အခန္း (၃၅)
ေအဘယ္သည္ နယူးေယာက္နယ္စားဟိုတယ္ ၄၂ထပ္ရွိ သူ႔ရုံးခန္းထဲတြင္ တစ္ေယာက္ထည္း ထုိင္ကာ ကေနဒီ သမၼတ အေရြးခံရေရး ရန္ပံုေငြရွာေဖြေရးေကာ္မတီမွ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးအား ေစာင့္ေန သည္။
သူက စိတ္မရွည္ဟန္ျဖင့္ စားပြဲကို လက္ေခ်ာင္းမ်ားႏွင့္ တစ္ေဒါက္ေဒါက္ ေခါက္ကစားလ်က္ ရွိသည္။ ထုိအခိုက္ အတြင္းေရးမွဴး စာေရးမ၀င္လာသည္။
"မစၥတာဗင္းစင့္ဟုိဂန္ ေရာက္လာပါၿပီ ရွင့္"
ေအဘယ္ က ကုလားထုိင္မွ ထရပ္လိုက္ၿပီ ...
"ၾကြပါ ... မစၥတာဟိုဂန္" သူက ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာေသာ လူငယ္အား ပခံုးကို တစ္ခ်က္ ပုတ္လိုက္ၿပီး "ေနေကာင္း တယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ ေကာင္းပါတယ္ မစၥတာရုိ႕စေနာ့စကီး၊ ကၽြန္ေတာ္ နည္းနည္း ေနာက္က်သြားတာ ခြင့္လႊတ္ပါ ခင္ဗ်ား"
လူငယ္ က ေဘာ့စတြန္သား ေလသံျဖင့္ ေတာင္းပန္စကားဆိုသည္။
"က်ဳပ္က သတိေတာင္ မထားမိပါဘူးဗ်ာ၊ ကိစၥမရွိပါဘူး၊ ဒါနဲ႔ တစ္ခုခုေသာက္ပါလား မစၥတာဟိုဂန္"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မစၥတာ ရို႕စေနာ့စကီး၊ ကၽြန္ေတာ္ မေသာက္ေတာ့ပါဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္က တစ္ေန႔တည္း မွာ လူေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ေတြ႕ဆံုစရာရွိတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ လံုး၀ အရက္မေသာက္ ဒီေန႔ လူေတြ အမ်ား ႀကီး ေတြ႕ဖို႔ အစီအစဥ္မရွိပါဘူး"
ဟိုဂန္ ရယ္ေနသည္။ ေအဘယ္က ဖန္ခြက္ထဲ အရက္ငဲွ႕ထည့္သည္။
"ကဲ ... ဆိုပါဦး၊ က်ဳပ္ဘာကူညီရမွာလဲ"
"ဟုတ္ကဲ့ မစၥတာရို႕စေနာ့စကီး၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပါတီက မစၥတာရို႕စေနာ့စကီးရဲ႕ အကူအညီကို လိုအပ္ေနလို႔ပါ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို အလ်င္လိုပဲ ေထာက္ပံ့ကူညီလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား"
"ခင္ဗ်ားသိတဲ့အတုိင္း က်ဳပ္က အၿမဲတမ္း ဒီမုိကရစ္တစ္ ပါတီ၀င္တစ္ေယာက္ပဲဗ်၊ က်ဳပ္က ဖရန္ကလင္ရုစဗဲ့၊ ဟယ္ရီထရူးမင္းနဲ႔ အက္ဒေလစတီဗင္ဆင္တို႔တုန္းကလဲ ေထာက္ပံ့ခဲ့တယ္၊ ဒါေပမယ့္ စတီဗင္ဆင္ ဘာေတြေျပာေနတယ္ဆိုတာ လံုး၀ နားမလည္ပါဘူးဗ်ာ"
ႏွစ္ေယာက္စလံုး ရယ္လိုက္ၾကသည္။
"ၿပီးေတာ့ က်ဳပ္က က်ဳပ္ရဲ႕မိတ္ေဆြႀကီး ရွီကာဂိုၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ ဒစ္ခ္ဒါလီကိုေရာ ပိုလန္ အမ်ိဳးသား ကေလး အက္ဒမမ္ မတ္စကီးကိုေရာ ကူညီခဲ့တယ္၊ မစ္စကီးက ၁၉၅၄ခုႏွစ္တုန္းက မိန္းျပည္နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး အေရြးခံရတုန္းကေပါ့"
"ဟုတ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ၊ လူႀကီးမင္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပါတီအေပၚ သစၥာရွိစြာ ကူညီခဲ့တယ္ဆိုတာ ဘယ္သူ ကိုမွ မျငင္းႏိုင္ပါဘူး ခင္ဗ်ာ၊ အဲဒီလို ကူညီခဲ့တဲ့အတြက္ အေရြးခံရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကလဲ လူႀကီးမင္းကို ျပန္ၿပီး ေက်းဇူး ဆပ္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာ အားလံုးအသိပါပဲ၊ အဆံုးစြန္ေျပာရရင္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေဟာင္း ေအာ့စဘြန္း ေတာင္မွ လူႀကီးမင္းကို ျပန္ၿပီး အထုိက္အေလ်ာက္ ကူညီ ခဲ့ပါတယ္၊ သူ႔အေၾကာင္းေတာ့ အေသး စိတ္ ဆက္ေျပာေနစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး"
"ဒီကိစၥက ၿပီးခဲ့ၿပီးပါၿပီ၊ ဘာမွ ေျပာေနစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး"
"ဟုတ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္လဲ လူႀကီးမင္းနဲ႔ တသေဘာတည္းပါပဲ"
"အဲဒီေတာ့ က်ဳပ္က ဘယ္ေလာက္ကူညီရမလဲ"
"ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖို႔ေတာ့ ရသမွ် အျမတ္ခ်ည္းပါပဲခင္ဗ်ာ၊ နစ္ကဆင္ဆုိရင္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးလွည့္ၿပီး ေထာက္ပံ့ ေၾကး ေတြ လိုက္ေကာက္ခံေနပါၿပီ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔လူ သမၼတအိမ္ေတာ္ေရာက္ေရးအတြက္ ပိုက္ဆံကေတာ့ အမ်ားႀကီး လိုပါလိမ့္မယ္ခင္ဗ်ာ"
"ဟုတ္ပါၿပီ၊ က်ဳပ္က ကေနဒီကုိပဲ ေထာက္ခံမွာပါ၊ သူကလဲ က်ဳပ္ကို မေမ့ဘူးဆုိရင္ေပါ့ေလ၊ ဒါကေတာ့ ရွင္းရွင္း ကေလးပါ"
