ဂ်ပန္အေျပးအေမရိကန္အ၀င္
ေနာက္တေန႕ မနက္ကိုဂ်ပန္မ်ား လာရွာေဖြေတာ့မည္။ အိမ္ကလည္း လူေတြအလြန္မ်ားသည္။ ကိုယ္ ေပ်ာက္ စစ္သားရယ္လို႕ အထင္မွားျပီး တေယာက္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ ဆြဲသြားလွ်င္လည္း ခံရ မည္သာ သည္အထဲမွာ ေဆြတစမ်ိဳးတစ ျဖစ္သူစစ္ဗိုလ္လူထြက္ တေယာက္အိမ္မွာ ေရာက္ေနသည္၊ သူကလည္း လစ္လွ်င္လစ္သလို လက္ျမန္, ေျချမန္ႏွင့္ ဂ်ပန္ကို ခ်ခဲသူျဖစ္ေႀကာင္း ေနာက္ပိုင္းမွ ျပန္ေျပာျပ သျဖင့္ သိရသည္၊ ေစာေစာကသာသိရလွ်င္ သူ႕ကိုခဏေရွာင္ ေနရန္ေျပာမိ မည္ျဖစ္ပါသည္။
သို႕ေသာ္ ကံကေကာင္းသြားပါသည္၊ ေနာက္တေန႕မတိုင္ မွီသည္သန္းေခါင္ ေလာက္မွာ ကုကၠိဳင္းလမ္း တေလွ်ာက္ စစ္ေလာ္ရီကားႀကီးေတြ ေမာင္းေျပးေနေသာ အသံတို႕သည္ မိုးခ်ဳန္းသလို ဆူညံလ်က္ရိွသည္၊ အသံခ်င္း ဆက္၍ အခါတိုင္းထက္ထူးကဲသည္ ဟုစဥ္းစားမိႀကသည္၊ သို႕ေသည္ေခါင္းျပဴ ႀကည့္၍ျဖစ္ေသာ အခ်ိဳန္မ်ိဳး မဟုတ္၊ ဟုတ္သည့္တိုင္ေအာင္ မလႈပ္၀ံ့ ႀကေသာအ ခိုက္အခါမ်ိဳးျဖစ္ ေနရာကိုယ့္အိမ္ထဲမွာ သာကုပ္ကုပ္ ကေလး ျငိမ္ေနႀကရပါသည္။
မနက္လင္းေသာအခါ ဂ်ပန္တို႕လာေရာက္ရွာမည့္ကိစၥက ဆက္ရန္ရိွေသးသျဖင့္ စိတ္တထင့္ထင့္ႏွင့္ ရိွေနႀကပါသည္၊ သို႕ေသာ္ေေနအေတာ္ ျမင့္လာသည္တိုင္ေအာင္ ဂ်ပန္စစ္သာမ်ား၏ အရိပ္အေျခကို မျမင္ရပဲတိတ္ဆိတ္ျငိမ္ သက္လ်က္ရိွေနရာမွ တေယာက္စကားတေယာက္နားျဖင့္ ဂ်ပန္စစ္သားအား လုံးရန္ကုန္ျမိဳ႕မွ ဆုတ္ခြာထြက္သြားႀကျပီ ျဖစ္ေႀကာင္း၊ ညဦးပိုင္းမွစျပီး တညလုံးဆူညံေနေသာ ကားတန္း ႀကီးမွာ ဂ်ပန္စစ္ဗိုလ္စစ္သားမ်ား ဆုတ္ခြာထြက္ေျပး ေနျခင္းျဖစ္ေႀကာင္း သိရေတာ့သည္၊ ဤတြင္မွ ရင္ထဲမွ အလုံးႀကီးက်သြားႀကပါသည္။
သို႕ရာတြင္ မေတာ္တဆျပန္လွည့္ လာႀကဦးမလား၊ တေနရာမွာ အႀကြင္းအက်န္စစ္သားမ်ား ရိွေလဦး မည္လားဟု ေႀကာက္စိတ္မေျပႏိုင္သူမ်ာႏွင့္ ေနျမင့္လာပါက ဗုံးလာခ်ႀကဦးမည့္ အဂၤလိပ္ဗုံးႀကဲ ေလယာဥ္ပ်ံ တို႕အတြက္ စိတ္ခ်, လက္ခ်မေန၀ံ့ ႀကေသးပဲအိမ္ထဲမွာ သာေအာင္းေနႀကရပါသည္။
သို႕ေသာ္စစ္ဒဏ္ခံႏိုင္ရည္ ျပည့္၀ေနေသာ စားေနက်ေႀကာင္းဖားေဖါက္သည္ မ်ားကားဂ်ပန္စစ္သား မ်ားေျပး ေလျပီးဆိုသည္ကို သိႀကရသည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ကိုယ္ႏွင့္ နီးစပ္ရာရပ္ကြက္တ၀ိုက္ ရိွဂ်ပန္တို႕ ေနထိုင္ရာ အေဆာက္အဦးမ်ားသို႕ ၀င္ေရာက္ေမႊေနာက္ခါ လိုရာပစၥည္းမ်ားကို ေဖါက္တြင္း သယ္ပိုး ယူငယ္ႀကသည္၊ တကဲ့ပြဲေတာ္ႀကီးႀကဳံႀကိဳက္၍ အူလိုက္သဲလႈိက္ ၀မ္းသာေနႀကပုံရပါသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ႏွင့္တကြ ဗမာ့တပ္မေတာ္မွာ မတ္ခ၂၇- ရက္ေန႕ကတည္းက ေတာ္လွန္ေရးႀကီးကို စတင္လုပ္ ကိုင္ေနျပီး ျဖစ္၍ တပ္မေတာ္သားမွန္သမွ်က ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္ထားလိုက္ ႀကျပီးျဖစ္ေသာေႀကာင့္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ႀကီးတျမိဳ႕လုံးမွာ အထိန္းအခ်ည္မရိွေသာ ျမိဳ႕ႀကီးျဖစ္ေနပါသည္။
