Tuesday, March 29, 2011

စူဇကာ ေယာက္်ား အပိုင္း (၁)

အခန္း (၁)

 ညက အခိ်န္မေတာ္ ထၿပီး ခ်က္ရျပဳတ္ရလို႕ အိပ္ေရးပ်က္ပ်က္ နဲ႕ အိပ္ေကာင္းေနတဲ႕ သူ႕ နားထဲကို ငွက္ေအာ္သံ တစီစီ ၾကား မွ မထခ်င္ ထခ်င္ နဲ႕ တသန္းသန္း တေဝေဝ နဲ႔ ထလိုက္ရတယ္... ညကလည္း အိပ္ေမာက်ေနခ်ိန္ မွ ႏႈိးၿပီး ဗိုက္စာ လို႕ တခုခု လုပ္စမ္းပါအုန္းဆိုတာ နဲ႕ အိမ္ မွာ ရွိတဲ႔ ဝက္သား လက္က်န္ေလး ကို ပါးပါးလွီး ဝက္အူေခ်ာင္းေလး နဲ႔  ထမင္းေၾကာ္ လုပ္ေပးရေသးတယ္... အင္း ဘဲဥ ကထည္႕ရေသး.... သူ႕စိတ္ႀကိဳက္ အဆာပလာ ေတြ အကုန္ အဆင္႔သင္႔ ဝယ္ထားရတယ္.. ေရခဲေသတၱာ ထဲမွာ ကလည္း အသားအစို ေလး နဲနဲ ပါးပါး ေတာ႔ ထဲ႕ထားရတယ္ ... သူက လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ေန႕တုိင္းေစ်းသြားမွ ႀကိဳက္လို႕ ညေရးညတာ အတြက္ ပဲ ဝယ္ထားတယ္...။

သူ႕ တသက္မွာ ဒီေလာက္ အစားအေသာက္ ေလာ္မာ တဲ႕ ေယာက္်ား မေတြ႕ဘူးဘူး.. ေန႕ေန႕ ညည အစားတခု ကလြဲ လို႕ ဘာမွ မစဥ္းစား ဘဲ ေနလည္း ေနႏိုင္လြန္းတဲ႕ ဒီေယာက္က်ား ကို ရတာလည္း သူ ကံေကာင္း လား ကံဆိုးလား ေတာင္ မစဥ္းစားတတ္ေအာင္ဘဲ...  သူ အရင္ က အေမ နဲ႕ အတူ ဆင္းဆင္း ရဲရဲ နဲ႕ လုပ္ကိုင္ စားေသာက္ ေနတုန္းက ေတာ႔ ဒါမ်ဳိး ေတြ ေနတတ္ စားတတ္ သံုးတတ္ ဖို႕ ဆိုတာ ေဝးပါတယ္... အေမ နဲ႕ အတူ ေစ်းထဲမွာ ဘဲဥ..ၾကက္ဥ ေရာင္းေနရင္း ေစ်းျခင္းေတာင္း ႀကီး နဲ႔ ေယာက်္ား ႀကီး တန္မဲ႔ စစ္စစ္ ေပါက္ေပါက္ ေစ်းဝယ္ တတ္တဲ႔ မဲမဲသဲသဲ ဒီလူႀကီးကို ဘယ္လိုမွ သေဘာမထား တဲ႕ အျပင္ ဇီဇာေၾကာင္လြန္းလို႕ အျမင္ေတာင္ ကပ္ေသး...။

ေနာက္ေတာ႔ အေမေျပာေျပာ ေနတာနဲ႕ သူ႕မိန္းမ ဆံုးသြားၿပီး ခ်က္ေရးျပဳတ္ေရး အဆင္မေျပဘူး .. သူတို႕ မွာ သားသမီး လည္း မက်န္ရစ္ ဘူးဆိုတာေတာ႔ သိေနတယ္.. ေနာက္ၿပီး အဲဒီ လူႀကီးဟာ ဆင္းရဲသား အတန္းအစား မဟုတ္သလို သူတို႕ သားအမိလို႕ ပညာမဲ႕ လူတန္းစား က မဟုတ္ဘူး ဆိုတာလည္း သိေနတယ္... ဒါေပမဲ႔ သူ နဲ႔ ဘယ္လိုမွ သက္ဆိုင္လာမယ္လို႕ လည္း မထင္မိသလို.. သူ႕ အေၾကာင္း ေတာင္ ေယာင္လို႕ မေတြးမိေပါင္... ။

