ဆရာဝင္းေဖ ၏ ေရၾကည္ေရသန္႕ ဝတၳဳတိုမ်ား, အပိုင္း (၂)

                                                              ေရၾကည္ေရသန္႔

ဘႀကီးေက်ာ္ရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈကုိ ယံုၾကည္ေၾကာင္း
အံ့ၾသပါေၾကာင္း ဒါေပမယ့္ ေသာက္ၾကည့္ျမည္းၾကည့္ဖုိ႔ေတာ့
လံုး၀မျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ျငင္းလုိက္ေရွာင္လုိက္ၾကတာ ဆူညံသြားတာပဲ။

..................................................................................................................................................................
ဘႀကီးေက်ာ္လုိလူကေတာ့ တကယ္ရွားတယ္။ သူက ေက်ာ္မိသားစုမွာ အသက္အႀကီးဆံုး။ ေက်ာ္ မိသားစုမွာ က ခင္ေမာင္ေက်ာ္တဲ့၊ ထြန္းေရႊေက်ာ္တဲ့၊ ထြန္းေ၀ေက်ာ္တဲ့၊ ေမသႏၱာေက်ာ္ တဲ့၊ ေ၀စႏၵာေက်ာ္၊ ေက်ာ္ဦးေက်ာ္ တဲ့ အမ်ားႀကီး ... အမ်ားႀကီးပဲ။ ခုေျပာခဲ့တဲ့ နာမည္ေတြက ဘႀကီးေက်ာ္ ရဲ႕ ေသြးရင္းသားရင္း ေမာင္ႏွမေတြပဲရွိေသးတာ။ အဲဒါေတြက တစ္ဆင့္ပြားထားတဲ့ သားသမီးေတြ၊ ေျမးေတြ၊ ျမစ္ေတြ ရွိေသးတယ္။ အဲဒါေတြအားလံုးလည္း "ေက်ာ္"ေတြပဲ။ မွည့္ခ်င္တဲ့ နာမည္မွည့္၊ "ေက်ာ္" ေတာ့တပ္ရမယ္။ ေရွ႕မွာတပ္တပ္၊ ေနာက္မွာတပ္တပ္၊ တပ္ကုိတပ္ၾကရမယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္မွတပ္ၾကတာမ်ားပါတယ္။ ဘႀကီးေက်ာ္ရဲ႕နာမည္အျပည့္အစံုက ထြန္းေအာင္ေက်ာ္တဲ့။
    တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ဘႀကီးေက်ာ္ဟာ ထြန္းလည္း မထြန္းဘူး။ ေအာင္လည္း မေအာင္ဘူး။ ေက်ာ္လည္း မေက်ာ္ပါဘူး။
    ဒါျဖင့္ ဘာလုိ႔ရွားတယ္လုိ႔ ေျပာရတာလဲ။
    အဲ ... ရွားတာေတာ့ အမွန္ပဲဗ်။
    အဲဒီရွားတဲ့အေၾကာင္းပဲ ေျပာခ်င္တာပါ။
    ဘႀကီးေက်ာ္ဟာ ေက်ာ္မိသားစုမွာ အႀကီးဆံုးဆုိေတာ့ အားလံုးကုိ ဆူႏုိင္ခြင့္ပူႏိုင္ခြင့္ ဟိန္းခြင့္ေဟာက္ခြင့္ သူ႔မွာ အျပည့္ ရွိတယ္ေလ။
    တစ္ခ်ိန္လံုး ဟိန္းေဟာက္ေနတာပဲ။ ဆူပူေနတာလဲ။

    သူ ဘာအလုပ္လုပ္သလဲ၊ တကယ္တမ္းေျပာရရင္ ဘာအလုပ္မွမလုပ္ဘူး။ ၀င္ေငြရေအာင္ဆုိတာ မ်ိဳး ဘာအလုပ္ မွ မလုပ္ဘူး။ သူ႔မွာ အေမြရထားတာေတြရွိတယ္။ ေက်ာ္မိသားစုနဲ႔အတူေနတယ္။ အတူစား တယ္။ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ ဘာမွ စုိက္ထုတ္စရာမလုိဘူး။ အငယ္ေတြ ကစားစရိတ္။ ေသာက္စရိတ္ ဘာမွေျပာေနၾကတာ မဟုတ္ဘူး။ သူက အႀကီးမဟုတ္လား။ အားလံုး၀ုိင္းထည့္ၾကတဲ့ ထဲက ေကၽြး လုိက္ၾကတာပါပဲ။