ဂ်ပန္လက္ေအာက္ခံဘ၀ ၌လြတ္လပ္ေရးအစိုးရအမည္ တပ္ထားေသာ ဗမာအစိုးရအဖြဲ႕မွာလည္း ေမာ္လျမိဳင္ဘက္ေရာက္ ေနျပီျဖစ္၍ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကင္းမဲ့ လ်က္ရိွရာမင္းေျပာင္းမင္းလႊဲ၌ လက္ရဲ ဇက္ရဲ ရိွသူတို႕၏ ပြဲေတာ္ရက္ ျမတ္ႀကီးျဖစ္ေနျပီး အဓိပတိအရွင္ မင္းႀကီးအိမ္ေတာ္ဟုေခၚ ႀကရလ်က္ အစိုးရ ဘက္အရာရိွႀကီးမ်ား ေန႕စဥ္လာေရာက္ အေလးျပဳရသည့္ ဟာမစ္တစ္လမ္းရိွ နန္းရင္း၀န္ အဓိပတိႀကီး ေဒါက္တာဘေမာ္ ေနေသာအိမ္ႀကီးရိွ ပစၥည္းပစၥယမ်ားမွ ေခတ္ပ်က္ေဖါက္သည္တစု ၀င္ေရာက္ ယုယက္ ယူငင္ႀကျပီး အိမ္ႀကီးတခုလုံးကိုလည္း တေနကထည္းႏွင့္ မီးရႈိ႕အေပ်ာက္ရွင္း ခံလိုက္ ရသည္ အထိ ေသာင္းက်န္း ပစ္လိုက္ႀကပါသည္။
ဂ်ပန္မာစတာႀကီးမ်ား လက္၀ါးႀကီးအုပ္သိမ္း ဆည္းစုေဆာင္းသိုေလွာင္ ထားခဲ့ေသာ အသုံးအေဆာင္ အစားအေသာက္အထည္ကို ဂိုေဒါင္မ်ားကိုလည္း လူစုလူေ၀းႀကီးႏွင့္ သမ၀ါယမနည္အရ အေျပာင္ရွင္း လိုက္ႀကသည္၊ သို႕ေသည္မႀကာမီပင္ ကပၸလီႏွင့္ အေမရိကန္စစ္သားေတြ ၀င္လာႀကသည္၊ ယခင္ကႏိုင္လြန္စ ေလထီးႏွင့္ ရိကၡာပစၥည္း ခ်ေပးခဲ့ျခင္းျဖင့္ တေႀကာင္း၊ ကပၸလီေခၚ နီးဂရိုးစစ္သား အေမရိကန္ စစ္သားမ်ား၌ လြယ္ပိုးပါလာေသာ စားေရရိကၡာ ပစၥည္းမ်ားကလည္း ပိုလွ်ံေပါမ်ားလွ၍ အရပ္သူ အရပ္သားမ်ားအား ျဖန္႕ျဖဴးေ၀ငွ ေပးေလ့ရွိရာ သုံးေလႏွစ္ ရာသီယိုဘူး၊ ေခ်ာ့ကလက္၊ သႀကားခဲ၊ ဒိန္ခဲမ်ား မွီ၀ဲစားသုုံး ႀကရေတာ့္သည္။
က်မတို႕သည္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ႀကီး ပ်က္စီးျပာျဖစ္မတတ္ ပင္လယ္၀က အဂၤလိပ္ေရတပ္ အေျမာက္ႀကီးမ်ား ႏွင့္ ပစ္ခတ္ခံရမည့္ စိုးရိမ္ျခင္းျဖင့္ သိမ္ေခ်ာင္းရြာသို႕ေျပာင္း ေျပးစရာ ေနရာဌာနမ်ား ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ ထားေသာ္လည္း ဗရုပ္သုကၡႀကီးမ ျဖစ္ႀကရေတာ့ပဲ ဂ်ပန္ႏွင့္အဂၤလိပ္ အေျပာင္းအလဲမွာ ကံေကာင္း ေထာက္မ၍ကသီ လင္တာမရိွ၊ အိမ္ထဲမွာ အသာေနရင္း ျပႆနာရွင္းသြားသည္။ ဂ်ပန္ေတြ ထြက္ခက္, ခတ္သြားမည့္ ဆဲဆဲမွ လြတ္ေျမာက္ခ်မ္းသာရာရသျဖင့္ လည္း ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ျဖစ္ႀကရျခင္းမွာ ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီး အျပီးသတ္ရပ္နားသြား ရေသာေႀကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
အီတလီျပည္သည္၎၊ ဂ်ာမဏီျပည္သည္၎၊ ဂ်ပန္ျပည္မွာ၎ စစ္ႀကီး၏နဂုံးခ်ဳပ္၌ မီးခိုးမေသေသးေသာ စစ္ေရးစစ္ဒဏ္မ်ား၊ စစ္အနာေရာဂါဆိုႀကီးမ်ား အႏွံ႕အျပားက်န္ရစ္ႀကသလို ဗမာျပည္မွာလည္း စစ္ႀကီး၏ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ အနာတရႀကီးမ်ားက ေနရာအႏွ႕ံအျပား၌ ခံစားရလ်က္ ရိွေနပါသည္၊ ဒါေတြကို ေနာက္လာသည့္ လူတကာတန္ယူ၍ စားရင္းရွင္းေပးရမည္ ထုံးစံအတိုင္း ျဖစ္ပါသည္။ စစ္ႏိုင္သူတို႕၏ အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ အဂၤလိပ္အစိုးရလက္ထက္က အိႏၵိယကို ပါသြားသူေတြက ေရွ႕ေဆာင္ျပီးလာႀကပါသည္။
ဗမာ့ေခတ္သတင္းစာ ဆက္လက္ထုတ္ေ၀ျခင္း
အဂၤလိပ္ကို ေမာင္းထုတ္ျပီး အထင္ႀကီးခဲေသာ ဂ်ပန္ႏွင့္ေပါင္းမိ၍ အေႀကာင္းသိဇာတ္ရွည္ လယ္လာ ႀကေသာအခါ က်ားေႀကာကိုလို႕ ရွင္ႀကီးကိုးရာတြင္ ရွင္ႀကီးက်ားထက္ ဆိုးေသာဥပမာကဲ့သို႕ ျဖစ္လာရ သျဖင့္နာက်ည္းစြာ ေမာင္းႏွင္ပစ္ရျပန္သည္၊ ျပန္လာေသာ အဂၤလိပ္အေမရိကန္ စစ္တပ္ကို ဆီးႀကိဳျပီး ရင္ႏွီၤးေအာင္ ျပဳရာ၌ အခ်ဳိ႕ႏိုင္ငံေရ. သမားမ်ားမွာ မရဲတရဲျဖစ္ေနႀကရေသာ္လည္း ဂ်ပန္ကဲ့သို႕ ႏွိပ္စက္ကလူျပဳမႈ တုံ႕ျပန္ျခင္းမရိွႀကေသာေႀကာင့္ အသက္ရွဴေျဖာင့္သြား ႀကပုံရသည္၊ သို႕ေသာ္အခ်ိဳ႕ အေရးပါ အရာေရာက္သူမ်ားမွာ ဘြားကနဲရင္မဆို၀ံ့ ေသးသျဖင့္ သင့္ရာ၌ ေခတၱေရွာင္ရွားေနႀကဆဲ ျဖစ္ပါ သည္။