ေနာက္ေတာ႔ မွ အေမ တို႕ ပါးစပ္ေဆာ႔ခ်က္ ေၾကာင္႔ ဒီလူႀကီး နဲ႕ ယူလိုက္ရတာ .. စစျခင္း ေတာ႔ ကိုယ္ ကို ကိုယ္ ဟုတ္လွၿပီေပါ႔.. ငါ လွလို႕ ငယ္လို႕ ဒီလူႀကီး ကစြဲ သြားတယ္ေပါ႔... ေနာက္ေတာ႔မွ ၾသ ငါ႕ကို ခ်စ္လို႕ စြဲလို႕ မွ မဟုတ္တာ သူ ခ်က္ေစခ်င္တာ ခ်က္ဘို႕ ေန႕ေန႕ ညည ခ်က္ေပးႏိုင္တဲ႕ ငါ လို ငယ္ငယ္ ရြယ္ရြယ္ သန္သန္မာမာ ကို ေရြးယူထားတာပါလားလို႕ ေတြးမိပါတယ္...။

သူ႔ ရဲ႕ အစားအေသာက္ စားပံု ကေတာ႔ ကမ္းကုန္ပါတယ္.. တခါတခါ မ်ား သူ အိပ္ေနတာ ၾကည္႕ၿပီး ဇာတ္ေတာ္ ထဲ က စူဇကာ ပုဏၰား ႀကီး ဘဲ ျမင္မိေတာ႔တယ္... အစား တခုကလြဲ ရင္ ပူစရာ မရွိတဲ႔ ကံ အက်ဳိးေပး ကိုလည္း ဟန္ေတာ႔ က်သားလို႕ ေတြးမိတယ္.... သူ႕ မိဘ ထားခဲ႔တဲ႔ ၿမိဳ႕သစ္ ထဲ က အိမ္ႏွစ္လံုး  ကို အငွားခ် ထားတာ နဲ႕ စားဘို႕ ရပါတယ္.. သူမ်ားဆိုရင္ ေတာ႔ အမ်ားႀကီး ပိုလွ်ံ မွာ  အခုေတာ႔ ဒီလူႀကီး စားပံု ေသာက္ပံု နဲ႕ ေလာက္င ေအာင္ေတာင္ မနဲ လုပ္ရတယ္... ကုန္ေစ်းႏႈန္း ေတြ က တက္လာလိုက္ တာ အိမ္လခ မ်ား မတိုးရင္ ခက္ရခ်ီေသး...... ။

အင္း ေတာင္စဥ္းစား ေျမာက္စဥ္းစား နဲ႔ အိပ္ယာ က မထျဖစ္ေသးဘူး... ထ အုံး မွ ေစ်းသြားေနာက္က်ရင္ ကိုယ္လိုခ်င္တာ မရဘဲ ရွိအုန္းမယ္... ေနာက္ၿပီး သူ႕ ေယာက်္ား စူဇကာ ႀကီး က ပဲထမင္း စားမယ္ တဲ႕ .. ပဲနဲ႕ ထမင္း  ဆီဆမ္းၿပီး ၾကက္သြန္ဥ ကိုက္စား ငပိဖုတ္ ကေလး ဖဲ႔ရြဲ႕ စားလို႕ သူက ၿပီးတာ မဟုတ္ဘူး... ဘာလေခ်ာင္ေၾကာ္တို႕ ငါးပိေၾကာ္တို႕ ပါမွ အခ်ဥ္ေလး အတြက္ကလည္း  သရက္သီး သနပ္ တို႕ သရက္ခ်ဥ္ တို႕ ကို ေသခ်ာ သုပ္ေပးရတာ ၾကက္ဥ ေၾကာ္ ကပါရေသး... အသားေၾကာ္ ကလုပ္ေပး ရေသး.... ကဲ ထမွ ထမွ...။

ပဲျပဳတ္သည္ ကေတာ႔ တသယ္ မဟုတ္ တသယ္ မွီမွာ ပါ ... ဟုိ ပဲျပဳတ္ ေကာင္းေကာင္း ေလး ေရာင္း တဲ႔ အသည္ မွီရင္ ပိုေကာင္း မယ္လို႕ စဥ္းစားရင္း မ်က္လံုး ဖြင္႔ တာနဲ႕ ဘာမွ မစဥ္းစား ႏိုင္ဘဲ ဒီ အစား တခု အတြက္ စီမံ ရတာ ကို ၿငီးေငြ႕လာတယ္.... အိမ္ လည္း သန္႕ရွင္းေရး ေကာင္းေကာင္း မလုပ္ရ အဝတ္ အစား ေတြ ဆိုရင္လည္း အလွ်င္မွီေအာင္ ေတာင္ မနည္း ေလွ်ာ္ရတယ္ မီးပူ တိုက္ဖို႕ က  စဥ္းကို မစဥ္းစား နဲ႕....။

