က်ေနာ္သိေသာလူအမ်ဳိးမ်ဳိး (၂)

အခန္း(၁)

connection လည္းမေကာင္း၊ ေနလည္းမေကာင္းေနတာနဲ႔ ပို႔စ္ အသစ္မတင္ျဖစ္တာ နဲနဲၾကာသြားၿပီ၊ ဒီေန႕ေတာ႔ က်ေနာ္႔ဆိုင္က ကေလးေတြအေၾကာင္း နဲနဲေလာက္ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္၊ က်ေနာ္သိေသာ လူအမ်ဳိးမ်ဳိး (၁) ထဲမွာ dull and eager ဆိုတဲ႔ အဆိုးဆံုး နံပါတ္ (၄) အမ်ဳိးအစား အေၾကာင္းေျပာျပခဲ႔ပါတယ္။

အခု က်ေနာ္႔ဆိုင္က တခ်ဳိ႕ကေလးေတြကိုေတာ႔ ဘယ္အမ်ဳိးအစားထဲ ထည္႔ရမွန္း ကိုက်ေနာ္ေတာ႔ မသိေတာ႔ဘူး။ နံပါတ္ (၄) ေလာက္ေတာ႔ မဆိုးေပမဲ႔ နဲနဲေတာ႔ဆိုးတယ္။

က်ေနာ္႔ ကေလးေတြအေၾကာင္းမေျပာခင္ ဆိုင္အေၾကာင္းနဲနဲေျပာျပခ်င္တယ္၊ ကြန္ပ်ဴတာ စာစီစာရုိက္နဲ႕ မိတၱဴ ဆိုင္ပါ၊ ဒီဇိုင္း ေတြဘာေတြလည္းလုပ္တယ္။ အင္တာနက္ လည္းသံုးလို႕ရတယ္ (ေၾကာ္ျငာ ဝင္ေနတာမဟုတ္ပါ)၊ ဆိုင္အေၾကာင္းနဲနဲေျပာမွ ကေလးေတြအေၾကာင္းေျပာလို႕ရမွာ ျဖစ္တဲ႔ အတြက္ပါ၊ ဆိုင္ဝန္ထမ္း ကေလးေတြလည္း နဲနဲေတာ႔ မ်ားပါတယ္။

တကၠသိုလ္ (day) တက္ေနတဲ႔ ကေလးေတြလည္း ရွိပါတယ္၊ သူတို႔က စေန၊ တနဂၤေႏြ အလုပ္ဆင္းတယ္၊ စာေမးပြဲ နီးရင္ေတာ႔ ေတာက္ေလွ်ာက္နားတယ္၊ အေဝးသင္ တက္ေနတဲ႔ ကေလးေတြကေတာ႔ သူတို႕က်ဴရွင္ရက္တို႕ အနီးကပ္ ရက္တို႕ကစၿပီး စာေမးပြဲၿပီးတဲ႔ အထိနားပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႔ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေဒး သမားေတြက ျပန္လာေတာ႔ အဆင္ေျပသြားပါတယ္။ အဲဒီလို ဝင္လိုက္ၾက ထြက္လိုက္ၾက နဲ႕ ေပ်ာ္စရာႀကီးပါ။ ဆိုင္ကအၿပီးထြက္တဲ႔ သူေတာ႔ သိပ္မရွိပါဘူး၊ ဝင္လာတဲ႔သူေတြဘဲရွိပါတယ္။

က်ေနာ္ကလည္း ဆိုင္မွာအလုပ္ လုပ္ခ်င္တဲ႔ တပည္႔ေတြဆိုရင္ အလုပ္ေပးခ်င္ပါတယ္။ ဆိုင္ဖြင္႔ ရျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ ကလည္း တပည္႕ေတြကို အလုပ္ေပးခ်င္လို႕ စဖြင္႔ခဲ႔တာ ဆိုေတာ႔ သူတို႕ကိုအလုပ္ လူမလုိဘူးလို႔  မျငင္းခ်င္ပါဘူး။ အဲဒိေတာ႔ ဆိုင္က တေျဖးေျဖးႀကီးလာပါတယ္။

