာက္ တရားနာ သဓုအႏုေမာဒနာ ေခၚႀကသူ မ်ားမ်ား စားစားမရိွ။ ဆရာေတာ္တရား ခ်ီးျမႇင့္ရာ အခန္းကေလးမွာလည္း တရားနာ ပရိသတ္မ်ားမ်ား စားစားအတြက္ ေနရာက်ယ္၀န္းမႈ႕မရိွ။ ႏွစ္ဖက္ မိဘမ်ား၊ အရင္ျခာဆုံး ႏွစ္ဖက္ေဆြမ်ိဳး အနည္းငယ္၊ ေဆြမ်ိဳးလို ခင္မင္သူမိတ္သဂၤဟ အခ်ိဳ႕ႏွင့္ဆိုလွ်င္ စုစုေပါင္း တစ္ဒါဇင္ခြဲ ေလာက္ပဲရိွႏိုင္သည္။ ဆရာေတာ္၏ ေက်ာင္းသခၤမ္းအျပင္ဘက္ ဓမၼာရုံခန္းမႀကီထဲ၌ ဧည့္သည္ပရိသတ္ (၁၀၀) နီးပါးခန္႕ စုေ၀းေနႀက၏။ သူထို႕ထဲက အမ်ားစုမွာ မဂၤလာဦး တရားနာေရစက္ခ် အစီစဥ္ျပီးသည္ႏွင့္ ေရခဲမုန္႕အ၀အျပဲ ေလြးႀကရန္ သာ စိတ္ေစာေနႀက သူမ်ားျဖစ္သည္။ ဧည့္သည္အခ်ိဳ႕မွာ ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ ေလာက္ေအာင္ ဣေႁႏၵမဲ့လ်က္။ ဆရာေတာ္၏ တစ္ထပ္တိုက္ေက်ာင္း ကေလးဆီသို႕ လည္ပင္းႀကီးေတြ ေစာင္းလိမ္ရင္း မၾကာခဏ လွမ္းၾကည့္ ေနၾကသည္။ ကေလးအခ်ိဳ႕ကေတာ့ စားပြဲမ်ားေပၚရွိ ေရခဲ ေရဘူးမ်ားထဲမွ ေရခဲေရမ်ားကို မၾကာ ခဏငွဲ႕ ေသာက္ေနၾက၏။ ေယာက်ာၤး ႀကီးအခ်ိဳ႕က စိတ္မရွည္ဟန္ျဖင့္ စီးကရက္ တရၾကမ္း ဖြာရႈိက္ ေနၾက သည္။

အသက္(၄၁)ႏွစ္သား ခင္ေမာင္စိန္သည္ သတၱဳကိုင္း ပါ၀ါမ်က္မွန္ ကေလးတပ္ထားၿပီး ဥပဓိရုပ္ ေကာင္း သျဖင့္ ဥာဏ္ပညာထက္ျမက္သူတစ္ဦးအသြင္ ေပၚလြင္ေနေသာ္လည္း (စင္စစ္) သူသည္ “အေခါက္ထူ” ထုံထုံ ထိုင္းထိုင္းထဲကသာျဖစ္၍ အရက္အနည္းငယ္မွ် မူးခ်ိန္မွအပ စိတ္ျမန္လက္ျမန္ စကားေျပာ ျမန္လွသူ မဟုတ္ေခ်။ သူသည္ ႏိုင္ငံျခားျပန္“ေၾကးရတက္”တစ္ဦး ျဖစ္သည့္တိုင္ ပညာရွင္ ပညာတတ္ တစ္ဦး မဟုတ္၊ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံရွိ အထည္လိပ္စက္ ရုံႀကီးတစ္ရုံမွာ (၆)ႏွစ္ၾကာ သာမန္ ထုတ္ပိုး ၀န္ထမ္း အလုပ္သမား အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူး သူသာျဖစ္၏။ ရုတ္တရက္ ၾကည္လိုက္ လွ်င္ေတာ့ ခင္ေမာင္စိန္ က ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ တကၠသိုလ္တစ္ခုခုမွာ ပါေမာကၡရာထူူး ရထားသည့္ ပညာရွိငယ္ တစ္ဦး အလား ထင္ရသည္။ ခင္ေမာင္စိန္သည္ (စင္စစ္) ဆယ္တန္းပင္ ေအာင္ခဲ့သူ မဟုတ္ေခ်။