တခုေတာ႔ေကာင္းတယ္.. မီးပူ မတိုက္လည္း ဘာမွ မေျပာ.. အိမ္ မရွင္းလည္း ဘာမွ မေျပာ .. အင္း ရွက္ရွက္ နဲ႕ ေျပာရရင္ ေရမခ်ဳိး အလွမျပင္ လည္း ဘာမွမေျပာ.. ဒါေပမဲ႕ က်မ က အလွႀကိဳက္တယ္ အသန္႕ရွင္း ႀကိဳက္တယ္ .. အခုတေလာ ေတာ႔ ဘာမွ လုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္စိတ္ လည္း မရွိ ဆိုေတာ႔ .. ေရခ်ဳိးရင္ေတာင္ သနပ္ခါး မလိမ္းမိ .. အိမ္ လည္း မရွင္း  နဲ႕ ဒီေယာက်္ား နဲ႕ ေတြ႕မွ အက်င္႔ ေကာင္း ေတြ တတ္ေနတယ္...  အေမ နဲ႕ ေနတုန္းက မိန္းမ ဆိုတာ သနပ္ခါးေလး လိမ္း ပန္းေလးပန္ အိမ္လည္း သန္႕ရွင္း ေအာင္ထား ဒါမွ က်က္သေရ ရွိတယ္.. ဆင္းရဲ တာ ခ်မ္းသာ တာနဲ႕ မဆိုင္ဘူး ဆိုတဲ႕ စကားေလး ကို ေမ႕ထားတာလည္း ေတာ္ေတာ္ ၾကာေနၿပီ.....။

ေန႕စဥ္ ခ်က္ျပဳတ္ထား တဲ႕ ဆီဥေထာပတ္... အေကာင္း ဆံုးဆိုတာ ေတြ ကို သူနဲ႕ အတူ လိုက္ စား ၿပီး.. လူႀကီး ကလည္း .. ဝ တက္လာလိုက္တာ အပ်ဳိတုန္းကနဲ႕ တျခားစီ.. ေပါင္ခ်ိန္ေတြ တိုးေနေပမဲ႔. စိတ္ထဲ မွာေတာ႔ ဗလာ.. ငါ႔ ဘဝ က  ခ်က္ဘို႕... စား ဘို႕ တခုဘဲလား ေတြးရင္း တခါ တခါ လုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္စိတ္ ကို မရွိေတာ႔ဘူး... အင္း .. အေမ နဲ႕ ေနတုန္း က ဆင္းရဲ တယ္ ဆိုေပမဲ႕ .. အေမ က ဒီသမီး တေယာက္ ရွိလို႕ ငါ႕ မွာ အဆင္ေျပေနတာေပါ႔ ေအ လို႕ တေယာက္ေယာက္ ကိုမ်ား ေျပာလိုက္ ရင္ သေဘာေတြ မ်ားကို က်လို႕.. အေမ ကို လုပ္ေကၽြးေနတာ ဆိုၿပီး ဝမ္းေတြကိုသာလို႕...။

အခုေတာ႔ ဘဝ ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ က ဝက္သား အုိးႀကီးခ်က္လား... ၾကက္ေၾကာ္ ..ဆိတ္သားႏွပ္ လား အုန္းႏို႕ ေခါက္ဆြဲ .. မုန္႕ဟင္းခါး လား ... သူဘာသာသူ ေလွ်ာက္ေတြးရင္း .. ေစ်းသြားဘို႕ ျပင္ဆင္ရတယ္... ။

