မဝင္းျမင္႔ ၏ ပ႑ဳေသလာ အပိုင္း (၁၁)

ေဒၚၾကည္၏ စကားကုိ ေမာင္တင္ဦးက အတုိက္အခံမျပဳဘဲ ...
" ဒါက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ၾကည္ၾကည္ႏဲြ႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုး စိတ္ခ်မ္းသာမႈျဖစ္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လူငယ္ခ်င္း တုိင္ပင္ပါရေစအံုးေဒၚေဒၚ"
ဟု မယုတ္မလြန္ အေျဖေပးလုိက္သည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ သပိတ္၀င္ အိတ္၀င္ ျဖစ္ေတာ့မည့္ သမက္ေလာင္းအား စိတ္တုိင္းက်ျဖစ္ေစရန္ ေဒၚၾကည္က သူ႔သမီး ၾကည္ၾကည္ႏဲြ႕ ႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ တုိင္ပင္ေစသည္။
" ႏဲြ႕အေမ အစီအစဥ္ေတြကုိ ႏဲြ႕သိၿပီးၿပီေပါ့ ဟုတ္လားႏဲြ႕"
ေမာင္တင္ဦးက စတင္စကား ေၾကာင္းေပး၏။

" အေမ ဘာဘဲ စီစဥ္ေစကာမူ အပူေသာက ျဖစ္ေနတဲ့ ကုိဥိးကုိ ႏဲြ႕ငဲ့ညွာပါတယ္၊ ကုိဦးစိတ္ခ်မ္းသာမႈသာ စဥ္းစားပါ၊ ကုိဦးစိတ္ထဲမွာ႐ွိတဲ့ အစီအစဥ္ကုိ ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္းေျပာ ႏဲြ႕လုိက္ေလ်ာသင့္ရင္ လုိက္ေလ်ာမယ္ အေမ့စကားမွ အေမ့စကားဆုိတဲ့ တဖက္သတ္စိတ္ ႏဲြ႕မွာ မ႐ွိပါဘူး"

ၾကည္ၾကည္ႏဲြ႕က တကယ္ စစ္မွန္ေသာ စိတ္ေစတနာျဖင့္ ေျပာသည္ကုိ ၾကားရေသာအခါ ေမာင္တင္ဦးက ၾကည္ၾကည္ႏဲြ႕အေပၚ အခ်စ္ပုိလာမိသည္။
" ကုိဦစးကလည္း မတရား မစီစဥ္ပါဘူး ႏဲြ႕ရယ္၊ ႏဲြ႕အေပၚမွာ သစၥာ႐ွိတယ္ဆုိတာ ႏဲြ႕ယံုတယ္ဟုတ္လား"
" ယုံပါတယ္ ကုိဦး"
" တလခဲြ ႏွစ္လ ေလာက္ေတာ့ ဆုိင္းခ်င္ေသးတယ္ႏဲြ႕ရယ္"

" တလခဲြမဟုတ္ပါဘူး ကုိဦး စိတ္ခ်မ္းသာသလုိသာေနပါ။ တစ္ႏွစ္ခဲြေနဆုိလည္း ႏဲြ႕ေနမယ္။ ကုိဦးသစၥာ ႐ွိသလုိ သစၥာ႐ွိပါတယ္"
" တစ္ႏွစ္ခဲြ မေနပါဘူး၊ ႏဲြ႕တုိ႔မိသားစု စီးပြးေရးအေျခအေနလည္း ကုိဦးသိပါတယ္။ ကုိဦးေျပာတဲ့ တလခဲြ ႏွစ္လဆုိတာ အခု ၀ါမ၀င္ခင္ ျဖစ္ႏိုင္တာေပါ့"
" ကုိဦး သေဘာပါ "

" ေနာက္ တခု .... ကုိဦး ေျပာခ်င္တာက ႏဲြ႕ ဘယ္လုိမွလည္း မေအာက္ေမ့နဲ႔၊ ႏဲြ႕အေမက ဒီအိမ္မွာ အားလံုး လာစုၿပီး ေနမယ္တဲ့ ... အဲဒါ "
ေမာင္တင္ဦးက စကားဆက္ရန္ ခက္သျဖင့္ တပုိင္းတစ ရပ္ထားေသာအခါ ၾကည္ၾကည္ႏဲြ႕က ေမာင္တင္ဦး ေျပာမည့္ စကားကုိ ရိပ္မိသည္။ သူ႔မိဘေတြ အေၾကာင္းကုိလည္း ဖံုးဖိ ကာကြယ္ေျပာ၍ အေၾကာင္းမထူး သျဖင့္ ႐ွင္း႐ွင္းပင္ေျပာ၏။