 ဘာပဲေျပာေျပာ ဘႀကီးေက်ာ္မွာ အလြန္ထူးျခားတဲ့အခ်က္ တစ္ခ်က္ေတာ့ ရွိတယ္။ အဲဒီအခ်က္ အတြက္ေတာ့ မိသားစုတစ္ခုလံုး သူ႔ေက်းဇူးမကင္းၾကဘူးလုိ႔လည္း ဆုိရမယ္။ သူ႔ေလာက္လည္း ဘယ္သူမွ ပါရမီ မရွိၾကဘူး။ အဲဒီကိစၥမွာေတာ့ သူ႔ေလာက္လည္း စိတ္မ၀င္စားႏုိင္ၾကဘူး။ သူ႔ေလာက္လည္း မတတ္ၾက၊ မသိၾက ဘူး။ ဒါကေတာ့ အမွန္ပဲ။ အဲဒီအခ်က္ကဘာလဲဆုိေတာ့ ဘႀကီးေက်ာ္ဟာ မိသားစုအသံုးျပဳတဲ့ အိမ္သာေတြ ကုိ အလြန္စိတ္၀င္စားတယ္။ ေက်ာ္မိသားစုေနတဲ့ ၿခံက်ယ္ႀကီးနဲ႔တုိက္ႀကီးမွာ အိမ္သာစုစုေပါင္း ငါးလံုး ရွိတယ္။ အိမ္မႀကီးမွာ သံုးလံုး ရွိတယ္။ ေနာက္ေဖး အေစခံတန္းလ်ားအတြက္ ႏွစ္လံုးရွိတယ္။ အဲဒီ အိမ္သာေတြ အားလံုးကုိ ဘႀကီးေက်ာ္ အၿမဲဂရုစုိက္တယ္။

    အၿမဲသန္႔ရွင္းေနရမယ္။
    အနံ႔အသက္မရွိရဘူး။
    ေဆးရေၾကာရမယ္။
    ေဆးသုတ္ရမယ့္အခ်ိန္မွာ ေဆးသုတ္ရမယ္။
    ေရသံုး အိမ္သာေတြမွာ အၿမဲတမ္း ေရျပည့္ျပည့္စံုစံု ရွိရမယ္။
    စကၠဴသံုးတဲ့ အိမ္သာေတြမွာလည္း ဒီလုိပဲ။ လုိအပ္တာ အကုန္အဆင္သင့္ ရွိေနရမယ္။

    အဲဒီအိမ္သာအားလံုးကုိ ႀကံဳရင္ႀကံဳသလုိ ဘႀကီးေက်ာ္သံုးတယ္။ စစ္ေဆးၾကည့္ရႈတယ္။ လုိအပ္တာ ေတြ ကုိ အကုန္ၾကည့္ၿပီး မသပ္မရပ္ မသန္႔မရွင္းျဖစ္ေနရင္ ထမင္းခ်က္၊ မာလီ၊ ဒရုိင္ဘာ၊ ကေလးထိန္း ေတြ႕ရာလူ ကုိ ဘာမွစကားမ်ားမေနနဲ႔ ရွိတဲ့အလုပ္၊ လုပ္လက္စအလုပ္ ခ်ထားခဲ့၊ အိမ္သာ လာ လုပ္ၾက၊ ဒါပဲ။ အဲဒါၿပီးမွ ကုိယ္လုပ္စရာရွိတာ ဆက္လုပ္ၾက။ ဒါပဲ။

    ထိန္းသိမ္းျပဳျပင္မႈနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္လည္း သူ အကုန္လုိက္ၾကည့္တာပဲ။ ျပင္ရျပဳရမယ္ဆုိရင္ သူ ကုိယ္တုိင္ တြက္ခ်က္တာပဲ။ ၿပီးေတာ့မွ မိသားစုတစ္ခုလံုး အခ်ိဳးက်ေပးၾက၊ ဒါပဲ။ လုိတဲ့ပစၥည္း ၀ယ္ဟယ္ ျခမ္းဟယ္ ကိစၥေတြကုိ အငယ္ေတြလုပ္ၾက။ လက္သမား၊ ပန္းရံ အေကာင္းဆံုး ေခၚရမယ္။ အဲဒါ လုပ္ၾက ေပေတာ့။ သူကေတာ့ ေသေသခ်ခ်ာ စစ္ေဆးၾကည့္ရႈမယ္။ ေသသပ္မွႀကိဳက္တယ္။ တိက် မွႀကိဳက္တယ္။ လက္ရာကေတာ့ ေကာင္းမွ၊ ေကာင္းမွ။

    အဲဒါအတြက္ေတာ့ ဘႀကီးေက်ာ္က ေကာင္းေကာင္းစစ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ေက်ာ္မိသားစုတစ္ခု လံုးမွာ အိမ္သာ ကုိ အမ်ားဆံုးသံုးတာလည္း သူပဲေလ။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ အနည္းဆံုး အိမ္သာထဲကုိ ဆယ့္ ေလးငါးေခါက္ေလာက္ ၀င္တာကုိ ေတြ႕ၾကရတယ္။
    တစ္ခါတေလ ခရီးသြားရင္လည္း အိမ္သာအဆင္မေျပမႈနဲ႔ ျမန္ျမန္ ျပန္လာတတ္တယ္။

