တကၠသိုလ္ ေနဝင္း ဘာသာျပန္ ဇင္ဘာေဘြ အခန္း (၂၉) အဆက္ (၁)

ခင္ဗ်ား အခုေျပာသလို အရင္က တစ္ခါ မွ မစဥ္းစားမိဘူး ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ အခု ဇင္ဘာေဘြမွာ က်ဳပ္တို႕ ရႈိနာလူမ်ဳိး ေတြက အၿပီးသတ္ ေအာင္ပြဲရသူ ျဖစ္တယ္ ဒီေတာ႔ သမိုင္းကို ျပန္ျပင္ေရးဘုိ႕ က်ဳပ္တုိ႕မွာ အခြင္႔အေရး မရွိဘူး
ေကာင္းပါၿပီ ဆက္ေျပာပါဦး ခင္ဗ်ား ေျပာတာေတြ က်ဳပ္ စိတ္ဝင္စား မိပါတယ္..

ဟုတ္ကဲ႔ ေျပာပါမယ္ ၁၈၆၈ ခုႏ်စ္က်ေတာ႔ မီဇီလီကာဇီဟာ ေသဆံုးသြားတယ္ သူေသေတာ႔ သူ႕ေနာက္လိုက္ ေတြက အေလာင္းကို မသၿဂိဳလ္ ဘဲ ငါးဆယ္႕ ေျခာက္ရက္ တိတိ ထားခဲ႔တယ္ ဆိုတာ လည္း တစ္မ်ဳိးစိတ္ဝင္စားစရာပါဘဲ ဒါေလာက္ၾကာၾကာထားေတာ႔ အေလာင္းက ပုတ္ပြျၿပီး အပုပ္နံ႕ေတြ တေထာင္းေထာင္း ထြက္ေနတာပဲတဲ႔ ဒါဟာလည္း မာဘယ္လီလူမ်ဳိးတို႕ရဲ႕ ဝါသနာ စရိုက္တစ္ခုထင္ပါရဲ႕..
ဖြန္ဂါဘီရာ သည္ စကားကို ေခတၱျဖတ္ထားလိုက္ျပန္သည္၊ တြန္ဂါတာက သူတို႕ လူမ်ဳိးအေပၚ ထိပါး ပုတ္ခတ္ ေျပာသည္ကို ျပန္လည္ ကန္႕ကြက္ လိမ္မည္႕ဟု ေမွ်ာ္လင္႔၍ ရပ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
သို႕ရာတြင္ တြန္ဂါတာသည္ မည္သို႕မွ် ျပန္မေျပာဘဲ ႏႈတ္ပိတ္၍ ေနလိုက္သည္။ ဒီေတာ႔ မွ ဖြန္ဂါဘီရာက ဆက္ေျပာေလသည္။

မီဇီလီကာဇီ ေသဆံုးသြားေတာ႔ သူ႕သားတစ္ေယာက္က အေမြအရိုက္အရာကို ဆက္ခံခဲ႔တယ္ သူ႕နာမည္ က လိုဘင္ဂူလာတဲ႕ အဲဒီတုိင္းရင္းသား ဘာသာ စကားလံုးပဲ အဂၤလိပ္လို ျပန္လိုက္ရင္ လကဲ႔သို႕ လွ်င္ျမန္ေသာ သူ လို႕ အဓိပၸါယ္ ရတယ္။ လူက ဝဝဖိုင္ဖိုင္ နဲ႕ အလြန္ ေကာက္က်စ္ စဥ္းလဲၿပီး သူ႕အေဖ လိုဘဲ အလြန္သတ္ျဖတ္ ေလ႔ရွိတယ္ ေသြးဆာတဲ႔ လူတစ္ေယာက္ဆိုပါေတာ႔ သို႕ေသာ္လည္း သူ က မာတာဘယ္လီ လူမ်ဳိးတို႕ရဲ႕ အၾကီးအကဲ အျဖစ္ အေမြအရုိက္အရာ ဆက္ခံခ်ိန္မွာ႔ဲ သူ မရႈ႕မလွ က်ဆံုး ဖို႕ရာ အေၾကာင္း ျဖစ္လာေစမယ္႔ အေျခအေနႏွစ္ရပ္ ဟာလည္း ျဖစ္ေပၚလာတယ္။