ဒီေယာက္်ား ႀကီး နဲ႕ ရခါစ ကေတာ႔ ေစ်းသြားရင္ သနပ္ခါး လိမ္းရအက်ႋအသစ္ ဝတ္ရ နဲ႕ ေစ်းထဲမွာ အရင္တုန္းက ေစ်းသည္.. အခုေတာ႔ အေကာင္း စားေတြမွ ဝယ္တဲ႕ သူေဌး ေစ်းဝယ္ အျဖစ္ ဝင္႔ၾကြားစြာ ေပါ႔.. ေနာက္ေတာ႔ တေန႕ ေစ်း ၁၆ ေခါက္ ေလာက္ သြားေနရေတာ႔ ဘာမွ ထူးၿပီး ေတာင္ မျပင္ေတာ႔ပါဘူး.. လူျမင္ေကာင္း ရင္ ေတာ္ပါၿပီလို႕ ေတြးရင္း တခါတခါ ... ကိုယ္႕ အေမ ေတာင္ ကိုယ္ အားနာ လာတယ္. အေမ႕ အတြက္ မ်ား မွတ္မွတ္ရရ ေကာင္းေကာင္း ကန္းကန္း ခ်က္မေကၽြးဘူးပါဘူး.. ဒီ ေယာက္်ား  နဲ႕ရမွ အစားအေသာက္ အတြက္ လံုးပန္း လိုက္ရတာ......။

အေမ ကေတာ႔ စိတ္ရရင္ ေျပာရွာပါတယ္.. ကိုယ္႕ ေယာက်္ား က အစားႀကိဳက္ေတာ႔ အခုလို ေသခ်ာ ေလး ခ်က္ေကၽြးတာ ငါ႔သမီး ကုသိုလ္ ရပါတယ္ေအ တဲ႕... စိတ္မလို ရင္ ေတာ႔ ညည္းက ေကာင္းေကာင္းေန ေကာင္းေကာင္းစား တာ မွ မေက်နပ္ေသးရင္ .. ငါက ဘာလုပ္ေပးရအုန္းမွာလည္း.. ဗိုင္းတာမ တဲ႕။

သူ ကေတာ႔ ခ်က္ရတာ ေမာလြန္းလို႕ အဲဒီ ကုသိုလ္ လည္း မလုိခ်င္ေတာ႔ ပါဘူး... ဘာလိုခ်င္မွန္း လည္း မသိဘူး.... အေမ ဆဲတာလည္း မမွားဘူး.. ။

အခုလည္း ည က ထမင္း ေၾကာ္ စားတာ စားမၿပီးေသး ဘူး... မနက္ျဖန္ မနက္ ပဲထမင္းေလး လုပ္ပါ႔ဟ တဲ႕... ေနာက္ၿပီး ေန႕လည္ ၾက အုန္းႏို႕ ေခါက္ဆြဲေလး လုပ္စားရေအာင္တဲ႕... သူ႕ အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲ က လည္း အုန္းသီး ဆိုလည္း ရင္႕ေထာ္ၿပီး ခ်ဳိ ေနတဲ႕ အုန္းသီး အမ်ဳိးေကာင္း အုန္းႏို႕အဆီအႏွစ္ မ်ားမ်ား နဲ႕ ခ်က္ရတယ္... အထဲက အစာပလာ ေတြလည္း ျပည္႕စံုမွ ႀကိဳက္တယ္... ဘဲေသြးခဲေလး လည္း ပါမွ... မုန္႕ကၽြတ္ေၾကာ္ ေလး လည္း ထဲ႕ျဖစ္ေအာင္ ထဲ႔.. ၾကက္ရုိးျပဳတ္ေရ နဲ႕ ခ်က္ရတယ္... ၾကက္သားဖတ္ေတြ လည္း ဟင္းရည္ထဲမွာ မ်ားမွႀကိဳက္တယ္..  ပဲထမင္း က အိမ္တင္ ၿပီးေပမဲ႔ အုန္းႏို႕ ေခါက္ဆြဲ က အိမ္ မွာ ရွိတာ နဲ႕ မၿပီးဘူး အခ်ိန္ ရွိတုန္းေလး ေစ်းေျပးအုန္းမွ......။

အခန္း (၂)

ေစ်း ဘက္ သြက္သြက္ေလွ်ာက္ရင္း ေစ်းထိပ္ လဘက္ရည္ ဆိုင္ ဘက္ကို တခ်က္လွမ္းၾကည္႕မိတယ္ ... အဲ .. သူ နဲ႕ အိမ္ေထာင္မက်ခင္က ရိတိတိျဖစ္ဘူးတဲ႕ အေဖ်ာ္ဆရာ သူ႕ဘက္ စိုက္ၾကည္႕ ေနတာ နဲ႕ ျမန္ျမန္ မ်က္ႏွာလြဲၿပီး ဆက္ေလွ်ာက္မိတယ္.. တခါ တခါ ေတာ႔ သူ႕ အိမ္ေထာင္သာ မက်ဘူး ဆိုရင္ အေဖ်ာ္ဆရာ မယား ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနမွာလို႕... ရီးစား မျဖစ္ခဲ႔ ေပမဲ႕ သူတို႕ အေႏွာင္႔ မလြတ္မသြားမလြတ္ စကားေတြ ေျပာဘူးၾကတယ္.... သူတို႕ ေစ်းသည္ တသိုက္ လဘက္ရည္ ေသာက္ရင္း သူငယ္ခ်င္း ေတြက အေဖ်ာ္ဆရာ ကို ေပါက္ကရေတြ ေျပာၾက .. စၾက ..ရီၾကတဲ႕ ေပ်ာ္စရာ ေန႕ေတြကို သတိရလာျပန္ေရာ... အင္း အခုတေလာ ဘဝ မွာ မေပ်ာ္လိုက္တာ... အဓိပၸါယ္ မဲ႕ လိုက္တာ.....။