    အိမ္သာ ကုိ ဂရုမစုိက္ၾကဘူးဆုိရင္ သူ အမုန္းဆံုး၊ ေဒါသအျဖစ္ဆံုးပဲ။ သူ႔အဆုိအရ အိမ္သာဟာ လူ႔ေလာက၊ လူ႔ဘ၀ႀကီးရဲ႕ မ႑ိဳင္တစ္ခုေတာင္ျဖစ္ေနတယ္။
    လူတစ္ေယာက္ က်န္းမာဖုိ႔၊ ခ်မ္းသာဖုိ႔၊ ပညာရွိဖုိ႔၊ အေတြးအေခၚရွိဖုိ႔ အိမ္သာဟာ ထိပ္တန္း အဓိကေနရာ မွာ ရွိေနေၾကာင္း ခဏခဏ ေျပာတတ္တယ္။
    လူေတြရဲ႕ အလြန္တန္ဖုိးရွိတ့ ပညာဥာဏ္ေတြ၊ အေတြးအေခၚေတြ၊ အႀကံအစည္ေတြဟာ အိမ္သာ ေတြထဲက ရၾကတာ ျဖစ္မယ္လုိ႔ သူက ေျပာတယ္။ လူေတြက ရွက္လုိ႔ ထုတ္ၿပီး ၀န္မခံၾကတာပဲလုိ႔ သူ ယံုသတဲ့။
    သူကုိယ္တုိင္လည္း အလြန္တန္ဖုိးရွိတဲ့ အေတြးအျမင္ေတြကုိ အိမ္သာတက္ရင္း စဥ္းစားေပါက္ ေျမာက္ ခဲ့တာလုိ႔ ဆုိတယ္။ ဘာေတြ ေပါက္ေျမာက္တာလဲဆုိတာေတာ့ ဘယ္သူမွ မသိၾကဘူး။ ေမးလည္း မၾကည့္၀ံ့ၾက ဘူး။

    ေရွးသိပၸံဆရာႀကီး အာေခမီးဒီး(စ)ေတာင္ သူ႔ရဲ႕ ကမၻာေက်ာ္သိပ္သည္းဆနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သီ၀ရီကုိ အိမ္သာတက္ရင္း ရလုိက္တာပဲလုိ႔ ဘႀကီးေက်ာ္က ေျပာတယ္။ ေက်ာင္းတက္ေနတ့တူ၊ တူမေလးေတြက အာေခမီးဒီး(စ)ဟာ အိမ္သာတက္ရင္း မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ေရခ်ိဳးရင္း စဥ္းစားမိတာသာျဖစ္ေၾကာင္း ျပန္ေျပာ ၾကတဲအခါမွာ ဘႀကီးေက်ာ္ အႀကီးအက်ယ္ ေဒါပြတယ္။
    ေရအိမ္၊ ေရခ်ိဳးခန္းဆုိတာနဲ႔ အိမ္သာဟာ အတူတူပဲျဖစ္တယ္လုိ႔ ဇြတ္ေျပာတယ္။ ေျပာလုိ႔မရတဲ့ အဆံုး မွာေတာ့ ကေလးေတြကုိ ထရုိက္ေတာ့တာပါပဲ။
    ဘာပဲေျပာေျပာ ဘႀကီးေက်ာ္ဟာ အိမ္သာနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ မဟာအသိပညာရွင္၊ အတတ္ပညာရွင္ တစ္ဆူ ျဖစ္လာတယ္ဆုိတာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ အိမ္သာေဆးတ့ဲပစၥည္းအမ်ိဳးေပါင္း မ်ားစြာကုိ သူ သိ တယ္။ ထံုးလုိပစၥည္းကစၿပီး အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားမွာ ေနာက္ဆံုး ထုတ္လုပ္ေၾကာ္ျငာေနၾကတဲ့ ေနာက္ဆံုးေပၚ အိမ္သာေဆး တဲ့ ေဆးမႈန္႔ေဆးရည္ေတြထိ သူ သိတယ္။
    ဆီးခ်ိဳေဆးတာနဲ႔ ၀မ္းခ်ိဳးေဆးတာမွာေတာင္ မတူတဲ့အေၾကာင္း သူ ရွင္းျပႏုိင္တယ္။

    အိမ္သာသံုးစကၠဴ၊ တစ္ရွဴးေပပါအမ်ိဳးမ်ိဳးကုိလည္း သူေျပာႏုိင္တာပဲ။ ၀ယ္ရမယ္ဆုိရင္သာ သူမ်း ပုိက္ဆံနဲ႔ ၀ယ္တာ။
    ေနာက္ အိမ္သာသံုးဆပ္ျပာေတြလည္း သိတာပဲ။
    အိမ္သာသံုးပစၥည္းေတြလည္း အမ်ားႀကီးသိတယ္။
    ဘာပဲေျပာေျပာ ဘႀကီးေက်ာ္ဟာ စပယ္ရွယ္လစ္(စ)တစ္ေယာက္ေတာ့ ျဖစ္လာတာပဲ။
    တုိက္သစ္အိမ္သစ္ေဆာက္တဲ့ လူေတြဟာ သူ႔ဆီမွာ အိမ္သာကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ႀကိဳတင္ အႀကံဥာဏ္ ေတာင္းၾက ရတယ္။
    တေလာဆီကေတာ့ ကမၻာ့ အိမ္သာမ်ားသမုိင္းကုိ သူ စတင္ေလ့လာတဲ့အဆင့္အထိ ေရာက္လာ တယ္။ ရုိးရာ အိမ္သာမ်ားကုိလည္း သီးျခားေလ့လာတယ္။

