(၆ဝ)
ဘလိန္း အႏွစ္ႏွစ္အလလက ေတာင္းတေနခဲ့ေသာ လက္ထပ္ခြင့္ရေရးကုိ စင္တိန္က သူမ ၄၈ ႏွစ္ အ႐ြယ္ ေရာက္ မွ လုိက္ေလ်ာလုိက္သည္။
႐ွာဆာႏွင့္တာရာ တုိ႔ ဇနီးေမာင္ႏွံမွာ သားသံုးေယာက္ပင္ ရေနေခ်ၿပီ။ စင္တိန္အဖုိ႔ တစ္ဘက္တြင္ ပုိၿပီး အထီးက်န္ ေနကာ အျခားတစ္ဘက္တြင္လည္း ဘလိန္းအေပၚ တကယ္ခ်စ္ျမတ္ႏုိးေနသျဖင့္ ေနာက္ဆံုး ေဘာ္ေငြေရာင္ ဆံပင္ တုိ႔ ထြန္းေတာက္ခ်ိန္တြင္ လက္ထပ္လုိက္ၾကသည္။
" ဒီကိပ္ေတာင္းၿမိဳ႕မွာေတာ့ ၀ယ္တာဗီဒင္အိမ္ႀကီးဟာ အလွဆံုး အိမ္ေတြထဲက တစ္လံုးပါပဲ၊ ဒါေပမယ့္ ဒီအိမ္ က ငါပုိင္အိမ္မဟုတ္ဘူး၊ ငါ့ရဲ႕ ဇနီးကုိ ငါ့ကုိယ္ပုိင္အိမ္ကုိပဲ ေခၚသြား
" ႐ွင့္ရဲ႕ နယူးလင္း က အိမ္ႀကီးမွာလဲ ကၽြန္မ မေနခ်င္ဘူး "
စင္တိန္ က ထုိမွ်သာေျပာသည္။ အက်ယ္႐ွင္းမျပေတာ့၊ အစၥဘယ္လာ၏ ၀ိညာဥ္ႏွင့္ က်ိန္စာတုိ႔က သူမ ကုိ တစ္ခါတစ္ခါ ေျခာက္လွန္႔ေနဆဲ႐ွိသည္။
" ဒါျဖင့္ တုိ႔ ခ်ိန္းေတြ႕ေနက် အိမ္ကေလးေကာ၊ အဲဒီက အိပ္ရာ က သိပ္ေကာင္းတာပဲ၊ အဲဒါ႐ွိရင္ၿပီးတာ၊ ဒီျပင္ မလုိပါဘူး " ဘလိန္းက ေျပာလုိက္သည္။
" အဲဒီအိမ္ကေလး ကုိေတာ့ ဒီအတုိင္းပဲ အမွတ္တရရထားလုိက္မယ္၊ တစ္ခါတေလ သြားလည္ၾကတာေပါ့၊ ကၽြန္မ တုိ႔ ေနဖုိ႔ေတာ့ ေနရာအသစ္႐ွာၿပီး အိမ္အသစ္ေဆာက္ေနမယ္ "
စိမ္းလဲ့ၾကည္ေအး ေနေသာ အတၱလႏၱိတ္သမုဒၵရာ ကမ္း႐ုိးတန္းေဘးမွ ဧက ၅၀၀ အက်ယ္ေျမကုိ ၀ယ္ၿပီး အိမ္ႀကီး တစ္လံုး ကုိ စင္တိန္ စိတ္ႀကိဳက္ေဆာက္ၿပီးေနသည္။ ေတာင္တန္းေက်ာက္ေဆာင္၊ ကမ္း႐ုိးတန္း သစ္သီးၿခံ ႏွင့္ ပင္လယ္ျမင္ကြင္းတုိ႔ပါေသာ အိမ္ႀကီးႏွင့္ ၿခံေျမက်ယ္ႀကီးပင္ ျဖစ္သည္။
ဒုိတယကမၻာစစ္ပဲြအၿပီးတြင္ စင္တိန္သည္ ဆာ႐ွာအား ကုတ္တေနသတၱဳတြင္းႏွင့္ဘ႑ာေရးကုမၸဏီ၏ ဥကၠ႒ အျဖစ္ လဲႊေျပာင္းေပးလုိက္သည္။ သူမက ဘုတ္အဖဲြ႕၀င္တစ္ဦးအျဖစ္သာ ပါ၀င္ေတာ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ အစည္းအေ၀းမ်ားကုိမူ တစ္ႀကိမ္မွ် မပ်က္ရေအာင္ တက္သည္။ ႐ွာဆာသည္ ၾကားျဖတ္ ေ႐ြးေကာက္ပဲြ တြင္ အမတ္ျဖစ္လာရာ စင္တိန္၏ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ႀကီးျပည့္၀ခဲ့ရသည္။
