Sunday, May 15, 2011

နတ္သမီး ျဖစ္သြားတဲ့ စည္းစိမ္ရွင္

အင္း......ရိပ္သာက ျပန္လာျပီးေတာ့ စည္းစိမ္ ဘာေတြလုပ္ခ်င္ျပန္ျပီလဲဆိုေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ကမၻာအႏွံ႕ ထိုင္ရာမထ ေလွ်ာက္လည္ ခ်င္ ျပန္ပါတယ္... မသြားခင္တုန္းကလဲ သြားခ်င္လိုက္တာ စိတ္ေတြ က တားမရ ဆီးမရ ျပန္ခ်င္ေတာ့လဲ ေျဖးေျဖးေပါ့ ... ေလး ငါးရက္ေလာက္ ထပ္ေနပါအံုး ဆိုေတာ့လဲ ထိန္းမႏိုင္ သိမ္းမရ ေအာင္ ကို  ျပန္ခ်င္ ေနပါတယ္..။

ဒီႏွစ္ေတာ့ ခါတိုင္း ႏွစ္ေတြထက္ ၁ဝ ရက္ပိုေနခဲ့ပါတယ္ ေမ ၁ရက္ ျပန္မဲ့ အစား ေမ ၁၁ ရက္မွ ျပန္လာ ခဲ့ ပါတယ္....  ၁ဝ ရက္ ပို ေနရတဲ့အေၾကာင္းရင္း ကို  ဆက္ေရးေပးပါ့မယ္...။

ျပန္ထြက္တဲ့ေန႕မွာ လာၾကိဳ တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အမေတာ္ ... ခါတိုင္းလို မဟုတ္ဘဲ ျငိမ္ခ်က္သားေကာင္း ေနတာ ကို က ထူးျခားျဖစ္စဥ္ တခုပါ....  ဘာထူးတုန္း  ေမးေတာ့ ဒီလိုပါဘဲ တဲ့ .... သူ မေျပာေတာ့လဲ ျငိမ္ျငိမ္ေလး ျပန္ခဲ့ ပါတယ္.... အိမ္္ေရာက္ေတာ့ သူရဲ႕ခ်စ္ခ်စ္ၾကီး နဲ႕ တရားအေၾကာင္း ေျပာရင္းဆိုရင္း ကိုၾကီးေက်ာက္ သတင္း ကို ၾကားပါတယ္..။

ဒါနဲ႕ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး အမေတာ္ ကို ေမးရပါတယ္.... 
ၾကားရတဲ့ သတင္း ေတြ က ကိုယ္ မၾကားခ်င္ဆံုး သတင္း ေတြ ပါဘဲ  ၾသ….. ေလာကၾကီးမွာ ကိုယ္ မျဖစ္ေစ ခ်င္ တာလဲ ျဖစ္ေနတယ္... ကိုယ္ျဖစ္ေစခ်င္တာလဲ ျဖစ္ခ်င္ မွ ျဖစ္တာပါလား ..။

ကိုၾကီးေက်ာက္ က က်န္ရစ္တဲ့ကၽြန္ေတာ္တို႕တေတြ ကို တရားျပ သြားပါတယ္... ေရာဂါေ၀ဒနာ ေတြ တခ်ိန္လံုး ဖိစီး ႏွိပ္စက္ ေနတာေတာင္ အျပံဳးမပ်က္ ေသမင္း ကို သတၱိရွိရွိ ရင္ဆိုင္ ၿပီး ေနထိုင္ျပသြားတယ္ ...ဘ၀ ကို ရယ္ရယ္ေမာေမာ ျဖတ္သန္း သြားတယ္....  စည္းစိမ္ တို႕သာဆို ကိုၾကီးေက်ာက္ လို စိတ္ဓါတ္ နဲ႕ ေသမင္း ကို ရင္ဆိုင္ ႏုိင္ပါ့မလား...။

ကၽြန္ေတာ္ ရိပ္သာ၀င္စဥ္တေလွ်ာက္လံုးမွာ ကိုၾကီးေက်ာက္ နဲ႕ တကြ ခ်စ္ေသာဘေလာ့ေမာင္ႏွမမ်ား ခင္မင္ ရတဲ့ မိတ္ေဆြမ်ား နဲ႕ အားလံုး ေသာ သတၱဝါေတြအတြက္ ေန႔စဥ္ေမတၱာ ပို႕သ ခဲ့ပါတယ္ ... ။