က်ေနာ္က ကြန္ပ်ဴတာသင္တာဆိုေတာ႔ တပည္႕ေတြရွိပါတယ္။ နယ္ကေရာ ၿမိဳ႕ေပၚကေရာေပါ႕၊ သူတို႕က ကြန္ပ်ဴတာ ၿပီးသြားရင္ အလုပ္သြားေလွ်ာက္ၾကပါတယ္၊။

ရတဲ႕ကေလးလည္းရေပါ႔၊ မရတာကမ်ားပါတယ္၊ တခ်ဳိ႕ကေလးေတြက အလုပ္လုပ္ၿပီး ၿမိဳ႕ေပၚမွာေနခ်င္ေပမဲ႔ အလုပ္ကမရေတာ႔ စိတ္ဓါတ္က် က်သြားၾကပါတယ္၊ က်ေနာ္က အဲဒီလုိကေလးမ်ဳိးေတြကို အလုပ္ ေပးခ်င္တာပါ၊ ဘဝအတြက္ တိုးတက္ရာရွာခ်င္တဲ႔ လူငယ္ေတြကို အားေပးခ်င္တာေပါ႔၊ ဒါနဲ႕ သူမ်ားအလုပ္ မေပး ရင္ဆရာမ အလုပ္ေပးမယ္ဆိုၿပီး ဒီဆိုင္ကေလး စဖြင္႔ျဖစ္တာပါ။

က်ေနာ္ တကယ္ဘဲစီးပြားေရးသက္သက္ တခုထဲၾကည္႔ရင္ ၿမိဳ႕ေပၚက ကေလးေတြက ပိုၿပီးအဆင္ေျပပါတယ္၊ သူတို႕အတြက္ စားေရး၊ေနေရး ကိုတာဝန္မယူရတဲ႔ အတြက္ျဖစ္ပါတယ္။ နယ္က ကေလးေတြဆိုရင္ က်မ္းမာေရးက စၿပီး ေနစရာ၊ စားစရာ၊ ေနာက္ဆံုး လူမႈေရးကစၿပီး တာဝန္အမ်ားႀကီး ပိုသြားပါတယ္။ က်ေနာ္ တပည္႕အမ်ားစုက ၿမိဳ႕ေပၚကမဟုတ္သလို၊ ေက်ာင္းမၿပီးေသးတာေတြမ်ားပါတယ္။

ၾကံဳၾကိဳက္လို႕ တခါထဲေျပာလိုက္ရအုန္းမယ္၊ က်ေနာ္တို႕ မႏၱေလး ကဆိုင္ေတြရဲ႕ ေရွ႕မွာ အလုပ္ေခၚတဲ႔ ဆိုင္းဘုတ္ ကေလးေတြ မၾကာခဏေတြ႕ရပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ မွတ္ခ်က္အေနနဲ႕ ေက်ာင္းဆက္မတက္သူမ်ားသာ ေလွ်ာက္ထားႏိုင္ပါသည္တို႕ ၿမိဳ႕ေပၚေနသူမ်ားသာ ေလွ်ာက္ထားရန္ တို႕ေရးထားတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က သတင္းစာကေန အဲဒီအတိုင္းေၾကာ္ျငာ ၾကပါတယ္။

က်ေနာ္က ဒီဆိုင္းဘုတ္ေတြကို ဆန္႔က်င္ပါတယ္။ ၾကံဳၾကိဳက္ရင္ ဒီအေၾကာင္းကိုစာေရးအုန္းမယ္လို႕ မွတ္ထား ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္ဘာသာ တေယာက္ထဲ အဲဒီလို ဆိုင္းဘုတ္ခ်ိတ္တဲ႔ ဆိုင္ေတြကို ဘယ္ေတာ႔မွ အားမေပးတဲ႔ နည္းနဲ႔ တကိုယ္ေတာ္ ဆႏၵျပေလ႔ ရွိပါတယ္။

