တကၠသိုလ္ ေနဝင္း ဘာသာျပန္ ဇင္ဘာေဘြ အခန္း (၇)

အခန္း (၇)

ဧည့္ခံပဲြက်င္းပရာ ေနရာကား ဟာရာေရၿမိဳ႕ေတာ္႐ွိ ျပင္သစ္သံအမတ္ႀကီး၏ ေနအိမ္ျမက္ခင္းျပင္တြင္ ျဖစ္ေလသည္။
အိမ္၀င္း အတြင္း လႊင့္ထူထားေသာ သံုးေရာင္ျခယ္ ျပင္သစ္ႏုိင္ငံေတာ္အလံသည္ ညေနခင္း၏ ေလျပည္ ေလညင္း အ႐ွိန္ျဖင့္ တလူလူလြင့္လ်က္႐ွိေနၿပီး လွပေသာ ပန္းပင္မ်ားကလည္း ႐ႈခင္းကုိ တင့္ တယ္ေစ ေလသည္။

ဧည့္သည္မ်ားအား စားေသက္ဖြယ္မ်ား တည္ခင္းဧည့္ခံသူ သံ႐ံုးမွ စားပဲြထုိးမ်ားသည္ အနီေရာင္ဦးထုပ္၊ အျဖဴေရာင္၀တ္စံုတုိ႔ျဖင့္ အထူးသပ္ရပ္စြာ ၀တ္ဆင္ထားၾကသည္။ ႐ွန္ပိန္အရက္ကေတာ့ နာမည္ႀကီး ဘုိလင္ဂ်ာ အမ်ိဳးအစား ႐ွန္ပိန္အေကာင္းစားျဖစ္သည္။

ျမက္ခင္းျပင္တစ္ေနရာတြင္ကား ရဲတပ္ဖဲြ႕ တီး၀ုိင္းက သာယာၿငိမ့္ေညာင္းေသာ ေတးဂီတသံမ်ားျဖင့္ တီးမႈတ္ ေဖ်ာ္ေျဖလ်က္ ႐ွိသည္။
ခရိတ္ သည္ ႐ႈခင္းကုိၾကည့္ရင္း တစ္ခ်ိန္က (မ်က္ႏွာျဖဴ အစုိးရလက္ထက္) ႐ုိဒီး႐ွားႏုိင္ငံ ဘုရင္ခံခ်ဳပ္၏ ဧည့္ခံပဲြ ႏွင့္မျခားပါတကားဟု စဥ္းစားမိေလသည္။

လာေရာက္ေသာ ဧည့္သည္မ်ားအနက္ အမ်ားဆံုးမွာ တ႐ုတ္ႏွင့္ ကုိရီးယား လူမ်ိဳးတုိ႔ျဖစ္ၾကေလသည္။ သူတုိ႔သည္ ဇင္ဘာေဘြအစုိးရက အထူးအေလးေပးျခင္းခံရသူ အထူးဧည့္သည္ေတာ္မ်ား ျဖစ္ေနၾက ေပသည္။ အေရးေပးရေလာက္ေအာင္လည္း တ႐ုတ္ႏွင့္ ကုိရီးယားတုိ႔က ဇင္ဘေဘြအစုိးရအား အမ်ား ဆံုး အကူအညီ ေပးေနၾကသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ ေတာ္လွန္ေရးစစ္ပဲြအတြင္းက လက္႐ွိ အာဏာ ရ ႐ိႈနာ တုိင္းရင္းသား တုိ႔၏ တပ္မ်ားကုိ ထိေရာက္စြာ ကူညီအားေပးခဲ့ၾကေလသည္။

ထုိအခ်ိန္က ဆုိဗီယက္႐ု႐ွတုိ႔ကမူ မာတာဘယ္လီ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးအုပ္စု ဘက္ကုိသာ အားေပးျခင္း ေၾကာင့္ ေျခလွမ္း မွားသြားသလုိ ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။ ယခု လြတ္လပ္ေသာ ဇင္ဘာေဘြႏုိင္ငံ တြင္ ႐ိႈနာ လူမ်ိဳး အုပ္စုက အင္အားအမ်ားစုျဖင့္ အစုိးရဖဲြ႕လုိက္ေသာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္မူဂါဘီအစုိးရသည္ ဆုိဗီယက္တုိ႔အား လံုး၀ မ်က္ႏွာသာ မေပးေတာ့ေခ်။