အသားညိဳညိဳ၊ ပိန္ကပ္ကပ္ရိုးႀကီးေဂါင္ဂင္ သတို႕သမီးမွာ အသက္(၃၆)ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္၏။ ႏိုင္ငံေက်ာ္ အလွ ဖန္တီးရွင္(ကို) စူဇီသက္လ်ာက သတို႕သမီးမွာမာလာသန္႕ကို (၁၆)ႏွစ္သမီးဟု ထင္ရေလာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားပမ္းစား ျပင္ဆင္ျခယ္မႈန္းေပးခဲ့ေသာ္လည္း ထိုမိန္းမလ်ာႀကီး ႀကိဳးပမ္းမႈက ေအာင္ျမင္ျခင္းမရွိ။ မာလာသန္႕ မွာ ေရႊထည္ စိန္ထည္လက္၀တ္လက္စား မ်ားေအာက္တြင္ ေတာနယ္ ေက်းလက္ဘုရားပြဲ ေစ်းတန္းမွ တိုင္းရင္းျဖစ္ရိုးရာ အရုပ္တစ္ရုပ္ကဲ့သို႕ မာေတာင့္ေတာင့္ေျပာင္၀င္း၀င္း ၾကီးျဖစ္ေနၿပီး မ်က္ေတာင္တု ႀကီးေတြက သူမ၏ မ်က္ႏွာအေပၚျခမ္း ကို လႊမ္းမိုးထားသေယာင္ပင္ ထင္ေနရသည္။

ဘုန္းေတာ္ႀကီး၏ မဂၤလာတရားေဒသနာ ခ်ီးႁမႇင့္ေဟာေျပာ ဆုံးမမႈမအစီအစဥ္ၿပီးဆုံး သြားေသာအခါ သတို႕သား က သတို႕သမီးဘက္သို႕ မသိမသာ ေခါင္းငဲ့၍ မ်က္လုံးေစြၾကည့္သည္။ သတို႕သမီးက သူမ၏ ေရွ႕မွ လွဴဖြယ္၀တၳဳမ်ိဳးစုံ ပါရွိေသာဆြဲျခင္း ႀကီးဆီသို႕သာ ေငးၾကည့္ေန၏။

မၾကာမီသတို႕သမီးက သတို႕သားဘက္သို႕ ဖ်က္ခနဲ ခိုးၾကည့္၏။ သတို႕သားကား ဘုန္းေတာ္ႀကီး၏ ရႈံ႕တြတြ အိတြဲတြဲမ်က္ႏွာေတာ္ဆီသို႕ ယခုမွ ျမင္ဖူးသလို အႀကည့္မ်ိဳးျဖင့္ ေမာ့ႀကည့္ေန၏ေနာက္ စကၠန္႕အနည္းငယ္ အတြင္း သတို႕သားႏွင့္ သတို႕သမီးတို႕ ရုတ္တရက္အႀကည့္ခ်င္းတိုက္သြားႀက သည္။

သူစိမ္းတစ္ရံ တစ္ေယာက္ကို အျခား သူစိမ္းတစ္ရံတစ္ေယာက္က ႀကည့္မိသည့္ ေအးစက္စက္ အႀကည့္ မ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေနႀကသည္။ အမွန္စင္စစ္ခင္ေမာင္စိန္ႏွင့္ မာလာသန္တို႕သည္ သူစိမ္းျပင္ျပင္ မ်ားသာ ျဖစ္ခဲ့ႀကျပီး လြန္ခဲ့ေသာ လအနည္းငယ္ကမွ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦးေတြ႕ျမင္ဖူးခဲ့ ႀက၊ မိတ္ဖြဲ႕စကား ေျပာဆိုခြင့္ ရခဲ့ႀက သူမ်ားသာ ျဖစ္ႀကသည္။ ႏွစ္ဘက္မိဘမ်ားသည္ သူတိ႔ို ႏွစ္ေယာက္ကို ကမန္းကတန္း ေစ့စပ္၊ ကမန္းကတန္းေနရာခ်ခဲ့ႀကရာ ယခုအခါ တရားရုံး၌ အႀကင္လင္မယား အျဖစ္ႏွစ္ဦး သေဘာတူ လက္မွတ္ေရးထိုး ကတိက၀တ္ျပဳျပီး ကိုးကြယ္ႀကည္ညိဳရာဆရာေတာ္ အရွင္ျမတ္ ႀကီးထံပါး တြင္ မဂၤလာဆြမ္းေကၽြးအလွဴကို အတူတကြ ေရစက္သြန္ခ်ျပီး ခဲ့သည္တိုင္ သူတို႕ကိုယ္ သူတို႕ ဇနီးေမာင္ႏွံ အျဖစ္ ရဲရဲတင္းတင္း နားလည္းခံယူႀကရန္ ႏွစ္ေယာက္ စလုံး မ၀ံ့မရဲ ျဖစ္ေနႀကဆဲဟု ထင္စရာ ေကာင္းေနသည္။