"ဟုတ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ၊ သူကလဲ လူႀကီးမင္းကို အျပန္အလွန္သေဘာနဲ႔ ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာ ကူညီ မွာပါ ခင္ဗ်ာ၊ လူႀကီးမင္းဟာ ပိုလန္အမ်ိဳးသား မဲဆႏၵနယ္မွာ အဓိကပုဂၢိဳလ္ႀကီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ တယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုးအသိပါပဲခင္ဗ်ာ၊ ဆီေနတာကေနဒီကလဲ လူႀကီးမင္းအေနနဲ႔ အမ်ိဳးသားေရၚဘက္က တစ္ခ်ိန္လံုး ရပ္လာခဲ့တာကို အသတ္အမွတ္ျပဳပါတယ္ ခင္ဗ်ာ၊ ၿပီးေတာ့ စစ္အတြင္းက လူႀကီးမင္းရဲ႕ စြမ္းေဆာင္မႈ ေတြကိုလဲ ဂုဏ္ယူပါတယ္ခင္ဗ်ာ၊ ႀကံဳႀကိဳက္တုန္း ၀မ္းသာစရာေျပာရဦးမယ္၊ ဆီေနတာ ကေနဒီက ေရြးေကာက္ပြဲ မဲဆြယ္ခရီးလွည့္ရင္း ေလာ့စ္အိန္ဂ်ယ္လိစ္ၿမိဳ႕က နယ္စားဟိုတယ္သစ္ကို သူက ကုိယ္တိုင္ ဖြင့္ေပးဖို႔လဲ သေဘာတူပါ တယ္ မစၥတာ ရို႕စေနာ့စကီး"
"ဒါ မဂၤလာရွိတဲ့ သတင္းေကာင္းပဲေပါ့"
"အေမရိကန္ႏိုင္ငံနဲ႔ ကုန္သြယ္ေရးမွာ ပိုလန္ႏိုင္ငံကုိ အထူးအခြင့္အေရးရ ႏိုင္ငံအေနနဲ႔ ခြင့္ျပဳဖို႔ လူႀကီးမင္းက ဆႏၵရွိေနတာကိုလဲ သမၼတေလာင္းက အထူးအေလးအနက္ထားပါတယ္ ခင္ဗ်ား၊ သူက ပိုလန္ အေမရိကန္ျပည္သူေတြရဲ႕ ဆႏၵကို လုိက္ၿပီး ေကာက္ခံေနပါတယ္၊ အခုထိေတာ့ ဆန္႔က်င္သူ တစ္ေယာက္မွ မေတြ႕ရပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ သူသမၼတအျဖစ္ အေရြးခံရၿပီးမွသာ ေနာက္ဆံုး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္"
"ဒါေပါ့ ... ဒါေပါ့၊ အဲဒီ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္ဖို႔အတြက္ က်ဳပ္က ေဒၚလာ ႏွစ္သိန္းခြဲေထာက္ပံ့ရင္ အလုပ္ျဖစ္ပါမလား"
ဗင္းစင့္ဟိုဂန္ က ဘာမွျပန္မေျပာ။
"ေဒၚလာ ႏွစ္သိန္းခြဲပဲ ထားလိုက္ပါေတာ့၊ ေနာက္အပတ္အတြင္းမွာ ခင္ဗ်ားတို႔ ရန္ပံုေငြဌာနခ်ဳပ္ကို ပိုက္ဆံ ေရာက္လာလိမ့္မယ္၊ ဒါ ခင္ဗ်ားကို က်ဳပ္က ျပတ္ျပတ္သားသား ကတိေပးတာပဲ"
ဤတြင္ အလုပ္ကိစၥ ၿပီးျပတ္သြားၿပီ။ ေအဘယ္က ထုိင္ရာမွ ထရပ္လုိက္သည္။
"ဆီေနတာကေနဒီကို ေျပာျပလိုက္ပါဗ်ာ၊ က်ဳပ္က သူ႔အတြက္ ေမတၱာပို႔လုိက္ပါတယ္လို႔၊ ဒီအပတ္ ေရြးေကာက္ပြဲ မွာ သူ သမၼတအျဖစ္ အေရြးခံရၿပီးမွသာ ေနာက္ဆံုး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါ တယ္"
"စိတ္ခ်ပါ မစၥတာရုိ႕စေနာ့စကီး၊ လူႀကီးမင္းမွာတဲ့အတိုင္း ဆီေနတာကို ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ဆက္ ေျပာလိုက္ ပါ့မယ္၊ ယခုလို ဒီမုိကေရစီတစ္ပါတီကို ဆက္လက္ၿပီး ကူညီေထာက္ပံ့တာကိုလဲ ေက်းဇူး တင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား၊ အထူးသျဖင့္ သမၼတေလာင္းကို ေထာက္ပံ့တဲ့အတြက္ အမ်ားႀကီး ေက်းဇူး တင္ပါတယ္ မစၥတာ ရို႕စေနာ့စကီး"
ဟုိဂန္ လက္ကို ကမ္းေပးသည္။ ေအဘယ္က လွမ္းဆုပ္လုိက္သည္။
"က်ဳပ္ကုိ မျပတ္အဆက္အသြယ္လုပ္ပါ မစၥတာဟုိဂန္၊ က်ဳပ္က အခုလို ကူညီလုိက္တာ အေၾကာင္း မဲ့ သက္သက္ ေတာ့ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ မစၥတာဟိုဂန္ သေဘာေပါက္ပါလိမ့္မယ္
"ဟုတ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား၊ ကၽြန္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္ပါတယ္ခင္ဗ်ား"
ေအဘယ္က ဧည့္သည္အား ဓာတ္ေလွကားအထိ လိုက္ပို႔ၿပီးေနာက္ ရုံးခန္းသို႔ ျပန္လာေခါက္ေန သည္။ အတြင္း ေရးမွဴးစာေရးမ ျပန္၀င္လာသည္။
"မစၥတာႏိုဗက္ကို ခဏလာပါလို႔ ေျပာလိုက္ပါ"
ခဏၾကာေတာ့ ေဂ်ာ့၀င္လာသည္။
"ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ခလုတ္တစ္ခ်က္ ႏွပ္လိုက္ျပန္ၿပီ ေဂ်ာ့"
"၀မ္းသာပါတယ္ ေအဘယ္၊ ကေနဒီသာ သမၼတအေရြးခံရရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အႀကီး အက်ယ္ဆံုး ရည္ရြယ္ခ်က္ႀကီးတစ္ခုေတာ့ ေအာင္ျမင္သြားေတာ့မွာ က်ိန္းေသပဲ၊ ဖေလာ္ရင္တီနာက ခင္ဗ်ား အတြက္ ဘယ္ေလာက္ဂုဏ္ယူလိမ့္မလဲ"
သမီးနာမည္ကိုၾကားရေတာ့ ေအဘယ္က ၿပံဳးလိုက္သည္။
"ဒီသူငယ္မ ဘာေတြ လုပ္ေနတယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ာ သိၿပီးၿပီလား၊ ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္က ထုတ္တဲ့ ေလာ့စ္အိန္ဂ်ယ္လိစ္တုိင္းသတင္းစာကို ခင္ဗ်ားၾကည့္ၿပီးၿပီလား"
ေဂ်ာ့က ေခါင္းခါျပသည္။ ေအဘယ္က သူ႔အား သတင္းစာကို လွမ္းေပးလုိက္သည္။
သတင္းတစ္ပုဒ္ကို မင္နီျဖင့္ ၀ိုင္းထားသည္။ ေဂ်ာ့က အသံထြက္၍ ဖတ္သည္။
"ဖေလာ္ရင္တီနာကိန္းသည္ ေလာ့စ္အိန္ဂ်ယ္လိစ္တြင္ သူမ၏ တတိယေျမာက္ ဖက္ရွင္တိုက္ကို ဖြင့္လွစ္လုိက္ၿပီ ျဖစ္သည္။ သူမသ္ည ဆန္ဖရန္စစၥကိုၿမိဳ႕တြင္လည္း ဖက္ရွင္တိုက္ႏွစ္ခု ဖြင့္လွစ္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ စတုတၳေျမာက္ ဖက္ရွင္တိုက္ကို ယခုႏွစ္မကုန္မီ ဆန္ဒိုင္ဂုိၿမိဳ႕တြင္ ဖြင့္လွစ္ရန္ ရည္ရြယ္ ထားသည္။ သူမ၏ ဖက္ရွင္တိုက္ကို "ဖေလာ္ရင္တီနာဖက္ရွင္တိုက္" ဟူ၍ အမည္တူမ်ား ေပးထား သည္။ ပါရမီၿမိဳ႕ တြင္ ဘလင္ရွဂါဖက္ရွင္တိုက္ နာမည္ေက်ာ္ၾကားေနသလို ကာလီဖိုးနီးယား ျပည္နယ္တြင္လည္း ဖေလာ္ရင္ တီနာဖက္ရွင္တိုက္မ်ား လ်င္ျမန္စြာ ေက်ာ္ၾကားလာမည္မွာ ေျမႀကီး လက္ခတ္မလြဲပင္"