ပထမအခ်က္က ေတာင္ဘက္စူးစူး အလြန္ေဝးလံတဲ႕ ေနရာမွာ မ်က္ႏွာျဖဴ လူမ်ဳိးေတြက ေျမၾကီးထဲက အလြန္ လွပေျပာင္လက္တဲ႕ အရာဝတၳဴ သစ္မ်ဳိးကို ေတြ႕ရွိသြားတဲ႕ အခ်က္ပဲ၊ ဒုတိယ အခ်က္ကေတာ႔ အာဖရိက တိုက္ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာေဝးတဲ႔ ေျမာက္ဘက္က ကၽြန္းႀကီး တကၽြန္း က မ်က္ႏွာျဖဴ လူငယ္တဦး ဟာ က်န္းမာေရး အတြက္ ေလေကာင္း ေလသန္႕ရေအာင္ ဆိုၿပီး သေဘာၤတစ္စင္းနဲ႕ ပင္လယ္ခရီး ထြက္လာ လိုက္ရာ က အာဖရိကတိုက္ႀကီးကို ေရာက္ရွိလာတဲ႕ အခ်က္ျဖစ္တယ္။

လွပေျပာင္လက္တဲ႕ အရာဝတၳဳ (စိန္ရတနာ) ေတြ ရတဲ႕ ေနရာကို မ်က္ႏွာျဖဴလူမ်ဳိးေတြက ကင္ဘာလီ လုိ႕ အမည္ေပးလိုက္ၾကတယ္ အဲဒါက ဟုိအခ်ိန္က အဂၤလန္ ႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး မစၥတာကင္ဘာလီ ဆိုသူကို ဂုဏ္ျပဳ မွည္႕ေခၚလိုက္တာဘဲ။ ဂုဏ္ျပဳစရာေကာင္းတဲ႕ အခ်က္ကေတာ႔ မ်က္ႏွာျဖဴ လူမ်ဳိးေတြက အာဖရိက တုိက္ ေဒသခံ တိုင္းရင္းသား မ်ားသာ ပိုင္ဆိုင္ထိုက္တဲ႕ စိန္ရတနာ ေတြကို ဓါးျမတုိက္ လုယူ သလို တူးေဖာ္ယူၾကတာကို ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ကင္ဘာလီက အျပစ္မရွိဘူး တရားတယ္လို႕ အသိအမွတ္ ျပဳခဲ႔တဲ႕ အတြက္ပဲလို႕ ဆိုၾကတယ္၊

က်န္းမာေရး ခ်ဳိ႕တဲျ႕လို႕ အဂၤလန္ ႏိုင္ငံက သေဘာၤတစ္စင္းနဲ႕ အာဖရိက တုိက္ကို ေရာက္လာသူ လူငယ္ ရဲ႕ နာမည္က ရိုဒ္ လို႕ေခၚတယ္ သူဟာ က်န္းမာေရး မေကာင္း ေပမယ္႔ အလြန္ ဥာဏ္ထက္ျမက္သူ ျဖစ္တယ္။ တရားသျဖင္႔ ဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ မဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ သူ႕အက်ဳိးရွိဖို႕ဆိုရင္ ဘာမဆို ျပတ္ျပတ္ သားသား လုပ္တတ္တယ္။ ေဒသခံတုင္းရင္း မာတာဘယ္လီ ဘုရင္ေတြထက္လည္း ပိုၿပီးဥာဏ္မ်ား သူျဖစ္တယ္ အက်ဳိးအျမတ္ရွိမယ္ ဆိုရင္ လိမ္ရမွာလည္း ဝန္မေလးဘူး

ဒါေၾကာင္႔လည္း ရိ႔ဒ္ ဆိုသူဟာ တျဖည္းျဖည္း နဲ႕ တုိင္းရင္းသားေတြ အေပၚ အမ်ဳိးမ်ဳိး ကလိမ္က် အျမတ္ ထုတ္ရင္း ေနာက္ဆံုးက်ေတာ႔ စိန္ရတနာထြက္တဲ႕ ေျမယာ အားလံုးနီးပါး သူတစ္ေယာက္တည္း ပိုင္ဆိုင္ လာတယ္ တစ္နည္းအားျဖင္႔ ရို႕ဒ္ဟာ ကမၻာေေပၚမွာ အႀကြယ္ဝဆံုး လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာတယ္။

