ငယ္ဘဝ မ်ား (၁၁) ႏွင္႔ က်ေနာ္႔ အဖြား အေၾကာင္း

ဒီေန႔မနက္ က်ေနာ္တို႕ မံုသြားစားရင္း က်ေနာ္ ရြတ္ေတာ႔ (ဘုရားစာမ်ား မဟုတ္ပါ) (ဆူပူမႈ႕ အေသး စားေလး မ်ားပါ ) ခ်စ္ခ်စ္ႀကီးက မင္းက အက်င္႔ပါေနၿပီ မရြတ္စမ္းပါနဲ႔ တဲ႔..၊ အဲဒီမွာ က်ေနာ္လည္း က်ေနာ္႕ အဖြားအေၾကာင္း ေရးဘုိ႔ အႀကံေပၚလာတာ နဲ႔ ငါ႔ အဖြား ရြတ္တဲ႔ အေၾကာင္းေလးေတာ႔ ေရးအုန္း မွေပါ႔..(စာမေရးရင္လည္း မရဘူးဗ် ဖတ္ခ်င္တဲ႔ သူေတြက ေတာင္းဆိုေနေတာ႔ ေရးအုန္းမွရမယ္ ေတာ္ၾကာ စာမေရးလို႕ဆိုၿပီး ကိုႀကီးေက်ာက္က မွင္စာေလးလႊတ္ၿပီး keyboard ေပၚ ခုန္ခ်ခိုင္း လိုက္ရင္ အသက္ ထြက္သြား အုန္းမယ္..)။

က်ေနာ္ ခ်စ္ခ်စ္ႀကီး နဲ႔ မရခင္တုန္းက ေပါ႔ ေဖေဖ နဲ႔ ေမေမ က အလုပ္ေျပာင္းတဲ႔ ၿမိဳ႕ကို စံုတြဲ ခုတ္သြားေတာ႔ အိမ္အိုႀကီးနဲ႔ က်ေနာ္ တို႕ ေမာင္ႏုမ တစုဘဲ က်န္ခဲ႔တာေပါ႔ ..၊ က်ေနာ္တို႔ ေနတဲ႔ အိမ္က အဲဒီတုန္း က ၂ထပ္အိမ္မဲမဲ ႀကီး ေရနံေခ်းေတြကလည္း ႏွစ္တိုင္း က်ေနာ္ နဲ႔ ေဖေဖ နဲ႔  လက္စြမ္းျပသုတ္ထား တာဆိုေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး မဲသဲ ပါတယ္..၊ က်ေနာ္ အေဖကလည္း တျခား အလုပ္ေတြေတာ႔ ဘာမွ မလုပ္ဘူး ထံုးသုတ္တာနဲ႔ ေရနံေခ်းသုတ္တာ ေတာ႔ အေတာ္ ဝါသနာပါသဗ်..၊ ဘယ္ေတာ႔မွ အလုပ္သမား မငွားဘူး က်ေနာ္႔ နဲ႔ ညီမ မ်ား ကိုဘဲ ေျမွာက္ ေျမွာက္ခိုင္းတာ..၊ က်ေနာ္တို႔ အိမ္က သြပ္မိုး ထရံကာ ဗ်..၊ ေအာက္ထပ္ တထပ္လံုးက စာသင္ခန္းလုပ္ထားတာ..၊ စာသင္ခန္းထဲကို ထံုးသုတ္ရတယ္..၊ အျပင္ထရံေတြကို ေရနံ သုတ္ရတယ္..၊ေရနံသုတ္ရတာမ်ား လြယ္မွတ္လို႕ အေပၚထပ္ ဆိုရင္ ေလွကား နဲ႔ သုတ္ရတာ..၊ က်ေနာ္တို႔ သုတ္တာ ဘယ္ေကာင္းႏိုင္မွာလည္း ..၊ ဒါေပမဲ႔ ဒီလိုဘဲ မညီမညာ နဲ႔ ၿပီးၿပီး သြားတာဘဲ..။ အိမ္ႀကီးကလည္း ႏွစ္ေပါင္း ၾကာၿပီဆိုေတာ႔ တဘက္ကိုေစာင္းၿပီး ေတာ္ေတာ္ အုိေနပါၿပီ..။

