ဒဂုုန္ခင္ခင္ေလး ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ အပိုင္း (၄၄)

ကိုယ့္စရိတ္ႏွင့္ ၾကား၀င္၍ အမုန္းခံမႈ

ေနာက္တႏွစ္ ေတာ္သလင္းသတြင္ ေတာင္ၿမိဳ႕ ေက်ာက္ေတာ္ႀကီးဘုရား၏ ထီးေတာ္တင္ရမည့္ ပြဲေတာ္ ရက္ခ်ိန္း ျဖစ္ပါသည္။ ၎ေတာ္သလင္းလမွာပဲ ပုထုိးေတာ္ႀကီး ဘုရားပြဲေတာ္ ရက္လဲ ႀကံဳ ႀကိဳက္ပါသည္။ အေၾကာင္းတခုကလည္း ယမန္ႏွစ္က ထီးေတာ္သစ္ တင္ၿပီးခဲံေသာ ပုထုိးေတာ္ႀကီး ဘုရားမွာ ငွက္ျမတ္နား ႏွင့္ စိန္ဖူးေတာ္တိုင္မွာ ယိမ္းယိုင္ေနသျဖင့္ စိန္ဖူးေတာ္ကို ျပန္ခ်လ်က္ ငွက္ျမတ္နားတိုင္ကို အသစ္ျပဳျပင္ ရပါ သည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ပုထိုးေတာ္ႀကီး ဘုရားပြဲေတာ္ရက္မွာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က စိန္ဖူးေတာ္တင္ျခင္း၊ က်မ လွဴဒါန္း ေသာ ေက်ာက္ေတာ္ႀကီး၏ ထီးေတာ္ကိုတင္ေပးျခင္း၊ ေက်ာက္ေတာ္ႀကီးဘုရား တင္လွဴမည့္ ထီး ေတာ္ႀကီးကို ကရ၀ိတ္ ေဖါင္ေတာ္ျဖင့္ ေတာင္သမန္အင္း တဘက္ကမ္းအေရာက္ အခမ္းအနားႏွင့္ ပင့္ေဆာင္ျခင္း ျပဳလ်က္ အင္းႀကီး၏ တဘက္ကမ္းေရာက္ေသာအခါမွ ကရ၀ိတ္ေဖါင္ေတာ္မွ တဆင့္ပင့္ေဆာင္ကာ ထီးေတာ္ ကို တင္လွဴ ပူေဇာ္ရန္ ျဖစ္ပါသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ပုထိုးေတာ္ႀကီး ဘုရားပြဲႏွင့္ စိန္ဖူးတင္ပြဲ၊ ေတာင္သမန္အင္း တဘက္ကမ္းမွ ေက်ာက္ေတာ္ ႀကီးဘုရား ထီးေတာ္တင္ပြဲမွာ တၿပိဳင္နက္တည္း ျပဳလုပ္ျခငး္ျဖင့္ ယခင္ႏွစ္ကထက္ ခ်ိမ့္ခ်ိမ့္သဲသဲ စည္းကား မည္ ျဖစ္သည္။ ေတာင္သမန္အင္းႀကီး၏ ဟိုဘက္ကမ္း သည္ဘက္ကမ္းမွ ဘိုးေတာ္ဘုရားႏွင့္ ဘႀကီးေတာ္ ဘုရား စေသာ ဘုရင္ႏွစ္ပါး၏ ေကာင္းမႈေတာ္ဘုရား ၂-ဆူ၏ ပြဲ ေတာ္ႀကီး တၿပိဳင္နက္ ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္လည္း စိတ္၀င္စားဘြယ္ အလြန္ေကာင္းသည္ဟု ယူဆကာ သြားေရာက္လိုသူေတြ အလြန္မ်ား ေနပါသည္။

