ေရႊစင္ဦး ရဲ႕ ေတာင္ေရာက္ေျမာက္ေရာက္ အပိုင္း (၄)

ဒီတခါ ေတာင္ေရာက္ေျမာက္ေရာက္ ဘာေတြ ေရးရပါ႔.... 

က်ေနာ္႔ ရဲ႕ ဘေလာဂ္႔ေဒး အမွတ္တရပိုစ္႔ေလး မွာ ေရးစရာက်န္သြားတယ္ဗ်... ဟုိတေလာက ကိုႀကီးေက်ာက္ ရဲ႕ အမ ျမင္းၿခံကေန လာလည္ တယ္.. သူ႕ ေမာင္ေလး (ကိုႀကီးေက်ာက္) ကို အင္တာနက္ မွာ စာေတြ ေရးလို႕ လူေတြ သိၾကတယ္.. ခ်စ္ၾကတယ္ ဆိုေတာ႔ .. အဲဒီစာေလးေတြ ဖတ္ၾကည္႕ ခ်င္တယ္ေပါ႔.. အဲဒါနဲ႕ က်ေနာ္ လည္း ကိုႀကီးေက်ာက္ ရဲ႕ အေၾကာင္း စုစည္းထားတဲ႕ kopauk remembrance ကို ပရင္႔ ထုတ္ေပးတယ္ စာမ်က္ႏွာ ခုႏွစ္ရာေက်ာ္ ထင္တယ္... ပီဒီအက္ဖ္ ဖိုင္နဲ႕ (တျခား အလုပ္ေတြ လည္း မ်ားေနတယ္ဆိုေတာ႔ ) ေျဖးေျဖးျခင္း ျဖတ္ျဖတ္ထုတ္ေပးပါတယ္...။

ကိုႀကီးေက်ာက္ အမ က ေဘးကေနထိုင္ၿပီး ...  ထြက္လာတဲ႕ စာေလး ေတြ ဖတ္ရင္းနဲ႕... မထိန္းခ်ဳပ္ ႏိုင္ေတာ႔ ဘဲ... ဟင္... ဟယ္ ... ဟာ ... ဆိုတဲ႕ အသံေတြ ထြက္လာပါတယ္.. ေနာက္ဆံုး အားလံုး ၿပီးဆံုးသြား တဲ႕ အခ်ိန္မွာေတာ႔ ... အင္း ကိုေပါက္ႀကီး စာေတြ ေရးေနတယ္ ဆိုလို ဘာေတြ မ်ားေရးေန ပါလိမ္႔ ဆိုၿပီး ဖတ္ခ်င္ေနတာ ... အခုေတာ႔ ကိုယ္႔အေၾကာင္း.. ေတြ ကုန္ပါေရာလား.. ရွက္စရာေတြ ေရာ.. ဟုိ တပုဒ္ ဆို ေရး ဖို႕ မသင္႔ ဘူး လက္ထိတ္ေစာ္ နံ တဲ႔ စာေတြ ဘဲ... ဆိုၿပီး ေတာ္ေတာ္ စိတ္ပ်က္ လက္ပ်က္ နဲ႕ စာအုပ္ အထူႀကီး မၿပီး ျပန္သြားပါတယ္... ။

ၾသ .... ဘေလာ႔ဂါ ဆိုတာ ... ကိုႀကီးေက်ာက္ အမႀကီး ေျပာတဲ႕ အတိုင္းဘဲ ဘာမွ မဟုတ္ဘဲ ကိုယ္႔ အေၾကာင္း ကိုယ္ေဖာ္ အရွက္မရွိတဲ႕ အေစာ္နံ တဲ႕ ဘဝႀကီး ပါလား ဆုိၿပီး က်ေနာ္ လည္း အေတာ္ကို စိတ္ဓါတ္က် သြား ပါတယ္.....။

အင္း အရွက္မရွိဘူး ေျပာေျပာ.. အေစာ္နံ တယ္ ေျပာေျပာ စာေရးခ်င္တဲ႕ စိတ္ကေလး ေဖ်ာက္မရလို႕ ေရး ရအုန္း မွာဘဲ....။

