ျမစိမ္းျပာ ကမာရြတ္ အပိုင္း (၁၆)

သူတို႕ ကေတာ့ ေျပာပါတယ္။ အိပ္ရင္ အိပ္ပါတဲ့ ဘယ္လိုလုပ္အိပ္ရမွာလဲ၊ ဖိုးဘတင္ အိပ္ရာက တီဗီေဘးမွာ ဘယ္လို မွ အိပ္တတ္ေပါင္ဗ်ာ။ တီဗီကိုက်လဲ ၾကာရွည္ႀကီး ဖိုးဘတင္မၾကည့္ခ်င္ဘူး။ ေဒါင္ဒင္၊ ေဒါင္ဒင္ ေတြကို အၾကာႀကီးနားမေထာင္ႏိုင္ပါ ဘူး။ တီဗီမွာ ဖိုးဘတင္ႀကိဳက္တာ ၿဂိဳဟ္တုသတင္းပဲရွိတယ္။ အဲ… ျမန္မာသတင္း ဆိုလဲ ဖိုးဘတင္ၾကည့္ပါတယ္။ ခရီးလွည့္လည္ေရး အစီအစဥ္ေတြမွာ အညာကို ရိုက္ျပတာ တစ္ခါ တေလ ပါတတ္တယ္။ အလြမ္းေျပ ၾကည့္ရတာေပါ့ေလ၊ တစ္ခါ ဟာ စစ္ကိုင္းတံတားႀကီးကို ျမင္လုိက္ ရတာ ရင္ထဲကို ဆို႕သြားတာပဲ။
'ဒါဆို ဘီယာထြန္းေတာ့ ေပ်ာ္ေနၿပီေပါ့'

'ဘီယာ အာေတာ့ေဆြးမွာပဲ သူဖို႕ပါမွာ မဟုတ္ဘူး'
အၿမြာညီအစ္မရဲ႕ တိုးတုိး က်လိက်လိအသံေတြကို ဖိုးဘတင္ အာရံုစိုက္ၿပီး နား လည္ဖို႕ႀကိဳးစာတယ္။ မိန္းကေလး ေတြက ဘီယာအေၾကာင္း ဘာလို႕ ေျပာရမွာလဲ။
တီဗီက ရွစ္နာရီသတင္း တီးလံုးသံ ေပၚလာတယ္။ တီဗီေရွ႕မွာ ထိုင္ၾကည့္ေနတဲ့ ဆန္နီခင္က 'အာပါပါ' ဆိုတဲ့ အသံလဲ ေပၚလာတယ္။ သံစံုနာရီကလဲ ရွစ္နာရီတီလံုး ကို တီးတယ္။ တစ္ၿပိဳင္တက္တည္းမွာပဲ တံခါး ေခါက္သံ ေပၚလာတယ္။

'ေဟာ… ေမႀကီးတို႕လာၿပီ'
အၿမြာညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ တံခါးေပါက္ဆီ ထေျပးၾကတာကို ဆန္နီက ေခါင္းေတြ ညိတ္ၿပီး သေဘာက် တယ္၊ ဖိုးဘတင္ကိုလဲ လွမ္းေမးေငါ့ျပလုိက္ေသးတယ္။
'ေမႀကီး သမီးတို႕ဖို႕ ဘာပါလဲ'
'တုတ္ထိုးမ၀ယ္ခဲ့ဘူးလား ေမႀကီး'
'အို… ဘယ္လိုျဖစ္ေနၾကတာလဲ၊ မေအမယ္ ေမာရတဲ့ထဲ၊ ေဟာဒီ ေလွကားႀကီးတက္ လာၿပီးရင္ အသက္ရွဴ လို႕ကို မ၀ေတာ့ဘူး.. ဟူး'
ေခၽြးမျပန္လာတိုင္း ၾကားေလ့ရွိတဲ့ ၾသဇာသံ ႏြမ္းေပ်ာ့ေပ်ာ့ကို ဖိုးဘတင္ စတင္နာ ၾကားရၿမဲ။