ထုိအေၾကာင္း မ်ားေၾကာင့္ ယမန္ႏွစ္က လိုက္ဖူးၾက၍ လွ်ာလယ္ေနေသာ အမ်ိဳးသမီးတေတြႏွင့္ မေရာက္ဘူး ေသးေသာ အမ်ိဳးသမီးသစ္ေတြကပါ လိုက္ပါရေစဦး ဆုိလာၾကသည္။ က်မကလည္း မျငင္းပါ၊ ေရႊမန္းလြင္ မီးရထား မွ ရိုးရုိးတန္းႏွင့္ အထက္တန္း တြဲရွည္ႀကီး ႏွစ္တြဲကို ႀကိဳတင္၍ (ဘြတ္ခ) လုပ္ထားခဲ့ပါသည္။
သို႔ရာတြင္ ရက္ခ်ိန္းနီးေသာအခါ တုိင္းျပည္ အေျခအေနတစ္မ်ိဳး ေျပာင္းလာေသာေၾကာင့္ မိန္းမ ေတြခ်ည္း ခရီးသြား ၍ မသင့္ေသးဟု ထင္သျဖင့္ ေက်ာက္ေတာ္ႀကီးဘုရား ထီးတင္ပြဲ သြားရန္ အစီ အစဥ္ကို ဖ်က္သိမ္း လိုက္ၾက ပါသည္။

တုိင္းျပည္အေျခအေနမွာ သန္႔ရွင္းအစိုးရ သံုးလခြဲအခ်ိန္၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းအား အစိုးရဖြဲ႕ရန္ လႊဲေျပာင္း ေပးလိုက္ရသျဖင့္ ဘယ္ရယ္လို႔ မဟုတ္ လႈပ္လႈပ္ယြယြ ျဖစ္ေနၾကသည္။ အစိုးရအဖြဲ႕ လႊဲေျပာငး္ရမည့္ ဆဲဆဲမွာပင္ ႀကိဳတင္၍ ေျပာခ်င္ရာ ေျပေနေၾကေသာ ေကာဠာဟလမ်ားေၾကာင့္ လည္း စႏိုးစေနာင့္ျဖစ္ခါ ခရီး အသြားအလာ ဆင္ျခင္ၾကရမည္ ျဖစ္ပါသည္။

ယင္းသို႔ လူေတြက ေတြးခ်ငက္ရာေတြး၊ ေျပာခ်င္ရာ ေျပေနၾကေသာအခါ က်မတို႔ မိန္းမပိုင္းမွ မသြား၀န္႔ ေတာ့ပါ၊ အထူးသျဖင့္ က်မေနာက္မွ ပါၾကမည့္ အမ်ိဳးသမီးကေလးမ်ားမွာ အပ်ိဳအရြယ္ ေတြက အေတာ္မ်ား ေန၍ ပိုၿပီး စိုးရိမ္မကင္း ျဖစ္ရပါသည္။ သို႔ေၾကာင့္ ေရႊမန္းလြင္ႏွင့္ သြားဘို႔ အစီ အစဥ္ကို ဖ်က္သိမ္းၿပီးေနာက္ ၂-လ၊ သံုးလခန္႔ အေျခအေန ၿငိမ္သက္လာေသာအခါမွ ေတာင္ၿမိဳ႕ ေက်ာက္ေတာ္ ႀကီးဘုရားသာမက မုံရြာက ဖိုး၀န္းေတာင္ ဘုရားမ်ားအထိ သြားၾကရန္ ဆံုးျဖတ္ လိုက္ပါသည္။

