ေမာင္ေသာ္က ၏ ညေနခင္းမ်ား, အပိုင္း (၂၈)

 ပင္စင္နာတစ္ဦး၏ အာလူးမွတ္တမ္း (၁၇)
ပီသေအာင္လဲ ေျပာၾကပါက႐ုိ႕ (၀မ္း-တူး-သရီး)

ယေန႔ ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္ေသာ္က အဂၤလိပ္စာ အဂၤလိပ္စကား သင္စားေနသည္။ သင္စားေနသည္ဆုိျခင္း ထက္ "ျပင္" စားေနသည္ဟုဆုိပါက ပုိမုိသင့္ေလ်ာ္ပါလိမ့္မည္။ ကၽြန္ေတာ့္ဆီလာသည့္ ကေလးမ်ားမွာ အမ်ား အားျဖင့္ " ယေန႔ ဆယ္တန္း " ႏွင့္ ဘဲြ႕ႀကိဳဘဲြ႕ရမ်ားသာျဖစ္သည္။ သူတုိ႔လာသည္ဆုိကတည္းက စခ်ီ သည္မွာ "အဂၤလိပ္စကားေျပာ သက္သက္ သင္ခ်င္ပါတယ္ " ဟူ၏။ " ေနပါဦး ေမာင္ရင္ေလးက စကား ေျပာသက္သက္ဆုိေတာ့ အဂၤလိပ္စာ အေရးအဖတ္မ်ားေကာ အေတာ္ခရီးေပါက္ေနၿပီလား " ဟု ေမးရာ " ဟာ ... ဒီလုိေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ အေရးအဖတ္လည္း မရေသးပါဘူး " ဟု မ်က္ကလဲဆံျပာ ေျပာသည္။

" ဒါနဲ႔မ်ား စကားေျပာသက္သက္ သင္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဘုိအိမ္မွာသြား ထမင္းခ်က္လုပ္ေခ်ကြာ၊ ဒါမွ မဟုတ္ သံ႐ံုးမွာ ဒ႐ုိင္ဘာသြားလုပ္ကြာ၊ သံုးႏွစ္ေလာက္ေန၊ သံုးအိမ္ေလာက္ေျပာင္းၿပီးရင္ေတာ့ ထမင္းခ်က္ စကား၊ ဒ႐ုိင္ဘာစကား ေရလည္ပါလိမ့္မယ္"ဟု ေျပာလုိက္ရသည္။ အဂၤလိပ္သတင္းစာကုိ ဖတ္မိ လွ်င္ ေႁမြ ေပါက္ခံရမည္ေလာက္ အဂၤလိပ္စာကုိ ေၾကာက္ေသာသူမ်ားက အဂၤလိပ္စကားေျပာ သင္ခ်င္ ပါသည္ဆုိ ေသာအခါ အေတာ္ခက္သည္။ တစ္ဖန္ သူတုိ႔တစ္ေတြ တေစၦပမာေၾကာက္သည္မွာ "ဂရမၼာ" "သဒတ္မတာ စပ္မတာ" ဆုိသဟာကုိ သူတုိ႔ နား၀ယ္မၾကားဖူး႐ွာ။
အဆုိး တကာ့ အဆုိးဆံုးမွာ အသံထြက္ မပီသမႈျဖစ္သည္။

အဂၤလိပ္ဂဏန္းတစ္ (၀မ္း)ကုိ မည္သည့္နည္းႏွင့္ မွ် မွားဖြယ္ရာမ႐ွိဟု ကၽြန္ေတာ္ ထင္မွားမွတ္ခဲ့သည့္ ၀မ္းတူး အသံထြက္ မမွားႏုိင္။ သရီးတြင္ "ရေကာက္" လွ်ာလိပ္သံမပါလွ်င္ မွားႏုိင္သည္။ သ ႏွင့္ ထ မွား ႏုိင္သည္။ သုိ႔ကလုိ ထင္ခဲ့သည္။ ယခုေသာ္ မဟုတ္ကၿပီ။ စကတည္းက ယဥ္သကုိ ဆုိသည့္ႏွယ္ ၀မ္းတြင္ပင္ အသံထြက္မွားေနသည္။ ၀င္း ဟူ၍ င သတ္သံႏွင့္ ထြက္သည္။ ၀န္း ဟူ၍ န သတ္သံႏွင့္ ထြက္သည္။ ၀မ္း (မ) ဟူ၍ ႏႈတ္ခမ္းပိတ္ M သံႏွင့္ ထြက္သည္။ ၀န္း(န)ဟူ၍ နွာေခါင္းသံ N ႏွင့္ ထြက္ သည္။ ေလးမ်ိဳးေလးသံစလံုး မွားထြက္သည္။ စိတ္မ႐ွည္ေတာ့သျဖင့္ " ကဲ ဒါေလာက္႐ွိလွ စာနဲ႔ ေရးျပ မယ္ကြာ၊ အုိ (O) ေအာင္ (န) (N) အီး (E) ကဲ ဖတ္ၾကစမ္း"
ONE အံုး။