ေျပာခ်င္တာက အဲဒီအိမ္အုိႀကီးနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ေမာင္ႏုမ တစု ရယ္ ဘုတ္ဘုတ္ သရဲတေကာင္ရယ္ က်န္ခဲ႔တယ္ဗ်..၊ ဘုတ္ဘုတ္ သရဲဆိုတာ အိမ္ေပၚမွာ လူ မရွိဘူး ဒါမွမဟုတ္ တေယာက္တေလ ဘဲရွိတယ္ ဆိုရင္ နံရံကို တဘုတ္ဘုတ္ နဲ႔ လာလာ ပုတ္တာဗ်..၊ အဲဒီေတာ႔ အိမ္ေပၚမွာ လူမရွိရင္ ဘယ္သူမွ မေနရဲဘူး အကုန္ေျပးဆင္းတာဘဲ..၊ ေဖေဖ နယ္ေျပာင္းရတဲ႔ ပထဆံုးအေခါက္မွာ ေမေမက အိမ္စိတ္မခ်လို႔ က်ေနာ္တို႔ အဖြား ကို အိမ္မွာ ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ နဲ႔ ေခၚထားေပးခဲ႔တယ္ဗ်..၊ က်ေနာ္႔ ေမေမ ရဲ႕ အေမ ပခုကၠဴသူ ႀကီးေပါ႔ဗ်ာ..၊ အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက အဖြားက အသက္ ၇၀ ေက်ာ္ၿပီ ဒါေပမဲ႔ အထင္မေသးနဲ႔ ဗ်..ရုပ္က တအားေခ်ာတာ..၊ မနက္မိုးလင္းရင္ သနပ္ခါး အရင္လိမ္း လဘက္ရည္ေသာက္ မုန္႔စားၿပီး ပိုလိုေလး ခဲလို႕ order ေအာက္ေတာ႔တာဘဲ..။

အဖြားက က်ေနာ္႔ တို႔ အေမနဲ႔ တျခားစီဗ်...၊ ေမေမက အရမ္းေအးေဆးၿပီး တကယ္႕ innocent သားသမီး ဆို   လည္း ခ်စ္တာဘဲသိတယ္.ဘာမွေျပာဆို ဆူပူျခင္းမရွိဘူး က်ေနာ္႔ တသက္မွာ ေမေမ စိတ္ဆိုးၿပီး ဆူတာ ပူတာ မခံရဘူး..။ ေမေမႀကီးနဲ႔ ေတာ႔ တျခားစီ ေမေမႀကီးကေတာ႔ ေရာက္တဲ႔ ေနရာမွာ ဗိုလ္..၊ သမီး ၂ေယာက္ သား၃ေယာက္ရွိတာ..ဘယ္သူနဲ႔ ေနေန သူ႕အမိန္႕က မလြတ္ဘူး..၊ ေျမးေတြအားလံုးကလည္း ေၾကာက္ရတယ္..၊ သူ စိတ္တိုင္း မက်ရင္ ရြတ္ရုံမကဘူး လက္ပါ ပါေတာ႔တာဘဲ..။

အဲဒီလို အဖြားဟာ က်ေနာ္႔ တုိ႕ အိမ္လို ဗုိလ္တေထာင္ တပ္ဖြဲ႕ေမာင္ႏွမမ်ား (အေဖထက္သား တႏွစ္ ႀကီးတဲ႔ အိမ္မ်ဳိးမွာ မေပ်ာ္ဘူးဗ်) ၊ က်ေနာ္လည္း အဖြားကို ခ်စ္ပါတယ္ အိမ္မွာ အဖြားလည္း ေနေစခ်င္တယ္..၊ အဲဒါနဲ႔ အဖြား မေပ်ာ္ရတဲ႔ အေၾကာင္းကို ရွာေဖြေတာ႔ အဖြားဟာ က်ေနာ္ တို႔ အိမ္မွာ သူ ရြတ္ရမဲ႔ သူ (သူ ႏိုင္ရမဲ႔သူ) မရွိတာက အေၾကာင္းရင္းျဖစ္ေနတယ္..။

က်ေနာ္တို႔ ေမာင္ႏွမ မ်ားက အဖြားရဲ႕ ငယ္ေမြးျခံေပါက္ ေျမးမ်ား မဟုတ္တာ တေၾကာင္းနဲ႔ အဖြားထက္ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ႀကီးတဲ႔ ေျမးမ်ားဆိုေတာ႔ အဖြားက သိတ္လည္း မဆူပူ ရဲဘူးဗ်..၊ ဒါေတာင္ နဲနဲေတာ႔ ဆူတာဘဲ..၊  က်ေနာ္ တို႔ အိမ္မွာ ဟင္းခ်က္ရင္ ၾကက္သြန္ကို ပါးပါးလွီွးၿပီး ဆီသပ္ ခ်က္တာ.၊ အဲဒါကို အဖြားက မႀကိဳက္ဘူး လက္ေၾကာမတင္းဘူးတဲ႔..၊ အဲဒါ က်ေနာ္႔ ညီမ အငယ္ကိုဆူတာ..ငရုပ္ဆံုနဲ႔ ၾကက္သြန္နီ နဲ႔ ငရုပ္သီးကို ညက္ေအာင္ေထာင္းၿပီး မွ ခ်က္ရမယ္တဲ႔..။