သူတို႕ႏွစ္ေယာက္သည္ လူႀကီးမိဘမ်ား ျခံရံလ်က္၊ သီးသန္႕ေရြးခ်ယ္၍ဖိတ္ႀကားသည့္ ဧည့္ပရိသတ္ မိတ္ေဆြ အမ်ားစုေနရာယူထားႀကေသာ ဧည့္ခံေကၽြးေမြးေဆာင္ႀကီးဆီသို႕ယွဥ္တြဲ၍ ေလွ်ာက္လာႀကသည္။ တစ္ဦးကို တစ္ဦးစကားမေျပာ ျဖစ္ႀက၊ ဘယ္သူက စေျပာမလဲဟု အျပန္အလွန္ေစာင့္စားေမွ်ာ္လင့္ရင္းႏွင့္ စကား မေျပာျဖစ္ႀကေတာ့ျခင္းျဖစ္သည္။ စင္စစ္မွာေတာ့ ပုပု၀၀ခင္ေမာင္စိန္ေကာ၊ ညိဳညိဳပိန္ပိန္ မာလာသန္႕ ပါ စကားေပါစကားနညး္ သူေတြလို ႏႈတ္ဆိတ္လ်က္ရိွ ေနႀကသည္။ အသားလတ္ေသာ ခင္ေမာင္စိန္၏ မ်က္ႏွာ ၀ိုင္း၀ိုင္းေဖာင္း ေဖာင္းႀကီးမွာ "မ်က္ႏွာလိမ္းခရင္မ္"ေခၚ အလွဆီထူထူ လူးထားသျဖင့္ ေနေရာင္ေအာက္မွာ ေခၽြးျပန္ျပီး ေရွာက္သီးမွည့္ တစ္လုံးႏွင့္ တူေန၏။ မာလာသန္႕၏ မ်က္ႏွာ ကေတာ့ မိန္မလ်ာႀကီးက လက္စြမ္းျပထားသည့္အတိုင္း မီးဖိုေပၚမွ ကၽြမ္းလုလုအသားကင္ တစ္တုံးပမာ ညိဳေျပာင္ေျပာင္ ျပာလဲ့လဲ့ ျဖစ္ေနသည္။ သူတို႕၏ မ်က္ႏွာထားေတြကို ႀကည့္ရႈ အကဲခတ္သူ သည္ မေနာစြမ္းအင္ ထူးသာရိွခဲ့ပါလွ်င္ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္စလုံး ဧည့္ပရိသတ္ေတြကို ဧည့္ခံရာတြင္ မည္သို႕ သရုပ္ေဆာင္ရမည္၊ ဗီြဒီယိုကင္မရာ ရိုက္ကြင္းထဲမွာ မည္သို႕ကိုယ္ေန ဟန္ထားျပဳမူရမည္၊ မည္သို႕ ေသာ ရႊင္ပ်ဖြယ္ ဧည့္ခံစကား ေက်းဇူးတင္စကားတို႕ကို ေျပာဆိုရမည္ တို႕ကို အေျပးအလႊားစဥ္း စား ျပင္ဆင္ ေနႀကေႀကာင္း သိရိုႏိုင္ေပလိမ့္မည္း။ ထိုစဥ္တစ္ေယာက္ေယာက္က "လက္ခ်င္းခ်ိတ္ ထားေလ" ဟု ခပ္တိုးတိုး အသံျပဳ၏။ ညားကာစစုံတြဲက အုတ္အုတ္က်က္က်က္ အသံေတြႀကားမွာ ႏိႈးေဆာ္သံကို ႀကားဟန္ မရိွ။

ဆြမ္ေကၽြး ေဆာင္တံခါး၀မွာ ႀကိဳတင္ေနရာယူထားခဲ့ေသာ ဗြီဒီယိုကင္မရာ သမားက သူ႕အေဖာ္ကို "လက္ခ်င္းတြဲထားဖို႕ သြားေျပာစမ္းကြာ၊ လမ္းေလွ်ာက္တာလည္း ခပ္ေႏွးေႏွးနဲ႕ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေလွ်ာက္ဖို႕ ေျပာ၊ သူတို႕စတိုင္လ္ေတြက စက္ရုပ္ကားထဲက သရုပ္ေဆာင္ေတြက် ေနတာပဲ"ဟု ႏွစ္ကိုယ္ႀကား လွမး္ေျပာ၏။ ဗီဒီယုိရိုက္ကူးေရးအဖြဲ႕၀င္က မဂၤလာဦးစုံတြဲဆီသို႕ အူယားဖားယား ေျပးခ် သြားလိုက္၏။ ကင္မရာသမား၏ အမွာစကားကို လိုတိုး၊ ပိုေလွ်ာ့ေျပျဖစ္ ေအာင္ ပန္ႀကားေတာင္ပန္လိုက္၏။ ထိုအခါ သတို႕သမီးက ရုတ္ျခည္းအသက္၀င္လာ သလို သူမ၏ ဘယ္လက္ကို ဆန္႕တန္းေပးလိုက္စဥ္ သတို႕သား ကလညး္ေယာင္တိေယာင္ကန္းႏွင့္ သူ၏ ဘယ္လက္ကို ထုတ္လွမ္းလိုက္ရာ၊ ဘယ္ဘယ္ခ်င္း ခ်ိတ္မိလ်က္သားျဖစ္သြားရာမွ ျပိဳင္တူရယ္ေမာျပီး သတို႕သားကသူ၏ ညာလက္ျဖင့္ သတို႕သမီး၏ ဘယ္လက္ကို လွမ္းကိုင္သည္။ လက္ေခ်ာင္းခ်င္းတြယ္ခ်ိတ္ရမည္းအစား သတို႕သားက သတို႕သမီး လက္ေကာက္၀တ္ကို ကိုင္မိလ်က္သားျဖစ္ေနျပန္၏။ သတို႕သမီးက မသိမသာရုန္းဖယ္သည္။ သတို႕သားက အလန္႕တႀကား လႊတ္ေပးရင္း အရွက္ေျပရယ္ေမာသည္။