" အေဖ အရက္ေသာက္တတ္တဲ့အတြက္ ကုိဦး အတူမေနခ်င္ဘူးလုိ႔ ေျပာမွာဟုတ္လား"
"ႏဲြ႕စိတ္ဆုိးလား"
"မဆုိးပါဘူး၊ ဟုတ္တယ္ ... အေဖ့ေၾကာင့္ ႏဲြ႕လည္း စိတ္ညစ္တယ္။ ႀကိဳက္တတ္လုိ႔ေသာက္ရင္ ကုိယ့္ ဘာသာ တေယာက္ထဲ ႐ွင္း႐ွင္းမေသာက္ဘူး၊ အေဖာ္ အေပါင္းေတြပါ အိမ္ေခၚလာ သမီးပ်ိဳေလးနဲ႔ မသင့္ ေတာ္ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ကုိဦး အတူမေနခ်င္တာ ႏဲြ႕ အျပစ္မတင္လုိပါဘူး"
ၾကည္ာကည္ႏဲြ႕က စိတ္ညစ္ေသာ ေလသံျဖင့္ဆုိသည္။

" ႏဲြ႕အခုလုိ ေစတနာမွန္အတုိင္း ကုိဦးကုိ ခြင့္လႊတ္တာ ၀မ္းသာပါတယ္ ႏဲြ႕ရယ္၊ အဲဒီေတာ့ ... လက္ထပ္ ၿပီးရင္ ႏြဲ႕ မိဘ ကုိ ေငြငါးရာ ကန္ေတာ့မယ္၊ လစဥ္ တလတရာ ေထာက္ပံ့တာေပါ့၊ ကုိဦးနဲ႔ ႏဲြ႕ကေတာ့ ဒီအိမ္ မွာဘဲ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ႐ွင္း႐ွင္း ေနရေအာင္ေနာ္ "
ေမာင္တင္ဦး၏ အစီအစဥ္မွာ မွ်တ၍ ၾကည္ၾကည္ႏဲြ႕ ကန္႔ကြက္စာမျမင္ေခ်၊ သူကုိယ္တုိင္ပင္ သူ႔အေဖ အရက္သမားႏွင့္ အတူမေနလုိပါလွ်င္ သားမက္ျဖစ္သူသည္ မည္သည့္အတြက္ အတူေနလုိပါမည္နည္း။

" ကုိဦး စီစဥ္တာ ေကာင္းပါတယ္၊ ဒါ အတည္ျပဳၿပီေနာ္ ကုိဦး"
" အတည္ဘဲႏဲြ႕၊ ကုိဦး ကတိမဖ်က္ပါဘူး"
" ဒါျဖင့္ ႏဲြ႕ျပန္ၿပီး အေဖနဲ႔အေမကုိ ေျပာျပအံုးမယ္"
ၾကည္ၾကည္ႏဲြ႕က ေျပာေျပာ ဆုိဆုိျဖင့္ ေမာင္တင္ဦးကုိ ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ျပန္သြားသည္။

" ေအး ... နင္ေျပာတဲ့အတုိင္း ေငြငါးရာလဲေပး ေနာက္ တလ တရာလဲ မွန္မွန္ေထာက္မယ္ ဆုိရင္ေတာ့ မဆုိးပါဘူးေလ၊ နင္ကေရာ သံုးက်ပ္ ဆယ့္ငါးျပားနဲ႔ ဆက္လုပ္အံုးမွာလား"
ၾကည္ၾကည္ႏဲြ႕ ေျပာစကားကုိ ဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚၾကည္မွ တဆင့္ သိရေသာ ဦးသာညြန္႔သည္ အရက္မူးမူးျဖင့္ သမီးကုိ ကုိယ္တုိင္ပင္ ေမးျမန္းေနေလသည္။
" သူက ဘာေျပာအံုးမယ္ မသိေသးဘူး အေဖ၊ အိမ္မွာေနလုိ႔ဘဲေျပာမလား ဆက္လုပ္ခုိင္းမလား မသိ ေသးဘူး"
ၾကည္ၾကည္ႏဲြ႕က ဖခင္ကုိ မ်က္ႏွာပူပူျဖင့္ ျပန္ေျပာရေလသည္။