က်ေနာ္ ေတြးမိတာက ကိုၾကီးေက်ာက္ တေယာက္ ေကာင္းရာ ဘံုဘ၀ မွာထက္ ေနာက္ဘ၀မွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ပါးပါး ဘေလာ့ဂါ တေယာက္မ်ား ျပန္ျဖစ္ခ်င္ ေနမလား... လို႕ပါ...  ျဖစ္ခြင့္ရွိလို႕ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ... စည္းစိမ္ ကေတာ့ ကိုၾကီးေက်ာက္ ကို ေနာက္ဘ၀ မွာလဲ ဘေလာဂါ တေယာက္သာ ထပ္ျပီး ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ ... ဘယ္အခ်ိန္မွာမ်ား ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရဲ႕ကိုၾကီးေက်ာက္ စာေတြ အသစ္ တက္လာမွာပါလိမ့္ ....။

ကိုၾကီးေက်ာက္ ေကာင္းရာဘံုဘ၀မွာ စည္းစိမ္ျပဳခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္အစုစု အတြက္ အမွ်ေပးေဝ ပါတယ္ ကိုၾကီးေက်ာက္ ေရ အမွ်...အမွ်...အမွ်။
--------------------------------------------------------------------

တရားထိုင္တယ္ဆိုတာ အက်င္႔ ရသြားရင္ သိပ္မခက္ေတာ႔ ပါဘူး....၊ ထမင္းစား သလိုပါဘဲ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အားလံုး ထမင္းေန႔စဥ္ စားရင္ ဟင္း ေလးငါး ေျခာက္မ်ိဳးနဲ႕စားတတ္ၾကတယ္ ထမင္းစားတယ္သာ ေျပာတာပါဗ်ာ ထမင္း တမ်ဳိး ထဲ စားတာမွ မဟုတ္တာဘဲ ထမင္း နဲ႕ဟင္း တြဲစားၾကတာကိုး .... တရားမွတ္ တယ္ ဆိုတာလဲ မဟာစည္ နည္းစနစ္ နဲ႕ဆိုရင္ ေဖာင္းတယ္ ပိန္တယ္မွတ္ တဲ့ နည္းပါ.... ေဖာင္းတယ္ ပိန္တယ္ တမ်ဳိးထဲ မွတ္ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး....  ဒြါရ ေျခာက္ပါး က အာရံုေတြ ေပၚလာ ရင္ လဲ လိုက္ မွတ္ေပး ရပါတယ္.... အဲဒါ ေတြ မရွိမွ ပင္တိုင္ျဖစ္တဲ့ ေဖာင္းတယ္ ပိန္တယ္ ကို  ျပန္မွတ္ရပါတယ္။

ထမင္းစားတယ္လို႕ေျပာေပမယ့္ ထမင္းကို အျမဲတမ္း စျပီး စားတာ မဟုတ္ပါဘူး ေရေႏြးေလး ... ဟင္းရည္ေလး အရင္ေသာက္တဲ့အခါလည္း ေသာက္ ဆိုတာမ်ဳိး ရွိပါတယ္ အဲဒီလို ပါဘဲ တရား ထိုင္ထိုင္ျခင္း စိတ္ကေလး က အိမ္ေရာက္သြားရင္လဲ စိတ္ကေလး အိမ္ေရာက္တာကို လိုက္မွတ္ ေပးရပါ့မယ္ ...  ဒါက စိတၱႏုပႆနာ သတိ ပါဘဲ.... အဲဒီအခါမွာ ေဖာင္းတယ္ ပိန္တယ္ မွတ္ရင္ မွားပါတယ္ ... စစ ေတာ့ ခါတိုင္းႏွစ္ ေတြ ရိပ္သာ ၀င္ရင္ ႏွစ္ရက္ သံုးရက္ေနရင္ စိတ္ကေလးက တည္ျငိမ္ေနပါျပီ အင္း ဒီႏွစ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ရုန္းလိုက္ရပါတယ္ …ေျပာျပပါမယ္....။