"လက္ငါးေခ်ာင္းခ်င္း ခ်ိတ္ထားလိုက္ေပါ့ဗ်ာ၊ ရုပ္ရွင္ဗီဒီယိုေတြထဲကလိုေပါ့၊ မ်က္ႏွာ ကေလးေတြ လည္းျပဳံးထား ပါေနာ္"ဟု ဗီဒီယိုရိုက္ကူးေရး အဖြဲ႕၀င္က ပန္ႀကားျပန္သည္။

"ဒီလိုေပါ့ေနာ္" ဟု သတို႕သမီးက လက္ခ်င္းတဲြခ်ိတ္ျပီး ဆြဲေျမွာက္ျပ ကာရယ္သံ သဲ့သဲ့ေမးသည္။

"အိုေက..... အိုေက"ဟုဗီဒီယို ကင္မရာသမားက လွမ္းေအာ္စဥ္ ကင္မရာ ျမင္ကြင္းနယ္ နိမိတ္ထဲမွ ပါ၀င္လိုသူ ပရိသတ္အခ်ိဳ႕က စုံတြဲအနီးသို႕ခ်ဥ္းကပ္လာႀကသည္။

"နည္းနည္းေလာက္ဗ်ာ၊ နည္းနည္းေလာက္ေနာက္ဆုတ္ေပးႀကပါ"ဟု ေတာင္ပန္ရင္း ဗီဒီယို ကင္မရာႀကီး ထမ္းေျမွာက္လ်က္က မုဆုိးဒူးလိုက္ႏွင့္ ရိုက္ကြင္းရႈ႕ေထာင့္ ဆန္းဆန္းျပားျပား ရေအာင္ ႀကိဳးစား ေနသည္။ သတို႕သားက ပ၀ါကိုတိုက္ပုံအကၤ်ီ အျဖဴေရာင္ညာဘက္အိတ္ကပ္ထဲ လုံးေခ် ထည့္သြင္း လိုက္သည္။

မဂၤလာဆြမ္းဧည့္ခံံ ေကၽြးေမြးေနရာအေဆာင္တန္း ေရာက္လာႀကေသာအခါ အမ်ိဳးသမီး ငယ္အခ်ိဳ႕ ေရႊဆြဲႀကိဳးမ်ား ဆက္၍ စုံတြဲကို “တား”ေနၾကသည္။ မဂၤလာစုံတြဲမွာ ဓားျပအတိုက္ခံရ သူမ်ားလို မ်က္ႏွာထား ေတြ မဲ့သြားၾကရာမွာ ရယ္ေမာၾကသည္။ သတို႕သား၏ ဖခင္ႀကီးက အသင့္ေဆာင္ထားေသာ ေငြစကၠဴမ်ား ပါရွိသည့္ စာအိတ္ကို မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အား လွမ္းေပးလိုက္၏။

“နည္းရင္ေတာ့ ဒီညအိမ္ကိုခဲနဲ႕လာေပါ့မွာေနာ္”ဟု ခဲဖိုးေတာင္းသည့္အဖြဲ႕၀င္ တစ္ဦးက ေျပာလိုက္စဥ္ ရယ္ေမာသံ မ်ား အုံးအုံးထသြား၏ သတို႕သားမွာ ရယ္ေမာခံရသည္ဟု ေယာင္မွားခံစားမိကာ သတို႕သမီး၏ လက္ကို ေယာင္ရမ္း လႊတ္လိုက္မိေတာ့သည္။

သတုိ႕သမီးက လြတ္သြားေသာ သတို႕သား၏ လက္ကိုမၾကည့္ဘဲ မွန္းဆ၍ ဖမ္းယူလိုက္ရာ လက္ကို မကိုင္မိဘဲ သတို႕သား၏ ပုဆိုးခါးပုံစကို ဖမ္းဆုပ္မိလ်က္ သားျဖစ္သြား၏။ သတို႕သမီးက ရွက္ကန္းကန္း ႏွင့္ သတို႕သား၏ တိုက္ပုံအက်ႌ လက္အဖ်ားတစ္ဘက္ကိုတစ္အား ဆုပ္ကိုင္မိခ်ိန္ တြင္ သတို႕သားမွာ ေျခလွမ္းတုန္႕လ်က္ ဇနီးေလာင္းကို အလန္႕တၾကား ျပဴးျပဴးပ်ာပ်ာ လွည့္ၾကည့္၏ အမ်ိဳးသမီး က ခပ္ႀကဲႀကဲခပ္ၿပီး ေရွ႕သြားေတြကို ေဖာ္၍ ၿပဳံးလိုက္ရင္း အမ်ိဳးသားကို ျပန္ၾကည့္သည္။ စကၠန္႕ပိုင္းအတြင္း သူတို႕ လက္ေတြေနရာတက် တြဲဆက္မိသြားၾက၏။