ကဲ မေပ်ာ္တာေတြ ေဘးခ်ိတ္လို႕ အိမ္ၾကက္ ႏုႏုေလး  ၆ဝ သားတေကာင္ ေရေျခာက္ေလး ကို အျမန္ ေရြးလို႕ မာမူ ကိုခုတ္ခိုင္းလိုက္တယ္... မာမူ ေရ အူေတြ လႊင္႔မျပစ္နဲ႕ အုန္း တခါထဲ သင္ေပးလိုက္ တျခားထဲ ကလည္း နဲနဲ ထည္႕ေပးလိုက္အုန္း အိမ္က လင္ေတာ္ေမာင္က ၾကက္အူ ထံုးေလး ေတြ စားခ်င္လို႕ တဲ႕ လို႕ ေျပာရင္း ... က်မ အေမ တို႕ ဆိုင္ဘက္ခဏထြက္လာခဲ႔တယ္...။

အေမ ကေတာ႔ ..... လာၾကလာၾက လတ္ဆတ္ လိုက္တဲ႕ ဥေတြ အခုမွ ဘဲဖင္ က ထြက္လာတာ တဲ႕.. က်မ တခ်က္ရီရင္း အေမ ျမင္လို႕လား လို႕ ေမးရင္း ... အေမ႕ ေဘး ဝင္ထိုင္လိုက္တယ္... ။

ဟဲ႔ ညည္း က ဘယ္လို ေရာက္လာတာတုန္း ေမးရင္း ... တခ်က္ က်မ ကို လွမ္းရိုက္လိုက္တယ္.. အေမ က အဲလိုဘဲ .. စကားေျပာရင္ အဆဲေလးနဲ႕ လက္ကေလး ကလည္း ပါလိုက္ေသးတယ္....။

အေမ ကလည္း  ၾကက္ကိုင္ ေနလို႕ ခဏေစာင္႔ ေနတာပါ.. အေမ႕ သမက္က ၾကက္အူ စားခ်င္တယ္ ဆိုလို႕ လုပ္ခိုင္းေနတာ...။

အေမ႕ကိုမွီၿပီး အားရပါးရ ထုိင္လိုက္တယ္ ... အေမ က က်မ ကိုျပန္တြန္းလႊတ္ရင္း .ေ..ာက္ပ်င္းမ လို႕ တခြန္း ဆဲ လိုက္ေပမဲ႕ ... အေမ႕ အဆဲ ေလာက္ကေတာ႔ သူ မမႈ႕ေတာ႔ၿပီ....။

သူ႕ဆိုင္ေဘးက ပန္းသည္ မိခင္ခင္ ကေတာ႔ ပန္းလွလွေတြ ေပၚကို ေရေတြ ျဖန္းခ်ရင္း... ပါးစပ္ကလည္း မုန္႕ဟင္းခါး ေတြ အားရပါးရ စားေနေသးတယ္.... ေစ်းထဲက ဟသာၤတ မုန္႕ဟင္းခါးသည္ႀကီး စီမွာ ဟင္းရည္သပ္သပ္ တပြဲ ဝယ္ ... မုန္႕ဖတ္ သည္ႀကီး စီက မုန္႕ဖတ္ အစိတ္သား ေလာက္ ဝယ္ၿပီး.. သားအမိ ၂ေယာက္ အလုအယက္ စားခဲ႔ၾကတာ ျပန္ေတြးၿပီး .... အေမ ေရ မုန္႕ဟင္းခါး စားရေအာင္လို႕ ဘယ္လို အသံ ထြက္ သြားမွန္းေတာင္ မသိဘူး...........။