ဂ်ပန္အတြက္ႏွင့္ အဂၤလိပ္ ျပန္အ၀င္မွာ အဂၤလိပ္ ကျပားႏွင့္ျမန္မာ အစိုးရအရာရိွ ေဟာင္းမ်ားက ဆိုင္ရာဆိုင္ရာ႒ာန တို႕တြင္ ပူးတြဲပါ၀င္လ်က္ ေရွ႕ေဆာင္ေရွ႕ရြက္လုပ္ရကာ အခြင့္အေရးႏွင့္ ႀသဇာအာ ဏာရသင့္သေလာက္ ရေနႀကပါသည္။ ေန႕ခ်င္းညခ်င္းဆိုသလို စစ္ဘက္ႏွင့္တြဲကာ ယာယီျမိဳ႕ရြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး လုပ္ငန္းကို စတင္ဖြဲ႕စည္းႀကပါသည္၊ သတင္းစာတိုက္မ်ားကို လည္းအရိွန္မပ်က္ ဆက္လက္ ထုတ္ေ၀ရန္ အား ေပးႀကေလသည္။
သတင္းစာဆိုရာမွာ ထိုအခ်ိန္အခါက သူရိယ၊ ျမန္မာ့ အလင္းႏွင့္ ဗမာ့ေခတ္သုံး ေစာင္သာရိွေနရာတြင္ ဗမာ့ေခတ္မွာ ဂ်ပန္အစိုးရ လက္ထတ္ထုတ္ေ၀ေသာ သတင္းစာေ၀ျခင္းျဖင့္ သည္ေဒါက္တာလေမာ္ အဓိပတိ အစိုးရသည္ ဂ်ပန္မ်ားႏွင့္အတူ ထြက္ေျပးသြား ေသာအခါက်မျခံထဲမွာ တဲႀကီးတခုအျပည့္ရိွ ႀကေသာ သတင္းစာ အယ္ဒီတာအဖြဲ႕ႏွင့္ စာစီသမားမ်ား သည္အေငးသား ေသာင္တင္က်န္ေနရစ္ပါသည္၊ စာစီသမားမ်ာက အစိုးရပုံႏွိပ္တိုက္မွ လခစားမ်ားျဖစ္ ျပီးအယ္ဒီတာအဖြဲ႕မွာလည္း အဓိပတိအစိုးရ၏ လခစားမ်ားျဖစ္ႀကရာ သူတို႕လစာကို ဘယ္သူမွ လာ၍ ရွင္းလင္းေပးႏိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္၍ ရုတ္တရက္ ၀မ္းေရးျပႆနာ ကသာႏွင့္မွအစားထိုးမရ၊ သို႕ေႀကာင့္ ဂ်ပန္အစိုးရထြက္ေျပးႀကသည့္ ရက္မွစျပီး စပ္ကူး မတ္ကူး အခ်ိန္မွာ က်မတို႕က စကၠဴစိုက္ပုံ ႏွိပ္တိုက္စိုက္ျပီး သတင္းစားကိုရက္မပ်က္ ဆက္လက္ ထုတ္ေ၀ ေရာင္းခ်၍ သူတို႕တစုအား ေ၀ငွစား ႏိုင္ေအာင္ ႀကံေဆာင္ေပးေနရပါသည္။
ေနာက္ဖြဲ႕မည့္အစိုးရက ေနသားတက်ရိွသြားသည့္အခါ အစိုးရပုံႏွိပ္တိုက္မွလခစား စာစီအလုပ္သမား ေတြမွာဆိုင္ရာလခစား ျပန္ခန္႕ျခင္းခံရသည့္တိုငေအာင္ အယ္ဒီတာအဖြဲ႕မွာ ေတာ့ဘယ္သူမွတာ၀န္ ယူႀကမည္မဟုတ္ပါ၊ ျမိဳ႕ရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယာယီအဖြဲ႕ႏွင့္ စစ္ဘက္ကက္စဘီ အစိုးရတို႕က သတင္းျဖန္႕ ရာ၌ သတင္းစာမ်ား၏ အင္အားကိုအထူးကူ ညီလိုသည္၊ တိုင္းျပည္လူထုကလည္း စစ္ျပီးအုပ္ခ်ဳပ္ေရး သတင္း မ်ားကို သိလိုလွသည္။ သို႕ေႀကာင့္ အဓိပတိအစိုးရအဖြဲ႕မွ စြန္႕ပစ္ထားခဲ့ေသာ ဗမာ့ေခတ္သတင္းစာ ကို က်မ၏ တိုင္းျပည္ျပဳ ပုံႏိွပ္တုိက္မွပိုင္ရွင္ အျဖစ္ေကာက္ယူပခုံးေျပာင္းျပီး ဆက္လက္ထုတ္ ေ၀လိုက္ ရပါေတာ့သည္၊ သတင္းစာ၏ ၀ါဒမွာလည္း ကိုယ္ပိုင္၀ါဒသာ ျဖစ္ပါသည္။
အစိုးရပုံႏွိပ္တိုက္ကို အသားတက်ျပန္လည္ အုပ္ခ်ဳပ္ႀကေသာအခါ စာစီအလုပ္သမားမ်ားႏွင့္တကြ ဂ်ပန္ ေခတ္က ေျပာင္းေရြ႕ ယူလာရေသာစာစီ ခုံမာ်းကိုျမိဳ႕ထည္းရိွ အစိုးရပုံႏွိပ္တိုက္ႀကီးသို႕ ျပန္သယ္ သြားႀကသည္။ ဤတြင္ က်မ၏တိုင္းျပည္ ျပဳပုံႏိွပ္တိုက္မွာ ဗမာ့ေခတ္သတင္းစာကို ထုတ္ေ၀ရာ၌ စာစီ အလုပ္သမား အသစ္မားထပ္မံျဖည့္ တင္းျပီးဆက္လက္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ႀကပါသည္၊ အယ္ဒိီတာအဖြဲ႕မွာ အဓိပတိ အစိုးရ၏ လူေဟာင္းမ်ားႏွင့္ ေနာက္ထပ္ျဖည့္စြတ္ ေခၚယူရေသာလက္ေထာက္ အယ္ဒီတာမ်ား သတင္းေထာက္ မ်ား၊ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ အလုပ္႒ာန၊ ပါဆယ္႒ာန၊ သတင္းစာေခါက္႒ာန၊ ဓါတ္ပုံ႒ာနမ်ားမွ အစ သတင္းစာ တိုက္ႀကီး တတိုက္၌ ထားရိွအပ္ေသာ ႒ာနအစိပ္အပို္င္းမ်ားေႀကာင့္ အိမ္ႏွင့္အျပည့္ ျဖစ္လာ ျပန္ပါ သည္။