    ျမန္မာမ်ားရဲ႕ စာေပ၊ ယဥ္ေက်းမႈကအစ အရာရာမ်ာ ကုိယ္ပုိင္ဟန္၊ ကုိယ္ပုိင္အေတြးအေခၚ၊ ကုိယ္ ပုိင္တီထြင္ႀကံဆမႈမ်ား အမ်ားအျပားရွိခဲ့တာမွန္ေပမယ့္ ရုိးရာအိမ္သာေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ကေတာ့ မ်ားစြာ ခ်ည္နဲ႔ အားနည္းခဲ့ေၾကာင္း ဘႀကီးေက်ာ္က ေကာက္ခ်က္ဆဲြတယ္။ သေရေခတၱရာ၊ ပုဂံ အစရွိတဲ့ေခတ္ေတြ က အိမ္သာစနစ္မ်ားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စာေပမွာေရာ၊ နံရံေဆးေရးေတြမွာေရာ၊ ပန္းပု၊ ပန္းတဥ္း အစရွိတဲ့ ေနရာေတြမွာေရာ သဲလြန္စ အေထာက္အထားရွာတယ္။ ခုိင္ခုိင္မာမာ မေတြ႕ရဘူးလုိ႔ဆုိတယ္။ သူ႔ဟာသူ ႏွံ႔စပ္ေအာင္ မရွာႏုိင္တာလည္း ျဖစ္ႏုိင္တယ္။
   

ပုဂံေခတ္ အဂၢိရတ္အေက်ာ္အေမာ္ရွင္ အဇၨေဂါဏဟာသူ႔ရဲ႕ မေအာင္ျမင္တဲ့ ဓာတ္လံုးကုိ ေဒါသ ျဖစ္ျဖစ္နဲ႔ အိမ္သာထဲ ပစ္ခ် လုိက္ေတာ့မွ မစင္ေကၽြးဖုိ႔လုိေနတာနဲ႔ အံက်ျဖစ္ၿပီး ေပါက္ေျမာက္သြားယ္လုိ႔ သိရေတာ့ ဘႀကီးေက်ာ္ အလြန္စိတ္ပ်က္သြားတယ္။ အဲဒီ အေထာက္အထားအရဆုိရင္ ပုဂံေခတ္က အိမ္သာစနစ္ဟာ အလြန္တရာမွ မတုိးတက္ေၾကာင္း ထင္ရွားတယ္လုိ႔ ေထာက္ျပတယ္။
    ဘႀကီးေက်ာ္ အလြန္သေလာက်တာက တူရကီေရအိမ္နဲ႔ အိမ္သာစနစ္မ်ားလုိ႔ ဆုိတယ္။ တားကစ္(ရွ) ဘတ္(သ) လုိ႔ ကမၻာေက်ာ္ တဲ့ကိစၥမွာ ေရခ်ိဳးဖုိ႔သာမဟုတ္ဘဲ အိမ္သာစနစ္ပါဆုိလုိေၾကာင္း ထပ္ေလာင္း ရွင္းျပ တယ္။
    ေက်ာ္မိသားစု ဟာ အိမ္သာအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘႀကီးေက်ာ္ရဲကလက္ခ်ာ၊ ေဟာေျပာပုိ႔ခ်မႈ ဒဏ္ ကုိ ခဏခဏ ခံၾကရတယ္။

    သူေျပာျပန္ရင္လည္း ဂရုတစုိက္ နားေထာင္မွႀကိဳက္တာ။ ဂရုမစုိက္ရင္ အႀကီးအက်ယ္ ေဒါပြတတ္ တယ္။ အဲဒီလုိဂရုမစုိက္တဲ့ေကာင္မ်ိဳးဟာ အလြန္ေအာက္တန္းက်ေၾကာင္း၊ ေလာကမွာ ႀကီးပြားဖုိ႔ အခြင့္ အလမ္း မရွိေတာ့ေၾကာင္း၊ ဘ၀အဘိဓမၼာမ်ားနဲ႔ ေ၀းေတာ့မွာသာျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိင္ဆုိင္မဆုိင္ဆုိင္ ဇြတ္တင္ ေတာ့ တာပဲ။
    ေက်ာ္မိသားစုဟာ ၾကာေတာ့ ဘႀကီးေက်ာ္ရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ အိမသာဗဟုသုတမ်ားနဲ႔ ၾကြယ္၀တဲ့ အသိပညာရွင္ မ်ားျဖစ္လာၾကတယ္။
    အဲဒါဟာ ဘႀကီးေက်ာ္ရဲ႕ထူးျခားခ်က္ပါပဲ။
    ေက်ာ္မိသားစုဟာ အလြန္သပ္ရပ္သန္႔ရွင္းတဲ့ အိမ္သာမ်ားကုိ အသံုးျပဳခြင့္ရၾကတယ္။
    အဲဒါလည္း ဘႀကီးေက်ာ္ရဲ႕ မဟာေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ပါပဲ။
    တေလာဆီကေတာ့ တစ္ခါ တစ္ဆင့္တက္လာျပန္တယ္။ ေခတ္ေပၚသိပၸံနည္းက်အိမ္သာမ်ား၊ က်န္းမာေရးအတြက္ အထူးအႏၱရာယ္ကင္းေအာင္ စီမံေဆာင္ရြက္မႈမ်ား၊ အိမ္သာဗိသုကာ ပညာမ်ား ဆုိတာ ေတြကုိ ဘႀကီးေက်ာ္ အႀကီးအက်ယ္ ေလ့လာတယ္။
    အိမ္သာမ်ား ပုပ္ျခင္း၊ ပြျခင္း၊ အနံ႔အသက္ဆုိးမ်ားထြက္ျခင္း၊ ပုိးမႊားအႏၱရာယ္၊ ေရာဂါျပန္႔ပြား မငအႏၱရာယ္ ဆုိတာေတြကုိ ခဲြျခမ္းစိတ္ျဖာၿပီး ေလ့လာတယ္။