အေမ က တခ်က္ ဆဲလိုက္ရင္း မုန္႕ဟင္းခါး လွမ္း မွာ သံ ၾကားလိုက္တယ္.... ငရုပ္သီး အေလွာ္မႈန္႕ ေတြ အားရပါးရ ထဲ႕ရင္း အေမ နဲ႕ စားလိုက္ၾကတာ ဘယ္လို ကုန္သြားမွန္းေတာင္ မသိဘူး.... စားလို႕ ေကာင္းလိုက္တာ....။

အိမ္မွာ မုန္႕ဟင္းခါး ခ်က္စားရင္  ငါးက်ည္း စစ္စစ္ နဲ႕မွခ်က္တယ္.. ၾကက္သြန္ဥ ႏိုင္ခ်င္း ဘဲဥဖတ္ ေတြနဲ႕ ငါးသေလာက္ ဥ ရရင္ေတာင္ ထဲ႕ လိုက္ေသး... ဒါေပမဲ႕ ပင္ပင္ပန္းပန္း ခ်က္ၿပီး တခါတခါ စားခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပ်ာက္ေပ်ာက္ သြားတာ လည္း  ျပန္သတိရ လိုက္ျပန္တယ္..... အင္း သြားမွ ... အေမ ေရ သမီးသြားေတာ႔မယ္ ... အေမ႕ အတြက္ ေန႕လည္ အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲ ပို႕ေပးမယ္... ထမင္း မစားနဲ႕အုန္း ေနာ္ လို႕ မွာေပမဲ႕... ညည္း တို႕သာ ဝေအာင္ စားၾကပါေအ .. ငါ႕ အတြက္ တဝမ္း က ပူစရာ မလိုဘူး လာပို႕မေန နဲ႕ အစားတလုပ္ အတြက္ ဒို႕ က ဒုကၡ မခံဘူးေဟ႕ ဆိုၿပီး အေႏွာင္႔ မလြတ္ အသြားမလြတ္ က ေျပာလိုက္ေသး...။

က်မ လည္း ဘာရမလည္း အေမ႕ သမီး ဘဲ... အဲဒါ အေမ႕ ေပးစားတဲ႕ လင္ ေလလို႕ ရြတ္ရင္း... ထထြက္ လာတယ္....။

ကိုမူတူး ကို ၾကက္အူေတြ ပါ ထံုးထဲ႔ခိုင္း ရင္ တခါ ထဲ တံုးတစ္ထားတာေတြ ယူၿပီး ... ဟင္းရြက္တန္း ဘက္ ထြက္ လာတယ္..  ။

 အုန္းႏို႕ ေခါက္ဆြဲ ခ်က္ဖို႕ ၾကက္သား တဝက္ခြဲၿပီး တဝက္ကို မဆလာ ႏိုင္းခ်င္းနဲ႕ ဆီျပန္ေလး ခ်က္မယ္..  ပုဇြန္ ထုတ္ ေတြ႕ ရင္ မီးဖုတ္ၿပီး သုတ္ေပးမယ္...  ဒန္ဒလြန္ ရြက္ ဟင္းခ်ဳိေလး ခ်က္ေပးမယ္... ငပိရည္ေလး ေသခ်ာ ေဖ်ာ္မယ္....  ဟင္းရြက္ မေၾကာ္ေတာ႔ဘဲ အတို႕ အျမဴတ္ စံုစံု လတ္လတ္ေလး လုပ္ေပးမယ္ လို႕ စဥ္းစားရင္း အတို႕ လုပ္ဘို႕ ဟင္းရြက္တန္းထဲ လိုက္ရွာရတယ္...။

အတို႕အၿမဳတ္လုပ္ဘို႕ သံပရာသီး စစ္စစ္ ေသးေသးေမႊးေမႊးေလး ေတြ အကြင္းလိုက္ ပါးပါးလွွီးမယ္... သရက္ကင္း တို႕မယ္... ဒညင္းသီး ဆားေရစိမ္ ေလးလည္း ထဲ႕မယ္.. ေရွာက္ရြက္ႏုႏုေလး ေတြ ေရာ မေမ႕ေအာင္ ဝယ္မွ ... ဒညင္းဝက္ ေတြလည္း ေကာင္းလိုက္တာ ေၾကာ္ေပးအုန္းမွ လား မသိဘူး.....။