ဒီအခ်ိန္ဆို အမႀကီး စာေတြ တင္ရေတာ့မွာ အင္တာနက္ လိုင္း ေကာင္းပါေစ ... လိုင္းမေကာင္း ရင္ ေတာ့ ည ဘယ္အခ်ိန္ေရာက္မွ အိပ္ရမွာပါလိမ့္ ... တို႕အမၾကီးမ်ား ေနာက္တပုဒ္ ဘာစာမ်ား တင္ေပးမွာလဲ စာအုပ္ ကလဲ ရွာမေပးခဲ့ရဘူး ... ဟင္... စိတ္ကေလး လြတ္ သြားျပန္ၿပီ..... ဘုရား တပည္႕ေတာ္ ရိပ္သာ မွာပါလား ... ဆရာေတာ္ဘုရား က မိန္႕ထားပါတယ္  စိတ္က အိမ္ေရာက္ေနရင္ အိမ္ေရာက္တာက ထင္ရွားတယ္ ထင္ရွားတဲ့ အတိုင္း မွတ္ေပးလိုက္ပါတဲ႕... အင္း မွတ္မွ ...။

ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာေတာ့ နာတာ က်င္တာ ကိုက္တာ ခဲတာေတြ လာပါျပီ..... ေဝဒနာႏုပႆနာ သတိပဌာန္ ေပါ႔.. အဲလိုဆိုရင္လဲ လိုက္ျပီး မွတ္ေပး ရပါတယ္...  ထမင္းစားသလိုပါဘဲ ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့ဟင္း သံုးေလးခြက္ ေလာက္ရွိျပီဆိုရင္ တျပိဳင္နက္ ေတာ့ ဟင္း ၂ခြက္ သံုးခြက္ျပိဳင္ႏိႈက္ လို႕မရဘဲ ကိုယ္႕ အၾကိဳက္ဆံုး တခြက္ကို အရင္စားရသလိုေပါ့...... နာတာ က်င္တာ ကိုက္တာ ခဲတာ ေတြကို  ျပိဳင္မွတ္ လို႕ မရပါဘူး ... ထင္ရွားတာ တခုသာ မွတ္ပါ .... ဒီလို နာရတဲ့ အထဲ မွာ စိတ္က အင္တာနက္ၾကီးထဲ ေရာက္သြားျပန္ျပီ .... ဆရာမ ေမျငိမ္း ဘေလာ့မွာ ေရးထားတဲ့ စာတန္းေလး လိုေပါ့ ငါသည္ နာက်င္ေသာကိုယ္ ရွိသူျဖစ္လ်က္ နာက်င္ေသာစိတ္ ကင္းသူျဖစ္လတၱံ႔ .. တဲ႕ ၾသ စိတ္ စိတ္ ျမန္လိုက္တာ... နာတာ က မေပ်ာက္ ေသးဘူး စိတ္က ျပန္ထြက္သြားျပန္ၿပီ...။

နာတာ က်င္တာ ကို မွတ္ရင္ ခ်က္ျခင္းေတာ့ မေပ်ာက္ပါဘူး.....  အဲလို မေပ်ာက္ရင္ေတာ့ ျဖတ္ခဲ့လို႕ မရပါဘူး နာတာ ကိုး..... နည္းနည္းေတာ့ သည္းခံျပီး ဆက္ထိုင္ၾကည္႕ေနရပါတယ္.... အေတာ္ မခံသာတဲ့ အခ်ိန္ ေရာက္မွ ျပင္ရံု ရွိတာဘဲ... အဲဒါဆို ျပင္ခ်င္တဲ့စိတ္ကေလးကို စမွတ္ေပးရပါတယ္... အမွတ္ကေလး နဲ႕ ျပင္ေတာ့ ကာယႏုပႆနာ သတိ ျပန္ျဖစ္သြားတာေပါ့.... မွတ္စိတ္ မလြတ္ ဘဲနဲ႕ ျပင္ျပီးမွတ္ေတာ့ ေစာေစာက နာတာ က်င္တာ ကလည္း ေလ်ာ့သြားပါတယ္။