ဆက္(ပ)တစ္တဲ့(န္)(က) လုိ႔ေခၚတဲ့ ေရာဂါျပန္႔ပြားမႈ အႏၱရာယ္မရွိေအာင္လုပ္တဲ့ အိမ္သာ ေအာက္ခံ ေရကန္ ေဆာက္လုပ္ တဲ့ စနစ္ေတြကုိ အႀကီးအက်ယ္ ေလ့လာတယ္။
    အဲဒီအိမ္သာေအာက္ခံ၊ ေရစစ္ကန္ေတြရဲ႕ စနစ္ေတြကုိ သူကုိယ္တုိင္ ႀကံဆတြက္ခ်က္တယ္။ အဲဒီ ကန္ေတြ မွာ သံုးရမယ့္ ေဆးေတြလည္း ႀကံစည္တီထြင္တယ္။
    ေနာက္ဆံုး အိမ္သာေအာက္ခံေရကန္ (၇)ဆင့္နဲ႔ သူတီထြင္ထားတဲ့ ေဆး၀ါးေတြကုိ သံုးမယ္ဆုိရင္ ေနာက္ဆံုး ကန္မွာ က်လာတဲ့ေရဟာ အလြန္သန္႔ရွင္း၊ ေရာဂါဘယကင္း၊ အနည္အမႈန္ ကင္းတဲ့၊ အလြန္ ၾကည္လင္ေကာင္းမြန္တဲ့ေရ ျဖစ္လာမယ္လုိ႔ဆုိတယ္။ ခ်ိဳးလုိ႔လည္း ရမယ္။ ေသာက္သံုး လုိ႔လည္း ရမယ္လုိ႔ ဆုိတယ္။
    ေက်ာ္မိသားစုတစ္လံုးဟာ အဲဒီအဆုိအမိန္႔ကုိ နားေထာင္ၾကရတယ္။ စိတ္၀င္စားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ၾကရတယ္။ မ်က္လံုးေလးေတြကုိ ေပကလပ္ ေပကလပ္လုပ္ရင္း ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းဟာ ၀န္ခံရာေရာက္တယ္ ဆုိတဲ့အေနနဲ႔ မျငင္းဘဲေနၾကတယ္။

    အဲဒါကုိ ဘႀကီးေက်ာ္ အေတာ္အားမလုိအားမရျဖစ္တယ္။ သူ ထုတ္ထားတဲ့ အိမ္သာ ဗိသုကာ ဒီဇုိင္းေတြ ကုိလည္း ဂရုတစုိက္ ၾကည့္ေစခ်င္တယ္။ သူ႔အာမခံခ်က္ေတြကုိလည္း မ်က္စိေပကလပ္ ေပကလပ္ လုပ္ရံုေလာက္ နဲ႔ မဟုတ္ဘဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေထာက္ခံၾကေစခ်င္တယ္။
    အဲဒါေၾကာင့္ ပါးစပ္ေပာတာေလာက္န႔ မၿပီးေတာ့ဘဲ အဲဒီဒီဇုိင္းကုိ လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္ေပၚ ေအာင္ ေဆာက္လုပ္ျပမယ္လုိ႔ အတိအလင္း ထုတ္ေျပာတယ္။
    အဲဒီအိမ္သာကုိ ေဆာက္ရင္ ကုန္က်စရိတ္ကုိက တစ္သိန္းခဲြေလာက္ က်မွာျဖစ္ေနတယ္။
    အဲဒါေၾကာင့္ ေက်ာ္မိသားစုတစ္ခုလံုး စိတ္ညစ္ကုန္ၾကတယ္။
    ဒါေပမယ့္ မရပါဘူး။ အားလံုးကုိ ခဲြတမ္းခ်ၿပီး ပုိက္ဆံအခ်ိဳးက်ထည့္ၾကရမယ္လုိ႔ ဇြတ္ေျပာလာ တယ္။