ေနာက္ပိုင္းမွာအိႏၵိယေရာက္ ဗမာအရာရိွႀကီးမ်ားမွာ အဂၤလိပ္အစိုးရအရာရိွႀကီးမ်ား တသုတ္ျပီးတ သုတ္ေရာက္လာႀကသည္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အမႈးရိွေသာ ကိုယ္ေပ်ာက္တပ္မေတာ္ ႀကီးမွာ ျပန္လည္ ကိုယ္လုံးေပၚ လာသည္၊ အျခားႏိုင္ငံေရးသမား အသီးသီးတို႕လည္း ျပန္လည္စုစည္း မိႀကသည္၊ ဖက္ဆစ္ ဆန္က်င္းေရး ျပည့္သူ႕လြတ္လပ္ေရး အဖြဲ႕ႀကီးကိုေတာ္ လွန္ေရးသမား၊ ႏိုင္ငံေရး သမားမ်ားစု ေပါင္းဖြဲ႕ စည္းထားလိုက္ျပီး ေရွ႕ဆက္လက္ စခန္းသြားႀကရန္ ဟန္တျပင္ျပင္ႏွင့္ အလုပ္ မ်ားလာႀကရာ သတင္းစာ မ်ားမွာလည္း အေရးႀကီးေသာ သတင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးမွန္သမွ် အဘက္ဘက္ မွရရိွေအာင္ ႀကိဳးစားေဖၚျပ ေနရသလို ထုိထုိ ဤဤအလီ္လီေသာ ႏို္င္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္း မ်ားပုဂၢိဳလ္အေက်ာ္ အေမာ္မ်ားမွာလည္း နီးစပ္ရာ သတင္္း စာတုိက္မ်ားတြင္ ပူး၀င္ေရာက္လာလ်က္ ပခုံးဖက္ခါးဖက္ႏွင့္ အခ်စ္နလံထႀကသည္။
အဘယ္ပါတီဟူ၍ ရုပ္လုံးမေဖၚမီ၊ မည္သို႕မည္ပုံ ႀကံစည္ႀကမည္၊ ေျခလွမ္းႀကမည္ဆိုေသာ တြက္ကိန္း မ်ားအား စားရင္း, ေသာက္ရင္း တေပ်ာ္တပါးႀကီး တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးသမႈ ျပဳႀကသည္။
ေနာက္ပိုင္း အခ်ိဳန္မွာ ကက္စဘီစစ္အစိုးရ ဟုအမည္တက္ထားသည့္ အစိုးရအဖြဲ႕က ခိုင္ခိုင္မာမာ အုပ္ခ်ဳပ္လ်က္ ရိွေနပါသည္။
ဂ်ပန္ေျပးမင္းေခၚ ဘုရင္ခံမင္းႀကီး ျပန္လာသည့္ သတင္း၊ ယူဂႏၶာေရာက္ နန္းရင္း၀န္ေဟာင္း ဂ႒ဳန္ဦးေစာ ျပန္ေရာက္သည့္ သတင္း၊ ဦးတင္ထြဋ္ စကၠဴျဖဴစာတမ္း သတင္း၊ ကႏၵီ စာခ်ုဳပ္သတင္း၊ လူထုစည္းေ၀းပြဲ ႀကီးမ်ား သတင္းတို႕မွာ ထိုအခါက ျပည္သူလူထု၏ စိတ္၀င္စားေန ေသာသတင္းမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ရုပ္သိမ္းျပီး ျမန္မာအစိုးရအဖြဲ႕ ဖြဲ႔ေပးရာ၌ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ ေရး လက္ေအာက္မွာ ထားဦးမည္ဆိုသည္ ကိုလည္းမလိုလား ႏိုင္ေအာင္ရိွႀကသျဖင့္ လူထုစည္းေ၀း ပြဲႀကီးမ်ားကို မႀကာခဏ ေခၚယူက်င္းပလ်က္ နစ္နာခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳး မ်ားကိုေဖာ္ျပကာ စည္ေ၀းဆုံးျဖတ္ ခ်ကေတြခ်သမွ် သတင္းစာ မ်ားကလည္း စာလုံးႀကီးမ်ားႏွင့္ ျဖန္႕ခ်ီေပးရလ်က္ ရိွႀကပါသည္။
ဂ်ပန္ေျပး၍ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေရာက္လာျပီး ေနာက္အထက္ပါ ျပည္သူထု ကိစၥအမ်ိဳးမ်ိဳး ေတြေပၚေပါက္ ေနခ်ိန္၌ ကိုယ္ပိုင္သတင္းစာတုိက္ ျဖစ္လာေသာ က်မအိမ္မွာ ႏိုင္ငံေရးအဆက္အသြယ္ရိွသူမ်ား တံခါးမရိွ, ဒါးမရိွ၀င္ေရာက္လာ ႀကရုံမကဂ်ပန္အစိုးရ လက္ထက္က ရာထူးျပန္မရခဲ့သူမ်ားလည္း စစ္အစိုးရႏွင့္ လိုက္ပါလာခဲ့ရသည့္တိုင္ေအာင္ ရန္ကုန္တြင္ ေနစရာမရွိဟု ဆိုလွ်င္ က်မအိမ္တြင္ အခမဲ့ ေဟာ္တယ္အျဖစ္ႏွင့္ သားမယား တပည့္ငယ္သား အစုံအလင္ႏွင့္ ၀င္ေရာက္ေနထိုင္ႀကရန္ လက္ခံရ ျပန္ပါေသးသည္။
ဖဆပလေခတ္ ဆက္ရန္
.