" ေအာင္မာ နင္က ခုကဘဲ ၾသဇာနာခံေနရၿပီလား၊ နင္ေၾကာက္ေနရၿပီလား"
ဦးသာညြန္႔က ဖခင္ျဖစ္လွ်က္ မေျပာသင့္ေသာ စကားကုိ မူးမူး႐ူး႐ူးျဖင့္ ေျပာရာ ၾကည္ၾကည္ႏဲြ႕က ဘာျပန္ ေျပာရမွန္းမသိ၍ ႏႈတ္ဆိတ္စြာျဖင့္ ဦးေခါင္းငံု႔ေနသည္။ ဦးသာညြန္႔က ဇနီး ေဒၚၾကည္ဘက္လွည့္ၿပီး ေျပာ၏။
" ဘယ္လုိလဲကဲြ႕ မယ္ၾကည္၊ နင့္သမီး ဦးက်ိဳးလွခ်ည့္လား"
ဤတြင္ ေဒၚၾကည္တစခန္းထ၏။

" ဟုတ္သားဘဲ သမီးရယ္ ... ညည္းက မပုိင္ေသးခင္ကဘဲ သူ႕ သေဘာလုိက္ေလ်ာ အေလွ်ာ့ေပးေနရၿပီ ဆုိတာေတာ့ မဟုတ္ဘူးေအ့၊ အခု ဒုိ႔မိသားစု ေနၾကရတာ အိမ္ပုိင္မဟုတ္ဘူး။ ငွားေနရတယ္။ အိမ္လခေပး ေနရေတာ့ ေနေရး စားေရးမွာ ထိသင့္သေလာက္ ထိသြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေငြပုိေငြလွ်ံ ေလးသံုးရမလားလုိ႔ အတူေနမယ္ဆုိတာလဲ လက္မခံဘူး။ သူ႔အိမ္ေပၚ ဒုိ႔မတက္ရဘူးေပါ့၊ ဒါလဲ ဒုိ႔ေလွ်ာ့ေပးခဲ့တယ္။ သူစီမံသမွ် ဘဲလုိ႔ ငါ့သမီးလိမၼာရင္ လက္ထပ္ၿပီးတယ္ဆုိ မလႈပ္သာေအာင္ ဇိကုပ္ထားဘုိ႔သင့္ရက္နဲ႔ အခုညည္းက မယူခင္ကဘဲ ေလွ်ာ့ေနၿပီဆုိတာ ခံျပင္းဘုိ႔ေကာင္းလုိ႔ေလ။ ညည္းလင္အိမ္ေပၚကုိ ဒီအေဖအေမ ဒီတသက္ ဘယ္ေတာ့ တက္ရမလဲဟင္ ေျပာစမ္း"

ေဒၚၾကည္က သူျဖစ္ေစခ်င္တာကုိ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ၀င္ေျပာကာ သမီးကုိ အားမရဟန္ျဖင့္ မ်က္ေစာင္းခဲ ၾကည့္လုိက္၏။ ၾကည္ၾကည္ႏဲြ႕သည္ ႐ုတ္တရက္ ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ ဦးေခါင္းစုိက္ေန၏။ ထုိအခုိက္ ေလး ထစ္မွ်႐ွိေသာ အိမ္ေပၚတက္သည့္ ေလွကားကေလးမွ တစံုတဦး ေခ်ာ္လဲလိမ့္က်သံ၊ ပုလင္းကဲြသံ၊ ဖခင္ ဦးသာညြန္႔၏ ေဒါသတႀကီး တုိင္းထြာဆဲဆုိလုိက္သံေၾကာင့္ လန္႔သြားသည္။ ေလ်ကားဆီသုိ႔ လွမ္းၾကည့္ လုိက္သည္။ ၾကည္ၾကည္ႏဲြ႕တုိ႔ ေမာင္ႏွမထဲမွ အသက္ ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္အ႐ြယ္ ေမာင္ငယ္တစ္ေယာက္ ဖခင္ ဦးသာညြန္႔အတြက္ အရက္သြား၀ယ္ရာမွ ျပန္အလာ ခေနာ္ခနဲ႔ ေလွကားထစ္က ေစာင္းသြား၍ လိမ့္က်လဲ သြားသည္။ ၀ယ္လာေသာ အရက္ပုလင္းက ေလွကားရင္းမ်ာ စီထားသည့္ ေက်ာက္ခဲေတြေပၚ လြတ္က်ကာ ကဲြသြားသည္။ 