    အားလံုးက အဲဒီအိမ္သာစနစ္ႀကီးကုိ ယံုၾကည္ပါေၾကာင္း၊ သေဘာက်ၾကပါေၾကာင္း၊ အံ့ၾသၾကပါ ေၾကာင္း ၀ုိင္းေျပာၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔မွာ အိမ္သာလံုလံုေလာက္ေလာက္ ရွိေနၿပီမုိ႔ ေနာက္ထပ္ ထပ္ေဆာက္ဖုိ႔မလုိပါေၾကာင္းလည္း ၀ုိင္းေျပာၾကတယ္။
    ဒီေတာ့ ဘႀကီးေက်ာ္က ဒီအိမ္သာႀကီးေဆာက္ဖုိ႔ လုိအပ္တယ္ဆုိတဲ့ေနရာမွာ အသံုးလုိလုိ႔ဆုိတာ ထက္ ပညာတစ္ရပ္၊ အေတြးအေခၚတစ္ရပ္၊ အဘိဓမၼာတစ္ရပ္ကုိ သက္ေသျပဖုိ႔ အဒိကျဖစ္ေနေၾကာင္း၊ သည္တီထြင္မႈရဲ႕ မွန္ကန္ထိေရာက္မႈကုိ သက္ေသျပႏိုင္မယ္၊ လက္ေတြ႕ အေကာင္အထည္ေဖာ္ိုင္မယ္ ဆုိရင္ ႀကီးက်ယ္တဲ့ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမႈတစ္ရပ္ ျဖစ္လာမွာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒီေအာင္ျမင္မႈဟာ မိမိတစ္ ေယာက္တည္းရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈ၊ ေက်ာ္ၾကားမႈမျဖစ္သင့္ေၾကာင္း။ မိသားစုေအာင္ျမင္မႈ သာျဖစ္သင့္ေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္ အားလံုးအခ်ိဳးက်ထည့္၀င္က်ခံၾကရမယ္လုိ႔ ဇြတ္ေျပာတယ္။
    ဘာတတ္ႏုိင္မွာလဲ။
    စကားနည္းရန္စဲ ထည့္လုိက္ၾကေပါ့။
    ေက်ာ္မိသားစုၿခံႀကီးရဲ႕ အေနာက္ေတာင္ေထာင့္မွာ ဘႀကီးေက်ာ္ရဲ႕ အိမ္သာႀကီးကုိ ပန္းရံအေက်ာ္ အေမာ္၊ လက္သမား အေက်ာ္အေမာ္ေတြနဲ႔ စေဆာက္ၾကပါတယ္။

    အပူတျပင္း ေဆာက္လုိက္ၾကတာ သံုးလ နဲ႔ ဆယ့္ခုနစ္ရက္ပဲ ၾကာလုိက္တယ္။ အားလံုး ၿပီးစီးသြား တယ္။ အဲဒီမွာ အလုပ္က မၿပီးေသးဘူး။ ဒုကၡက က်န္ေသးတယ္။ ေက်ာ္မိသားစု အားလံုး အိမ္မႀကီးထဲမွာ အိမ္သာေတြ ရွိပါလ်က္ နဲ႔ ဘႀကီးေက်ာ္ရဲ႕ စမ္းသပ္ခံအိမ္သာအသစ္ႀကီးကုိ သြားၾကရတယ္။
    ဒါမွ အိမ္သာႀကီးက ျပည့္လာမွာကုိး။ အိမ္သာသံုးေရေတြလည္း အထပ္ထပ္စစ္လုိ႔ျပဳလုိ႔ ေရစစ္ကန္ အထပ္ထပ္ ကုိ ျဖတ္ၿပီး ေနာက္ဆံုး ကန္ထဲကုိေရာက္မွာကုိး။
    အဲဒီလုိ ျဖစ္သြားေအာင္ အလြန္ေတာင့္တဲ့ ေက်ာ္မိသားစုတစ္ခုလံုး ကေလးလူႀကီးမက်န္ ႀကိဳးစားပမ္းစားနဲ႔ အိမ္သာ အသစ္ႀကီးကုိ ၀ုိင္းအားေပးလုိက္ၾကတာ ေလးလေလာက္ၾကာတဲ့အခါမွာ အိမ္သာႀကီးရဲ႕ အစိတ္ အပုိင္းေတြ အားလံုး လည္ပတ္အသံုး၀င္လာတဲ့အဆင့္ကုိ ေရာက္လာပါတယ္။ ဆုိလုိ တက ေနာက္ဆံုး ေရစစ္ကန္ အထိ စစ္ေရေရာက္လာတာကုိ ေျပာတာပါ။
    အဲဒီအခ်ိန္ေတြ အတြင္းမွာ ကုိႀကီးေက်ာ္တစ္ေယာက္ တကယ့္ကုိ မအိပ္ႏုိင္မစားႏုိင္၊ အားမလုိ အားမရ နဲ႔ ေနမထိ ထုိင္မသာ ေစာင့္ရရွာတယ္။

    အေရးႀကီးလုိ႔ဆုိၿပီး ဒီျပင္တျခား အိမ္သာကရွိၿပီးသား ပစၥည္းေတြကုိလည္း မ လာလုိ႔မျဖစ္ဘူးေလ။ ဒါက စမ္းသပ္မႈ မွာ သူ႔သဘာ၀အတုိင္း ျဖစ္ေစၾကရမွာကိုး။
    ေနာက္တစ္လေလာက္လည္းေနေရာ ဘႀကီးေက်ာ္က ေနာက္ဆံုးေရစစ္ကန္က ေရၾကည္ကုိခပ္ၿပီး ဖန္ခြက္နဲ႔ ထည့္ၾကည့္တယ္။ အားလံုးကုိလည္း ျပတယ္။ တကယ္လည္း ၾကည္ေနပါတယ္။ အနည္တုိ႔၊ အမိႈက္ တုိ႔လည္း ကင္းရွင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ ထုိင္ၾကည့္ဖုိ႔၊ နမ္းၾကည့္ဖုိ႔ မလုပ္ၾကဘူး။ အေ၀းကပဲ။
    အားလံုး က တစ္သံတည္းပဲ ေကာင္းပါတယ္၊ ေအာင္ျမင္ပါတယ္ ္" ပဲေပါ့။ ခ်ိဳးေရသံုးေရ လုပ္ လုိ႔ ေတာင္ရမွာပါပဲေပါ့။
    ဒါေပမယ့္ ခ်ိဳးလုိ႔သံုးလုိ႔ ရတဲ့တုိင္ေအာင္ ဒီေရေတြကုိဘာလုပ္ရမွာလဲ။