ထိုင္ျပီးတဲ့ေနာက္ စၾကၤန္ေလွ်ာက္ခ်ိန္ ေတြ မွာ မ်က္လႊာ ခ်ထားရပါတယ္... မ်က္လံုးအၾကည္႕ ကို မထိန္း ႏိုင္ရင္ေတာ့ အာရံု ေခၚရာေနာက္ကို စိတ္က ပါသြားပါတယ္... မ်က္လႊာခ်ထားတာေတာင္... မ်က္စိေရွ႕ေအာက္ ျမင္ရတဲ့ ဖိနပ္ ေတြ ကို ျမင္ျပန္ေတာ့ ေခ်ာ အစိမ္းေရာင္ လြင္ျပင္ ရဲ႕ ဖိနပ္ပို႕စ္ၾကီး သတိရျပီး သူဘေလာ့မွာ တင္ထား တဲ့ ဖိနပ္ေတြ က ဒီေလာက္မစံုပါဘူး ဆိုၿပီး စိတ္က ေတြးမိသြားတယ္... အေတြးစိတ္တခု ျဖစ္သြားျပန္ၿပီေလ။

ဆြမ္းစားျပန္ေတာ့လည္း ဒီလိုမ်ိဳးဟင္းေတြမ်ား ဘေလာ့ေပၚတင္ရရင္ေတာ့...  ရွယ္ ဘဲ ထမင္းဟင္းစံု ခ်က္တင္ တတ္ၾကတဲ့ ဘေလာ့ဂါေတြ ဆီကို စိတ္ကေရာက္ျပန္ေရာ.... သူတို႕ဒီလို ဟင္းမ်ိဳး တခါမွေတာင္ မတင္ဘူး ၾကဘူး ဆိုျပီးေတာ့ ဆက္ေတြးေနမိေသးတယ္... အခ်ိဳပြဲေတြကလည္း စံုေနတာပါဘဲ.... ပန္းသီး အခြံသင္ ျပီးသားေလး ေတြ စားရျပန္ေတာ့ ဘေလာဂါ အမခ်စ္ၾကည္ေအး ကို သတိရ မိျပန္တယ္ ပန္းသီးနဲ႕ အမခ်စ္ ဆိုင္မဆိုင္ေတာ့ အမခ်စ္ၾကည္ ကို ေတြ႕မွသာ ေမးၾကည္႕ပါေတာ႔...။

ညမိုးခ်ဳပ္ခ်ဳပ္မွာ လေရာင္ဆမ္း တဲ႕ လမ္းေလးေတြေပၚမွာ စၾကၤန္ေလွ်ာက္ ေနရျပန္ေတာ့လဲ .... ညီမ လသာည ျပန္ေရာက္ေနျပီလား မသိဘူး သူ႕ဘေလာ့ေပၚမွာေရးထားတဲ့ ဘ၀တဆစ္ခ်ိဳးျပန္ျပီဆိုေတာ့ အင္း အဆင္မွ ေျပပါ့မလားမသိဘူး ေမတၱာပို႕အုန္းမွ .... ထြက္ျပန္ျပီ ဒီစိတ္ ျပန္ဆြဲထားရေအာင္ကလည္း နဖားၾကိဳး ထိုးျပီး ျပန္ေခၚလို႕မရေတာ့ အသာေလး သိစိတ္ေလး နဲ႕ မွတ္ေနရတာေပါ့...။

ညေနပိုင္း ေရာက္ျပန္ေတာ႔ ဆြမ္းခ်က္ေက်ာင္း က ေနာက္ေန႕အတြက္ ျပင္ဆင္ ေၾကာ္ေလွာ္ ေန တဲ့ အနံ႕ေတြက ႏွာေခါင္းမွာ လာျပီး ကလူက်ီစယ္ေနျပန္တယ္... ေမႊးလိုက္တာ အရမ္းဘဲ...  ၾသ ဒါေလးကလဲ မျမဲပါဘူး ....၊ ေနာက္ဆံုး ေတြးမိတာက ေတာ႔ ဘေလာ႔ဂ္ ေတာ ထဲ က ေတာ္ေတာ္ နဲ႕မထြက္ႏိုင္ ဘဲ  စြဲမက္စရာ ဘေလာဂ္ အေငြ႕ နဲ႕  ေမႊးႀကိဳင္ ေနတဲ႕ ဟင္း အေငြ႕ ကေလးေတြ ကို ရႈမွတ္ရင္း .. ၾသ စည္းစိမ္ရွင္ လည္း နတ္သမီးျဖစ္သြားပါေရာလား လို႕ ေတြးမိလိုက္ပါတယ္..။