ဒညင္းဝက္ေၾကာ္ ေပးမယ္ဆိုမွ သတိရတယ္ ... အိမ္က စူစကာ ႀကီးက ၾကက္သား တခြက္ နဲ႕ ျဖစ္မထင္ဘူး ... အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲ အတြက္ လည္း ခြဲ ထားေသးတာဆိုေတာ႔.. ညေနစာ မေလာက္ရင္ ဒုကၡ... သံုးထပ္သား ေကာင္းေကာင္းေလး ဝယ္ၿပီး ႏွပ္ထားအုန္းမွ ... ဟင္းေကာင္းေကာင္း အျပင္ အမ်ားႀကီးစားေတာ႔ ခ်က္ရတာ ၂ေယာက္ထဲ ေပမဲ႕ ပိုပိုမိုမို ခ်က္ရတယ္... အစားအေသာက္နဲ႕ ပတ္သက္ရင္ နဲနဲမွ စည္းကမ္း ရွိတဲ႕ လူႀကီး မဟုတ္ဘူး လို႕ တေယာက္ထဲ ရြတ္ရင္း ဝက္သားတန္း ဘက္ ေလွ်ာက္လာခဲ႔တယ္....။

အားလံုး ဝယ္ခ်မ္းၿပီးတာနဲ႕ အိမ္ဘက္ သုတ္သုတ္ေလွ်ာက္လာရတယ္... ျမန္ျမန္သြားျမန္ျမန္ခ်က္မွ.. ဟုိလူႀကီး ႏိုး ရင္လည္း ပဲထမင္း က နယ္ ေပးရအုန္းမယ္...။

အပိုင္း (၂) ဆက္ရန္
.
အားလံုးအားေလးစားလွ်က္
စာေရးသူ - ေရႊစင္ဦး
.

22 comments:

ညိမ္းႏိုင္ said...

အစ္မေရ..စဖတ္ကတည္းက ျပံုးျပံုးနဲ့ဖတ္ေနတာ.....၊
ဒါနဲ့ စာေရးဆရာ ဘယ္သူလဲခင္ဗ်...။

ညိမ္းႏိုင္ said...

အခုမွ တစ္ေခါက္ျပန္ဖတ္မွေတြ့တယ္.. အစ္မလက္ရာကိုး....။
ဟီး...ေဆာတီး...။

ကိုေဇာ္ said...

အဲဒီေလာက္ စားေနရင္ေတာ့ မလြယ္ဘူးဗ်ိဳ႕။
မဲမဲၾကီး ဆိုတာကလည္း ပါေသး ေဟးေဟး . .ေစာင့္ဖတ္ဦးမွ. .

khin oo may said...

ေကာငး္လွခ်ည္လား။ ဒါေပမဲ႕ ေသြးတက္ၿပီးေလၿဖတ္မွ အခက္။

အင္ၾကင္းသန္႕ said...

ဖတ္လို႕ေကာင္းလိုက္တာ မမေရႊစင္....

အစကေနအဆုံးထိ လူကုိ အၿပဳံးနဲ႕တကြ ဆြဲေခၚသြားတယ္။ :)))

ခ်စ္ညီမေလး

Anonymous said...

မမေရ....တို႕မမ လက္သြက္ထာ။ဖတ္ရတာ ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ကြက္ ရွိလွတယ္။ၾကိဳက္တယ္။(အဲ႔ထဲက အစားေတြကိုေၿပာတာမွဳတ္ဘူးေနာ္။စာေရးဆရာရဲ႔ အေရးအသားကိုေၿပာတာ။ :P)အေနာ္။

Sunny said...

အေရးအသားကလည္း သြက္သြက္နဲ႔မို႔ ဖတ္ရတာ သိပ္သေဘာက်တယ္ မမေရ.. ေနာက္ အပိုင္းေတြလည္း ေမွ်ာ္လ်က္.. :)

Anonymous said...

စိန္စိန္ ရဲ့ ဝမ္းတစ္ေတာင္ ဝတၱဳတိုေလးကိုအမွတ္ရစရာ .....

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

မိုက္လယ္မိုက္လယ္ မမေရ...
ေစာင့္ေမွ်ာ္အားေပးေနပါတယ္လို႕...
ေကာင္းေသာေန႕ေလးၿဖစ္ပါေစမမ။

Anonymous said...

စာအျမဲလာလာဖတ္ပါတယ္...တစ္ခါမွေတာ့ေျခရာမခ်န္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး..ဒါေပမဲ့....တေန႔တစ္ခါမွမဝင္ရရင္ေနမထိထိုင္မသာျဖစ္တဲ့အမာခံပရိသတ္ပါ..။..ဗိုက္ကိုပိတ္စေလးနဲ႔တိုင္းျပီး..အိမ္ကထြက္သြားတာမ်ိဳးနဲ႔ေတာ့..အဆံုးမသတ္လိုက္ပါနဲ႔ဗ်ာ...။

rose said...