ဧည့္ခံပဲြသုိ႔ လာေရာက္သူမ်ားသည္ ၿပံဳးကာရယ္ကာျဖင့္ အခ်င္းခ်င္း စကားေျပာေနၾကေလသည္။ ႐ု႐ွ အမ်ိဳးသားတုိ႔ကမူ အျခားလူမ်ားႏွင့္ မေရာေႏွာဘဲ သူတုိ႔အုပ္စုလုိက္ တစ္ေနရာတြင္ စံု႐ံုးေနၾကသည္။ သူတုိ႔ထဲတြင္ ယူနီေဖာင္း၀တ္အခ်ိဳ႕ကုိ ခရိတ္က သတိ ျပဳမိေလသည္။ သုိ႔ေသာ္ ရာထူးအဆင့္အားျဖင့္ အရာ႐ွိ ငယ္မ်ားသာျဖစ္ၿပီး ကာနယ္ (ဗုိလ္မွဴးႀကီး) အဆင့္႐ွိသူ ဆုိ၍ တစ္ေယာက္မွ မပါေခ်။
အေမရိကန္သံ႐ံုးမွ အရာ႐ွိ ေမာ္ဂင္သည္ ခရိတ္ကုိ အိမ္႐ွင္ျပင္သစ္သံအမတ္ႀကီး ဇနီးေမာင္ႏွံႏွင့္ မိတ္ ဆက္ေပးေလသည္။ ဇနီးျဖစ္သူမွာ ခင္ပြန္းသံအျမတ္ႀကီးထက္ အသက္သံုးဆယ္ခန္႔ ငယ္လိမ့္မည္ဟု ခန္႔မွန္း ရေပသည္။ သူမသည္ ျပင္သစ္ျပည္ ပဲရစ္ၿမိဳ႕ေတာ္မွ ေနာက္ဆံုးေပၚ ဖက္႐ွင္၀တ္စံု ျဖစ္ဟန္တူ ေသာ အလြန္လွပသည့္ ၀တ္စံုတစ္စံု ၀ယ္ဆင္ထားေလသည္။

မိတ္ဆက္ေပးခ်ိန္တြင္ ခရိတ္သည္ ဥေရာပလူမ်ိဳးတုိ႔၏ ယဥ္ေက်းမႈထံုးတမ္းစဥ္လာအရ ဦးညြတ္၍ သံ အမတ္ ကေတာ္၏ လက္တစ္ဖက္ကုိ ငံု႔၍ နမ္း႐ႈပ္ရင္း -
' ေတြ႕ရတာ အထူး၀မ္းေျမာက္ဂုဏ္ယူပါတယ္ခင္ဗ်ာ ' ဟု ျပင္သစ္ဘာသာျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္လုိက္ရာ သံအမတ္ ကေတာ္ လည္း သေဘာက်သြားဟန္ျဖင့္ ခရိတ္အား အကဲခတ္သလုိ ေသခ်ာစြာၾကည့္လုိက္ ၿပီး အျခား ဧည့္သည္ တစ္ဦးထံသုိ႔ ထြက္သြားေလသည္။

သံ႐ံုးမွ ယဥ္ေက်းမႈအရာ႐ွိ ေမာ္ဂင္သည္ ခရိတ္အနားသုိ႔ ကပ္၍ ၿပံဳးၿဖဲၿဖဲႏွင့္ ...
' မစၥတာဟင္နရီက ေျပာတယ္။ ခင္ဗ်ားဟာ အမ်ိဳးသမီးေတြ က်ေလက္ေအာင္ ဆဲြေဆာင္ႏုိင္တဲ့ ညႇိဳ႔ဓာတ္ ႐ွိတယ္လုိ႔ဆုိတယ္။ ဒီမွာေတာ့ သံတမန္ေရးရာ ျပႆာနာေတာ့ မေပၚမွ ေကာင္းမယ္ ထင္တယ္၊ ဟဲ ... ဟဲ ' ဟု ရယ္စရာ လုပ္၍ ေျပာလုိက္သည္။