ကၽြန္ေတာ္ဆရာ ခါသြားပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ေစာေစာက အစီရင္ခံခဲ့သည့္အတုိင္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျပဳလုပ္ေနရသည္မွာ " ျပန္လည္ ျပင္ဆင္ေရး အဂၤလိပ္စကား သင္ရသည္ထက္ ျပင္ရသည္က မ်ားေနသည့္ (Remedial English) ျဖစ္ေတာ့ သည္။

ဤမွ် အဂၤလိပ္စာလံုးတစ္လံုးကုိ အသံထြက္ မွန္ေအာင္ပင္ မထြက္ႏုိင္ေသာ ဆရာေလးတုိ႔မွာ အဂၤလိပ္ သီခ်င္း Love Bug, When I Need You Blue Bayou စသည္တုိ႔ကုိ ဖီလင္အျပည့္ ဟန္ပါပါႏွင့္ အဓိပၸာယ္သိ မသိ အပထား ဆုိျပန္ေသာအခါ ပီသလွသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ဆရာ ဖ်ားသြားပါသည္။
သူတုိ႔ ပီခ်င္လွ်င္ ပီသည္။ မပီခ်င္ျပန္ေတာ့ လွ်ာကုိ ျပားခင္း၍ ေခြးအလွည္းနင္းသည့္ပမာ ေျပာသည္။ အဓိပၸာယ္ မွာ သူတုိ႔ စိတ္ပါ၀င္စားလွ်င္ အေလ့အက်င့္လုပ္လွ်င္ ပီသည္။ စိတ္မပါလွ်င္ အေလ့အက်င့္ မလုပ္လွ်င္ မပီ။ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆုိရေသာ္ အဂၤလိပ္စကားပီသမႈမွာ စိတ္၀င္စားစြာ ေလ့က်င့္ေပးလွ်င္ ရပါ သည္။

ပီပေအာင္လည္း ဆုိၾကပါက႐ုိ႔ (စီးရီး ၁)
အဲ ... ထူးဆန္းသည္မွာ
အဂၤလိပ္သီခ်င္းကုိ ဖီလင္အျပည့္ႏွင့္ လွ်ာဖ်ားသံ၊ ႏွာေခါင္းသံ၊ အာလိပ္သံ၊ အာေစာက္သံ ပီသေအာင္ ဆုိႏုိင္ေသာ အဆုိေက်ာ္အခ်ိဳ႕သည္ ျမန္မာသီခ်င္းဆုိေသာအခါ မနည္းခန္႔မွန္းယူရသည္။ ျမန္မာသီခ်င္း လား ဟူ၍ပင္ တစ္ခါတစ္ရံ မသိ။

သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ တစ္ေနရာတြင္ အဆုိေက်ာ္တစ္ဦးက ဆုိသြားသည္။  " ၀ူ႐ွီကယ္လုိ အသည္းကဲြတာ မဆန္း ပါဘူး ၀ူ႐ွီ ကယ္လုိ ... ဘာပါလိမ့္။ ဟုတ္ကၿပီ။ မုိနာလီဇာလုိ အၿပံဳးဟုပင္ ဆုိေနၾကမင့္။ ၀ူ႐ွီကယ္ သည္ ကၽြန္ေတာ္ မသိေသာ ကမၻာေက်ာ္ အေဆြးသမားတစ္ဦးျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ကၽြန္ေတာ္သူတုိ႔အား ေမးရမွာက လည္း သိကၡာက်လွသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္အေပၚထပ္ ကုိယ္ပုိင္ပိဋကတ္တုိက္တြင္ ထား႐ွိသည့္ သားေရဖံုးေ႐ႊစာလံုးႏွင့္ ကမၻာ့စြယ္စံုက်မ္း အတဲြလုိက္အတြင္းမွ ၀ူ႐ွီကယ ္ပါ ႏုိင္ဖြယ္႐ွိေသာ W အတဲြကုိ ဆဲြ ယူထုတ္ရသည္။ ေတြ႕ပါၿပီ။