“ကင္မရာကို ၾကည့္ပါ။ ၿပဳံးပါဗ်ိဳ႕”ဟု ဗီဒီယိုရိုက္ကူးေရးအဖြဲ႕၀င္က ရယ္သံစြက္၍ ေအာ္လိုက္သည္။

“ခင္ေမာင္စိန္ဆိုတဲ့ေကာင္က မၿပဳံးတတ္ဘူးကြာ သူၿပဳံးတာက ဗိုလ္နာလိုမ်က္ႏွာႀကီးရႈံ႕မဲ့ ထားသလိုပဲ”ဟု လူအုပ္ထဲမွ အသံတစ္သံခပ္အုပ္အုပ္ေပၚလာရာက ကင္မရာသမား၏ “သတို႕သမီး ကလည္း အားရပါးရၿပဳံးပါခင္ဗ်” ဟူေသာ တိုက္တြန္းေအာ္ဟစ္သံ ေပၚထြက္လာျပန္သည္။

သူတို႕စုံတြဲၿပိဳင္ တူၿပဳံးေနၾကရာ သူတို႕ပါးစပ္ေတြက ျပန္မွေစ့ပါေတာ့မလားဟု ထင္ရေလာက္ေအာင္ ပုံစံေသ အၿပဳံးက ၾကာျမင့္ေနေတာ့၏။ ကင္မရာသမားက ျမင္ကြင္းေျပာင္း ေနၾကဆဲ။

သို႕ႏွင့္ပင္ မဂၤလာေမာင္ႏွံသည္ ဒန္ေပါက္ထမင္းနဲ႕ သင္းပ်ံ႕ေ၀့၀ဲေနရာ အေကၽြးအေမြး ခန္းမထဲသို႕ ေရာက္ရွိ လာခဲ့ၾကပါသည္။ စကားတိုးတိုး အုပ္အုပ္ေျပာသံမ်ား၊ ဇြန္းခရင္းႏွင့္ ေႀကြပန္းကန္မ်ား ထိခတ္သံမ်ား၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရယ္ေမာ သံမ်ား လႈပ္ရြအသက္၀င္ ေနႀကရာ စားပြဲမ်ား၊ မဂၤလာပြဲ လာဧည့္ပရိတ္သတ္မ်ားႀကားတြင္ မဂၤလာဦးစုံတြဲသည္ လက္ခ်င္း တြဲဆက္လ်က္ ေရြ႕လ်ား ေနႀကစဥ္ သူတို႕၏ အခ်ိန္တာ ႀကာရွည္ေသာ အျပဳံးမ်ားသည္ သူတို႕ကိုယ္တိုင္ပင္ မသိလိုက္ရဘဲ သ႑ာန္ဟန္ပန္ ေျပာင္ေျပာင္ႏွစ္ခုမွာ စူပါမတ္ကက္ႀကီးတစ္ခုမွ အ၀တ္အစား ေႀကာ္ျငာသည့္ ပလက္စတစ္ ရုပ္တုု မ်က္ႏွာမ်ား ကဲ့သို႕ အသက္ဓာတ္ကင္းမဲ့လာ လ်က္ရိွသည္။ တဲခ်ိတ္ေနခဲ့ႀကေသာ သူတို႕၏ လက္ေခ်ာင္း ဆယ္ေခ်ာင္းတုိ႕မွာ ေခၽြးေစးေတြ ေခ်ာ္က်ိက်ိျဖစ္လာႀကရာမွ ေကာ္ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ပူးဆက္ျခင္း ခံထားရသလို ျဖဳတ္ခြာ၍ မရေတာ့ဘဲ ေတာက္ေလွ်ာက္တြဲ လ်က္ႀကီးျဖစ္ေနသည္။ သတို႕သားသည္ ဒန္ေပါက္ ထမင္းနံ႕ရွဴမိေလ၊ ဆာေလာင္ေလျဖစ္ ကာမႀကာခဏ တံေတြးမ်ိဳခ်ေနရ၏။

သတို႕သမီးကေတာ့ ဒန္ေပါက္ ထမင္းနံ႕ေႀကာင့္ မူးေနာက္ေနာက္ ျငီးစီစီခံစားလာရဟန္ရိွသည္။ အာရုံေတြ ေထြျပားရႈပ္ ေထြးေနႀကသျဖင့္ ခင္ေမာင္စိန္ႏွင့္ မာလာသန္႕တို႕လည္း ေတြ႕ဆုံႏႈတ္ဆက္ျပီးသား စားပြဲမ်ား ဆီသို႕ ထပ္ခါ တလဲလဲ ျပန္လည္ေရာက္ရိွသြားမိႀကကာ ၀ကၤပါဂူထဲေရာက္ ၀မ္းတြင္းရႈးႏွစ္ေယာက္လို ေႀကာင္စီစီ ျဖစ္လာႀကသည္။