စာေရးမယ္လုပ္မွ အလုပ္ေတြ မ်ား လို႕ အြန္လိုင္း ေပၚေတာင္ တက္ဖို႔ ခက္ေနတယ္... ဒီၾကားထဲ မစိုးရိမ္ တိုက္ က ဦးဇင္းေတြ စီ သြားစရာ ကိစၥ က ေပၚလာလို႕ သြားတဲ႕ အခါမွာ ပိုၿပီး စိတ္ဆင္းရဲ ခဲ႔ရတယ္... လြန္ခဲ႔တဲ႕ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ က မႏၱေလး မွာ မိုးေတာ္ေတာ္ ရြာလိုက္တဲ႕ အတြက္ တၿမိဳ႕လံုး ေရလႊမ္း သြားေပမဲ႕ နဲနဲ ျမင္႔ တဲ႕ အပိုင္း ေတြကေတာ႔ တရက္နဲ႕ ေရက်သြားပါတယ္...။

နိမ္႔တဲ႕ အပိုင္း ေတြကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ နဲ႕ မက်ႏိုင္ဘူး ဆိုတာ သိရပါတယ္... ဆိုင္ျပင္မေရာက္ေတာ႔ ဘယ္ေလာက္ထိ ဒုကၡေရာက္ေနၾကတယ္ ဆိုတာ မသိေပမဲ႕ ရပ္ကြက္ ထဲ ထမင္းထုတ္ ဆင္႔ တဲ႕ အေျခအေန ဆိုေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ဆိုးေနၾကၿပီဆိုၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ပါတယ္.. ဂ်ာနယ္ ထဲ အင္တာနက္ ထဲ မွာလည္း ပံုေတြ ေတြ႕မွာပါ....။

ဒါနဲ႕ စကားဆက္ ရရင္... မစုိးရိမ္ ေက်ာင္းတိုက္ႀကီး ကို ေရာက္သြားပါတယ္....၊  တၿမိဳ႕လံုး ေနရာ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား မွာ ေရက်သြားေပမဲ႕ မစိုးရိမ္ ေက်ာင္းတိုက္ အတြင္း နဲ႕ ေက်ာင္းတိုက္ ေရွ႕လမ္းမႀကီး တခုလံုး ေရမက်ဘူးျဖစ္ေနပါတယ္ .. ဦးဇင္း ေတြ ေမးၾကည္႕ေတာ႔ လည္း ေရက်တာ သိပ္ေႏွးတယ္ မသိမသာေလး ဘဲ က်တယ္ေျပာပါတယ္..။

ေရဘယ္ေလာက္ ဘဲ မ်ားမ်ား စီးေနတဲ႕ ေရမ်ဳိး ဆို ျပသာနာ မရွိေပမဲ႕ အခုဟာက ေရေသျဖစ္ေနပါတယ္.. စီးဘို႕လည္း ေနရာ က လည္းမရွိပါဘူး... ေရက လည္း မက်ပါဘူး... ရက္ၾကာေလ နံေလ ျဖစ္ၿပီး ဘုန္းဘုန္း ဘုရား မ်ား ဒုကၡ အေတာ္မ်ားေနၾကပါတယ္... ဆြမ္းခံဘုိ႕ ေက်ာင္းျပင္ထြက္ ဖို႕ ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ ေအာင္ ေရေတြက ခါးေလာက္ ရွိေနပါတယ္.. ေက်ာင္းတိုက္ အတြင္းမွာ ေဖာင္ဖြဲ႕ သြားေနရတာ ကိုေတြ႕ခဲ႔ ရပါတယ္... စာသင္သား ဦးဇင္း မ်ားဟာ ျခင္ေတြ အရမ္းမ်ား ၿပီး ပိုပို နံလာတဲ႕ ေရေတြ ေၾကာင္႔ က်န္းမာေရး ထိခိုက္ လာႏိုင္ပါတယ္ ..။