အားလံုးစဥ္းစားၾကည္႔ပါအုန္း၊ ကိုယ္႕လူမ်ဳိး (သ) ကိုယ္ေနထိုင္တဲ႔ ႏိုင္ငံက လူမ်ဳိးေတြကို လူညြန္႕တုံးေအာင္ လုပ္တဲ႔ နည္းေတြမဟုတ္လား။ လူဆိုတာ တိုးတက္မႈ႕ကို အၿမဲရွာေနရမယ္။ တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေနတဲ႔ သူေတြကို ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲ႔ နည္းနဲ႔ အားေပးရမယ္။

ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ ကိုယ္႕အက်ဳိးစီးပြားတခု ထဲအတြက္ ၾကည္႔ၿပီး လူငယ္ေတြရဲ႕ တိုးတက္ရာလမ္းေၾကာင္းေတြကို ပိတ္ပင္တဲ႔ စိတ္ဓါတ္ရွိတဲ႔ စီးပြားေရးသမားေတြကို က်ေနာ္တို႕ဆန္႕က်င္ၾကရမယ္။ က်ေနာ္ တပည္႕ေတြ ကိုလည္း ဒီလို ဆိုင္ေတြ၊ company ေတြကိုဘယ္ေတာ႔ မွ အလုပ္မေလွ်ာက္ခိုင္းပါဘူး။

ေနာက္ၿပီး ျမန္မာျပည္မွာ ေနတဲ႕သူအခ်င္းခ်င္းေတာင္ ၿမိဳ႕ေပၚေနတဲ႔သူနဲ႔ နယ္ေတြမွာ ေနတဲ႕သူေတြ ရတဲ႔ အခြင္႔အေရးျခင္းဟာ ေတာ္ေတာ္ကြာျခားပါတယ္။ နယ္မွာ ေနတဲ႔သူတေယာက္ဟာ ကြန္ပ်ဴတာ  တတ္ခ်င္လို႔ ၿမိဳ႕ေပၚမွာ လာသင္ရင္ ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ေနရတဲ႔ စားစရိတ္၊ အေဆာင္စရိတ္ ဟာ ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းေၾကး ထက္အစေပါင္း မ်ားစြာပိုပါတယ္။

အဲဒီလိုလူေတြအတြက္ အလုပ္လိုပါတယ္။ ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ဆက္လက္ရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္ အလုပ္တခု အျမန္ရွာရပါတယ္၊ ၿမိဳ႕ေပၚမွာ အလုပ္မရွိဘဲ သင္တန္းေတြဘဲ တက္ခိုင္းေနႏိုင္ေအာင္ ထားေပးႏိုင္တဲ႔ မိဘ မ်ဳိးက ရွားပါတယ္။

အဲဒီလို ကေလးေတြဟာ အလုပ္ရမွာ ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ဆက္ၿပီးေနသြားႏိုင္မယ္၊ ေက်ာင္းမၿပီးေသးတဲ႔ သူေတြလည္း ေက်ာင္းဆက္တက္ႏိုင္မယ္၊ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ ျမန္မာျပည္က သူငယ္ခ်င္း၊ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္း အမ်ားစုဟာ တျခားႏိုင္ငံေတြမွာ သြားၿပီး စီးပြားရွာၾကတယ္၊ ပညာရွာၾကတယ္၊ အဲဒီႏိုင္ငံက အလုပ္ရွင္ေတြသာ ဒီလိုသေဘာထားရွိရင္ က်ေနာ္တို႕ လူမ်ဳိးေတြ ဘယ္လို ေငြရွာမလည္း၊ ပညာရွာမလည္း။ ဒါေၾကာင္႔ အသိစိတ္ ရွိတဲ႔ လူမ်ဳိးတိုင္းဟာ ကိုယ္႔လူမ်ဳိးတိုးတက္ မႈ႕ကို အားမေပးတဲ႔ စီးပြားေရးသမားမ်ားကို ဆန္႔က်င္႔ၾကရပါမယ္။