"ဧည့္သည္ေတြ မ်ားလိုက္တာေနာ္" ဟု မာလာသန္႕က မရည္ရြယ္ဘဲ ခပ္တိုးတိုး ရြတ္ဆို လိုက္ေသာအခါ ခင္ေမာင္စိန္ ကလည္း အေတြးထဲမွာဦးစြာ ေပၚလာသည့္အတိုင္း "ေတာ္ေတာ္ေမႊးတဲ့ ဒန္ေပါက္ပဲ" ဟုေျခာက္ ကပ္ကပ္ ျမည္တမ္းသည္။

(၁၀) သတို႕သမီးႏွင့္ သတို႕သားသည္ ၀ကၤပါထဲမွာ မည္မွ်ႀကာေအာင္ မ်က္စိလည္ခဲ့ မွန္း အမွတ္မရႏိုင္ေတာ့ဘဲ တစ္စုံတစ္ေယာက္၏ ႏႈးေဆာ္ သတိေပးမႈ လူပ်ိဳရံ အပ်ိဳရံတို႕၏ ၀န္းရံ ေခၚေဆာင္ မူတို႕ျဖင့္ စံပယ္ပန္းကုံးရွည္ႀကီးေတြ ဆင္ယင္ထားသည့္ ေကာ္ရိုလာ(ဗင္) ကား တစ္စင္း ဆီသို႕ ေရြ႕လ်ား လာမိႀကျပန္သည္။ သတို႕သားမွာ ေခၽြးေတြတရေဟာ ထြက္ေနေသာ္လည္း ပ၀ါျဖင့္ သုတ္ရမွာ ေမ့ေနသည္။ သတို႕ သမီးမွာ ယခုမွ ့ပင္ေမာပန္း ႏြမ္းလ်လာ သကဲ့သို႕ ေရထဲမွ ကုန္းေပၚသို႕ ပစ္တင္ ခံရကာစ ငါးတစ္ေကာင္လို ပါးစပ္ဟေစ့၊ ဟေစ့ျဖင့္ အသက္ ျမန္ျမန္ရွဴေန၏။

ကားထဲသို႕ ၀င္ေရာက္ႀကျပီး ထိုင္မိႀကသည္ႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အိပ္ခ်င္စိတ္ေတြ ျပိဳင္တူေပၚလာႀကသည္။ မိမိတို႕ကိုယ္စီ အိပ္ခ်င္ေနႀကေႀကာင္း အခ်င္းခ်င္းဖုံးကြယ္ဖို႕ ႀကိဳးစားရင္း တစ္ဦးမ်က္ႏွာ တစ္ဦးကခိုးေႀကာင္ ခိုး၀ွက္အကဲခတ္ႀကရာ မ်က္လုံးခ်င္းဆုံမိႀကခ်ိန္၌ ႀကိဳး၀ိုင္းထဲမွ ျပိဳင္ဘက္ ႏွစ္ဦးလို မ်က္ေတာင္မခတ္ အားႀကဘဲ မလိုတမာမ်က္လုံးႀကီးေတြျဖင့္ အျပန္အလွန္ ႀကည့္မိလ်က္သား ျဖစ္သြားႀကသည္။

ထိုုစဥ္ ကားဒရိုင္ဘာက ဒက္ရွ္ဘုတ္ရိွ ကက္ဆက္ကို ဖြင့္လိုက္ရာ သူရည္ရြယ္ေသာ မဂၤလာဖြဲ႕စုံတြဲ သီးခ်င္း သံေပၚထြက္မလာဘဲ (အေခြမွားေနသျဖင့္) အရပ္အတန္႕မရိွ ဆူညံက်ယ္ေလာင္မူကို အသား ေပးထားသည့္ တကၠႏိုဂီတသံ ဒိန္းဒိန္းဒိုင္းဒိုင္းေပါက္ကြဲ ရိုက္ခတ္သြားသည္။ သတို႕သမီးေကာ သတို႕သားပါ နားေတြကို လက္၀ါးေတြျဖင့္ အုပ္လိုက္ႀကခ်ိန္မွာ ဒရိုင္ဘာက"ေဆာရီးဗ်ိဳ႕ေဆာရီး၊ အေခြမွား သြားလို႕" ဟုေအာ္ရင္း ကက္ဆက္ကို ပိတ္လိုက္၏။

(၁၁) အမ်ိဳးသမီး ည၀တ္အကၤ်ီ၀တ္ဆင္လိုက္ေသာအခါ မာလာသန္႕၏ ပန္လီွေျခာက္ကပ္ လက္ေမာင္း တံႏွစ္ခု ထင္ထင္လင္းလင္းေပၚလာသျဖင့္ ေန႕ခင္းတုန္းက သတို႕သမီးအကၤ်ၤီ က်ပ္က်ပ ္၀တ္ဆင္ထားစဥ္က ထက္သူမ၏ အားနည္းေသာ ဣတၳိယ အလွဆြဲေဆာင္မူက လုံး၀ေပ်ာက္ကြယ္ သြားေတာ့သေယာင္ မွတ္ထင္ရသည္။ ခင္ေမာင္စိန္သည္ သူ၏ ရႊဲကူေသာ ဗိုက္ကို ဖုံးကြယ္ႏိုင္ရန္ တီရွပ္ အျဖဴပြပြကို ပုဆိုးအျပင္သို႕ ဖားလ်ားခ်၍ ၀တ္ထားသည္။ ထိုအခါ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ ဗိုက္ဖုံး အကၤ်ီ၀တ္ထား သည္ႏွင့္ တူေနျပန္ေတာ့၏။