ေဂ်ာ့က ရယ္ၿပီး သတင္းစာကို စားပြဲေပၚ ျပန္ခ်လိုက္သည္။
"ဧကႏၱေတာ့ ဒီသတင္းကုိ သူကိုယ္တုိင္ ေရးေပးတာ ျဖစ္မယ္ဗ်၊ နယူးေယာက္မ်ာလဲ ခပ္ျမန္ျမန္ ဖြင့္ေစခ်င္ တယ္ဗ်ာ၊ ေနာက္ ငါးႏွစ္အတြင္းမွာ ဖြင့္ကို ဖြင့္ႏိုင္လိမ့္မယ္ဗ်ာ၊ မယံုရင္ ခင္ဗ်ာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေလာင္း ၾကမလား"
"မလုပ္ပါနဲ႔ဗ်ာ၊ ပထမအႀကိမ္တုန္းကလဲ ကၽြန္ေတာ္ မေလာင္းခဲ့ပါဘူး၊ အဲဒီတုန္းကသာ ေလာင္းခဲ့ ရင္ ကၽြန္ေတာ့္ အိတ္ထဲက ၁၀ေဒၚလာ ထြက္သြားၿပီးေပါ့ဗ်ာ"
ႏွစ္ေယာက္ သား သေဘာက်စြာ ရယ္လိုက္ၾကသည္။
ထို႔ေနာက္ ေအဘယ္က မ်က္ႏွာတည္သြားၿပီး
"ဒါနဲ႔ ေလာ့စ္အိန္ဂ်ယ္လီစ္က နယ္စားဟိုတယ္ကို သမၼတတေလာင္း ကေနဒီ လာဖြင့္တဲ့အခါ ဖေလာ္ရင္တီနာ လာၾကည့္ပါမလားဗ်၊ သူလာမယ္လု႔ ခင္ဗ်ားထင္သလား"
"သူ႔ေယာက်္ားကိုပါ မဖိတ္ရင္ေတာ့ သူလည္း လာမွာ မဟုတ္ဘူးဗ်"
"ဒီေကာင္ကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မဖိတ္ႏိုင္ဘူး ေဂ်ာ့၊ သူ႔ကို ဖိတ္စရာလည္း မလိုပါဘူး၊ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ေနာက္ဆံုး အစီရင္ခံစာထဲမွာ သူ႔အေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္အားလံုး ဖတ္ၾကည့္ၿပီးၿပီ၊ သူက အခုဘဏ္ တိုက္က ႏုတ္ထြက္ၿပီး ဖေလာ္ရင္တီနာနဲ႔ တြဲလုပ္ေနတယ္၊ ကိုယ္စြမ္းကုိယ္စ ေတာ္ေတာ္နည္းတဲ့ ေကာင္ပဲ၊ မိန္းမ ထဘီနား သြားခိုေနရတာသူမို႔ မရွက္တာ"
"ဒီေလာက္လည္း ခ်ိဳးခ်ိဳးဖဲ့ဖဲ့ မေျပာပါနဲ႔ေလ ေအဘယ္၊ ခင္ဗ်ားေျပာတာေတြ တစ္ခုမွ မဟုတ္ေသး ပါဘူး၊ အမွန္က ရစ္ခ်တ္က ဘ႑ာေရးလုပ္ငန္းကို တာ၀န္ယူၿပီး ႀကီးၾကပ္ေနတာပါ၊ ဖေလာ္ရင္တီနာက ဖက္ရွင္ တိုက္ ေတြကို စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးလုပ္ငန္း တာ၀န္ယူထားတယ္။
ရစ္ခ်တ္က ဘ႑ာေရးလုပ္ငန္း တာ၀န္ယူတယ္၊ သူ႔ကို ဘဏ္တိုက္ႀကီးတစ္တိုက္က ဥေရာပဘဏ္ခြဲကို တာ၀န္ယူအုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ေတာင္ အလုပ္ကမ္းလွမ္းေသးတာပဲ၊ ဒါေပမဲ့ ဖေလာ္ရင္တီနာက သူ႔အေနနဲ႔ ေငြေရးေၾကးေရးကိစၥ မကၽြမ္းက်င္လို႔ သူ႔လုပ္ငန္းမွာပဲ ၀င္လုပ္ပါဆိုၿပီး ေတာင္းပန္လို႔ ရစ္ခ်တ္က ၀င္လုပ္ ရတာ၊ တကယ္ေတာ့ သူတို႔လင္မယားက တကယ့္ဘက္ညီတဲ့ စံျပလင္မယားပါ ေအဘယ္၊ မယံုရင္ ခင္ဗ်ား ေစာင့္ၾကည့္ ပါ၊ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားလာ မွာ က်ိန္းေသပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္ ကေတာ့ ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ တစ္ထစ္ေလွ်ာ့သင့္ၿပီလု႔ ထင္တယ္၊ ေအဘယ္ ဒီသူငယ္အေပၚ ဒီေလာက္ အထိ တင္းမထားသင့္ေတာ့ပါဘူး ... ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔ကို ခင္ဗ်ားက လက္ကမ္းႀကိဳဆိုဖို႔ ေကာင္း ပါၿပီ"
"ေဂ်ာ့ ... ခင္ဗ်ားဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အရင္းႏွီးဆံုးမိတ္ေဆြပါ၊ ခင္ဗ်ားကလြဲၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒီစကား မ်ိဳး ဘယ္သူမွ မေျပာရဲပါဘူး၊ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဒီအထိ ဘာေၾကာင့္ ေတာင့္ခံေနရတယ္ဆိုတာ ကိုလည္း ခင္ဗ်ားသာ အသိဆံုးပါ၊ ဒီေခြးမသားကိန္းဆိုတဲ့ အေကာင္က လုိလုိခ်င္ခ်င္ လက္ကမ္း လာေတာင္မွ ကၽြန္ေတာ့္ ဘက္က ခြင့္လႊတ္ႏိုင္စရာအေၾကာင္း မရွိပါဘူး"
"ခင္ဗ်ားတို႔ႏွစ္ေယာက္က အသက္အတူတူေလာက္ ရွိၾကတာပဲ၊ တကယ္လို႔ ခင္ဗ်ား အရင္ေသ သြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"
"အဲဒီလိုဆုိရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ရႈံးၿပီး ဖေလာ္ရင္တီနာက အျမတ္ထြက္မွာေပါ့"
"ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ားေျပာေတာ့ သူ႔ကို တစ္ပဲနိေတာင္ မေပးဘူးဆို၊ ဒီလိုဆိုရင္ ခင္ဗ်ားက ခင္ဗ်ားရဲ႕ ေျမးကေလးကို ငဲ့ၿပီး ေသတမ္းစာ ျပန္ျပင္ေရးရေတာ့မွာေပါ ့"
"အဲဒါ ကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုမွ မလုပ္ႏိုင္ဘူး ေဂ်ာ့၊ ကၽြန္ေတာ္တစ္သက္လံုး ကုန္းရုံးၿပီး ရွာေဖြ စုေဆာင္း ခဲ့တာေတြ အားလံုးကို အဲဒီေခြးမသား ေျမးကေလးက အကုန္သံုးျဖဳန္းပစ္ရင္ ဘယ့္ႏွယ္ လုပ္ပါ့ မလဲ"
ေအဘယ္က အက်ႌအိတ္ထဲမွ ပိုက္ဆံအိတ္ကို ထုတ္ယူၿပီး အိတ္ကို ဖြင့္ကာ ဖေလာ္ရင္တီနာ၏ ဓာတ္ပံု အေဟာင္း မ်ားထဲမွ ဓာတ္ပံုတစ္ပံုကို ထုတ္ယူလိုက္သည္။ သူ႔ေျမးကေလး၏ ဓာတ္ပံု ျဖစ္ သည္။ သူက ဓာတ္ပံု ကို ေဂ်ာ့ေရွ႕သို႔ ထုိးျပလိုက္သည္.