ထုိစဥ္က ဗမာ့ေခတ္သတင္းစာတိုက္၏ အေျခအေနမွာ က်မ၏ ဟန္႔တားမႈေၾကာင့္ အစြန္း အစ မထြက္ တည္ၿငိမ္လ်က္ ရွိေစကာမူ၊ အျပင္လူတို႔အျမင္မွာေတာ့ ေန႔လား၊ ညလား ဘုရားတေနရပါ သည္။ သန္႔ရွင္း ႏွင့္ တည္ၿမဲ ကြဲၾက ဆဲၾကစဥ္အခ်ိန္မွာ မေနေတာင့္ မေနသာ ထူးထူးကဲကဲ၀င္၍ ႏႊဲ လိုက္သည္။ ကိုယ့္စရိတ္ ကိုယ္စား၍ ၾကား၀င္အမုန္းခံမႈမွာ သိန္းႏွင့္ခ်ီရသလိုပင္ အထင္မွား ခံရျပန္ သည္။
ႏိုင္ငံေရး တဖြဲ႕ တသင္းမွ ပါတီေငြႏွင့္ ထုတ္ေ၀ေပးေနေသာ သတင္းစာမ်ားထက္ပင္ နက္နက္နဲနဲ ေလးေလး ပင္ပင္ ရွိလွသည္။ တန္ဘိုးရွိေသာ သတင္းစာႀကီး တေစာင္၏ £ေျႏၵသိကၡာကိုမွ် မေထာက္မထား မထိန္း မသိန္းႏိုင္ သည္အထိ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ဂုဏ္သိကၡာ ေစာင့္သိေသာ ပါ တီ သံေယာဇဥ္ မရွိခဲ့ေသာ သတင္းစာ တေစာင္ က မွန္သည္ထင္၍ ေထာက္ခံလွ်င္ ျဖစ္ေစ၊ မွားသည္ ထင္၍ ေ၀ဘန္သည္ျဖစ္ေစ၊ ဂုဏ္သိကၡာကို ေထာက္ဆ ၍ ကေလးကလား မဟုတ္ဘဲ £ေျႏၵရ ရမည္။

ဗမာ့ေခတ္ပိတ္ရန္ အလွည့္ႀကံဳပါေစ

က်မ နားလည္သမွ်ဆိုလွ်င္ သတင္းစာႀကီးတို႔ မည္သည္သိကၡာ£ေျႏၵရွိရွိႏွင့္ သတင္းစာႀကီးတို႔ မည္သည္႔ သိကၡာဣေျႏၵရွိရွိႏွင့္ တုိင္းျပည္ႏွင့္ လူထု၏ အက်ိဳး ရွိရာရွိေၾကာင္း၊ နည္းေကာင္း လမ္း ျပ ေရးသားရာ၌ ရဲရဲ ရင့္ရင့္ ခန္႔ခန္႔ ညားညား တည့္တည့္ မတ္မတ္ ေရွ႕ရႈခ်ီတက္ သြားရမည္၊ ပုဂၢိဳလ္ စြဲမလိုအပ္ေသာ အေၾကာင္း အရာပင္ ျဖစ္ေစကာမူ ခံသာေအာင္ အက်ိဳးအျပစ္ျပ၍ ပုဂၢိဳလ္စြဲလိုလား ေသာ အေၾကာင္းအရာျဖစ္လာလွ်င္လည္း တရားလြန္ ခ်ီးျမွင့္ေျမႇာက္ပင့္ျခင္းကင္ႏိုင္သမွ် ကင္းေစ ရမည္။ သို႔မွသာ သတင္းစာႀကီး တေစာင္၏ ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ ညီမွ် ႏိုင္ပါသည္။

ဖဆပလ ႏွစ္ျခမ္းအကြဲမွာ ဆုိင္ရာ ဆုိင္ရာမွ ပါတီစြဲသတင္းစာမ်ားသည္ ပါတီသတင္းစာ ပီပီ ေရးသား ထုတ္ေ၀ ေနၾကသည္။ ပါတီမွ ထုတ္ေ၀ေသာ သတင္းစာမ်ား မဟုတ္သည့္ အျခားသတင္း စာမ်ားမွာ ဘယ္ဘက္မွ လက္လြတ္စပါယ္ မယိမ္းၾကဘဲ ဣေျႏၵရရ ေနၾကေစကာမူ၊ ဗမာ့ေခတ္မွာ ဘယ္ပါတီ၊ ဘယ္အဖြဲ႕ ၏ အေငြ႕အသက္မွ မလႈံခဲ့သူ ျဖစ္၍ ပိုၿပီးေနသာပါလ်က္ ဖဆပလအစိုးရ ဆယ္ႏွစ္ဆယ္မိုးလံုး ထုသား၊ ေပသားရေအာင္ အႏွိပ္စက္ခံခဲ့ရပါလ်က္ ေယာက္ယက္ အခပ္ႀကီး ခပ္လိုက္သည္။ ဤမွ်ႏွင့္ မၿပီး ေသးဘဲ အယံုအၾကည္ မရွိ အဆိုမဲခြဲရာတြင္ တဘက္သို႔ ပါမသြားေစ ရန္ ပမညတ အမတ္ေပါင္း သုံးေလးဆယ္အား အိမ္တြင္ေခၚယူ ထိန္းသိမ္းျပဳစုထားေသးသည္။ ယင္းသို႔ ပင္ပန္းႀကီးစြာ ျပဳပါမွ (ဂ)မဲသာ အႏုိင္ ရ၍ သန္႔ရွင္းအစိုးရ ဖြဲ႕ႏိုင္ေစကာမူ သံုးလခြဲမွ်သာ သက္တမ္းရွည္ခဲ့သည္။