ေနာက္တေန႕ မနက္ကိုဂ်ပန္မ်ား လာရွာေဖြေတာ့မည္။ အိမ္ကလည္း လူေတြအလြန္မ်ားသည္။ ကိုယ္ ေပ်ာက္ စစ္သားရယ္လို႕ အထင္မွားျပီး တေယာက္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ ဆြဲသြားလွ်င္လည္း ခံရ မည္သာ သည္အထဲမွာ ေဆြတစမ်ိဳးတစ ျဖစ္သူစစ္ဗိုလ္လူထြက္ တေယာက္အိမ္မွာ ေရာက္ေနသည္၊ သူကလည္း လစ္လွ်င္လစ္သလို လက္ျမန္, ေျချမန္ႏွင့္ ဂ်ပန္ကို ခ်ခဲသူျဖစ္ေႀကာင္း ေနာက္ပိုင္းမွ ျပန္ေျပာျပ သျဖင့္ သိရသည္၊ ေစာေစာကသာသိရလွ်င္ သူ႕ကိုခဏေရွာင္ ေနရန္ေျပာမိ မည္ျဖစ္ပါသည္။
သို႕ေသာ္ ကံကေကာင္းသြားပါသည္၊ ေနာက္တေန႕မတိုင္ မွီသည္သန္းေခါင္ ေလာက္မွာ ကုကၠိဳင္းလမ္း တေလွ်ာက္ စစ္ေလာ္ရီကားႀကီးေတြ ေမာင္းေျပးေနေသာ အသံတို႕သည္ မိုးခ်ဳန္းသလို ဆူညံလ်က္ရိွသည္၊ အသံခ်င္း ဆက္၍ အခါတိုင္းထက္ထူးကဲသည္ ဟုစဥ္းစားမိႀကသည္၊ သို႕ေသည္ေခါင္းျပဴ ႀကည့္၍ျဖစ္ေသာ အခ်ိဳန္မ်ိဳး မဟုတ္၊ ဟုတ္သည့္တိုင္ေအာင္ မလႈပ္၀ံ့ ႀကေသာအ ခိုက္အခါမ်ိဳးျဖစ္ ေနရာကိုယ့္အိမ္ထဲမွာ သာကုပ္ကုပ္ ကေလး ျငိမ္ေနႀကရပါသည္။
မနက္လင္းေသာအခါ ဂ်ပန္တို႕လာေရာက္ရွာမည့္ကိစၥက ဆက္ရန္ရိွေသးသျဖင့္ စိတ္တထင့္ထင့္ႏွင့္ ရိွေနႀကပါသည္၊ သို႕ေသာ္ေေနအေတာ္ ျမင့္လာသည္တိုင္ေအာင္ ဂ်ပန္စစ္သာမ်ား၏ အရိပ္အေျခကို မျမင္ရပဲတိတ္ဆိတ္ျငိမ္ သက္လ်က္ရိွေနရာမွ တေယာက္စကားတေယာက္နားျဖင့္ ဂ်ပန္စစ္သားအား လုံးရန္ကုန္ျမိဳ႕မွ ဆုတ္ခြာထြက္သြားႀကျပီ ျဖစ္ေႀကာင္း၊ ညဦးပိုင္းမွစျပီး တညလုံးဆူညံေနေသာ ကားတန္း ႀကီးမွာ ဂ်ပန္စစ္ဗိုလ္စစ္သားမ်ား ဆုတ္ခြာထြက္ေျပး ေနျခင္းျဖစ္ေႀကာင္း သိရေတာ့သည္၊ ဤတြင္မွ ရင္ထဲမွ အလုံးႀကီးက်သြားႀကပါသည္။
သို႕ရာတြင္ မေတာ္တဆျပန္လွည့္ လာႀကဦးမလား၊ တေနရာမွာ အႀကြင္းအက်န္စစ္သားမ်ား ရိွေလဦး မည္လားဟု ေႀကာက္စိတ္မေျပႏိုင္သူမ်ာႏွင့္ ေနျမင့္လာပါက ဗုံးလာခ်ႀကဦးမည့္ အဂၤလိပ္ဗုံးႀကဲ ေလယာဥ္ပ်ံ တို႕အတြက္ စိတ္ခ်, လက္ခ်မေန၀ံ့ ႀကေသးပဲအိမ္ထဲမွာ သာေအာင္းေနႀကရပါသည္။
သို႕ေသာ္စစ္ဒဏ္ခံႏိုင္ရည္ ျပည့္၀ေနေသာ စားေနက်ေႀကာင္းဖားေဖါက္သည္ မ်ားကားဂ်ပန္စစ္သား မ်ားေျပး ေလျပီးဆိုသည္ကို သိႀကရသည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ကိုယ္ႏွင့္ နီးစပ္ရာရပ္ကြက္တ၀ိုက္ ရိွဂ်ပန္တို႕ ေနထိုင္ရာ အေဆာက္အဦးမ်ားသို႕ ၀င္ေရာက္ေမႊေနာက္ခါ လိုရာပစၥည္းမ်ားကို ေဖါက္တြင္း သယ္ပိုး ယူငယ္ႀကသည္၊ တကဲ့ပြဲေတာ္ႀကီးႀကဳံႀကိဳက္၍ အူလိုက္သဲလႈိက္ ၀မ္းသာေနႀကပုံရပါသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ႏွင့္တကြ ဗမာ့တပ္မေတာ္မွာ မတ္ခ၂၇- ရက္ေန႕ကတည္းက ေတာ္လွန္ေရးႀကီးကို စတင္လုပ္ ကိုင္ေနျပီး ျဖစ္၍ တပ္မေတာ္သားမွန္သမွ်က ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္ထားလိုက္ ႀကျပီးျဖစ္ေသာေႀကာင့္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ႀကီးတျမိဳ႕လုံးမွာ အထိန္းအခ်ည္မရိွေသာ ျမိဳ႕ႀကီးျဖစ္ေနပါသည္။