သို႕ေသာ္လည္း ေျပာင္လက္လွပတဲ႕ ေက်ာက္ျမက္ရတနာ (စိန္) ေတြ တူးေဖာ္ထုတ္ လုပ္ဖို႕က အလုပ္ သမား အေျမာက္အမ်ား လိုအပ္တယ္ လိုတာမွ အလုပ္သမားအင္အား ေသာင္းခ်ီၿပီးလိုတယ္ မ်က္ႏ်ာျဖဴ လူမ်ဳိး ေတြရဲ႕ ဝါသနာ စရိုက္အရ အလုပ္ၾကမ္းလုပ္ဖို႕ လိုလာၿပီ ဆိုရင္ တိုင္းရင္းသားေတြ ကိုပဲ မ်က္စိက် တယ္ မဟုတ္ပါလား

ရိုဒ္႕ဟာ အလြန္လိမၼာပါးနပ္သူပီပီ တိုင္းရင္းသား လူမည္းေတြကို သူ႕ဆီမွာ အလုပ္သမား ေတြအျဖစ္ ဝင္လုပ္ ေအာင္ မက္လံုးေပးၿပီး စည္းရံုး ခဲ႔တယ္ အစားအေသာက္ အခမဲ႕ ေကၽြးၿပီး အေပါစား ေသနတ္ တစ္လက္ နဲ႕ လစာေငြ အနည္းငယ္ေပးတာကို ဥာဏ္ပညာ အေျမာ္အျမင္ နည္းတဲ႔ တုိင္းရင္းသား အလုပ္သမား ေတြ မငတ္ရုံ တမယ္ အလြန္နည္းနဲ႕ လစာ ရၾကေသာ္လည္း လုပ္ငန္းရွင္ ရိုဒ္႔ ကေတာ႔ ေဒၚလာေငြ သန္းေပါင္းမ်ားစြာ ၾကြယ္ဝတဲ႕ မီလွ်ံနာ သူေဌးႀကီး ျဖစ္လာခဲ႕တယ္

ကင္ဘာလီစိန္တြင္း ေတြမွာ လာေရာက္ အလုပ္လုပ္ခဲ႔ ၾကတဲ႕ တုိင္းရင္းသား လူမည္းေတြထဲမွာ မာတာဘယ္လီ အမ်ဳိးသားလူငယ္ေတြ ပါဝင္ခဲ႔တယ္။ အမွန္ေတာ႔ ဒီလူငယ္ေတြ ဟာ မာတာဘယ္လီ လူမ်ဳိး တုိ႕ရဲ႕ အႀကီးအကဲ လိုဘင္ဂူလာကိုယ္တုိင္ က လွ်ဳိဝွက္ တာဝန္ ေပး လႊတန္လိုက္လုိက လာအလုပ္ လုပ္ခဲ႕ၾကျခင္းျဖစ္တယ္။ လိုဘင္ဂူလာ ကိုယ္တုိင္ က လွ်ဳိဝွက္ ညႊန္ၾကားခ်က္ ေပးလုိက္တာကေတာ႔ မ်က္ႏွာျဖဴပိုင္ စိန္တြင္းေတြမွာ အလုပ္လုပ္ရင္း တတ္ႏိုင္သေလာက္ စိန္ရတနာ ေတြကို ခိုးၿပီး သူ႕ဆီကို ယူလာ ေပးဖို႕ပဲ ျဖစ္တယ္။ လိုဘင္ဂူလာ ကိုယ္တုိင္ ဟာ သူခိုး ဓါးျပတစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္း က်ဳပ္ေစာေစာ က ေျပာခဲ႕ၿပီးၿပီမဟုတ္လား။