 Wusheke Watanabe (1827-1912) ၀ူ႐ွီကယ္၀ါတာနာဘီ (၁၈၂၇-၁၉၁၂) နာမည္ေက်ာ္ ဂ်ပန္ ပန္းခ်ီ ဆရာႀကီး၊ ဆရာႀကီးသည္ ေရေဆး၊ ဆီေဆးႏွင့္ လူပံုတူေရးသားရာတြင္ အထူး နာမည္ေက်ာ္ၾကားသည္။ ငယ္စဥ္က ျပင္သစ္ျပည္တြင္ ပန္းခ်ီေလ့လာဖူးသည္။ ကေန႔ေသာ္ အသက္အ႐ြယ္ ႀကီးရင့္ခ်ိန္မွ သူ႔ပန္းခ်ီကား အတြက္ စံျပမယ္အျဖစ္ ကုိယ္ဟန္ျပသည့္ ၁၈ ႏွစ္႐ြယ္ သူငယ္မ အေပၚ ခ်စ္အား ပုိမိသည္။ ဆရာႀကီး က သူ႔ခ်စ္ေမတၱာကုိ ဖြင့္ဟေျပာမိရာ ကုိယ္ဟန္ျပမယ္က မေမွ်ာ္လင့္သည့္ စကားေၾကာင့္ ဟား၍ ထြက္သြားသည္။ ပက္ပက္စက္စက္လည္း ေျပာသြားသည္။
ေန၀င္ခ်ိန္ အခ်စ္ကိစၥအတြက္ အ႐ွက္ရသြားေသာ ပန္းခ်ီဆရာႀကီးသည္ ကုိယ္ဟန္ျပမယ္ မိန္းမပ်ိဳ၏ ပံုတူ ပန္းခ်ီကား ကုိ အျမတ္တႏုိး ရယ္၀ယ္ပုိက္ၿပီး ေလွတစ္စင္းျဖင့္ ငါးမန္းေပါမ်ားရာ ပင္လယ္ေကြ႕သုိ႔ ထြက္ သြားကာ သူျမတ္ႏုိးလွေသာ ပန္းခ်ီကားကုိ ရင္၀ယ္ပုိက္လ်က္ ပင္လယ္နက္တြင္း ခုန္ဆင္းသြားသည္။ ငါးမန္း မ်ားက ပန္းခ်ီဆရာႀကီးႏွင့္ ပန္းခ်ီကားကုိ အပုိင္းပုိင္း ကုိက္ျဖတ္လုိက္ျခင္းျဖင့္ သူဇာတ္သိမ္း သြား သည္။

ေၾကကဲြဖြယ္ရာ ပါေပ။ ဒါေၾကာင့္ ၀ူ႐ွီကယ္လုိ အသည္းကဲြတာ မဆန္းပါဘူး " ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၏ ဗဟုသုတ ႂကြယ္၀ လွေသာ သီခ်င္းေရးဆရာ ႏွင့္ ေတးဆုိသူအတြက္လည္း အားရေက်နပ္မိပါသည္။ သုိ႔ေၾကာင့္ ယင္း အေၾကာင္း ကုိ ကၽြန္ေတာ္ မဒမ္ အား ေျပာမိရာ မဒမ္က ...
" ထပ္သရီး ဘာကလာ ဟုတ္ရမွာလဲ၊ ဒီမွာ သီခ်င္းစာအုပ္၊ အိမ္က သားေတာ္ေမာင္ အခန္းထဲက ေတြ႕ တယ္၊ သီခ်င္းစာသားကုိ ဖတ္မ်ားပဲ ၾကည့္ပါဦး "
ကၽြန္ေတာ္ သီခ်င္းစာသားကုိ ၾကည့္မိသည္တြင္ နဖူးႏွင့္ လက္၀ါး ညားသြားပါေတာ့သည္။ " ဟုိက္ " ၾကည့္ ပါဦး။
" ၀ဋ္႐ွိခဲ့လုိ႔ အသည္းကဲြတာ မဆန္းပါဘူးတဲ့ "
နားေသာတ႐ွင္မ်ားလည္း ဖ်ားသြားႏုိင္ပါသည္။