"ေတာ္ေတာ္ ေခ်ာတဲ့ ေကာင္ေလးပဲ"
"တကယ္ပဲ သူ႔အေမနဲ႔ တစ္ေထရာတည္းပဲဗ်"
ေဂ်ာ့က ရယ္လိုက္ၿပီး-
"ခင္ဗ်ားက ေျမးကေလးမ်က္ႏွာလည္း ေထာက္သင့္တာေပါ့ ေအဘယ္"
ေအဘယ္က စကားေၾကာလႊဲလိုက္ၿပီး-
"ဒီကေလးနာမည္ သူတို႔ဘယ္လိုေခၚသလဲ၊ ခင္ဗ်ားသိသလားဗ်"
"ခင္ဗ်ား ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ၊ ကေလးနာမည္ ခင္ဗ်ာသိၿပီးသားပဲ မဟုတ္လား"
"ေၾသာ္ ... ကၽြန္ေတာ္က ကေလးကို သူတို႔က ခ်စ္စႏိုးေခၚတဲ့နာမည္ကို ေျပာတာပါ"
"အဲဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္သိပါ့မလဲ"
"သိေအာင္ လုပ္ေပးပါဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္ သိခ်င္လို႔ပါ"
"အင္း ... ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မလဲ၊ ဂိုးလ္ဒင္းဂိတ္ပန္းၿခံထဲမွာ ကေလးကို တြန္းပုခက္နဲ႔ ေလွ်ာက္တြန္း သြားတုန္း ေနာက္ လူတစ္ေယာက္ လႊတ္ထားမွ ျဖစ္လိမ့္မယ္ ထင္ပါရဲ႕၊ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ အေပၚ မွာ ခင္ဗ်ားက အၿမဲတေစ ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္ဆိုတာ မသိပါရေစနဲ႔ ခင္ဗ်ားကပဲ အမိန္႔ထုတ္ ထားေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ"
"သူတို႔ အရိပ္မဖမ္းမိေအာင္ ၾကည့္လုပ္ေပါ့ဗ်ာ"
"ဒါနဲ႔ လက္စတာဘဏ္က ရွယ္ယာေတြ ကိစၥေကာ ခင္ဗ်ား ဘယ္လို စိတ္ကူးထားသလဲ၊ ပီတာ ပါဖစ္က သူပိုင္တဲ့ ရွယ္ယာ ႏွစ္ရာခုိင္ႏႈန္းကို သိပ္ၿပီး ေရာင္းခ်င္ေနၿပီဗ်၊ ဒါေပမဲ့ ဟင္နရီေအာ့စဘြန္း ကိုေတာ့ ေက်းဇူး ျပဳၿပီး မလႊတ္လုိက္ပါနဲ႔ဗ်ာ၊ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းမိရင္ ခင္ဗ်ားအတြက္ ႏွစ္ဆနာ ျဖစ္သြား ပါလိမ့္ မယ္"
"ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မလုပ္ပါဘး၊ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးတဲ့အထိ ေစာင့္ၾကည့္ေနေသးတာေပါ့၊ ကေနဒီ အေရြးမခံရရင္ ပါဖစ္ရဲ႕ရွယ္ယာ ႏွစ္ရာခိုင္ႏႈန္းကို ၀ယ္ယူလိုက္မယ္၊ ၿပီးေတာ့ အလ်င္ ခ်မွတ္ထား တဲ့ စီမံကိန္းတိုင္း ဆက္လုပ္မယ္၊ ဟင္နရီကိစၥကိုေတာ့ ဘာမွ မစိုးရိမ္ပါနဲ႔၊ သူ႔ဆီက လက္စတာ ဘဏ္စာရင္း ေတြ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ယူထားလိုက္ၿပီးပါၿပီ၊ ဒီအခ်ိန္ကစၿပီး အဲဒီစာရင္းေတြ ကို ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ကိုင္ေတာ့ မယ္"
"ခင္ဗ်ား မစုိးရိမ္ပါနဲ႔ဆိုေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ စိုးရိမ္မိတယ္ ေအဘယ္၊ ဒီလူက ရွီကာဂိုၿမိဳ႕က အတုိးႀကီး စား ေငြေခ်းသူေတြ တစ္၀က္ေလာက္ဆီမွာ အေၾကြးေတြ အႀကီးအက်ယ္တင္ေနတာ၊ မယံုရင္ ခင္ဗ်ား ေစာင့္ၾကည့္ေနပါ၊ တစ္ေန႔ေန႔မွာ ဒီလူ ျပန္ေရာက္လာပါလိ့မ္မယ္"
"ဒီလူ မလာရဲေတာ့ပါဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္က ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ အျပတ္ေျပာလႊတ္လိုက္ၿပီးပါၿပီ၊ ေနာက္ တစ္ႀကိမ္ လာေတာင္းရင္ေတာ့ တစ္ျပားမွ မရတဲ့အျပင္ အလုပ္ပါ ျဖဳတ္ပစ္မယ္သာ မွတ္ေတာ့ဆိုၿပီး သတိ ေပး လိုက္တယ္"
"အဲဒါေၾကာင့္မုိ႔လို႔ ကၽြန္ေတာ္က ပိုၿပီး စိုးရိမ္မိတာ၊ သူက ၀ီလ်ံကိန္းဆီသြားၿပီး ခင္ဗ်ားအေၾကာင္း ဖြင့္မခ် ဘူး လို႔ ေျပာႏိုင္မလား၊ ဒါ သူ႔အတြက္ ေငြရဖို႔ အေသခ်ာဆံုးအကြက္ပဲ မဟုတ္လား"
"အဲဒီလို ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး ေဂ်ာ့၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဟင္နရီက ၀ီလ်ံကိန္းကို ကၽြန္ေတာ့္ ထက္ေတာင္ မွ ပိုၿပီး မုန္းတဲ့လူတစ္ေယာက္ပါ"
"ခင္ဗ်ား က ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး ဒီေလာက္ေတာင္ ေသခ်ာေပါက္ေျပာႏိုင္ရသလဲ"
"၀ီလ်ံကိန္း ရဲ႕ မေအက ဟင္နရီရဲ႕ ဒုတိယအိမ္ေထာင္ဗ်၊ အဲဒီတုန္းက ၀ီလ်ံကိန္းက ၁၆ႏွစ္သားပဲ ရွိေသး တယ္၊ ကိန္းရဲ႕ မေအဆံုးသြားေသာအခါ ကိန္းက ဟင္နရီကို ေမာင္းထုတ္လိုက္တယ္"
"ဟာ ... အံ့ၾသစရာပါပဲလားဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ားက ဒီေလာက္ေတာင္မွ အတြင္းက်က် သိထားတာကိုး"
"၀ီလ်ံကိန္းအေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္က ေခ်းခါးအူမ သိထားၿပီးၿပီဗ်၊ သူ႔အေၾကာင္းသိရင္ ဟင္နရီ အေၾကာင္းလည္း သိရတာပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ကိန္းနဲ႔က တစ္ေန႔တည္း တစ္ခ်ိန္တည္း ေမြးလာခဲ့ၾက တာ၊ သူလည္း ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္း အစအဆံုးသိမယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ သံသယမျဖစ္ပါဘူး၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဟင္နရီအတြက္ေတာ့ ခင္ဗ်ားမစိုးရိမ္ပါနဲ႔၊ သူ႔နာမည္ရင္း "ဗစ္တိုရီယိုတိုစနာ"ပါ ဆိုေသာ သူကိုယ္တုိင္ ထုတ္ မေျပာႏိုင္ခင္ ဒီလူေသသြားမွာပါ၊ သူက ေထာင္လည္း က်ခဲ့ဖူးတာဗ်"
"ဘုရားေရ ... ဒီလိုဆို သူ႔အေၾကာင္းေတြ ခင္ဗ်ား လူတစ္ေယာက္ကို အရမ္းမေပါင္းပါဘူးဗ်၊ မီး အာမခံ ကိစၥမွာ သူ လုပ္ေနတဲ့ ကုမၸဏီကို သစၥာေဖာက္ကတည္းက ဒီလူ႔အက်င့္ကို ကၽြန္ေတာ္ သိခဲ့ ပါၿပီ၊ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အေပၚအလ်င္က ေကာင္းခဲ့တာကေလးေထာက္ၿပီး သူ႔ကို အထိုက္ အေလ်ာက္ေတာ့ ၾကည့္ရႈ ထားရတာပါ၊ ေနာက္ထပ္ ဒီလူ ဒုကၡမေပးရဲေတာ့ပါဘူး၊ သူ ဒါရိုက္တာ အဖြဲ႕က ျပဳတ္သြားရင္ သူေတာင္းစား ျဖစ္သြားမွာေပါ့၊ အဲဒီေတာ့ ဒီအေၾကာင္း ေမ့ထားလိုက္ပါ ေတာ့၊ ဒါနဲ႔ ေလာစ္အိန္ဂ်ယ္လိစ္ နယ္စား ဟိုတယ္ ဘယ္ေတာ့ေလာက္ ၿပီးမလဲ"
"စက္တင္ဘာလလယ္ဆိုရင္ ၿပီးပါၿပီ"
"အေတာ္ပါပဲ၊ အဲဒါဆိုရင္ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္ခင္ ေျခာက္လနီးပါး အလိုပဲ ဆိုပါေတာ့၊ ဟိုတယ္ကို သမၼတေလာင္း ကေနဒီကိုယ္တိုင္ ဖြင့္ေပးတဲ့သတင္းကေတာ့ တစ္ျပည္လံုး အုတ္အုတ္ေသာင္း တင္း ျဖစ္သြား မွာ က်ိန္းေသပဲဗ်"
အခန္း (၃၆) ဆက္ရန္
.