ဆိုင္က ကေလးေတြအေၾကာင္းျပန္ဆက္လိုက္ရေအာင္၊ က်ေနာ္႔လုပ္ငန္းသဘာဝအရ ဝန္ထမ္းတေယာက္ အသစ္ဝင္တာနဲ႕ ခ်က္ျခင္း လုပ္ငန္းခြင္မွာ သံုးလို႕မရပါဘူး၊ သူတို႔ ကၽြမ္းက်င္မႈ႕ရေအာင္ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီး ေပးရပါတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာမွာ သံုးဖို႕ဆိုရင္ အနဲဆံုးတႏွစ္ေလာက္ၾကာပါတယ္၊ ဒါ စာရုိက္တာ ေလာက္ ရွိေသးတာ၊ ဒီဇိုင္း လုပ္တာေတြမပါေသးဘူး၊ ဒီဇိုင္း သမားကေတာ႔ အႏုပညာအျမင္လည္းရွိမွ၊ လုပ္ငန္းအေတြ႕အၾကံဳ႕ လည္းေတာ္ေတာ္ရွိမွ ရပါတယ္။

ဒါေတာင္ ေတာ္တဲ႔ ကေလးမွပါ၊ အျမင္မရွိတဲ႔ကေလးဆိုရင္ အမ်ားႀကီးပိုၾကာပါတယ္။ မိတၱဴမွာလည္း အဲဒီေလာက္အခိ်န္မေပးရေပမဲ႔ နဲနဲေတာ႔ အခ်ိန္ယူရပါတယ္။ ခ်က္ျခင္းေတာ႔ အသစ္ေတြကိုသံုးလို႕ မရပါဘူး။ အဲဒီေတာ႔ စစျခင္း သူတို႕ကို စာရြက္ေကာက္တာေတြ၊ စာအုပ္ခ်ဳပ္တာေတြလုပ္ခိုင္းရပါတယ္။

အရင္တုံးက စာအုပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္ပို႕ခ်ဳပ္ရတဲ႕ စာအုပ္ေတြကို သူတို႕ကိုခ်ဳပ္ခိုင္းရပါတယ္။ က်ေနာ္႔မွာ ဝန္ထမ္းေတြ ကမ်ား ေနေတာ႔ သူတို႕ အလုပ္မရွိမွာ စိုးရိမ္ၿပီး ဆိုင္အတြက္ အလုပ္ရွာရတာကလည္း ေတာ္ေတာ္ ေမာပါတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္းေတြ သူတို႕လည္းသိပါတယ္။ က်ဳိးက်ဳိးစားစားလည္း အလုပ္ လုပ္ၾကပါတယ္။ အက်ဳိးအေၾကာင္းနဲ႔ ေျပာျပတာကိုလည္း ေသခ်ာနားေထာင္ၿပီး ဟုတ္ကဲ႔..ဟုတ္ကဲ႔ နဲ႔ လိမၼာၾကပါတယ္။

customer ေတြကလည္း ကေလးေတြလိမၼာလို႕ ဆိုၿပီး ခ်ီးက်ဴးၾကပါတယ္၊ အလုပ္ လုပ္တာစိတ္ရွည္လို႕ တိက်လို႔ ဆိုၿပီး သေဘာက်ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ customer ေတြရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ သူတို႕နဲ႕က်ေနာ္သတ္ေနတာ မသိၾကပါဘူး။ က်ေနာ္႔ ဆိုင္မွာလုပ္ရတာ အဆင္ေျပတယ္၊ ကေလးေတြက သေဘာေကာင္းတယ္နဲ႔ နာမည္ၾကီးပါတယ္။

အခန္း (၂) ဆက္ဖတ္ပါ