'သိပါတယ္ေနာ္၊ ေမႀကီး ဒီေန႕ ေရလွ်ံတယ္တဲ့'
'လွ်ံတာက နည္းနည္၊ ေျပာရတာ ကေတာ့ အာကိုေျခာက္ေရာ၊ သြားလိုက္ရတာလဲ ခ်ာခ်ာလည္လို႕၊ ခင္ခင္ လဲ ဓါတ္ဆီဖိုး ေတာ္ေတာ္ထိတယ္'
ေခၽြးမလုပ္သူ စကားအမွ်င္မျပတ္ ေျပာၿပီး ႀကြပ္ႀကြပ္အိတ္ေတြထဲက ပစၥည္းေတြကို ထုတ္ေနတာကို ဖိုးဘတင္ ၾကည့္ေနမိရင္း သူ႕ကို ေျပာတဲ့ ေရလွ်ံတယ္ဆိုတဲ့ အဓပၸါယ္ကို မသက္မသာ စဥ္းစားေနမိတယ္။ အဆင္ေျပ တာကို ေျပာတာလား၊ ဘာကို ေျပာတာလဲ။

'ေရာ့… ေဟာဒါက လင္စာ'
ေခၽြမက အိတ္ကေလးတစ္အိတ္ကို သားလုပ္သူေရွ႕ခ်လိုက္တာနဲ႕ အၿမြာညီအစ္မ တို႕က ေဟးခနဲ ေအာ္ၾကတယ္။ သားလုပ္သူကေတာ့ သူ႕ထံုးစံအတုိင္း ခပ္ၿပံဳးၿပံဳး။
'ေရခဲစိမ္ ကုန္ေနလို႕ ေရခဲနဲ႕ညွပ္ထည့္ေပးလိုက္တယ္။ အိမ္က်မွ ေရခဲေသတၱာထဲ ထည့္လိုက္ေပါ့၊ ေရခဲေသတၱာ ရွိတယ္ မဟုတ္လားတဲ့၊ ဆိုင္က အထင္ႀကီးေနေသး တယ္၊ ရွက္စရာေကာင္းတာ၊ ၀ယ္မယ္… ၀ယ္မယ္၊ ငါ ၀ယ္မယ္'

ထံုးစံအတိုင္း ေခၽြးမရဲ႕ ေရခဲေသတၱာေလး ခင္းျပသံကိုအားလံုး ၾကားၾကရတယ္။ သားလုပ္သူ႕ရဲ႕ေရွ႕မွာ ဘီယာဘူး အစိမ္းေလးတစ္လံုးကို ဖိုးဘတင္ ျမင္ရတယ္။
'ကဲ. ေရာ့၊ ေဟာဒါကသားစာ၊ သမီးစာ'
မေအ လုပ္သူခ်တဲ့ ေနာက္အထုပ္ေတြကို သမီးႏွစ္ေယာက္ အလုအယက္ ဖြင့္ၾကျပန္ တယ္။
'တုတ္ထိုးေတြေဟ့၊ အမယ္…ေျပာင္းဖူးျပဳတ္က သူ႕သားႀကီးႀကိဳက္လို႔ေပါ့ ဟုတ္ လား'
'ဒါက ဘာလဲေမႀကီး၊ ငွက္ေပ်ာပူတင္းလား'

'ဟုတ္တယ္၊ ဒါက ၀က္အူေခ်ာင္း၊ နက္ျဖန္အတြက္၊ ညေနေစ်း၀င္ဖို႕ မမီေတာ့ဘူး ေလ၊ ခုညလဲ ဟင္းမေလာက္ ရင္ ေၾကာ္စားၾကေပါ့၊ စားၿပီးၾကပလား၊ ဘိုးဘိုးေရာစား ၿပီးပလား၊ ဒီမွာ ေရာ့..ေရာ့၊ ဘိုးဘိုး ေကၽြးလိုက္၊ ဘိုးဘိုးအတြက္ မလို္င္လံုး ၀ယ္လာတယ္၊ အခ်ိဳစားရေအာင္လို႕'
ဖိုးဘတင္ အလွည့္က ေနာက္ဆံုးမွ က်ေရာက္လာတယ္။ အၿမြာညီတစ္ေယာက္က မလိုင္လံုးအိတ္ကို မီးဖိုထဲ ယူသြားၿပီး ပန္ကန္လံုးေလးထဲ ထည့္လာတယ္။
'ေရာ့.. ဘိုးဘိုး၊ ဘိုးဘိုးက စားၿပီးၿပီ၊ သမီးတို႕မစားေသးဘူး၊ ဟင္းက နည္းနည္းပဲ ရွိေတာ့တယ္'