ေအဘယ္သည္ နယူးေယာက္နယ္စားဟိုတယ္ ၄၂ထပ္ရွိ သူ႔ရုံးခန္းထဲတြင္ တစ္ေယာက္ထည္း ထုိင္ကာ ကေနဒီ သမၼတ အေရြးခံရေရး ရန္ပံုေငြရွာေဖြေရးေကာ္မတီမွ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးအား ေစာင့္ေန သည္။
သူက စိတ္မရွည္ဟန္ျဖင့္ စားပြဲကို လက္ေခ်ာင္းမ်ားႏွင့္ တစ္ေဒါက္ေဒါက္ ေခါက္ကစားလ်က္ ရွိသည္။ ထုိအခိုက္ အတြင္းေရးမွဴး စာေရးမ၀င္လာသည္။
"မစၥတာဗင္းစင့္ဟုိဂန္ ေရာက္လာပါၿပီ ရွင့္"
ေအဘယ္ က ကုလားထုိင္မွ ထရပ္လိုက္ၿပီ ...
"ၾကြပါ ... မစၥတာဟိုဂန္" သူက ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာေသာ လူငယ္အား ပခံုးကို တစ္ခ်က္ ပုတ္လိုက္ၿပီး "ေနေကာင္း တယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ ေကာင္းပါတယ္ မစၥတာရုိ႕စေနာ့စကီး၊ ကၽြန္ေတာ္ နည္းနည္း ေနာက္က်သြားတာ ခြင့္လႊတ္ပါ ခင္ဗ်ား"
လူငယ္ က ေဘာ့စတြန္သား ေလသံျဖင့္ ေတာင္းပန္စကားဆိုသည္။
"က်ဳပ္က သတိေတာင္ မထားမိပါဘူးဗ်ာ၊ ကိစၥမရွိပါဘူး၊ ဒါနဲ႔ တစ္ခုခုေသာက္ပါလား မစၥတာဟိုဂန္"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မစၥတာ ရို႕စေနာ့စကီး၊ ကၽြန္ေတာ္ မေသာက္ေတာ့ပါဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္က တစ္ေန႔တည္း မွာ လူေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ေတြ႕ဆံုစရာရွိတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ လံုး၀ အရက္မေသာက္ ဒီေန႔ လူေတြ အမ်ား ႀကီး ေတြ႕ဖို႔ အစီအစဥ္မရွိပါဘူး"
ဟိုဂန္ ရယ္ေနသည္။ ေအဘယ္က ဖန္ခြက္ထဲ အရက္ငဲွ႕ထည့္သည္။
"ကဲ ... ဆိုပါဦး၊ က်ဳပ္ဘာကူညီရမွာလဲ"
"ဟုတ္ကဲ့ မစၥတာရို႕စေနာ့စကီး၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပါတီက မစၥတာရို႕စေနာ့စကီးရဲ႕ အကူအညီကို လိုအပ္ေနလို႔ပါ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို အလ်င္လိုပဲ ေထာက္ပံ့ကူညီလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား"
"ခင္ဗ်ားသိတဲ့အတုိင္း က်ဳပ္က အၿမဲတမ္း ဒီမုိကရစ္တစ္ ပါတီ၀င္တစ္ေယာက္ပဲဗ်၊ က်ဳပ္က ဖရန္ကလင္ရုစဗဲ့၊ ဟယ္ရီထရူးမင္းနဲ႔ အက္ဒေလစတီဗင္ဆင္တို႔တုန္းကလဲ ေထာက္ပံ့ခဲ့တယ္၊ ဒါေပမယ့္ စတီဗင္ဆင္ ဘာေတြေျပာေနတယ္ဆိုတာ လံုး၀ နားမလည္ပါဘူးဗ်ာ"
ႏွစ္ေယာက္စလံုး ရယ္လိုက္ၾကသည္။
"ၿပီးေတာ့ က်ဳပ္က က်ဳပ္ရဲ႕မိတ္ေဆြႀကီး ရွီကာဂိုၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ ဒစ္ခ္ဒါလီကိုေရာ ပိုလန္ အမ်ိဳးသား ကေလး အက္ဒမမ္ မတ္စကီးကိုေရာ ကူညီခဲ့တယ္၊ မစ္စကီးက ၁၉၅၄ခုႏွစ္တုန္းက မိန္းျပည္နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး အေရြးခံရတုန္းကေပါ့"
"ဟုတ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ၊ လူႀကီးမင္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပါတီအေပၚ သစၥာရွိစြာ ကူညီခဲ့တယ္ဆိုတာ ဘယ္သူ ကိုမွ မျငင္းႏိုင္ပါဘူး ခင္ဗ်ာ၊ အဲဒီလို ကူညီခဲ့တဲ့အတြက္ အေရြးခံရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကလဲ လူႀကီးမင္းကို ျပန္ၿပီး ေက်းဇူး ဆပ္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာ အားလံုးအသိပါပဲ၊ အဆံုးစြန္ေျပာရရင္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေဟာင္း ေအာ့စဘြန္း ေတာင္မွ လူႀကီးမင္းကို ျပန္ၿပီး အထုိက္အေလ်ာက္ ကူညီ ခဲ့ပါတယ္၊ သူ႔အေၾကာင္းေတာ့ အေသး စိတ္ ဆက္ေျပာေနစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး"
"ဒီကိစၥက ၿပီးခဲ့ၿပီးပါၿပီ၊ ဘာမွ ေျပာေနစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး"
"ဟုတ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္လဲ လူႀကီးမင္းနဲ႔ တသေဘာတည္းပါပဲ"
"အဲဒီေတာ့ က်ဳပ္က ဘယ္ေလာက္ကူညီရမလဲ"
"ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖို႔ေတာ့ ရသမွ် အျမတ္ခ်ည္းပါပဲခင္ဗ်ာ၊ နစ္ကဆင္ဆုိရင္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးလွည့္ၿပီး ေထာက္ပံ့ ေၾကး ေတြ လိုက္ေကာက္ခံေနပါၿပီ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔လူ သမၼတအိမ္ေတာ္ေရာက္ေရးအတြက္ ပိုက္ဆံကေတာ့ အမ်ားႀကီး လိုပါလိမ့္မယ္ခင္ဗ်ာ"
"ဟုတ္ပါၿပီ၊ က်ဳပ္က ကေနဒီကုိပဲ ေထာက္ခံမွာပါ၊ သူကလဲ က်ဳပ္ကို မေမ့ဘူးဆုိရင္ေပါ့ေလ၊ ဒါကေတာ့ ရွင္းရွင္း ကေလးပါ"