အင္း ဒါနဲ႕ ဆရာေတာ္ဘုရား  ကို တရားေလွ်ာက္ရေတာ့မယ္ ... ဘုန္းဘုန္းဘုရား တပည္႕ေတာ္ ေတာ့ အေတြး ေတြ မ်ားလြန္း ေနပါတယ္ဘုရား လို႕ ေလွ်ာက္ရေတာ့တာေပါ့....။

------------------------------------------------------------------

ေနာက္ပိုစ္႕ ေတြမွာ နတ္သမီး ဘဝက စုေတ သြားတဲ႕ စည္းစိမ္ရွင္ အေၾကာင္းကို လည္း ဆက္ေရးေပးပါ အုန္းမယ္..။

ဘေလာ့ဂါ မ်ား တရားစခန္း သြားမယ္ဆိုရင္ လည္း နတ္သမီး ဘဝ ခဏ သာ ျဖစ္ေစ ဖို႕ က်ဳိးစားၾကပါလို႕ အၾကံ ေပး ပါရေစ။ 

ေလးစားစြာျဖင္႔
စာေရးသူ - စည္းစိမ္ရွင္

.

17 comments:

ahphyulay said...

အင္း...
ရိပ္သာထြက္ဆိုေတာ ့လည္း အရမ္းမဲ ့ မေၿပာရဲပါဘူး၊
နတ္သမီးဘဝ ခဏ သာ ၿဖစ္ေစခ်င္တာက ၾကာၾကာ
ၿဖစ္ေလ အပါယ္က်ဘို ့ မ်ားေလပဲ မႈတ္လား၊ နတ္သက္
ေၾကြရင္ အပါယ္ကို ဒိုင္ပင္ထိုးၾကတာက ပိုမ်ားတယ္လို ့
ၾကားဘူးေနလို ့ပါ။ အမွန္ကေတာ ့ လူ ့ ဘဝကသာ
အၿမင့္ၿမတ္ဆံုးပါပဲ။ လူ ့ဘဝမွသာလွ်င္ ေစလိုရာ၊ သြား
လိုရာ သြား လို ့ရတာပါ။ အဲ ့ဒီဘဝမ်ိဳးေနာက္တစ္ခါ
ရဖို ့ အနိမ္ ့ဆံုးစူဠေသာတာပန္ ၿဖစ္မွ ေသခ်ာေနတာ
ဆိုေတာ ့ ၿဖစ္ေအာင္လုပ္သင္ ့ပါတယ္။ စကားလံုးနဲ ့
အလုပ္က သိပ္မၾကီးက်ယ္ပါဘူး၊ ဟိုလိုဒီလိုလည္း
မဟုတ္ပါဘူး၊ တရား သာ မ်ားမ်ားနာ၊ နားလည္ေအာင္
ေလ ့လာ၊ အခ်ိန္ရတိုင္း ပြားမ်ားဆင္ၿခင္၊ သူေတာ္ေကာင္းကိုမွီဝဲဆည္းကပ္.. ဒါေလးေတြပါပဲ။

An Asian Tour Operator said...

ဆိတ္မ်ားရင္လဲ တစ္ေကာင္ေလာက္မွ်ပါ ေက်ာင္းအစ္မ :)

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ကိုၾကီးေက်ာက္အတြက္ေတာ႕ စိတ္မေကာင္းပါ မစည္းစိမ္းေရ။။
ဒါနဲ႔ တရားထိုင္ရင္းေတာင္ သူမ်ားကို သတိရတယ္ေပါ႔
၀မ္းသာပါတယ္ေနာ္
ျပန္လာတာကိုလည္း ၀မ္းသာပါတယ္။
ၾကိဳဆိုပါတယ္ ။
ကိုယ္မလုပ္ႏိုင္တာ လုပ္ႏိုင္တဲ႔ မစည္းစိမ္ကိုလည္း ေလးစားအားက်မိတယ္
ခ်ီးလည္း ခ်ီးက်ဴးမိပါတယ္။
နတ္သမီးျဖစ္သြားတာေလး စိတ္၀င္စားတယ္
လုပ္ပါဦး

စိတ္၏ေၿဖရာ said...