ပီသေအာင္လည္း ဆုိၾကပါက႐ုိ႔ (စီးရီး ၂)
ေနာက္ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္။ ေတးစာသားမ်ားက သိပ္ေကာင္းသည္။ ဂီတကလည္း ေထာင္းေထာင္းေၾကေနၿပီ ျဖစ္ေသာ beat နရီျဖစ္သည္မွအပ သိပ္အဆုိးႀကီးေတာ့ မဟုတ္လွ။ သုိ႔ေသာ္ သီဆုိသူက အကယ္ မပီသေလာ။ တမင္လုပ္၍ မပီသေလာ။ သုိ႔မဟုတ္ ျမန္မာမႈ အသံထြက္မ်ားကုိ မသိ၍ မပီသေလာ မေျပာတတ္။ သီခ်င္းစာသားမ်ား ေကာင္းပါလ်က္ နားကေလာမိသည္။
နားေထာင္ ၾကည့္ပါ။ သီခ်င္းစာသားက ေလးနက္၍ အဓိပၸာယ္႐ွိလွသည္။

" ကံၾကမၼာဟာ လမ္းျပလုိ႔ ေ႐ွ႕ကေခၚမယ္ ...
ဘယ္လုိဘယ္နည္းနဲ႔ ေခါင္းခါမလဲ ...
သြားေပါ့ လာေပါ့ လူ႔ခရီးကုိ (...) တဒဂၤမွာပဲ ... "
လက္သည္းကြင္းပိတ္ အတြင္းမွ စာသားမ်ား ကၽြန္ေတာ္ နားမ႐ွင္းပါ။ ၄ ၅ ၆ ႀကိမ္တုိင္ နားေထာင္ေသာ္ လည္း မ႐ွင္းပါ။ သီခ်င္းဟူသည္မွာ သီခ်င္းစာသားမၾကည့္ရဘဲ နား႐ွင္းေအာင္ သုတိသာယာျဖစ္ေအာင္ ဆုိႏုိင္မွသာ ေသာတာလကၤာရေျမာက္ပါသည္။ ဆက္နားေထာင္ပါဦး။

တမလြန္ဟာ အားလံုးအတြက္ တစ္ေန႔ တစ္ရက္မွာပါ ...
ပဒူ အရင္သြားမလဲ မေျပာႏုိင္ဘူး။
ျမန္မာစကားတြင္ ရဂ႐ု၊ လဟု၊ ဒီဃရသ၊ ဓနိက သီလိ႒ အသံဟူ၍ ႐ွိသည္။ "ဘယ္သူ ကုိ "ဘသူ" ဟူ၍ ထြက္ရာသည္။ "သူ" ကုိ ႐ြတ္ဆုိရာ၌လည္း အသံေပါ့သူႏွင့္ မ႐ြတ္ဆုိရ။ အသံေလးျဖစ္သည့္ "သ" ႏွင့္ ႐ြတ္ဆုိရသည္။ (ဥပမာ သၾကား၊ သတင္းစာ) ေ႐ွ႕အသံကုိမွီ၍ ေနာက္အသံ ေပါ့ေလးသည္။ ေနာက္အသံ တည္၍ ေ႐ွ႕အသံ ေ႐ွ႕အသံ ေပါ့ေလးသည္။ ပဒူဟူသည္မွာ စကားမပီေသာ ကေလးသူငယ္မ်ား၏ ေျပာသံ ျဖစ္သည္။

ေသာတ႐ွင္ မ်ား စိတ္ေမာႏုိင္ၾကပါသည္။
ထုိစီးရီး တစ္ေခြလံုးမွာ ေကာင္းခ်င္ပါေသာ္လည္း သံစဥ္မ်ား ထပ္တူျဖစ္ေနမႈ၊ ေတးဆုိသူ၏ မပီမသ ႐ြတ္ဆုိမႈ တုိ႔ေၾကာင့္ လူႀကိဳက္သင့္သေလာက္ မႀကိဳက္ပါ။

ေသာင္းေျပာင္းေထြလာရယ္စရာ၊ စက္တင္ဘာ၊ ၁၉၈၁

ဆက္ရန္

.