"ဟုတ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ၊ သူကလဲ လူႀကီးမင္းကို အျပန္အလွန္သေဘာနဲ႔ ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာ ကူညီ မွာပါ ခင္ဗ်ာ၊ လူႀကီးမင္းဟာ ပိုလန္အမ်ိဳးသား မဲဆႏၵနယ္မွာ အဓိကပုဂၢိဳလ္ႀကီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ တယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုးအသိပါပဲခင္ဗ်ာ၊ ဆီေနတာကေနဒီကလဲ လူႀကီးမင္းအေနနဲ႔ အမ်ိဳးသားေရၚဘက္က တစ္ခ်ိန္လံုး ရပ္လာခဲ့တာကို အသတ္အမွတ္ျပဳပါတယ္ ခင္ဗ်ာ၊ ၿပီးေတာ့ စစ္အတြင္းက လူႀကီးမင္းရဲ႕ စြမ္းေဆာင္မႈ ေတြကိုလဲ ဂုဏ္ယူပါတယ္ခင္ဗ်ာ၊ ႀကံဳႀကိဳက္တုန္း ၀မ္းသာစရာေျပာရဦးမယ္၊ ဆီေနတာ ကေနဒီက ေရြးေကာက္ပြဲ မဲဆြယ္ခရီးလွည့္ရင္း ေလာ့စ္အိန္ဂ်ယ္လိစ္ၿမိဳ႕က နယ္စားဟိုတယ္သစ္ကို သူက ကုိယ္တိုင္ ဖြင့္ေပးဖို႔လဲ သေဘာတူပါ တယ္ မစၥတာ ရို႕စေနာ့စကီး"
"ဒါ မဂၤလာရွိတဲ့ သတင္းေကာင္းပဲေပါ့"
"အေမရိကန္ႏိုင္ငံနဲ႔ ကုန္သြယ္ေရးမွာ ပိုလန္ႏိုင္ငံကုိ အထူးအခြင့္အေရးရ ႏိုင္ငံအေနနဲ႔ ခြင့္ျပဳဖို႔ လူႀကီးမင္းက ဆႏၵရွိေနတာကိုလဲ သမၼတေလာင္းက အထူးအေလးအနက္ထားပါတယ္ ခင္ဗ်ား၊ သူက ပိုလန္ အေမရိကန္ျပည္သူေတြရဲ႕ ဆႏၵကို လုိက္ၿပီး ေကာက္ခံေနပါတယ္၊ အခုထိေတာ့ ဆန္႔က်င္သူ တစ္ေယာက္မွ မေတြ႕ရပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ သူသမၼတအျဖစ္ အေရြးခံရၿပီးမွသာ ေနာက္ဆံုး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္"
"ဒါေပါ့ ... ဒါေပါ့၊ အဲဒီ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္ဖို႔အတြက္ က်ဳပ္က ေဒၚလာ ႏွစ္သိန္းခြဲေထာက္ပံ့ရင္ အလုပ္ျဖစ္ပါမလား"
ဗင္းစင့္ဟိုဂန္ က ဘာမွျပန္မေျပာ။
"ေဒၚလာ ႏွစ္သိန္းခြဲပဲ ထားလိုက္ပါေတာ့၊ ေနာက္အပတ္အတြင္းမွာ ခင္ဗ်ားတို႔ ရန္ပံုေငြဌာနခ်ဳပ္ကို ပိုက္ဆံ ေရာက္လာလိမ့္မယ္၊ ဒါ ခင္ဗ်ားကို က်ဳပ္က ျပတ္ျပတ္သားသား ကတိေပးတာပဲ"
ဤတြင္ အလုပ္ကိစၥ ၿပီးျပတ္သြားၿပီ။ ေအဘယ္က ထုိင္ရာမွ ထရပ္လုိက္သည္။
"ဆီေနတာကေနဒီကို ေျပာျပလိုက္ပါဗ်ာ၊ က်ဳပ္က သူ႔အတြက္ ေမတၱာပို႔လုိက္ပါတယ္လို႔၊ ဒီအပတ္ ေရြးေကာက္ပြဲ မွာ သူ သမၼတအျဖစ္ အေရြးခံရၿပီးမွသာ ေနာက္ဆံုး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါ တယ္"
"စိတ္ခ်ပါ မစၥတာရုိ႕စေနာ့စကီး၊ လူႀကီးမင္းမွာတဲ့အတိုင္း ဆီေနတာကို ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ဆက္ ေျပာလိုက္ ပါ့မယ္၊ ယခုလို ဒီမုိကေရစီတစ္ပါတီကို ဆက္လက္ၿပီး ကူညီေထာက္ပံ့တာကိုလဲ ေက်းဇူး တင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား၊ အထူးသျဖင့္ သမၼတေလာင္းကို ေထာက္ပံ့တဲ့အတြက္ အမ်ားႀကီး ေက်းဇူး တင္ပါတယ္ မစၥတာ ရို႕စေနာ့စကီး"
ဟုိဂန္ လက္ကို ကမ္းေပးသည္။ ေအဘယ္က လွမ္းဆုပ္လုိက္သည္။
"က်ဳပ္ကုိ မျပတ္အဆက္အသြယ္လုပ္ပါ မစၥတာဟုိဂန္၊ က်ဳပ္က အခုလို ကူညီလုိက္တာ အေၾကာင္း မဲ့ သက္သက္ ေတာ့ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ မစၥတာဟိုဂန္ သေဘာေပါက္ပါလိမ့္မယ္
"ဟုတ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား၊ ကၽြန္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္ပါတယ္ခင္ဗ်ား"
ေအဘယ္က ဧည့္သည္အား ဓာတ္ေလွကားအထိ လိုက္ပို႔ၿပီးေနာက္ ရုံးခန္းသို႔ ျပန္လာေခါက္ေန သည္။ အတြင္း ေရးမွဴးစာေရးမ ျပန္၀င္လာသည္။
"မစၥတာႏိုဗက္ကို ခဏလာပါလို႔ ေျပာလိုက္ပါ"
ခဏၾကာေတာ့ ေဂ်ာ့၀င္လာသည္။
"ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ခလုတ္တစ္ခ်က္ ႏွပ္လိုက္ျပန္ၿပီ ေဂ်ာ့"
"၀မ္းသာပါတယ္ ေအဘယ္၊ ကေနဒီသာ သမၼတအေရြးခံရရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အႀကီး အက်ယ္ဆံုး ရည္ရြယ္ခ်က္ႀကီးတစ္ခုေတာ့ ေအာင္ျမင္သြားေတာ့မွာ က်ိန္းေသပဲ၊ ဖေလာ္ရင္တီနာက ခင္ဗ်ား အတြက္ ဘယ္ေလာက္ဂုဏ္ယူလိမ့္မလဲ"
သမီးနာမည္ကိုၾကားရေတာ့ ေအဘယ္က ၿပံဳးလိုက္သည္။
"ဒီသူငယ္မ ဘာေတြ လုပ္ေနတယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ာ သိၿပီးၿပီလား၊ ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္က ထုတ္တဲ့ ေလာ့စ္အိန္ဂ်ယ္လိစ္တုိင္းသတင္းစာကို ခင္ဗ်ားၾကည့္ၿပီးၿပီလား"
ေဂ်ာ့က ေခါင္းခါျပသည္။ ေအဘယ္က သူ႔အား သတင္းစာကို လွမ္းေပးလုိက္သည္။
သတင္းတစ္ပုဒ္ကို မင္နီျဖင့္ ၀ိုင္းထားသည္။ ေဂ်ာ့က အသံထြက္၍ ဖတ္သည္။
"ဖေလာ္ရင္တီနာကိန္းသည္ ေလာ့စ္အိန္ဂ်ယ္လိစ္တြင္ သူမ၏ တတိယေျမာက္ ဖက္ရွင္တိုက္ကို ဖြင့္လွစ္လုိက္ၿပီ ျဖစ္သည္။ သူမသ္ည ဆန္ဖရန္စစၥကိုၿမိဳ႕တြင္လည္း ဖက္ရွင္တိုက္ႏွစ္ခု ဖြင့္လွစ္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ စတုတၳေျမာက္ ဖက္ရွင္တိုက္ကို ယခုႏွစ္မကုန္မီ ဆန္ဒိုင္ဂုိၿမိဳ႕တြင္ ဖြင့္လွစ္ရန္ ရည္ရြယ္ ထားသည္။ သူမ၏ ဖက္ရွင္တိုက္ကို "ဖေလာ္ရင္တီနာဖက္ရွင္တိုက္" ဟူ၍ အမည္တူမ်ား ေပးထား သည္။ ပါရမီၿမိဳ႕ တြင္ ဘလင္ရွဂါဖက္ရွင္တိုက္ နာမည္ေက်ာ္ၾကားေနသလို ကာလီဖိုးနီးယား ျပည္နယ္တြင္လည္း ဖေလာ္ရင္ တီနာဖက္ရွင္တိုက္မ်ား လ်င္ျမန္စြာ ေက်ာ္ၾကားလာမည္မွာ ေျမႀကီး လက္ခတ္မလြဲပင္"