ဖခင္ဦးသာညြန္႔က တုိင္းထြာ ဆဲဆုိၿပီး ကပ်ာကသီထသြားသည္။ လဲက်ေသာသားငယ္ကုိ နာၾကင္ထိခုိက္မႈ ႐ွိမ႐ွိ ေမးျမန္းျခင္းမျပဳဘဲ ကဲြသြားေသာ အရက္ပုလင္းအတြက္ ႏွစ္ေျမာျခင္းႀကီးစြာျဖင့္ လဲရာမွ ကုန္းထေနေသာ သားငယ္ကုိ ေျချဖင့္ကန္သည္။ လက္သီးျဖင့္ ထုိးသည္။

" ေသာက္သံုးမက်တဲ့အေကာင္၊ ဒီအသက္အ႐ြယ္ကေလးနဲ႔ ေသခါနီးေနလုိ႔ ေျခမခုိင္ လက္မခုိင္ျဖစ္ရသ လား၊ ငါအခု ဘာေသာက္ရမလဲ ေသဟာ-ေသဟာ"
အသံက်ယ္က်ယ္ျဖင့္ ျမည္တြန္ေရ႐ြတ္ရင္း ကန္ေက်ာက္ထုိးႀကိတ္႐ုိက္ႏွက္ေနေသာအသံ၊ သားငယ္၏ ေၾကာက္႐ြံ႕ နာၾကင္စြာ ေတာင္းပန္ငုိေႂကြးသံ၊ အငယ္ ဘုစုခ႐ုေတြက ထိတ္လန္႔စြာ ေျပးပုန္းသူကပုန္း၊ ငုိသူကငုိ ပြတ္ေလာ႐ုိက္သြားသည္။

" ခေလးေသေတာ့မွာဘဲ ေတာ္ပါေတာ့ ကုိသာညြန္႔"
ေဒၚၾကည္က သူ႔ကုိ လာဖက္တြယ္ထားေသာ ေလးႏွစ္အ႐ြယ္ အငယ္ဆံုးခေလးကုိ ေပြ႕ထားရင္းေအာ္၏။
" ေတာ္ေစခ်င္ရင္ မင္းအိတ္ထဲက ပုိက္ဆံထုတ္ အစား၀ယ္ေပး... "
ဦးသာညြန္႔က ခ်စ္မယားဘက္လွည့္ၿပီး ေအာ္ခုိက္မွာ အ႐ုိက္ခံရေသာ ခေလးက ေျပးထြက္သြားကာ မည္သည့္ေနရာမွာ သြားပုန္းသည္မသိ၊ ကုိယ္ေရာင္ေပ်ာက္သြား၏။
" ဂန္းဒါမ နင္လွည့္ေျပာေနတာနဲ႔ ဟုိေသနာေလး ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိဘူး" ဦးသာညြန္႔ကဆုိ၏။