မဂၤလာဦးခုတင္ ေမြ႕ရာ၊ ျခင္ေထာင္၊ ေခါင္းအုံးမ်ား၊ ဖက္လုံးမ်ားဆီသို႕ ျဖဴေလ်ာ္ေလ်ာ္ ေသာအခန္း မီးပြင့္ အလင္း ေရာင္ျဖာက်ေနရာ မီးပြင့္ အနီးမွာ ပိုးဖလံအခ်ိဳ႕ အုံဖြဲ႕ရစ္၀ဲေန ႀကသည္ကို ခင္ေမာင္စိန္က ပလတ္စတစ္ ကုလားထိုင္ေပၚမွာ ထိုင္ေနရာက မ်က္ေမွာင္ ႀကဳတ္လ်က္ တစ္ခ်က္၊ တစ္ခ်က္ ေမာ့ႀကည့္သည္။ မာလာသန္႕ကေတာ့ ခင္ေမာင္စိန္က္ု ေက်ာေပးရပ္ကာ မဂၤလာဦး ဘီရိုႀကီး ကိုဖြင့္၍ လက္ဖြဲ႕ပစၥည္းမ်ားကို ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ လုပ္ေနသည္။ ခင္ေမာင္စိ္န္က ပိုးဖလံေတြကို ႀကည့္ရာက မာလာသန္႕ဆီသို႕ မ်က္ႏွာလွည့္လိုက္ရာ ရုတ္တရက္ခင္ေမာင္စိန္ကို လွည့္ႀကည့္လာေသာ မာလာသန္႕ႏွင့္ မ်က္လုံးခ်င္းဆုံမိႀက၏။ ပိုးဖလံေတြကို ႀကည့္စဥ္က ရႈံ႕တြတြမ်က္ႏွာထားက ခင္ေမာင္စိန္ ဆီမွာရိွေနဆဲျဖစ္ရာ ခင္ပြန္းအသစ္က်ပ္ခၽြတ္၏ မသာယာလွသည့္ မ်က္ႏွာအိုအိုႀကီးကို ေတြ႕ရေလ ေသာ္..........  မာလာသန္႕ထိတ္လန္႕မြန္းက်ပ္သြားသည္။

"ကို.........၊ ကိုေနမေကာင္းလို႕လား" ဟူေသာ အသံတိမ္တိမ္ကေလးဆီမွ ေႏွးေကြး ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသည့္ လႈိင္းလိပ္ ကေလးေတြက ထုံထိုင္းပူထူေနသည့္ ခင္ေမာင္စိန္၏ အႀကားအာရုံနံရံဆီသို႕ ခ်ဥ္းကပ္ တို႕ထိ မိႀကသည္။ ခင္ေမာင္စိန္သည္ ထိတ္လန္႕ေနေသာ မ်က္ႏွာခၽြန္ခၽြန္သြယ္သြယ္ကို ဆိတ္မ်က္ႏွာ တစ္ခုႏွင့္ တူသည္ဟု ခံစားလာရျပီး ရုတ္တရက္ ႏွလုံးေသြး ေႀကာျပတ္သူလို ေခါင္းငိုက္စိုက္က်သြား၏ ထိုသို႕ ေခါင္းငုံ႕ျပီးမွ ထိုုေခါင္းကို ခါရမ္းရင္း လက္တစ္ဖက္ကို လည္းေကြးေျမႇာက္၍ လက္ေခ်ာင္းေတြကို လႈပ္ခါျပသည္။ လည္ေခ်ာင္းညႇစ္သံလည္း ျမည္ျပ၏။

မာလာသန္႕က ေရွ႕သို႕ ေျခတစ္လွမ္း ထပ္တိုးလိုက္ေသာအခါ သူတို႕အခ်င္းခ်င္း တစ္ေယာက္ကိုယ္နံ႕ကို တစ္ေယာက္ ရွဴရိႈက္မိလာႀက၏။

"ႏိုး......ႏိုး.....အိုေက..........အိုေက......