ေဂ်ာ့က ရယ္ၿပီး သတင္းစာကို စားပြဲေပၚ ျပန္ခ်လိုက္သည္။
"ဧကႏၱေတာ့ ဒီသတင္းကုိ သူကိုယ္တုိင္ ေရးေပးတာ ျဖစ္မယ္ဗ်၊ နယူးေယာက္မ်ာလဲ ခပ္ျမန္ျမန္ ဖြင့္ေစခ်င္ တယ္ဗ်ာ၊ ေနာက္ ငါးႏွစ္အတြင္းမွာ ဖြင့္ကို ဖြင့္ႏိုင္လိမ့္မယ္ဗ်ာ၊ မယံုရင္ ခင္ဗ်ာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေလာင္း ၾကမလား"
"မလုပ္ပါနဲ႔ဗ်ာ၊ ပထမအႀကိမ္တုန္းကလဲ ကၽြန္ေတာ္ မေလာင္းခဲ့ပါဘူး၊ အဲဒီတုန္းကသာ ေလာင္းခဲ့ ရင္ ကၽြန္ေတာ့္ အိတ္ထဲက ၁၀ေဒၚလာ ထြက္သြားၿပီးေပါ့ဗ်ာ"
ႏွစ္ေယာက္ သား သေဘာက်စြာ ရယ္လိုက္ၾကသည္။
ထို႔ေနာက္ ေအဘယ္က မ်က္ႏွာတည္သြားၿပီး
"ဒါနဲ႔ ေလာ့စ္အိန္ဂ်ယ္လီစ္က နယ္စားဟိုတယ္ကို သမၼတတေလာင္း ကေနဒီ လာဖြင့္တဲ့အခါ ဖေလာ္ရင္တီနာ လာၾကည့္ပါမလားဗ်၊ သူလာမယ္လု႔ ခင္ဗ်ားထင္သလား"
"သူ႔ေယာက်္ားကိုပါ မဖိတ္ရင္ေတာ့ သူလည္း လာမွာ မဟုတ္ဘူးဗ်"
"ဒီေကာင္ကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မဖိတ္ႏိုင္ဘူး ေဂ်ာ့၊ သူ႔ကို ဖိတ္စရာလည္း မလိုပါဘူး၊ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ေနာက္ဆံုး အစီရင္ခံစာထဲမွာ သူ႔အေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္အားလံုး ဖတ္ၾကည့္ၿပီးၿပီ၊ သူက အခုဘဏ္ တိုက္က ႏုတ္ထြက္ၿပီး ဖေလာ္ရင္တီနာနဲ႔ တြဲလုပ္ေနတယ္၊ ကိုယ္စြမ္းကုိယ္စ ေတာ္ေတာ္နည္းတဲ့ ေကာင္ပဲ၊ မိန္းမ ထဘီနား သြားခိုေနရတာသူမို႔ မရွက္တာ"
"ဒီေလာက္လည္း ခ်ိဳးခ်ိဳးဖဲ့ဖဲ့ မေျပာပါနဲ႔ေလ ေအဘယ္၊ ခင္ဗ်ားေျပာတာေတြ တစ္ခုမွ မဟုတ္ေသး ပါဘူး၊ အမွန္က ရစ္ခ်တ္က ဘ႑ာေရးလုပ္ငန္းကို တာ၀န္ယူၿပီး ႀကီးၾကပ္ေနတာပါ၊ ဖေလာ္ရင္တီနာက ဖက္ရွင္ တိုက္ ေတြကို စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးလုပ္ငန္း တာ၀န္ယူထားတယ္။
ရစ္ခ်တ္က ဘ႑ာေရးလုပ္ငန္း တာ၀န္ယူတယ္၊ သူ႔ကို ဘဏ္တိုက္ႀကီးတစ္တိုက္က ဥေရာပဘဏ္ခြဲကို တာ၀န္ယူအုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ေတာင္ အလုပ္ကမ္းလွမ္းေသးတာပဲ၊ ဒါေပမဲ့ ဖေလာ္ရင္တီနာက သူ႔အေနနဲ႔ ေငြေရးေၾကးေရးကိစၥ မကၽြမ္းက်င္လို႔ သူ႔လုပ္ငန္းမွာပဲ ၀င္လုပ္ပါဆိုၿပီး ေတာင္းပန္လို႔ ရစ္ခ်တ္က ၀င္လုပ္ ရတာ၊ တကယ္ေတာ့ သူတို႔လင္မယားက တကယ့္ဘက္ညီတဲ့ စံျပလင္မယားပါ ေအဘယ္၊ မယံုရင္ ခင္ဗ်ား ေစာင့္ၾကည့္ ပါ၊ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားလာ မွာ က်ိန္းေသပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္ ကေတာ့ ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ တစ္ထစ္ေလွ်ာ့သင့္ၿပီလု႔ ထင္တယ္၊ ေအဘယ္ ဒီသူငယ္အေပၚ ဒီေလာက္ အထိ တင္းမထားသင့္ေတာ့ပါဘူး ... ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔ကို ခင္ဗ်ားက လက္ကမ္းႀကိဳဆိုဖို႔ ေကာင္း ပါၿပီ"
"ေဂ်ာ့ ... ခင္ဗ်ားဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အရင္းႏွီးဆံုးမိတ္ေဆြပါ၊ ခင္ဗ်ားကလြဲၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒီစကား မ်ိဳး ဘယ္သူမွ မေျပာရဲပါဘူး၊ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဒီအထိ ဘာေၾကာင့္ ေတာင့္ခံေနရတယ္ဆိုတာ ကိုလည္း ခင္ဗ်ားသာ အသိဆံုးပါ၊ ဒီေခြးမသားကိန္းဆိုတဲ့ အေကာင္က လုိလုိခ်င္ခ်င္ လက္ကမ္း လာေတာင္မွ ကၽြန္ေတာ့္ ဘက္က ခြင့္လႊတ္ႏိုင္စရာအေၾကာင္း မရွိပါဘူး"
"ခင္ဗ်ားတို႔ႏွစ္ေယာက္က အသက္အတူတူေလာက္ ရွိၾကတာပဲ၊ တကယ္လို႔ ခင္ဗ်ား အရင္ေသ သြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"
"အဲဒီလိုဆုိရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ရႈံးၿပီး ဖေလာ္ရင္တီနာက အျမတ္ထြက္မွာေပါ့"
"ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ားေျပာေတာ့ သူ႔ကို တစ္ပဲနိေတာင္ မေပးဘူးဆို၊ ဒီလိုဆိုရင္ ခင္ဗ်ားက ခင္ဗ်ားရဲ႕ ေျမးကေလးကို ငဲ့ၿပီး ေသတမ္းစာ ျပန္ျပင္ေရးရေတာ့မွာေပါ ့"
"အဲဒါ ကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုမွ မလုပ္ႏိုင္ဘူး ေဂ်ာ့၊ ကၽြန္ေတာ္တစ္သက္လံုး ကုန္းရုံးၿပီး ရွာေဖြ စုေဆာင္း ခဲ့တာေတြ အားလံုးကို အဲဒီေခြးမသား ေျမးကေလးက အကုန္သံုးျဖဳန္းပစ္ရင္ ဘယ့္ႏွယ္ လုပ္ပါ့ မလဲ"
ေအဘယ္က အက်ႌအိတ္ထဲမွ ပိုက္ဆံအိတ္ကို ထုတ္ယူၿပီး အိတ္ကို ဖြင့္ကာ ဖေလာ္ရင္တီနာ၏ ဓာတ္ပံု အေဟာင္း မ်ားထဲမွ ဓာတ္ပံုတစ္ပံုကို ထုတ္ယူလိုက္သည္။ သူ႔ေျမးကေလး၏ ဓာတ္ပံု ျဖစ္ သည္။ သူက ဓာတ္ပံု ကို ေဂ်ာ့ေရွ႕သို႔ ထုိးျပလိုက္သည္.