  ေက်ာ္မိသားစုၿခံႀကီးထျမွာ အ၀ီစိတြင္းလည္းရွိတယ္။ ရုိးရိုးေရတြင္း လည္း ရွိတယ္။ ေရေတြ ကလည္း ေရခ်ိဳေတြခ်ည္း။ ထြက္လုိက္ၾကတာမွ ဗ်င္းဗ်င္းဗ်င္းဗ်င္းနဲ႔ ေတာင္ေနေသး။ ဘာလုပ္ဖုိ႔ အိမ္သာေရ ကုိ ျပန္ စစ္ျပန္သံုးဖုိ႔လုိမွာလဲ။ အဲဒါကုိလည္း ဘယ္သူမွေတာ့ ထုတ္ေျပာ၀ံ့ၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။
    ရပ္ကြက္ ထဲမွာ ဒီသတင္းထြက္သြားၿပီး ေတာ္ေတာ္ကုိ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား ေက်ာ္ေက်ာ္ၾကားၾကား ျဖစ္ သြားတာလည္း အမွန္ပါပဲ။
    ဒါေပမယ့္ ဘႀကီးေက်ာ္ လံုး၀မေက်နပ္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ အားလံုးက ေကာင္းပါ တယ္။ ေအာင္ျမင္ပါတယ္ ဘာညာနဲ႔သာေျပာေနၾကတာ၊ အနားေတာင္ကပ္ၾကတာမွ မဟုတ္တာ။
    အဲဒီေတာ့ ဘႀကီးေက်ာ္ ဘာလုပ္မလဲ။

    တစ္ေန႔ ...

    တနဂၤေႏြေန႔တစ္ေန႔မွာ ေက်ာ္မိသားစုအားလံုးကုိ ဘယ္မွ မသြားရ၊ ဘာမွမလုပ္ရ၊ အိမ္မွာ အားလံုးရွိ ၾကရမယ္ လုိ႔ အမိန္႔ထုတ္လုိက္တယ္။
    ဟာ ... ဒါလုပ္ရမွာေပါ့၊ ဘႀကီးေက်ာ္က မိသားစုမွာ အႀကီးဆံုးပဲဟာ။ အဲဒီတနဂၤေႏြေန႔မွာ အားလံုး အိမ္မွာပဲစုၿပီး ေနၾကရတယ္။
    နံနက္ ၉ နာရီေလာက္မွာ ဘႀကီးေက်ာ္က သူ႔ရဲ႕ အထူးအစီအစဥ္နဲ႔ ဘုိင္ဘုိကင္စထရီပါေမာၡ ဦးေမာင္ေမာင္ဘကုိ ပင့္လာတယ္။ စမ္းသပ္ရာမွာ လုိအပ္မယ့္ ပစၥည္းေတြလည္း ပါလာတယ္။
    မိသားစုနဲ႔ပါေမာကၡႀကီးကုိ မိတ္ဆက္ေပးတယ္။ ေနာက္ၿပီးမွ သူ႔အစီအစဥ္အားလံုးကုိ ရွင္းျပတယ္။ သူ႔အိမ္သာႀကီး ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအဆင့္က ေရၾကည္ကုိ ဘုိင္အုိကင္မစ္စထရီပါေမာကၡႀကီးက ေရာဂါပုိးမႊား ကင္း မကင္း၊ အမိႈက္သရုိက္ကင္းမကင္း၊ တျခားသတၱဳပါ၀င္ႏႈန္းမ်ားမ်ား၊ ၾကည္လင္သန္႔စင္တဲ့ ေရၾကည္ ေရ သန္႔ ဟုတ္မဟုတ္ တိတိက်က် စစ္ေဆးၿပီး အားလံုးကုိ ေျပာျပမွာျဖစ္ေၾကာင္း အက်ယ္တ၀င့္ ရွင္းျပတယ္။
    အဲဒီေနာက္ အမ်ားေရွ႕မွာပဲ အိမ္သာႀကီးရဲ႕ ေနာက္ဆံုးကန္ကေရကုိ အလြန္သန္႔ရွင္းတဲ့ ဖန္ပုလင္းနဲ႔ ခပ္ယူ လုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ပါေမာကၡႀကီးလက္ကုိ အပ္လုိက္တယ္။

    ပါေမာကၡႀကီးဟာ မိသားစု အားလံုးရဲ႕ ေရွ႕ေမွာက္မွာပဲ အဲဒီေရၾကည္ကုိ ခဲြျခမ္းစိတ္ျဖာစစ္ေဆးပါ တယ္။ ပါေမာကၡႀကီး ရဲ႕ စစ္ေဆးခ်က္မ်ားဟာ အေတာ္ကုိ ရႈပ္ေထြးမ်ားျပားပါတယ္။ အလြန္ တိက်ေသခ်ာမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း လည္း သိသာထင္ရွားလွပါတယ္။
    စမ္းသပ္ခဲြျခမ္းေလ့လာမႈဟာ အခ်ိန္အားျဖင့္ သံုးနာရီေလာက္ၾကာပါတယ္။
    အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ပါေမာကၡႀကီးက အဲဒီအိမ္သာႀကီးရဲ႕ ေနာက္ဆံုးးေရစစ္ကန္က ထြက္လာ တဲ့ ေရၾကည္ဟာ အလြန္သန္႔ရွင္းၾကည္လင္တဲ့ စံျပေရသန္႔တစ္မ်ိဳးအဆင့္မွာ ရွိေၾကာင္း ရဲရင့္ျပတ္သား စြာ ေၾကညာလုိက္ပါတယ္။
    အဲဒီေရဟာ ေသာက္လုိေသာက္၊ ခ်ိဳးလုိခ်ိဳး ႀကိဳက္သလုိ သံုးႏုိင္ေၾကာင္း ျပတ္သားစြာ ေထာက္ခံ လုိက္ ပါတယ္။