သူ႕ညြန္ၾကားခ်က္အတိုင္း မာတာဘယလီ လူငယ္ အေျမာက္အမ်ားဟာ ကင္ဘာလီစိန္တြင္းေတြ မွာ သြာားေရာက္ အလုပ္လုပ္ၿပီး မ်က္ႏွာျဖဴ ေတြ အလစ္မွာ ယူခဲ႔တဲ႕ စိန္ေတြက အႀကီးဆံုး အရည္အေသြးနဲ႕ အေကာင္းဆံုး စိန္ႀကီးေတြ ျဖစ္တယ္။ စိန္လံုးေရ ဘယ္ေလာက္ ခိုးယူခဲ႕တယ္ ဆိုတာေတာ႔ ဘယ္လိုမွ အတိအက် မေျပာႏိုင္ဘူး။ အလြန္ မ်ားတယ္လို႕သာ ေျပာႏိုင္တယ္။
မာတာဘယ္လီ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ကို မ်က္ႏွာျဖဴ ရဲတပ္ဖြဲ႕က ဖမ္းမိေတာ႔ ဒီလူဟာ (၃၄၈) ကာရက္ ရွိတဲ႕ စိန္ေတြ ပါးစပ္က မ်ဳိခ်လိုက္တယ္လို႕ သိရတယ္။

အဲဒီစိန္ရဲ႕ တန္ဖိုးက ဟုိေခတ္က စတာလင္ေပါင္ ၃၀၀၀ ေထာင္ေလာက္ ရွိၿပီး ဒီေန႕ မ်က္ေမွာက္ ေခတ္ ကာလ တန္ဖိုးဆိုရင္ စတာလင္ေပါင္ သံုးသိန္းေက်ာ္ တန္တယ္။ ေနာက္ အလုပ္သမားတစ္ဦး ကေတာ႔ သူ႕ရဲ႕ ေပါင္ကို အနာခံၿပီး ဓါးနဲ႕လွီးခြဲလိုက္သတဲ႕ အဲဒီေပါင္က ဒဏ္ရာထဲမွာ အေလးခ်ိန္ ကာရက္ ႏွစ္ရာ ရွိတဲ႕ စိန္ႀကီး တစ္လံုးကို ဝွက္ထားခဲ႕တယ္ ။ ဒီစိန္ႀကီး ဆိုရင္ အခု ကာလတန္ဘိုး စတာလင္ေပါင္ သိန္းႏွစ္ဆယ္ ေလာက္ တန္မယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဖြန္ဂါဘီ၇ာ က ကရားမွ ေရလႊတ္သလို စကားကို အဆက္မျတ္ေျပာေနခ်ိန္တြင္ မ်က္ႏွာျဖဴ လူႀကီး ဘူခါရင္သည္ စိတ္မဝင္စားသလို ဟန္မ်ဳိးျဖင္႔ ေနခဲ႕ရာ အခုေတာ႔ စိန္ရတနာ အေၾကာင္း ၾကားရေသာအခါ ရုတ္ျခည္း စိတ္ဝင္စားလာပံု ရကာ ေရွ႕သို႕ ေရွ႕သို႕ တိုး၍ နားစိုက္ ေထာင္ေလသည္။
ဖြန္ဂါဘီရာ က ဆက္ေျပာေလသည္။

စိန္ခိုးထုတ္သြားတဲ႕ လူတခ်ဳိ႕ကို မ်က္ႏွာျဖဴရဲက ဖမ္းမိခဲ႕ေပမဲ႕ မမိလိုက္တဲ႔ မာဘယ္လီ စိန္သူခိုး အေျမာက္ အမ်ား လြတ္ခဲ႕ၾကတယ္။ ဒါဟာလည္း အေၾကာင္းရွိပါတယ္။ စိန္တူးေဖာ္ေရး လုပ္ငန္း စတင္ လုပ္ခဲ႕တဲ႕ ဟိုေခာတ္က ဘာမွ စနစ္တက် မရွိေသးေလေတာ႔ တုိင္းရင္းသား လူမည္း အလုပ္သမား ေတြဟာ ဓါးမရွိ တံခါးမရွိ သြားခ်င္ရာသြား လာခ်င္ရာလာ လြတ္လပ္စြာ လႈတ္ရွား သြားလာႏိုင္တဲ႕ အေျခအေန မ်ဳိး ရွိခဲ႕တယ္။

ဆက္ရန္
.