ဂ်ပန္လက္ေအာက္ခံဘ၀ ၌လြတ္လပ္ေရးအစိုးရအမည္ တပ္ထားေသာ ဗမာအစိုးရအဖြဲ႕မွာလည္း ေမာ္လျမိဳင္ဘက္ေရာက္ ေနျပီျဖစ္၍ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကင္းမဲ့ လ်က္ရိွရာမင္းေျပာင္းမင္းလႊဲ၌ လက္ရဲ ဇက္ရဲ ရိွသူတို႕၏ ပြဲေတာ္ရက္ ျမတ္ႀကီးျဖစ္ေနျပီး အဓိပတိအရွင္ မင္းႀကီးအိမ္ေတာ္ဟုေခၚ ႀကရလ်က္ အစိုးရ ဘက္အရာရိွႀကီးမ်ား ေန႕စဥ္လာေရာက္ အေလးျပဳရသည့္ ဟာမစ္တစ္လမ္းရိွ နန္းရင္း၀န္ အဓိပတိႀကီး ေဒါက္တာဘေမာ္ ေနေသာအိမ္ႀကီးရိွ ပစၥည္းပစၥယမ်ားမွ ေခတ္ပ်က္ေဖါက္သည္တစု ၀င္ေရာက္ ယုယက္ ယူငင္ႀကျပီး အိမ္ႀကီးတခုလုံးကိုလည္း တေနကထည္းႏွင့္ မီးရႈိ႕အေပ်ာက္ရွင္း ခံလိုက္ ရသည္ အထိ ေသာင္းက်န္း ပစ္လိုက္ႀကပါသည္။
ဂ်ပန္မာစတာႀကီးမ်ား လက္၀ါးႀကီးအုပ္သိမ္း ဆည္းစုေဆာင္းသိုေလွာင္ ထားခဲ့ေသာ အသုံးအေဆာင္ အစားအေသာက္အထည္ကို ဂိုေဒါင္မ်ားကိုလည္း လူစုလူေ၀းႀကီးႏွင့္ သမ၀ါယမနည္အရ အေျပာင္ရွင္း လိုက္ႀကသည္၊ သို႕ေသည္မႀကာမီပင္ ကပၸလီႏွင့္ အေမရိကန္စစ္သားေတြ ၀င္လာႀကသည္၊ ယခင္ကႏိုင္လြန္စ ေလထီးႏွင့္ ရိကၡာပစၥည္း ခ်ေပးခဲ့ျခင္းျဖင့္ တေႀကာင္း၊ ကပၸလီေခၚ နီးဂရိုးစစ္သား အေမရိကန္ စစ္သားမ်ား၌ လြယ္ပိုးပါလာေသာ စားေရရိကၡာ ပစၥည္းမ်ားကလည္း ပိုလွ်ံေပါမ်ားလွ၍ အရပ္သူ အရပ္သားမ်ားအား ျဖန္႕ျဖဴးေ၀ငွ ေပးေလ့ရွိရာ သုံးေလႏွစ္ ရာသီယိုဘူး၊ ေခ်ာ့ကလက္၊ သႀကားခဲ၊ ဒိန္ခဲမ်ား မွီ၀ဲစားသုုံး ႀကရေတာ့္သည္။
က်မတို႕သည္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ႀကီး ပ်က္စီးျပာျဖစ္မတတ္ ပင္လယ္၀က အဂၤလိပ္ေရတပ္ အေျမာက္ႀကီးမ်ား ႏွင့္ ပစ္ခတ္ခံရမည့္ စိုးရိမ္ျခင္းျဖင့္ သိမ္ေခ်ာင္းရြာသို႕ေျပာင္း ေျပးစရာ ေနရာဌာနမ်ား ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ ထားေသာ္လည္း ဗရုပ္သုကၡႀကီးမ ျဖစ္ႀကရေတာ့ပဲ ဂ်ပန္ႏွင့္အဂၤလိပ္ အေျပာင္းအလဲမွာ ကံေကာင္း ေထာက္မ၍ကသီ လင္တာမရိွ၊ အိမ္ထဲမွာ အသာေနရင္း ျပႆနာရွင္းသြားသည္။ ဂ်ပန္ေတြ ထြက္ခက္, ခတ္သြားမည့္ ဆဲဆဲမွ လြတ္ေျမာက္ခ်မ္းသာရာရသျဖင့္ လည္း ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ျဖစ္ႀကရျခင္းမွာ ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီး အျပီးသတ္ရပ္နားသြား ရေသာေႀကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
အီတလီျပည္သည္၎၊ ဂ်ာမဏီျပည္သည္၎၊ ဂ်ပန္ျပည္မွာ၎ စစ္ႀကီး၏နဂုံးခ်ဳပ္၌ မီးခိုးမေသေသးေသာ စစ္ေရးစစ္ဒဏ္မ်ား၊ စစ္အနာေရာဂါဆိုႀကီးမ်ား အႏွံ႕အျပားက်န္ရစ္ႀကသလို ဗမာျပည္မွာလည္း စစ္ႀကီး၏ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ အနာတရႀကီးမ်ားက ေနရာအႏွ႕ံအျပား၌ ခံစားရလ်က္ ရိွေနပါသည္၊ ဒါေတြကို ေနာက္လာသည့္ လူတကာတန္ယူ၍ စားရင္းရွင္းေပးရမည္ ထုံးစံအတိုင္း ျဖစ္ပါသည္။ စစ္ႏိုင္သူတို႕၏ အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ အဂၤလိပ္အစိုးရလက္ထက္က အိႏၵိယကို ပါသြားသူေတြက ေရွ႕ေဆာင္ျပီးလာႀကပါသည္။
ဗမာ့ေခတ္သတင္းစာ ဆက္လက္ထုတ္ေ၀ျခင္း
အဂၤလိပ္ကို ေမာင္းထုတ္ျပီး အထင္ႀကီးခဲေသာ ဂ်ပန္ႏွင့္ေပါင္းမိ၍ အေႀကာင္းသိဇာတ္ရွည္ လယ္လာ ႀကေသာအခါ က်ားေႀကာကိုလို႕ ရွင္ႀကီးကိုးရာတြင္ ရွင္ႀကီးက်ားထက္ ဆိုးေသာဥပမာကဲ့သို႕ ျဖစ္လာရ သျဖင့္နာက်ည္းစြာ ေမာင္းႏွင္ပစ္ရျပန္သည္၊ ျပန္လာေသာ အဂၤလိပ္အေမရိကန္ စစ္တပ္ကို ဆီးႀကိဳျပီး ရင္ႏွီၤးေအာင္ ျပဳရာ၌ အခ်ဳိ႕ႏိုင္ငံေရ. သမားမ်ားမွာ မရဲတရဲျဖစ္ေနႀကရေသာ္လည္း ဂ်ပန္ကဲ့သို႕ ႏွိပ္စက္ကလူျပဳမႈ တုံ႕ျပန္ျခင္းမရိွႀကေသာေႀကာင့္ အသက္ရွဴေျဖာင့္သြား ႀကပုံရသည္၊ သို႕ေသာ္အခ်ိဳ႕ အေရးပါ အရာေရာက္သူမ်ားမွာ ဘြားကနဲရင္မဆို၀ံ့ ေသးသျဖင့္ သင့္ရာ၌ ေခတၱေရွာင္ရွားေနႀကဆဲ ျဖစ္ပါ သည္။