က်ေနာ္ တို႔ ကေတာ႔ အဲဒီလို ဘဲ တသက္လံုး ခ်က္လာတာဆိုေတာ႔ ညီမအငယ္က ျပန္ေျပာတာေပါ႔..၊ ေမေမ လည္း ဒီလိုခ်က္တာဘဲ ဆိုေတာ႔ မရွိတဲ႔ သူ႕ သမီး (က်ေနာ္ တို႔ ေမေမ) ကိုရြတ္ေတာ႔တာဘဲ..၊ သမီး ေတြကို မသင္ဘူးပ်င္းတယ္ေပါ႔ (ေမေမ ေလး သနားပါတယ္) အဲဒါနဲ႔ က်ေနာ္လည္း ညီမ ကို သူႀကိဳက္သလိုဘဲ ခ်က္ပါဆိုေတာ႔ ငရုပ္ဆံု နဲ႔ ၾကက္သြန္ေတြ ငရုပ္သီး ေတြေထာင္းၿပီးခ်က္ခိုင္းရတာေပါ႔..၊ အဲဒါလည္း မၿပီးေသး ဘူးဗ် မညက္လို႕တဲ႔ ၿငီးေစာ္နံတယ္ တဲ႔ စံုေနတာပါဘဲဗ်ာ..။

ညီမ အငယ္ ကနဲနဲ စြာတယ္..၊ ေနာက္ ၿပီး သူက အမ်ားဆံုး ဟင္းခ်က္ရတာဆိုေတာ႔ သူနဲ႔ ဘဲ ထိပ္တိုက္ ေတြ႕ေတာ႔တာေပါ႔..၊ ေနာက္တခါ က်ေနာ္႔ တို႕ အိမ္မွာ ေၾကာင္ေတြ ေခြးေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္..၊ ေခြးေတြကေတာ႔ ေအာက္မွာ ေနတာဆိုေတာ႔ ျပသာနာ မရွိဘူး..၊ ေၾကာင္ေတြက ျပသာနာ..၊ ေၾကာင္ ကလည္း နဲနဲေနာေနာ မဟုတ္ဘူး..အနဲဆံုး မရွိဘူးဆိုတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ေတာင္ ၅ေကာင္၆ေကာင္ရွိတယ္..။ ေၾကာင္မ်ားတဲ႔ အခ်ိန္ဆိုရင္ ၁၀ေကာင္ေက်ာ္ေလာက္ရွိတယ္..၊ အဲဒီေတာ႔ ေၾကာင္စာ၊ ေခြးစာ ကလည္း က်ေနာ္တို႔ အိမ္မွာ သီးသန္႔ ဝယ္ရပါတယ္..၊ ငါးဆိုရင္ ေသးေသးေလးေတြ နဲ႔ အသားျခစ္ၿပီးသား ငါးရုိးမ်ား ၀ယ္ၿပီးျပဳတ္ထားရပါတယ္..၊ သူတို႕စားခ်ိန္ၾကမွ ႏွယ္ၿပီး ေကၽြးရပါတယ္..၊ အဲဒါေတြ အသင္႔ မျဖစ္ရင္ ငါးသေတၱာဘူး ေဖာက္ၿပီးေတာ႔ နယ္ေၾကြးရတာဆိုေတာ႔ အဲဒါေတြကို က်ေနာ္႕အဖြားက ၾကည္႔မရ ပါဘူး..၊။

တိရစာၦန္ ေတြကို အေရးလုပ္လြန္းတယ္ေပါ႔..၊ ေနာက္ၿပီး ေၾကာင္ေတြက ေနရာတိုင္းမွာ ရွိေနတာဆိုေတာ႔ သူနင္းမိမွာ လည္းေၾကာက္တယ္ေပါ႔..၊ အၿမဲတန္း ဆူေနတာဘဲ က်ေနာ္တို႕ ညီမ ၂ ေယာက္ကေတာ႔ အဖြားကို ေဘးမဲ႔ ေပးထာတာဆိုေတာ႔ (ကန္ေတာ႔ ကန္ေတာ႔) ဘာေျပာေျပာ မၾကားသလိုေနလိုက္တာ..၊ ညီမအငယ္က ေတာ႔ ငယ္လည္းငယ္ေတာ႔ သူ႕ကို အမ်ားဆံုး အဆူခံေနရတာဆိုေတာ႔ ညီမ အငယ္က စိတ္ညစ္ပါတယ္..။