မာလာသန္႕က ခင္ေမာင္စိန္ထိုင္ေနရာဆီသို႕ မရဲတရဲေႀကာင္ ေလွ်ာက္ေျခလွမ္းပုံဟန္ျဖင့္ ေလွ်ာက္လာ သည္။ သူမ၏ မိတ္ကပ္ေတြ ဖ်က္ျပီးစ မ်က္ႏွာက ျဖဴဖတ္ဖတ္ေျပာင္ေခ်ာေန ၏။ မ်က္လုံးက်ဥ္းက်ဥ္း ေတြကေတာ့ ေထာင္ေခ်ာက္ေလွာင္အိမ္ထဲက ႀကြက္မ်က္လုံးေတြ လို ဂနာမျငိမ္ စူးလက္ ၀င္းေတာက္ ေနႀကသည္။ မာလာသန္႕က ခင္ပြန္းေရွ႕သုံးေပအကြာ ေလာက္မွာ လဲက်ေတာ့မည့္ တုန္တုန္ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ခႏၶာကို ရပ္သည္။

"မာလာ့အေပၚမွာ တစ္ခုခုမေက်နပ္တာမ်ား ရိွသလားကို"

"မရိွပါဘူးဗ်ာ"

ခင္ေမာင္စိန္က ေခါင္းမေမာ့သည့္ျပင္ ပို၍ ငုံ႕ကိုင္းထားလိုက္ရာ သူ၏ ရွည္လ်ားပြေယာင္း ေသာ ႏွာေခါင္းႀကီးက ၀မ္းဗိုက္ႏွင့္ ထိလုလုျဖစ္သြားသည္။ သူသည္ အျငင္းစကားကိုဆို ရင္း လက္ႏွစ္ဖက္ကို ခါျပခဲ့ရာ လက္ခါျပျပီးေနာက္ မရုတ္သိမ္းေသးဘဲ လက္ေတြကို ေလထဲမွာ ေျမႇာက္ထားဆဲ။

(၁၃) မာလာသန္႕က ေရွ႕သို႕ ေျခတစ္လွမ္းထပ္တိုးလိုက္ေသာအခါ သူတို႕အခ်င္းခ်င္း တစ္ေယာက္ ကိုယ္နံ႕ကို တစ္ေယာက္ရွဴသံျပင္းျပင္းေတြကလည္း အခ်င္းခ်င္း တိုးေ၀ွ႕တြန္း ဖယ္ေနႀက၏။ "ကို......... တစ္ခုခုေတာ့ ျဖစ္ေနတယ္၊ မာလာ့ကို ေျပာျပပါလား၊ လင္ရယ္ မယားရယ္လို႕ ျဖစ္လာႀကျပီပဲ ေျပာမျပ ႏိုင္စရာ ဘာမွမရိွေတာ့ပါဘူးကို ေျပာစရာရိွတာ ေျပာေျပာပါ"

အသံအစ္တစ္တစ္ျဖင့္ ေတာင္းေတာင္းဆိုသံက ေခါင္းမာမာႏွင့္ ဇြဲႀကီးသည့္ စရိုက္ကို ျပသလာျပီဟု ခင္ေမာင္စိန္ ျမင္ထင္ခံစားမိကာ စိုးရိမ္လန္႕ဖ်ပ္မႈက သူ႕ကိုယ္ထဲကို စိမ့္၀င္လာသည္။ သူေခါင္းေမာ့ရန္ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း မာလာသန္႕က သူဇက္ပိုးႏွင့္ ငယ္ထိပ္ကို အားႀကီးစြာ ဖိႏိွပ္ျခင္းခံထားရသလို လည္တိုင္ကို မဆန္႕ႏိုင္ဘဲ ရိွေန၏။ သူ၏ထြက္သက္က သူ၏၀မ္းဗိုက္စူစူႀကီးကို ရွဴးခနဲ ရွဴးခနဲေျပးရိုက္လ်က္ရိွ၏။ "က်ဳပ္...... က်ဳပ္........က်ဳပ္တို႕သား သားသမီးရ ရႏိုင္မွာ မ........မဟုတ္ဘူးဆိုတာ က်ဳပ္အခု အခုပဲ ေျပာလိုက္ျပီဗ်ာ၊ က်ဳပ္မိုက္ျဖစ္ဒဏ္ကို ခံရတာ။

မာလာပါ ထပ္ဆင့္ ထိခိုက္တာမို႕ က်ဳပ္.....က်ဳပ္ စိတ္မေကာင္းဘူး၊ က်ဳပ္.....က်ဳပ္ကို ခြင့္.......ခြင့္လႊတ္ပါဗ်ာ ......အဟီး.... ဟီး၊"

က်ိတ္၍ က်ိတ္၍ ရိႈက္ေနေသာ ခင္ပြန္း၏ ပခုံးအစုံကို မာလာသန္႕က ခပ္ဖြဖြဆုပ္ကိုင္ထား လိုက္သည္။ ခင္ေမာင္စိန္က က်ိတ္မႏိုင္ခဲမရ ရိႈက္ငင္ေနစဥ္ မာလာသန္႕က ပို၍ တိုးကပ္ရင္း ျပဳံးေနသည္။ ေက်နပ္ ၀မ္းေျမာက္စြာ၊ ႀကည္ႏူးအားရစြာ ျပဳံးေနသည္။ သားသမီး မေမြးဖြားႏိုင္ေသာ မိမိ၏ မသဘာ၀ ခၽြတ္ယြင္း ခ်က္ ရာဇာ၀င္ကိုေတာ့ ေျပာျပရန္ မလိုအပ္ေတာ့ပါ။

ၾကဴးနစ္

ေပဖူးလႊာ

ဇန္နဝါရီ ၂၀၁၀

.