မေရြစင္နဲ့မစည္းစိမ္ေရ..
ေနေကာင္းတယ္ေနာ..
နတ္သမီးဘ၀ကေနစုေတပံုေလးဆက္ပါဦး။

SHWE ZIN U said...

ေဒၚစည္းစိမ္ ေရ

ေဒၚေရႊစင္လည္း ဘုန္းဘုန္းေမးရင္ ဘယ္လို ေလွ်ာက္ရပါမလည္း ေပါင္မုန္႕ေထာပတ္သုပ္ နဲ႕ လဘက္ရည္ ေတာ႔ ျမင္မွာ မဟုတ္ဘူး ဘေလာ႔ဂ္ေလး ကေတာ႔ ေသခ်ာေပါက္ျမင္ေနမွာ

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

ကိုယ္ေတြထုိင္ရင္ အဲဒီထက္ပိုဆိုးနိင္တယ္။

အၿဖဴေရာင္နတ္သမီး said...

မမစည္းစိမ္ ၿပန္လာၿပီကြ...
တရားစခန္း အေတြ႕အႀကံဳေလး မွ်ပါ မမေရ...
နားေထာင္ခ်င္လို႕...

ေဆာင္း said...

နတ္သမီးျဖစ္တုန္း ဘေက်ာက္နဲ ့ေတြ ့ရင္ ေျပာျပအုန္းေနာ္ နတ္သုဒၵါအရသာ ကိုလည္း ရွယ္ေပးအုန္း

Anonymous said...

Welcome back Sa Sa.Thanks for sharing your experience.
Gyidaw

ခ်စ္ၾကည္ေအး said...

စည္းစိမ္ေရ...သာဓု သာဓု သာဓုပါ ညီမ၊ အေတြးစိတ္ေတြဆိုတာကလည္း စိတ္အာ႐ံုနဲ႔ အေတြးထိေတြ႔မႈေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့ ဖႆ- အပြင့္ဓါတ္တခု မဟုတ္လား၊ ေတြးမိၿပီ ဆိုတာ သိတာနဲ႔ ေထာက္ကနဲ မီးခလုတ္ပိတ္လို႔ မီးၿငိမ္းသလို ျပတ္က်သြားတတ္တာ...။ မွတ္ရင္းနဲ႔ အေတြးေတြ နဲပါးလာတာပါပဲ။ အမလည္း ဒီလိုပဲ ျဖစ္တာပဲ စစခ်င္း ၃ရက္ေလာက္ အေတြးနဲ႔ နပမ္းလံုးၿပီး မွတ္ရတာ....။ ညီမေျပာသလိုပဲ ဘေလာ့ဂ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အေတြးေတြက အဆိုးဆံုး..။ အေတာ္ မွတ္ယူရတယ္။ အမလည္း က်ည္ေတာက္ျပန္စြတ္ရဦးမယ္။ အၿမီးက အေတာ္ေကာက္ေနၿပီေလ... တရားအလုပ္ဆိုတာကလည္း မီးေဝးခ်ိတ္ပမာ မဟုတ္လား...ညီမ လုပ္ႏိူင္တာ ခ်ီးက်ဴးပါတယ္ ညီမေရ....:))

လသာည said...
This comment has been removed by the author.
လသာည said...

စစ..
သတိရရင္ သတိရတယ္မွတ္ေနတာပါပဲ..
အဲဒီၤေတာ့..

(...သတိရေနတယ္လို႔ စိတ္ကျဖစ္ေနတယ္..
အင္း..သတိရေနတယ္.. ဟုတ္တယ္
သတိရေနတယ္...... ေဟာ သတိရေနတယ္..)