အဖြားကိုလည္း ျပန္ျပန္ ေျပာေနတာဆိုေတာ႔ က်ေနာ္လည္း စိတ္ညစ္လာတယ္..၊ အဲဒါနဲ႔ အေၾကာင္းရွာလိုက္ ေတာ႔ အဖြား ဟာ တသက္လံုး ရြတ္တာ ဆူတာပူတာ ဝါသနာျဖစ္ေနၿပီ..၊ သူရြတ္စရာ ရွာေပးရမယ္လို႔ သေဘာေပါက္သြားၿပီး ၁၀ ႏွစ္ ၁၁ ႏွစ္ကေလး ေလး တေယာက္ကို အဖြား အတြက္ ဆိုၿပီး ရွာေပးလိုက္ ရပါတယ္..၊ အဲဒီၾကမွ ဂြင္ေတြတည္႕သြားၿပီး က်ေနာ္ တို႕ေမာင္ႏွမ တေတြလည္း ေလေဘးဒဏ္ လြတ္သြား ပါတယ္..။

ေနာက္ အေတာ္ၾကာေတာ႔ က်ေနာ္ အဖြား က ဦးေလးအိမ္ ျပန္ေျပာင္းသြားပါတယ္..၊ ငါ ညီးတို႔ ေမာင္ႏွမ ေတြနဲ႔ ေၾကာင္ေတြ ေခြးေတြ နဲ႔ မျဖစ္ဘူး.၊ ၾကာရင္ ငါ အသက္တိုလိမ္႔မယ္ ဆိုၿပီးျပန္သြားတာပါ..၊ က်ေနာ္႕ ေမာင္အႀကီးဆံုးက ညမိုးခ်ဳပ္မွ အိမ္ျပန္လာတာဆိုေတာ႔ ညမိုးခ်ဳပ္လို႔ ရပ္ကြက္ထဲမွာ ဆူသံပူသံ ေတြၾကားရင္ က်ေနာ္ တို႔ က ေမာင္ေလးမ်ားလား ဆိုၿပီး ထ ထ ၾကည္႔၊ အဖြားကလည္း သူ မေရာက္မျခင္း စိတ္ပူၿပီး သူ႕ရင္ဝမွာ အလံုးႀကီး ဆို႕ဆို႕ လာတယ္ ဆိုၿပီး တားမရေတာ႔ ဘဲ ျပန္သြားေတာ႔ တာဘဲဗ်ာ..။

က်ေနာ္႔ အဖြားက အသက္ ၈၆ ႏွစ္မွာဆံုးသြားပါတယ္..။ ဒီ post ေလးက အဖြားကို သတိရ လုိ႔ သက္သက္ေရး လိုက္တာပါ..။ ဖတ္လို႕ မေကာင္းရင္ေတာ႔ ခြင္႔လႊတ္ပါ။

စာၾကြင္း

က်ေနာ္တို႕ အိမ္က ဘုတ္ဘုတ္ သရဲ အေၾကာင္း မေျပာ ဘဲနဲ က်န္ခဲ႔ရင္ သရဲ အေၾကာင္း စိတ္ဝင္စားသူမ်ား က စိတ္ဆိုးမွာ ဆိုေတာ႔ ေနာက္ဆက္တြဲ ေျပာလိုက္အုန္းမယ္..၊ က်ေနာ္ တို႕ အိမ္ႀကီးကို တိုက္ေျပာင္း ေဆာက္ေတာ႔ ဘုတ္ဘုတ္ သရဲ ရွိတဲ႔ အခန္း နံရံ ၾကီး ၿဖိဳ ခ်လိုက္ေတာ႔ နံရံေပၚမွာ ကပ္ထားတဲ႔  ဓါတ္ပံု ေဘာင္ၾကားထဲမွာ ရွိတဲ႔ လင္းႏို႕သိုက္ ျပဳတ္ၾကလာပါတယ္..၊ အဲဒီ လင္းႏို႕ က နံရံ ကို အေတာင္နဲ႔ ရုိက္တဲ႔ အသံထင္ပါတယ္... ဒီေလာက္ ကပ္သီးကပ္သပ္ ဝင္ေနတာ ဆိုေတာ႔ က်ေနာ္ တို႕လည္း ဘယ္သတိ ထားမိမလည္း..၊ က်ေနာ္ တို႕ ေမာင္ႏွမ မ်ားမွာေတာ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဘုတ္ ဘုတ္ သရဲကို ေၾကာက္လိုက္ ရတာ..ဟင္း ...မတန္ပါဘူး..၊ သရဲ ဝတၳဳေလး တပုဒ္ ေတာင္ ေရးစရာမရဘူး..။

စာေရးသူ..ေရႊစင္ဦး

.