'ေအးေလ၊ ဒီမွာ တုတ္ထိုးေတြ၊ ၀က္အူေခ်ာင္းေတြပါသားပဲ၊ အာကာေရာ မေရာက္ ေသးဘူးလား'
'ေရာက္ေသးဘူး'
'ဟဲ..ဆန္နီ ကို မုန္႕ေကၽြးလိုက္ပါဦး၊ သမီးတို႕ ခုိင္းစရာရွိရင္ျဖင့္ ဆန္နီ၊ ဆန္နီန႕ဲ'
'ဟုတ္ကဲ့ပါ၊ ေကၽြးမွာပဲ'

ဆန္နီကေတာ့ သတင္းေၾကညာေနတဲ့ တီဗီမ်က္နွာကိုပဲ စူးစိုက္လို႕။ ဘယ္သူ႕မွဂရုမ စိုက္ဘူး သတင္းကိုပဲ နားလည္ သလို တစ္ခါတစ္ခါၿပံဳးလုိက္၊ ေခါင္းညိတ္လိုက္၊ ရွံ႕မဲ့ လိုက္နဲ႕။
'အေဖ စားေလ'

သာလုပ္သူဆီက စကားတစ္ခြန္းထြက္လာတယ္။ ပက္လက္ကုလားထိုင္ လက္ တန္းေပၚက မလုိင္လံုး ပန္းကန္ေလးကို ဖိုးဘတင္ ယူလိုက္တယ္။ မလိုင္ရည္ပ်စ္ ပ်စ္နဲ႕ ေပသီးေလာက္ မလိုင္လံုးေလး၊ သံုးလံုး ၾကည့္ရတာ စားသခ်င့္ဖြယ္ေတာ့ ရွိသား၊ အာေရာင္ေလး ခပ္ညိဳညိဳ။

အင္း..ေခၽြးမကို ဒါတစ္ခုေတာ့ ခ်ီးမြမ္းရမယ္ ဖိုးဘတင္ ခ်ိဳခ်ိဳေအးေအး ႀကိဳက္တာ မွတ္ထားတဲ့အတြက္ပါပဲ၊ ဖိုးဘတင္ နည္းနည္း လဲဆာေနတယ္၊ ညေနထမင္းစား မေကာင္းဘူး။ အျမြာမႏွစ္ေယာက္ အ၀တ္ေတြ ေလွ်ာ္ၾကတာနဲ႕ ကိုယ္ဟာကိုယ္ ခူးခပ္စားလုိက္တာ။ ေႏႊးလဲ မေႏႊးေတာ့ဘူး။ ဟင္နည္းေနတာနဲ႕ ညွာလဲစားလိုက္ရတယ္။

အဲ.. သူတို႕ကေတာ့ ေပါရင္ေပါသလို စည္းကမ္းမရွိ စားၾကေတာ့မယ္။
မလိုင္လံုး တစ္ျခမ္းကို ဇြန္းေလးနဲ႕ ဖိုးဘတင္ ေကာ္စားလိုက္တယ္။ အိုး- ဘယ္လုိ ႀကီးလဲ၊ ခ်ိဳတာက ခ်ိဳပါရဲ႕၊ ဒါေပမယ့္ မလုိင္အရသာ မေပၚဘဲ၊ ဂ်ံဳအရသာ ေပၚေန တယ္။ မလိုင္မစစ္ပါဘူး။ ဂ်ံဳမႈန္႕ေတြနဲ႕ ေရာထား တာပါ။ ခ်ိဳပံုကလဲ တစ္မ်ိဳးႀကီး။

ဆက္ရန္
.