ထုိကာလ အတြင္း စင္တိန္သည္ သူမအား ပင္လယ္ျပင္ႏွင့္ သဲကႏၱာရထဲ၌ ကယ္တင္ခဲ့သည့္ ဆန္လူမ်ိဳး ဇနီး ေမာင္ႏွံအုိ၀ါ ႏွင့္ ဟာနီ တုိ႔ကုိ မၾကာခဏ သတိရၿပီး လြမ္းဆြတ္မိသည္။
" သူ႔ျမွားေတြ ေကာင္းကင္အထိပ်ံတက္သြားလိမ့္မယ္။
" သူ႔နာမည္ကုိ လူေတြကေျပာၾကတဲ့အခါ ဘ၀ဂိအထိ လွ်ံတက္လိမ့္မယ္၊ ေရေကာင္းေရသန္႔ကုိ သူ ႐ွာေတြ႕ လိမ့္မယ္။
" သူ ဘယ္သြားသြား ေရေကာင္းေရသန္႔ကုိ ေတြ႕ရမယ္ "
႐ွာဆာ အတြက္ အုိ၀ါစပ္ဆုိက်ဴးရင့္ေပးလုိက္ေသာ ေတးကဗ်ာကို စင္တိန္ မၾကာခဏညည္းမိသည္။ ႐ွာဆာ ၏ ဘ၀သည္ ထုိကဗ်ာအတုိင္း အဘက္ဘက္က ျပည့္စံုေန၍ စင္တိန္ၾကည္ႏူးရသည္။
ဘလိန္းႏွင့္ စင္တိန္က အိမ္သစ္ႀကီးတြင္ေနၾကသည္။ တာရာက ၀ယ္တာဗီဒင္အိမ္ႀကီးသုိ႔ လုိက္ေျပာင္းေန သည္။ စင္တိန္ ၏ အိမ္ဦးစီးအိမ္႐ွင္မ တာ၀န္ကုိ တာရာက လဲႊယူလုိက္သည္။ ထုိအိမ္ႀကီးတြင္ တစ္ခ်ိန္က စင္တိန္ စိတ္ႀကိဳက္လုပ္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခုေတာ့ တာရာေျခ တာရာ့လက္ျဖစ္လာသည္။ သူမစိတ္ႀကိဳက္ မြမ္းမံ ျပင္ဆင္ ေနသည္။ တာရာ့ ေခတ္ေရာက္လာေခ်ၿပီ။
႐ွာဆာႏွင့္ တာရာတုိ႔၏ ပထမကေလး သံုးေယာက္မွာ ေယာက္်ားေလးခ်ည္းျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေရွာင္း ဂါရစ္ ႏွင့္ မုိက္ကယ္ ဟူ၍ ကေလးမ်ား၏ အဘုိးေဘးမ်ားနာမည္ကုိပင္ ကေလးမ်ား၌ မွည့္ေခၚ လုိက္သည္။ ေနာက္တစ္ေယာက္ သမီးေလးေမြးလာေသာအခါ တာရာ က သူ႔မိခင္နာမည္ အစၥဘယ္လာ ကုိ ေပးလုိက္ သည္။ စင္တိန္ ေက်ာထဲကစိမ့္သြားသည္။
စင္တိန္သည္ ၀ယ္တာဗီဒင္အိမ္ႀကီးသုိ႔ တစ္ပတ္တစ္ေခါက္ မွန္မွန္သြားကာ ေျမးမ်ားကုိေတြ႕သည္။ ယေန႔ လည္း စင္တိန္ သည္ ႐ွာဆာ ႏွင့္ တာရာတုိ႔ႏွင့္အတူ ေျမးေလးေယာက္ႏွင့္အတူ ၀ယ္တာဗီဒင္အိမ္ႀကီး၏ ပန္းၿခံထဲ ၌ အပန္းေျဖေဆာ့ကစားေနသည္။
ေျမးအငယ္ဆံုး အစၥဘယ္လာက ႏုိ႔စုိ႔အ႐ြယ္ပင္ ႐ွိေသးသည္။ ႏုိ႔ညွာမုိက္ကယ္က တစ္ႏွစ္ ေက်ာ္ေက်ာ္သာ ႐ွိေနသည္။