အဲလိုနဲ႔.. သတိရတာထဲက မထြက္ေတာ့ဘူး..။

(စစကို သက္သက္ေနာက္သြားသည္(^^)/

seesein said...

သတိရေနတယ္ဆိုတာေလးကလဲ ခဏေလးပါ ခဏေနေတာ့ တျခားအေတြးတခု (သို႕) ေ၀ဒနာ တခုခု (သို႕) ဓမၼျဖစ္စဥ္ တခုခုျဖစ္မယ္ ျဖစ္ျပီဆိုကတည္းက အပ်က္ကေတာ့ ရွိမွာေသခ်ာတယ္ သတိရတဲ့စိတ္ကေလးလဲ ျဖစ္ျပီးပ်က္သြားတာဘဲေနာ

IDIOT-Ki said...

တရားမွတ္ရင္း နတ္သမီးဘဝ ေရာက္သြားတယ္ ဆိုေတာ့ နတ္သားဘယ္ႏွစ္ပါး ေတြ ့ခဲ့ေသးလည္း ဟင္..အဲ့ေလ.. ျဖစ္ ပ်က္ ၊ ျဖစ္ ပ်က္ ၊ ခႏၶာ ငါးပါး ၊ စိတ္ေတြကေတာ့ မ်ားမွ မ်ားပဲ ေနာ္ ...( အားရ ဝမ္းသာ သာဓု သံုးၾကိမ္ ေခၚလိုက္ပါတယ္ စစ ေရ..ဆက္လက္ ပြားမ်ား နိုင္ပါေစ၊ ကိုယ္တိုင္ေတာ့ တရားထိုင္တဲ့အဆင့္ေတာင္ မေရာက္နိုင္ မလုပ္နုိင္ေသး ပါ ...)

ခင္တဲ့ ဖြားကိ ။

မိုးယံ said...

အစ္မ စည္းစိမ္ရဲ႕ နညး္ကေလးမွတ္သြားၿပီး ရိပ္သာမ၀င္ ဘေလာ့ဂ္ဂင္းရင္း တရားမွတ္ေတာ့မယ္... ဖတ္ရင္ဖတ္တယ္..ေနာက္တစ္အိမ္ကူးရင္ ကူးတယ္.. စာေတြထဲ ေမ်ာၿပီး ခံစားမိရင္..ေမ်ာသြားတယ္.။ ကိုယ္အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ သံသရာတစ္ပတ္လည္. အံမယ္.. မဆိုးဘူးဟ။

စခန္း၀င္ၿပီးအားထုတ္ႏိုင္တာကို သာဓု သာဓု သာဓု ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာေခၚဆိုပါသည္ခင္ဗ်ာ။

အင္ၾကင္းသန္႕ said...

မမေလးေရးထားတာဖတ္ၿပီး ညီမေလးက ရီမိတယ္ (ငရဲေတာ့ ၾကီးေတာ့မယ္ထင္တယ္ေနာ္။) ဘာလို႕လဲဆုိေတာ့ အဲလိုေတြ ကုိယ္လည္း ၿဖစ္ခဲ့ဖူလုိ႕ေလ.....ညီမေလး ၿမန္မာၿပည္မွာေနတုန္းက ရိပ္သာေလးၾကိမ္၀င္ခဲ့ဖူးတယ္။ မမေလးထက္ေတာင္ ဆုိးေသးတယ္။ စိတ္ေတြပ်ံ႕လြင့္တာေၿပာပါတယ္။ အခုမ်ားေတာ့၇ိပ္သာနဲ႕ ေ၀းေနတာၾကာေပါ့.... း(

သာဓု သာဓု သာဓု ပါမမေလးေရ...

ခ်စ္ညီမေလး

Unknown said...

ယံုတယ္ ယုံတယ္။ စိတ္က ဒီလုိဘဲ အားမ်ားရာေနာက္ လုိက္လုိက္ေနတတ္တယ္။ ဘေလာ့ေပၚ စိတ္ေရာက္ေတာ့ ကမၻာတစ္ပတ္ သြားေရာေပါ့။ း))

က်န္းမာခ်မ္းသာပါေစ။