    ဘႀကီးေက်ာ္ရဲ႕ ပီတိဟာ အတိုင္းအဆမရွိ ထုိးတက္သြားပါတယ္။ ဘာစကားမွမေျပာဘဲ ၿပံဳးၿပံဳးႀကီး ျဖစ္ေန တယ္။ ေနာက္ၿပီးမွ အဲဒီေရသန္႔ဇန္ခြက္တစ္ခြက္ကုိကုိင္ၿပီး ေက်ာ္မိသားစုတစ္ခုလံုး နည္းနည္း စီ ျမည္းၾကည့္ၾကဖုိ႔ ေျပာပါေတာ့တယ္။
    အဲဒါကေတာ့ မလြယ္ဘူးဗ်။ အားလံုးဟာ ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ဘႀကီးေက်ာ္ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈကုိ ယံုၾကည္ ေၾကာင္း၊ အံ့ၾသပါေၾကာင္း၊ ခ်ီးက်ဴးပါေၾကာင္း၊ ဒါေပမယ့္ ေသာက္ၾကည့္ မည္းၾကည့္ဖုိ႔ေတာ့ လံုး၀ မျဖစ္ႏုိင္ ပါေၾကာင္း ျငင္းလုိက္ေရွာင္လုိက္ၾကတာဗ်ာ ဆူညံသြားတာပဲ။
    ဘႀကီးေက်ာ္ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကုိ ခြက်သြားတယ္။ ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းမသိေအာင္ ျဖစ္သြားတယ္။

    ဒါနဲ႔ ပါေမာကၡႀကီးဘက္လွည့္ၿပီး သူ႔မိသားစုဟာ ဆရာႀကီးရဲ႕ စကားကုိ ပါးစပ္နဲ႔သာ ယံုၾကည္ ေထာက္ခံေနၾကောကာင္း၊ လက္ေတြ႕သံုးေဆာင္ၾကည့္ႏုိင္ေလာက္တဲ့အထိ မယံုၾကည္ၾကေသး တာ ထင္ရွား ေနေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္ ဒီကိစၥမွာ သူ႔မိသားစုတစ္စုလံုး လံုး၀ဥႆံု သံသယရွင္းသြားေအာင္ ပါေမာကၡႀကီး ကုိယ္တုိင္ ေသာက္ျပလုိက္ဖုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံတယ္။
    ပါေမာကၡႀကီးမ်က္ႏွာ သိသိသာသာ ပ်က္သြားတာေပါ့။
    ခ်က္ခ်င္းပဲ ပ်က္ပါတယ္။ ပါေမာကၡႀကီးက သူပတာ၀န္က ေရကုိ စစ္ေဆးေပးဖုိ႔သာ ရွိေၾကာင္း၊ ေသာက္ သံုးျပရန္ နဂုိကနဦးကတည္းက သေဘာတူခဲ့ျခင္းမရွိေၾကာင္းနဲ႔ တစ္ခ်က္လႊတ္ ျပတ္ျပတ္ သားသား ျငင္းပစ္ လုိက္ပါတယ္။
    ဘႀကီးေက်ာ္ အႀကီးအက်ယ္ အက်ပ္ရုိက္သြားတယ္။

    အားလံုး ၿငိမ္ေနၾကတယ္။
    ဘာဆက္လုပ္ရမွာလဲ။
    ဘႀကီးေက်ာ္လည္း သိတယ္။ သူ တစ္ခုခုေျပာရျမယ္၊ လုပ္ရမယ္၊ ဆံုးျဖတ္ရမယ္၊ လုပ္ကုိလုပ္ရေတာ့မယ္။
    ဘာလုပ္မလဲ။
    ဘာလုပ္မလဲ။
    ဘႀကီးေက်ာ္ ဆံုးျဖတ္လုိက္တယ္။

    အဲဒီေရကုိ သူကုိယ္တုိင္ ေသာက္ျပမယ္တဲ့။
    ဘႀကီးေက်ာ္ဟာ အိမ္သာေရၾကည္အျပည့္ထည့္ထားတဲ့ ဖန္ခြက္ကုိ ေသာက္ဖုိ႔ ေျမွာက္လုိက္တယ္။
    မိသားစု တစ္ခုလံုး ဟာခနဲ ျဖစ္သြားတယ္။
    ဘႀကီးေက်ာ္လည္း လန္႔သြားတယ္။
    လက္ထဲမွာ ဖန္ခြက္တန္းလန္းႀကီးနဲ႔ ...။

ၿပီးပါၿပီ
ေနာက္တပုဒ္ အသစ္ ဆက္ရန္
.