စင္တိန္သည္ ေျမးမ်ားႏွင့္ ေဆာ့ကစားေနစဥ္ ဘလိန္း၏ ဘင္တေလေမာ္ေတာ္ကားစက္သံ ၾကားလုိက္ရ သျဖင့္ ထုိင္ရာမွ ထကာ ကားဆီသုိ႔ ေလွ်ာက္သြားသည္။ ကားေပၚမွ ဆင္းလာေသာ ဘလိန္း၏ အမူအရာ ကုိ ျမင္လုိက္ရေသာ အခါ စင္တိန္ေျခလွမ္းမ်ား ပုိသြက္လာသည္။
" ဘာလဲ ဘလိန္း … ဘာထူးလုိ႔လဲ "
စင္တိန္ က ဘလိန္းပါးကုိ ဖြဖြေလးနမ္းကာႏႈတ္ဆက္ရင္းေမးလုိက္သည္။
" ဟင့္အင္း … ဘာမွမထူးပါဘူး၊ အမ်ိဳးသားေရးပါတီက သူတုိ႔အမတ္ေလာင္းစာရင္းေတြ ေၾကညာ လုိက္တာ ပါပဲ "
" ဒါျဖင့္ ႐ွင္နဲ႔ ၿပိဳင္ေ႐ြးရမယ့္လူက ဘယ္သူလဲ၊ အဘုိးႀကီးဗန္စကူးပဲလား "
" မဟုတ္ဘူး၊ လူသစ္တစ္ေယာက္ပဲ၊ မင္းၾကားဖူးမယ္ေတာင္မထင္ဘူး၊ ေဒးဗစ္ဗန္နီကပ္တဲ့ "
" ဒါျဖင့္ ေဟာ္တင္ေတာ့ေဟာ္လန္မဲဆႏၵနယ္မွာ ႐ွာဆာနဲ႔ ၿပိဳင္ေ႐ြးရမယ့္လူကေရာ ဘယ္သူလဲ "
စင္တိန္၏ အေမးကုိ ဘလိန္းက ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မေျဖေသးသျဖင့္ စင္တိန္က စိတ္မ႐ွည္ျဖစ္ကာ ထပ္ေမး လုိက္သည္။
" ဘယ္သူလဲ ဘလိန္း … ေျပာစမ္းပါဦး "
ဘလိန္း က စင္တိန္႔ လက္ကုိ အသာဆဲြၿပီး ၀က္သစ္ခ်ပင္ ေအာက္႐ွိ မိသားစုလက္ဖက္ရည္၀ုိင္းသုိ႔ ေခၚ သြားသည္။
" ဘ၀ဆုိတာ သိပ္ဆန္းၾကယ္ပါကလား "
ဘလိန္း က ညည္းတြားလုိက္သည္။
" ဒီမွာ ဘလိန္းမယ္လကြန္၊ ႐ွင့္ကုိ ကၽြန္မက ႐ွာဆာနဲ႔ ၿပိဳင္ရမွာ ဘယ္သူလဲလုိ႔ေမးေနတာ၊ ႐ွင့္ရဲ႕ ဒႆန ေတြ ေလွ်ာက္႐ြတ္ျပဖုိ႔ မဟုတ္ဘူး႐ွင့္၊ ကဲ … ဘယ္သူလဲ ေျပာ "
" ငါ စိတ္မေကာင္းပါဘူးအခ်စ္ရယ္၊ သူတုိ႔က ႐ွာဆာနဲ႔ ၿပိဳင္ဖုိ႔ မင္းဖရက္ဒီလာေရး ကုိ ေ႐ြးလုိက္ၾက တယ္ေလ"
စင္တိန္ အလြန္အမင္းအံ့အားသင့္သြားသည္။ သူမ်က္ႏွာက ေသြးမ်ားဆုတ္သြားသလုိ ျဖစ္သြားသည္။ ရပ္ ေနရာ မွ မူးေ၀ယိမ္းယုိင္ သြားသျဖင့္ ဘလိန္းကလွမ္းကုိင္ၿပီး ေဖးကူထားလုိက္ရသည္။
ဒုတိယ ကမၻာစစ္ႀကီး စ ျဖစ္ခ်ိန္မွစ၍ စင္တိန္သည္ သူမ အသိအမွတ္ျပဳေသာ ဒုတိယသားအေၾကာင္း ၾကား လည္းမၾကားရ၊ ျမင္လည္းမျမင္ခဲ့ရ ျဖစ္ေနခဲ့ရာမွ ယခုမေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ႐ုတ္တရက္ၾကားလုိက္ ရျခင္း ျဖစ္သည္။
ဆက္ရန္
.
No comments:
Post a Comment