ဂ်ပန္အတြက္ႏွင့္ အဂၤလိပ္ ျပန္အ၀င္မွာ အဂၤလိပ္ ကျပားႏွင့္ျမန္မာ အစိုးရအရာရိွ ေဟာင္းမ်ားက ဆိုင္ရာဆိုင္ရာ႒ာန တို႕တြင္ ပူးတြဲပါ၀င္လ်က္ ေရွ႕ေဆာင္ေရွ႕ရြက္လုပ္ရကာ အခြင့္အေရးႏွင့္ ႀသဇာအာ ဏာရသင့္သေလာက္ ရေနႀကပါသည္။ ေန႕ခ်င္းညခ်င္းဆိုသလို စစ္ဘက္ႏွင့္တြဲကာ ယာယီျမိဳ႕ရြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး လုပ္ငန္းကို စတင္ဖြဲ႕စည္းႀကပါသည္၊ သတင္းစာတိုက္မ်ားကို လည္းအရိွန္မပ်က္ ဆက္လက္ ထုတ္ေ၀ရန္ အား ေပးႀကေလသည္။
သတင္းစာဆိုရာမွာ ထိုအခ်ိန္အခါက သူရိယ၊ ျမန္မာ့ အလင္းႏွင့္ ဗမာ့ေခတ္သုံး ေစာင္သာရိွေနရာတြင္ ဗမာ့ေခတ္မွာ ဂ်ပန္အစိုးရ လက္ထတ္ထုတ္ေ၀ေသာ သတင္းစာေ၀ျခင္းျဖင့္ သည္ေဒါက္တာလေမာ္ အဓိပတိ အစိုးရသည္ ဂ်ပန္မ်ားႏွင့္အတူ ထြက္ေျပးသြား ေသာအခါက်မျခံထဲမွာ တဲႀကီးတခုအျပည့္ရိွ ႀကေသာ သတင္းစာ အယ္ဒီတာအဖြဲ႕ႏွင့္ စာစီသမားမ်ား သည္အေငးသား ေသာင္တင္က်န္ေနရစ္ပါသည္၊ စာစီသမားမ်ာက အစိုးရပုံႏွိပ္တိုက္မွ လခစားမ်ားျဖစ္ ျပီးအယ္ဒီတာအဖြဲ႕မွာလည္း အဓိပတိအစိုးရ၏ လခစားမ်ားျဖစ္ႀကရာ သူတို႕လစာကို ဘယ္သူမွ လာ၍ ရွင္းလင္းေပးႏိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္၍ ရုတ္တရက္ ၀မ္းေရးျပႆနာ ကသာႏွင့္မွအစားထိုးမရ၊ သို႕ေႀကာင့္ ဂ်ပန္အစိုးရထြက္ေျပးႀကသည့္ ရက္မွစျပီး စပ္ကူး မတ္ကူး အခ်ိန္မွာ က်မတို႕က စကၠဴစိုက္ပုံ ႏွိပ္တိုက္စိုက္ျပီး သတင္းစားကိုရက္မပ်က္ ဆက္လက္ ထုတ္ေ၀ ေရာင္းခ်၍ သူတို႕တစုအား ေ၀ငွစား ႏိုင္ေအာင္ ႀကံေဆာင္ေပးေနရပါသည္။
ေနာက္ဖြဲ႕မည့္အစိုးရက ေနသားတက်ရိွသြားသည့္အခါ အစိုးရပုံႏွိပ္တိုက္မွလခစား စာစီအလုပ္သမား ေတြမွာဆိုင္ရာလခစား ျပန္ခန္႕ျခင္းခံရသည့္တိုငေအာင္ အယ္ဒီတာအဖြဲ႕မွာ ေတာ့ဘယ္သူမွတာ၀န္ ယူႀကမည္မဟုတ္ပါ၊ ျမိဳ႕ရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယာယီအဖြဲ႕ႏွင့္ စစ္ဘက္ကက္စဘီ အစိုးရတို႕က သတင္းျဖန္႕ ရာ၌ သတင္းစာမ်ား၏ အင္အားကိုအထူးကူ ညီလိုသည္၊ တိုင္းျပည္လူထုကလည္း စစ္ျပီးအုပ္ခ်ဳပ္ေရး သတင္း မ်ားကို သိလိုလွသည္။ သို႕ေႀကာင့္ အဓိပတိအစိုးရအဖြဲ႕မွ စြန္႕ပစ္ထားခဲ့ေသာ ဗမာ့ေခတ္သတင္းစာ ကို က်မ၏ တိုင္းျပည္ျပဳ ပုံႏိွပ္တုိက္မွပိုင္ရွင္ အျဖစ္ေကာက္ယူပခုံးေျပာင္းျပီး ဆက္လက္ထုတ္ ေ၀လိုက္ ရပါေတာ့သည္၊ သတင္းစာ၏ ၀ါဒမွာလည္း ကိုယ္ပိုင္၀ါဒသာ ျဖစ္ပါသည္။
အစိုးရပုံႏွိပ္တိုက္ကို အသားတက်ျပန္လည္ အုပ္ခ်ဳပ္ႀကေသာအခါ စာစီအလုပ္သမားမ်ားႏွင့္တကြ ဂ်ပန္ ေခတ္က ေျပာင္းေရြ႕ ယူလာရေသာစာစီ ခုံမာ်းကိုျမိဳ႕ထည္းရိွ အစိုးရပုံႏွိပ္တိုက္ႀကီးသို႕ ျပန္သယ္ သြားႀကသည္။ ဤတြင္ က်မ၏တိုင္းျပည္ ျပဳပုံႏိွပ္တိုက္မွာ ဗမာ့ေခတ္သတင္းစာကို ထုတ္ေ၀ရာ၌ စာစီ အလုပ္သမား အသစ္မားထပ္မံျဖည့္ တင္းျပီးဆက္လက္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ႀကပါသည္၊ အယ္ဒိီတာအဖြဲ႕မွာ အဓိပတိ အစိုးရ၏ လူေဟာင္းမ်ားႏွင့္ ေနာက္ထပ္ျဖည့္စြတ္ ေခၚယူရေသာလက္ေထာက္ အယ္ဒီတာမ်ား သတင္းေထာက္ မ်ား၊ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ အလုပ္႒ာန၊ ပါဆယ္႒ာန၊ သတင္းစာေခါက္႒ာန၊ ဓါတ္ပုံ႒ာနမ်ားမွ အစ သတင္းစာ တိုက္ႀကီး တတိုက္၌ ထားရိွအပ္ေသာ ႒ာနအစိပ္အပို္င္းမ်ားေႀကာင့္ အိမ္ႏွင့္အျပည့္ ျဖစ္လာ ျပန္ပါ သည္။