သို႔ရာတြင္ သတင္းစာမွာေတာ့ ကင္ပြန္းမတပ္ရဘဲ၊ ပါတီစြဲသတင္းစာ၊ သန္႔ရွင္းတည္ၿမဲ မည္သူ ဆုိးသည္ ေကာင္းသည္၊ မည္သည့္ဘက္ေထာက္ခံမွ မွန္သည္ဟု က်မေရးသားေနျခင္း မဟုတ္ပါ၊ ဘယ္အခါကမွ ပါတီစြဲ ပုဂၢိဳလ္စြဲ မျဖစ္ခဲ့ဘူးဘဲ၊ သည္အကြဲတြင္မွ အူယား ဖါးယား အေျပးအလႊား ၀င္ေရာက္ၿပီး သတင္းစာ ႀကီးတခုလံုး ခုတံုး ခါးပိုက္ေဆာင္ ေလွခါးထစ္အျဖစ္ႀကီး ျဖစ္လိုက္ရသည္ ကိုသာဆုိလုိပါသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္အစိုးရလက္ထက္မွာ တိုင္းျပည္ေကာင္းရာေကာင္းေၾကာငး္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အေျပာင္းအလႊဲ တြင္ ေတာင္လဲရာ ျမက္ျပတ္သလို မလိုေသာ ႒ာနမွ လူမ်ား အလုပ္ျပဳတ္ကုန္ၾကရာတြင္ ဗမာ့ ေခတ္မွာလာၿပီး အလုပ္ျပဳတ္ ကုန္ၾကရာတြင္ ဗမာ့ေခတ္မွာ လာၿပီးေသာင္တင္ေနသူေတြလည္း အေတာ္မ်ားသည္။ ႏိုင္ငံေရး ေနာက္လိုက္ သာေပါင္း ညာစားမ်ားလည္း ၀င္လာမစဲ တသဲသဲျဖစ္လာသည္။ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ မယ္မယ္ ရရ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကိုမဆိုလိုေသာ္လည္း၊ ထိုေခါင္းေဆာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးထံ ထြက္၀င္ခစား၍၊ ႏိုင္ငံေရး ေနာက္လိုက္ လိုလို၊ ႏိုင္ငံေရးပြဲစားလိုလို၊ စားဖါး သာေပါင္း ညာစားမ်ား အ၀င္အထြက္မ်ားေသာ အိမ္မ်ိဳးမွာ ဖြတ္တက္ခံ ရသည္ႏွင့္မျခား၊ ပ်က္စီးကိန္းႀကဳံရမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။

အခ်ိဳ႕မွာစား ေကာင္းေအာင္ ဟိတ္ဟန္ထုတ္ျပၾကေသး၏။ အ, သူယုံတမ္း(၀ါ) အေျမႇာက္ႀကိဳက္ ယုံတမ္း ေခတ္ မွာ၊ အဆိုပါ သာေပါင္းညာစားတို႕က ဗမာ့ေခတ္ အလုပ္တိုက္မွ။ လစဥ္တရာမွ ႏွစ္ရာအထိ အလုပ္ မျပ ရဘဲ က်င္လည္စြာ လခထုတ္ယူ ေနႏိုင္ၾကသည္ဟု ေနာက္မွ က်မသိရသည္။ က်မသည္ ဤျမင္ကြင္း မ်ိဳးကို ၾကည့္၍ မရႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္လာသည္။