"ေတာ္ေတာ္ ေခ်ာတဲ့ ေကာင္ေလးပဲ"
"တကယ္ပဲ သူ႔အေမနဲ႔ တစ္ေထရာတည္းပဲဗ်"
ေဂ်ာ့က ရယ္လိုက္ၿပီး-
"ခင္ဗ်ားက ေျမးကေလးမ်က္ႏွာလည္း ေထာက္သင့္တာေပါ့ ေအဘယ္"
ေအဘယ္က စကားေၾကာလႊဲလိုက္ၿပီး-
"ဒီကေလးနာမည္ သူတို႔ဘယ္လိုေခၚသလဲ၊ ခင္ဗ်ားသိသလားဗ်"
"ခင္ဗ်ား ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ၊ ကေလးနာမည္ ခင္ဗ်ာသိၿပီးသားပဲ မဟုတ္လား"
"ေၾသာ္ ... ကၽြန္ေတာ္က ကေလးကို သူတို႔က ခ်စ္စႏိုးေခၚတဲ့နာမည္ကို ေျပာတာပါ"
"အဲဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္သိပါ့မလဲ"
"သိေအာင္ လုပ္ေပးပါဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္ သိခ်င္လို႔ပါ"
"အင္း ... ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မလဲ၊ ဂိုးလ္ဒင္းဂိတ္ပန္းၿခံထဲမွာ ကေလးကို တြန္းပုခက္နဲ႔ ေလွ်ာက္တြန္း သြားတုန္း ေနာက္ လူတစ္ေယာက္ လႊတ္ထားမွ ျဖစ္လိမ့္မယ္ ထင္ပါရဲ႕၊ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ အေပၚ မွာ ခင္ဗ်ားက အၿမဲတေစ ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္ဆိုတာ မသိပါရေစနဲ႔ ခင္ဗ်ားကပဲ အမိန္႔ထုတ္ ထားေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ"
"သူတို႔ အရိပ္မဖမ္းမိေအာင္ ၾကည့္လုပ္ေပါ့ဗ်ာ"
"ဒါနဲ႔ လက္စတာဘဏ္က ရွယ္ယာေတြ ကိစၥေကာ ခင္ဗ်ား ဘယ္လို စိတ္ကူးထားသလဲ၊ ပီတာ ပါဖစ္က သူပိုင္တဲ့ ရွယ္ယာ ႏွစ္ရာခုိင္ႏႈန္းကို သိပ္ၿပီး ေရာင္းခ်င္ေနၿပီဗ်၊ ဒါေပမဲ့ ဟင္နရီေအာ့စဘြန္း ကိုေတာ့ ေက်းဇူး ျပဳၿပီး မလႊတ္လုိက္ပါနဲ႔ဗ်ာ၊ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းမိရင္ ခင္ဗ်ားအတြက္ ႏွစ္ဆနာ ျဖစ္သြား ပါလိမ့္ မယ္"
"ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မလုပ္ပါဘး၊ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးတဲ့အထိ ေစာင့္ၾကည့္ေနေသးတာေပါ့၊ ကေနဒီ အေရြးမခံရရင္ ပါဖစ္ရဲ႕ရွယ္ယာ ႏွစ္ရာခိုင္ႏႈန္းကို ၀ယ္ယူလိုက္မယ္၊ ၿပီးေတာ့ အလ်င္ ခ်မွတ္ထား တဲ့ စီမံကိန္းတိုင္း ဆက္လုပ္မယ္၊ ဟင္နရီကိစၥကိုေတာ့ ဘာမွ မစိုးရိမ္ပါနဲ႔၊ သူ႔ဆီက လက္စတာ ဘဏ္စာရင္း ေတြ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ယူထားလိုက္ၿပီးပါၿပီ၊ ဒီအခ်ိန္ကစၿပီး အဲဒီစာရင္းေတြ ကို ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ကိုင္ေတာ့ မယ္"
"ခင္ဗ်ား မစုိးရိမ္ပါနဲ႔ဆိုေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ စိုးရိမ္မိတယ္ ေအဘယ္၊ ဒီလူက ရွီကာဂိုၿမိဳ႕က အတုိးႀကီး စား ေငြေခ်းသူေတြ တစ္၀က္ေလာက္ဆီမွာ အေၾကြးေတြ အႀကီးအက်ယ္တင္ေနတာ၊ မယံုရင္ ခင္ဗ်ား ေစာင့္ၾကည့္ေနပါ၊ တစ္ေန႔ေန႔မွာ ဒီလူ ျပန္ေရာက္လာပါလိ့မ္မယ္"
"ဒီလူ မလာရဲေတာ့ပါဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္က ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ အျပတ္ေျပာလႊတ္လိုက္ၿပီးပါၿပီ၊ ေနာက္ တစ္ႀကိမ္ လာေတာင္းရင္ေတာ့ တစ္ျပားမွ မရတဲ့အျပင္ အလုပ္ပါ ျဖဳတ္ပစ္မယ္သာ မွတ္ေတာ့ဆိုၿပီး သတိ ေပး လိုက္တယ္"
"အဲဒါေၾကာင့္မုိ႔လို႔ ကၽြန္ေတာ္က ပိုၿပီး စိုးရိမ္မိတာ၊ သူက ၀ီလ်ံကိန္းဆီသြားၿပီး ခင္ဗ်ားအေၾကာင္း ဖြင့္မခ် ဘူး လို႔ ေျပာႏိုင္မလား၊ ဒါ သူ႔အတြက္ ေငြရဖို႔ အေသခ်ာဆံုးအကြက္ပဲ မဟုတ္လား"
"အဲဒီလို ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး ေဂ်ာ့၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဟင္နရီက ၀ီလ်ံကိန္းကို ကၽြန္ေတာ့္ ထက္ေတာင္ မွ ပိုၿပီး မုန္းတဲ့လူတစ္ေယာက္ပါ"
"ခင္ဗ်ား က ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး ဒီေလာက္ေတာင္ ေသခ်ာေပါက္ေျပာႏိုင္ရသလဲ"
"၀ီလ်ံကိန္း ရဲ႕ မေအက ဟင္နရီရဲ႕ ဒုတိယအိမ္ေထာင္ဗ်၊ အဲဒီတုန္းက ၀ီလ်ံကိန္းက ၁၆ႏွစ္သားပဲ ရွိေသး တယ္၊ ကိန္းရဲ႕ မေအဆံုးသြားေသာအခါ ကိန္းက ဟင္နရီကို ေမာင္းထုတ္လိုက္တယ္"
"ဟာ ... အံ့ၾသစရာပါပဲလားဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ားက ဒီေလာက္ေတာင္မွ အတြင္းက်က် သိထားတာကိုး"
"၀ီလ်ံကိန္းအေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္က ေခ်းခါးအူမ သိထားၿပီးၿပီဗ်၊ သူ႔အေၾကာင္းသိရင္ ဟင္နရီ အေၾကာင္းလည္း သိရတာပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ကိန္းနဲ႔က တစ္ေန႔တည္း တစ္ခ်ိန္တည္း ေမြးလာခဲ့ၾက တာ၊ သူလည္း ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္း အစအဆံုးသိမယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ သံသယမျဖစ္ပါဘူး၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဟင္နရီအတြက္ေတာ့ ခင္ဗ်ားမစိုးရိမ္ပါနဲ႔၊ သူ႔နာမည္ရင္း "ဗစ္တိုရီယိုတိုစနာ"ပါ ဆိုေသာ သူကိုယ္တုိင္ ထုတ္ မေျပာႏိုင္ခင္ ဒီလူေသသြားမွာပါ၊ သူက ေထာင္လည္း က်ခဲ့ဖူးတာဗ်"
"ဘုရားေရ ... ဒီလိုဆို သူ႔အေၾကာင္းေတြ ခင္ဗ်ား လူတစ္ေယာက္ကို အရမ္းမေပါင္းပါဘူးဗ်၊ မီး အာမခံ ကိစၥမွာ သူ လုပ္ေနတဲ့ ကုမၸဏီကို သစၥာေဖာက္ကတည္းက ဒီလူ႔အက်င့္ကို ကၽြန္ေတာ္ သိခဲ့ ပါၿပီ၊ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အေပၚအလ်င္က ေကာင္းခဲ့တာကေလးေထာက္ၿပီး သူ႔ကို အထိုက္ အေလ်ာက္ေတာ့ ၾကည့္ရႈ ထားရတာပါ၊ ေနာက္ထပ္ ဒီလူ ဒုကၡမေပးရဲေတာ့ပါဘူး၊ သူ ဒါရိုက္တာ အဖြဲ႕က ျပဳတ္သြားရင္ သူေတာင္းစား ျဖစ္သြားမွာေပါ့၊ အဲဒီေတာ့ ဒီအေၾကာင္း ေမ့ထားလိုက္ပါ ေတာ့၊ ဒါနဲ႔ ေလာစ္အိန္ဂ်ယ္လိစ္ နယ္စား ဟိုတယ္ ဘယ္ေတာ့ေလာက္ ၿပီးမလဲ"
"စက္တင္ဘာလလယ္ဆိုရင္ ၿပီးပါၿပီ"
"အေတာ္ပါပဲ၊ အဲဒါဆိုရင္ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္ခင္ ေျခာက္လနီးပါး အလိုပဲ ဆိုပါေတာ့၊ ဟိုတယ္ကို သမၼတေလာင္း ကေနဒီကိုယ္တိုင္ ဖြင့္ေပးတဲ့သတင္းကေတာ့ တစ္ျပည္လံုး အုတ္အုတ္ေသာင္း တင္း ျဖစ္သြား မွာ က်ိန္းေသပဲဗ်"
အခန္း (၃၆) ဆက္ရန္
.
No comments:
Post a Comment