ေနာက္ ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနေတာ႔ မိုးႀကီးႀကီး က တခါ ရြာျပန္တယ္... ဦးဇင္း ေတြ ေမးၾကည္႕ ျပန္ေတာ႔ ေရေတြ ျပန္တက္လာျပန္တယ္တဲ႕... ဒုကၡပါလား.. က်ေနာ္ သိတဲ႕ ဦးဇင္း ေတြကေတာ႔ ဓမၼစရိယ စာခ်တန္း တက္ေနတဲ႕ ဦးဇင္းေတြပါ.. တပါးက ဆိုရင္ မႏၱေလး နဲ႕ ငါးရက္ခရီးေလာက္ သြားရပါတယ္တဲ႕ .. တရြာလံုး ခရစ္စယာန္ ေတြ ဘဲ ျဖစ္တဲ႕ အတြက္ ရြာ ကို လာတဲ႕ ဘုန္းဘုန္း တပါး က ဦးဇင္း ..ငယ္ငယ္  ကထဲက မႏၱေလး မွာ ပညာသင္ဖို႕ ေခၚလာတယ္တဲ႕... ဓမၼစရိယ စာခ်တန္း ၿပီးသြားရင္ ရြာေလး ကိုျပန္ၿပီး သာသနာျပဳဘို႕ ကတိ ေတာင္းထားတယ္ လို႕ ေျပာျပပါတယ္... က်န္ ဦးဇင္း ေတြ လည္း အဲလိုပါဘဲ... ပညာျပည္႕စံုရင္ ကိုယ္႔ရပ္ရြာျပန္ၿပီး သာသနာ ျပဳၾကမွာပါဘဲ...  ။

ဒီ မႏၱေလး မစုိးရိမ္ ေက်ာင္းတုိက္ ႀကီးဟာ ျဖင္႔ ျမန္မာတျပည္လံုး နဲ႕ ကမၻာအရပ္ရပ္ မွာ သာသနာ ျပဳေနခဲ႔တဲ႕... ျပဳၾကမဲ႕...  စာသင္သား ေတြ အတြက္ အေရးပါ တဲ႔ စာသင္တိုက္ႀကီး တခု ပါ အခုေတာ႔.... သာသနာ အတြက္ အေရးၾကီးလွတဲ႕ သက္တမ္း ႏွစ္တစ္ရာ ေက်ာ္ရွိၿပီ ျဖစ္တဲ႕ မစိုးရိမ္ ေက်ာင္းတိုက္ ႀကီးဟာ မရႈမလွ ေရေျမာေနရွာေလၿပီ.... စာသင္သား ေတြလည္း ဒုကၡ ေရာက္လွၿပီ..

မေၾကာက္ၾကပါနဲ႕

ဦးဇင္း ေတြ လည္း စာအုပ္ မကိုင္ ႏိုင္ ဘူး
သပိတ္လည္း မေမွာက္ႏိုင္ဘူး
သပိတ္ေမွာက္တယ္ ဆိုတာ ဆြမ္းခံ ရာက ျပန္လာ ၿပီး
ဆြမ္းစား ေရးေဆးၿပီး မွ ေမွာက္ရတာ ဆိုေတာ႔ ဆြမ္းမခံႏိုင္မွေတာ႔ ဘယ္လိုလုပ္
သပိတ္ေမွာက္ ပါေတာ႔မလည္း
အဲဒီေတာ႔ ေလာေလာဆယ္ဆယ္ မစိုးရိမ္ က စာသင္သား ဦးဇင္းမ်ား
ေယာင္းမကိုင္ ဆြမ္းခ်က္ ..ဓါးကိုင္ ဆြမ္းဟင္းခ်က္ ..

 

 

ကဲ ကမၻာႀကီး ကို ေရေျမာေနတဲ႕  ဧရာဝတီ .... အဲေလ မစိုးရိမ္ ေက်ာင္းတိုက္ႀကီး က ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္ တဲ႕... နားအုန္းမယ္ဗ်ဳိ႕

 ေလးစားစြာျဖင္႔

စာေရးသူ - ေရႊစင္ဦး

 .