ေန႕တရုံးရုံး ညတရုံးရုံးႏွင့္ ဗလုံးဗေထြးကိစၥေတြ၊ အေျမႇာက္အပင့္သမားေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးအစအပါးစားဖါးေတြ ေျခရႈပ္ လြန္းလွ၍ အၿမဲသတိေပးေနရလ်က္ရွိသည္။ ဤေတာအတြင္း၌ သတင္းစာ သုံးေလးေစာင္ကို တိုက္ပိတ္ ခံရေသာအခါ က်မကလည္း ဤျမင္ကြင္းကို ခဏနားေအးမ်က္ေစ့ေအးျဖစ္ခ်င္လြန္းသျဖင့္ ဗမာ့ေခတ္ တိုက္ပိိတ္ရန္ အလွည့္ႀကဳံပါေစဟုသာ ႀကိတ္၍ ဆုေတာင္းေနမိပါသည္။ တခါတေလလည္း ႏႈတ္က ဖြင့္၍ ဆုေတာင္းမိသျဖင့္ အေၾကာင္းမသိသူမ်ားက အံ့အားသင့္ၿပီး ၾကည့္ေနတတ္ၾကသည္။

သို႕ရာတြင္ ဗမာ့ေခတ္သတင္းစာ တိုက္မွာ အပိတ္ခံရမည့္သတင္းစာထည္းတြင္ နံပါတ္၁-ဟု သတင္းေျပး ေနရာမွ အလွည့္ကိုမက်ဘဲ အျခားသတင္းစာမ်ားသာ တေစာင္ၿပီးတေစာင္ အၿငႇိအစြန္းရွိ၍ အပိတ္ခံ ထိရသည္။ ေၾကးမုံ၊ ရန္ကုန္ ဗိုလ္တေထာင္စေသာ သတင္းစာမ်ား အပိတ္ခံရတတ္ေသာ ရက္မ်ားမွာ မ်ားေသာ အားျဖင့္ အဂၤလိပ္လန္း ပ႒မပါတ္အတြင္း အပိတ္ခံရတတ္သည္။ က်မသည္ လဆန္း ပ႒မပါတ္ ေရာက္တိုင္း ဗမာ့ေခတ္ အလွည့္ႀကဳံပါေစေတာ့လို႕ ႀကိတ္ဆုေတာင္းမိပါသည္။ သို႕ရာတြင္ ထိုစဥ္အခါက ဆုေတာင္း မျပည့္ခဲ့ပါ။ ယင္းသို႕နာမည္ႀကီးၿပိီးမွ ထီးထီးက်န္ရစ္ရေသာအခါ အခ်ိဳ႕စားဖါးတို႕၏ ဖ်န္းသန္း ၀ါႂကြားမႈႏွင့္ ဗမာ့ေခတ္ အလုပ္တိုက္အတြင္းရွိ အလုပ္သမာႀကီးငယ္တို႕ ရပ္ကြက္တြင္ အထင္ႀကီး ေစပါသည္။

သူတို႕ႂကြားလုံးမွာ ငါက ဘယ္ဗိုလ္မွဴးႀကီး ဘယ္သူ႕ကို သြားေျပာထားလိုက္လို႕ ဗမာ့ေခတ္သတင္းစာတိုက္ အပိတ္မခံ ရတာဘဲဟူေသာ အေျပာမ်ိဳးျဖစ္ပါသည္။ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ဘယ္သူဆိုေသာ ေနရာမ်ိဳးမွာ ဧရာမ ဗိုလ္ႀကီး ၏ အမည္ကို သူတို႕တပည့္ ငယ္သားကေလးမ်ား ေခၚသကဲ့သို႕ ရင့္ရင့္,သီးသီး ေခၚျပ လိုက္ျခင္း အားျဖင့္ လည္း အလုပ္သမား လူငယ္မ်ားအား အထင္ႀကီးသြားေစသည္၊ ဤၿဖီးလုံးမ်ိဳးေၾကာင့္ လူငယ္မ်ား သာမက လူႀကီးႀကီးကလည္း အထင္ႀကီးၿပီး ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္လ်က္ လက္သပ္ေမြးပါေလေတာ့သည္။

ဘိလိယက္ခံုတြင္ အရက္ေခ်ာင္းစီးၿပီ

.