မမေရႊစင္ရဲ႕ ကိုယ္တိုင္ေရး ၀တၳဳေလး လာဖတ္တယ္။ အေရး ခပ္သြက္သြက္နဲ႕ ျဖစ္တတ္တ့ဲ သဘာ၀ကို ေရးထားလို႕ ႀကိဳက္မိတယ္။ အ့ဲဒီလို အစားအေသာက္ ပက္စက္တ့ဲ မဲမဲ၀၀ လူႀကီးကို ယူထားရတ့ဲ မိန္းကေလးရဲ႕ အျဖစ္ကေတာ့ သနားစရာ။ တစ္ေန႕ တစ္ေန႕ ခ်က္ရ ျပဳတ္ရနဲ႕ ဖတ္ဖတ္ကို ေမာေနရွာမွာပဲ။

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ဒီေလာက္အစားအေၾကာင္းဘဲ စဥ္းစားေနတာ ဖတ္ရင္းနဲ႔ ညီမနဲ႔ တူလိုက္တာလို႔ စဥ္းစားမိလိုက္ေသး း)အစ္မေရးထားတဲ႔အတိုင္း တစ္ခုျပီးျပီး တကယ္ခ်က္စားခ်င္လိုက္တာ ။
ဒီလိုလူမ်ိဳးရရင္ တစ္ေယာက္ေလာက္ပါ အစ္မရယ္
ေန႔တိုင္း ဒီဟင္းေကာင္းေတြ ခ်က္စားရမယ္ဆို ယူပါတယ္.. ဟားဟား
ဖတ္လို႕တကယ္ေကာင္းတယ္။ ဒီတစ္ခါ ေရးဟန္က အရင္က ေရးပံုမ်ိဳးေတြနဲ႔ မတူဘူး။ ဂြတ္ရွယ္...

Anonymous said...

သိပ္သေဘာက်တယ္ မမေရ
ေကာင္းတယ္။

Anonymous said...

ေကာင္းလိုက္တဲ.၀တၳဳ.. သြားရည္ကိုေတာက္ေတာက္က်လို.

Su said...

စိန္စိန္ ရဲ့ ဝမ္းတစ္ေတာင္ ဝတၱဳတိုေလးကိုအမွတ္ရစရာ ..... agree!

Anonymous said...

အဲ့လုိ ေယာက္က်ားမ်ိဳးကလဲ ေၾကာက္စရာ.. း))

Anonymous said...

စိန္စိန္ ရဲ႕ ၀မ္းတစ္ေတာင္ထဲ ကလိုေတာ့ ထြက္မေျပးနဲ႔ေနာ္... း)

အၿဖဴေရာင္နတ္သမီး said...

ဟူးးး
မလြယ္ပါလား..

ၿပံဳးသြားတယ္ မႀကီးေရ...

Anonymous said...

"အခုေတာ႔ ဘဝ ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ က ဝက္သား အုိးႀကီးခ်က္လား... ၾကက္ေၾကာ္ ..ဆိတ္သားႏွပ္ လား အုန္းႏို႕ ေခါက္ဆြဲ .. မုန္႕ဟင္းခါး လား"????

A Hee!! :D

Very good article. Waiting for.....

Ray

AMK said...

အပိုင္း ၂ ေစာင့္ေနတယ္ အစ္မေရ ဘာၿဖစ္မလဲ လို ့ သိခ်င္လို ့

ahphyulay said...

ဟဲဟဲ...
အေရးအသား လက္စ လက္နရွိတယ္ဗ်။
ဇက္တိုက္ ဆြဲေခၚသြားႏိုင္ပါတယ္။ ဖတ္ရတာ
မေမာဘူး။
အဖြဲ ႔အႏြဲ ႔ သိပ္မပါေတာ ့ ခပ္ရွင္းရွင္းေလး
ၿမင္ရတယ္ေလ။ ဟို .. ကိုေဇာ္ေၿပာတဲ ့
အဲ .. အဲ ့ဒါ မဟုတ္ဖူးေနာ္...။

ကုိေအာင္(ပ်ဴႏုိင္ငံ) said...

စူဇကာတစ္ေယာက္ထဲ အစားၾကီးတာေတာ့
ဟုတ္မယ္ မထင္ဘူး အမ ... :P