ေနာက္ပိုင္းမွာအိႏၵိယေရာက္ ဗမာအရာရိွႀကီးမ်ားမွာ အဂၤလိပ္အစိုးရအရာရိွႀကီးမ်ား တသုတ္ျပီးတ သုတ္ေရာက္လာႀကသည္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အမႈးရိွေသာ ကိုယ္ေပ်ာက္တပ္မေတာ္ ႀကီးမွာ ျပန္လည္ ကိုယ္လုံးေပၚ လာသည္၊ အျခားႏိုင္ငံေရးသမား အသီးသီးတို႕လည္း ျပန္လည္စုစည္း မိႀကသည္၊ ဖက္ဆစ္ ဆန္က်င္းေရး ျပည့္သူ႕လြတ္လပ္ေရး အဖြဲ႕ႀကီးကိုေတာ္ လွန္ေရးသမား၊ ႏိုင္ငံေရး သမားမ်ားစု ေပါင္းဖြဲ႕ စည္းထားလိုက္ျပီး ေရွ႕ဆက္လက္ စခန္းသြားႀကရန္ ဟန္တျပင္ျပင္ႏွင့္ အလုပ္ မ်ားလာႀကရာ သတင္းစာ မ်ားမွာလည္း အေရးႀကီးေသာ သတင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးမွန္သမွ် အဘက္ဘက္ မွရရိွေအာင္ ႀကိဳးစားေဖၚျပ ေနရသလို ထုိထုိ ဤဤအလီ္လီေသာ ႏို္င္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္း မ်ားပုဂၢိဳလ္အေက်ာ္ အေမာ္မ်ားမွာလည္း နီးစပ္ရာ သတင္္း စာတုိက္မ်ားတြင္ ပူး၀င္ေရာက္လာလ်က္ ပခုံးဖက္ခါးဖက္ႏွင့္ အခ်စ္နလံထႀကသည္။
အဘယ္ပါတီဟူ၍ ရုပ္လုံးမေဖၚမီ၊ မည္သို႕မည္ပုံ ႀကံစည္ႀကမည္၊ ေျခလွမ္းႀကမည္ဆိုေသာ တြက္ကိန္း မ်ားအား စားရင္း, ေသာက္ရင္း တေပ်ာ္တပါးႀကီး တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးသမႈ ျပဳႀကသည္။
ေနာက္ပိုင္း အခ်ိဳန္မွာ ကက္စဘီစစ္အစိုးရ ဟုအမည္တက္ထားသည့္ အစိုးရအဖြဲ႕က ခိုင္ခိုင္မာမာ အုပ္ခ်ဳပ္လ်က္ ရိွေနပါသည္။
ဂ်ပန္ေျပးမင္းေခၚ ဘုရင္ခံမင္းႀကီး ျပန္လာသည့္ သတင္း၊ ယူဂႏၶာေရာက္ နန္းရင္း၀န္ေဟာင္း ဂ႒ဳန္ဦးေစာ ျပန္ေရာက္သည့္ သတင္း၊ ဦးတင္ထြဋ္ စကၠဴျဖဴစာတမ္း သတင္း၊ ကႏၵီ စာခ်ုဳပ္သတင္း၊ လူထုစည္းေ၀းပြဲ ႀကီးမ်ား သတင္းတို႕မွာ ထိုအခါက ျပည္သူလူထု၏ စိတ္၀င္စားေန ေသာသတင္းမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ရုပ္သိမ္းျပီး ျမန္မာအစိုးရအဖြဲ႕ ဖြဲ႔ေပးရာ၌ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ ေရး လက္ေအာက္မွာ ထားဦးမည္ဆိုသည္ ကိုလည္းမလိုလား ႏိုင္ေအာင္ရိွႀကသျဖင့္ လူထုစည္းေ၀း ပြဲႀကီးမ်ားကို မႀကာခဏ ေခၚယူက်င္းပလ်က္ နစ္နာခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳး မ်ားကိုေဖာ္ျပကာ စည္ေ၀းဆုံးျဖတ္ ခ်ကေတြခ်သမွ် သတင္းစာ မ်ားကလည္း စာလုံးႀကီးမ်ားႏွင့္ ျဖန္႕ခ်ီေပးရလ်က္ ရိွႀကပါသည္။
ဂ်ပန္ေျပး၍ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေရာက္လာျပီး ေနာက္အထက္ပါ ျပည္သူထု ကိစၥအမ်ိဳးမ်ိဳး ေတြေပၚေပါက္ ေနခ်ိန္၌ ကိုယ္ပိုင္သတင္းစာတုိက္ ျဖစ္လာေသာ က်မအိမ္မွာ ႏိုင္ငံေရးအဆက္အသြယ္ရိွသူမ်ား တံခါးမရိွ, ဒါးမရိွ၀င္ေရာက္လာ ႀကရုံမကဂ်ပန္အစိုးရ လက္ထက္က ရာထူးျပန္မရခဲ့သူမ်ားလည္း စစ္အစိုးရႏွင့္ လိုက္ပါလာခဲ့ရသည့္တိုင္ေအာင္ ရန္ကုန္တြင္ ေနစရာမရွိဟု ဆိုလွ်င္ က်မအိမ္တြင္ အခမဲ့ ေဟာ္တယ္အျဖစ္ႏွင့္ သားမယား တပည့္ငယ္သား အစုံအလင္ႏွင့္ ၀င္ေရာက္ေနထိုင္ႀကရန္ လက္ခံရ ျပန္ပါေသးသည္။
ဖဆပလေခတ္ ဆက္ရန္
.
No comments:
Post a Comment