" ေကာင္းတယ္ ... "
ေဒၚၾကည္က စူေဆာင့္ေသာေလသံျဖင့္ တုန္႔ျပန္၏။
" ထုတ္ နင့္အိတ္ထဲက ပုိက္ဆံထုတ္၊ အခုသြား၀ယ္ေပး။ ငါခုိင္းတာမလုပ္ရင္ အားလံုးေသၾကဘုိ႔ျပင္ "
ဦးသာညြန္႔က အရက္မာန္ဖီေလၿပီး ေသာက္ခ်ိန္တန္၍ မေသာက္ရလွ်င္ ဘာကုိမွ ငဲ့ညွာေထာက္ထားျခင္း မ႐ွိဘဲ သူ႔စိတ္ထင္ရာကုိ အ႐ူးသဖြယ္ မဆင္မျခင္ လုပ္တတ္ေၾကာင္း မိသားစုအားလံုးသိ၏။
" ေအာင္မယ္ေလး ... စိတ္ဆင္းရဲလုိက္တာဟဲ့ေနာ္ ... ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ငါဒီ၀ဋ္က ကၽြတ္ပါ့မလဲ၊ ေရာ့ဟဲ့ ပုိက္ဆံ သြား၀ယ္ုိက္ၾကစမ္း၊ မေသာက္ရရင္ အားလံုးမသာေပၚကုန္ၾကေတာ့မယ္"
ေဒၚၾကည္က သံကုန္ဟစ္ကာ ေခၽြးခံအက်ႌအိတ္ထဲမွ ႏြမ္းညစ္ေသာ တက်ပ္တန္စကၠဴ ေလးသံုး႐ြက္ကုိ လံုး ေခ်ၿပီး ဦးသာညြန္႔ေ႐ွ႕သုိ႔ ပစ္ေပးလုိက္သည္။

အ႐ွက္အေၾကာက္ ဆုိသည္ကုိ နားမလည္သည့္ အလား အိမ္နားနီးခ်င္းကုိမွ အားမနာ အ၀ီစိပြတ္သလုိ ႂကြက္ ႂကြက္ဆူေနၾကေသာ မိဘညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမေတြကုိ ၾကည္ၾကည္ႏဲြ႕က စိတ္ပ်က္စြာၾကည့္ရင္း သက္ျပင္းခ်ကာ မီးဖုိခန္းကေလးထဲသုိ႔ ၀င္လာခဲ့သည္။

" ကုိဦးက အတူမေနဘူးဆုိတာ ဘာမွ စိတ္ဆုိးစရာ အျပစ္တင္စရာမ႐ွိဘူး၊ ဒီလုိ အိမ္သားေတြနဲ႔ ဘယ္လူ စိမ္းက ေနခ်င္တာလဲ။ ကုိဦးဆီလာတဲ့ ဧည့္သည္ေတြက ေအးေဆးတည္ၿငိမ္တဲ့လူေတြ၊ သူ႔သားမက္အေနနဲ႔ စိတ္ညစ္မွာ ႐ွက္မွာမေျပာနဲ႔ ငါ့သမီးအရင္းေတာင္ စိတ္ကုန္မိတာဘဲ"

ၾကည္ၾကည္ႏဲြ႕က စိတ္ထဲမွ မသက္မသာေတြးရင္း ငပိေရက်ိဳရန္ ျပင္ဆင္ေနဆဲ၀ယ္ အျပင္ဘက္မွ ဖခင္ ဦးသာညြန္႔၏ ေဒၚသႀကီးစြာ ဟစ္ေအာ္ေျပာလုိက္ေသာ အသံက နားထဲစူး၀င္လာသည္။
" ေတာက္ အခုေနမ်ား သိန္းဆုေတြ ေပါက္လုိက္ရင္လား အရက္အေကာင္းစားကုိ အားရပါးရ ေသာက္မယ္ ကြ၊ ခုလုိ မသဒၶါေရစာ ေပးတဲ့ အရက္ဖုိး ေျခနဲ႔ ကန္ၿပီး လႊင့္ပစ္မယ္ နားလည္လားမိၾကည္။ ဟုိေကာင္ မေလးလဲ သတိထားေန ငါထီေပါက္လုိ႔ သူေဌးျဖစ္ရင္ နင့္ကုိ ၾသဇာေပး အထက္စီးက ေနတဲ့ နင့္အေကာင္ နဲ႔ ေပးစားမယ္မွတ္သလား၊ အသိမိတ္ေဆြသားထဲက ေခါင္းေခါက္ေ႐ြးၿပီး ေပးစားမယ္"
အရက္မာန္ဖီေနေသာ ဦးသာညြန္႔က ဇနီးႏွင့္သားသမီးကုိ အလြန္မွတ္သားဖြယ္ေကာင္းေသာ စကားျဖင့္ ႀကိမ္းေမာင္းသတိေပး၏။ ၾကည္ၾကည္ႏဲြ႕၏ စိတ္ပ်က္ျခင္းကား ေျပာဖြယ္ မ႐ွိေတာ့ေပ။
------------------

ဆက္ရန္
.