' ေကာင္းပါၿပီဗ်ာ၊ ေလာေလာဆယ္ က်ဳပ္က ႐ွန္ပိန္အရက္ ေသာက္တာကလဲြလုိ႔ ဘာမွ မလုပ္ပါဘူးဗ်'
ခရိတ္ ကလည္း ရယ္ကာေမာကာျဖင့္အလုိက္သင့္ ျပန္ေျပာလုိက္သည္။
အာဖရိကတုိက္ အလယ္ပုိင္း႐ွိ သမၼတႏုိင္ငံမ်ားမွ အမိ်ဳးသမီးတုိ႔သည္ ဧည့္ခံပဲြသုိ႔ တုိင္းရင္းသား၀တ္စံု မ်ား၀တ္၍ လာၾကရာ သူတုိ႔၏ ၀တ္စံုမ်ားကလည္း အေရာင္အေသြးစံုၿပီး လွပတင့္တယ္ ေနေလသည္။
ခရိတ္ သည္ ဧည့္ခံပဲြ႐ႈခင္းကုိၾကည့္ရင္း သူ၏ ဘုိးေအႀကီး ဘာ၀ူကုိ သတိရမိေလသည္။

' ဘုိးဘုိး အခု မ႐ွိေတာ့တာဘဲ တစ္မ်ိဳးေကာင္းပါတယ္။ ႐ွိေနရင္ ဒီလုိ႐ႈခင္း ေတြကုိ ျမင္ေနရဦးမယ္ '
ဤသုိ႔လည္း စိတ္ထဲမွ ဘုိးေအႀကီးအား တုိင္တည္လုိက္မိသည္။

ထုိ႔ေနာက္ ေမာ္ဂင္က ...
' ခင္ဗ်ားက ၿဗိတိသွ်လူမ်ိဳးေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးမွ ေကာင္းမယ္ ထင္တယ္' ဟု ဆုိကာ ၿဗိတိသွ်သံအမတ္ႀကီး ကေတာ္ႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးျပန္သည္။ အမ်ိဳးသမီးမွာ စိတ္ဓာတ္ျပင္းထန္ ခုိင္မာပံုရၿပီး ဆံပင္ကုိ ၀န္ႀကီး ခ်ဳပ္မစၥက္သက္ခ်ာ၏ ဆံပင္ပံုမ်ိဳး ဆန္ဆန္ ဆင္ယင္ထံုးဖဲြ႕ထားေလသည္။

သံအမတ္ကေတာ္သည္ ခရိတ္၏ စာအုပ္ကုိ ဖတ္ဖူးသူ ျဖစ္၍ ...
' ႐ွင့္စာအုပ္ထဲက အၾကမ္းဖက္မႈ အခန္းေတြက မ်ားလြန္းလုိ႔ ကၽြန္မေတာ့ တယ္ၿပီး သေဘာမက်မိဘူး ႐ွင့္၊ အဲဒီအခန္းမ်ိဳးေတြ စာအုပ္ထဲထည့္ေရးဖုိ႔ တကယ္ပဲ လုိအပ္လုိ႔လား 'ဟု ေ၀ဖန္သလုိ ေျပာလုိက္ သည္။

' ဒါကေတာ့ ဒီလုိ ႐ွိပါတယ္။ အာဖရိက တုိက္ႀကီးဟာ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ အၿမဲလုိလုိ ႐ွိတတ္တဲ့ေဒသ ျဖစ္ပါတယ္။ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဒီအခ်က္ကုိ ဖံုးကြယ္ၿပီး ေဖ်ာက္ထားလုိက္ရင္ စာေရး ဆရာေကာင္း ဘယ္ပီသေတာ့မွလည္း ခင္ဗ်ာ '
ခရိတ္က ျပန္၍ ႐ွင္းျပလိုက္သည္။

ထုိအခ်ိန္၌ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးသည္ ခရိတ္အား ေသခ်ာစြာ ၾကည့္ေနေလသည္။ ၀တ္ထားပံုကေတာ့ အေပၚပုိင္း၌ တီ႐ွပ္တစ္ထည္ ၀တ္ထားၿပီးခ ခ်ည္ထည္စကတ္ျဖင့္ ႐ုိး႐ုိးကေလးပင္ျဖစ္သည္။ မ်က္ႏွာတြင္ လည္း မိတ္ကပ္အလွျပဳျပင္ ျခယ္သထားျခင္းအလွ်င္းမ႐ွိေခ်။ ပခံုးတစ္ဖက္တြင္မူ နီကြန္ အမ်ိဳးအစား ကင္မရာ တစ္လံုး လြယ္ထားေလသည္။
သူမသည္ ခရိတ္အား အထူးစိတ္၀င္စားဟန္ျဖင့္ စုိက္ၾကည့္ေနေလသည္။

သုိ႕ရာတြင္ ခရိတ္က သူမကုိျမင္၍ ျပန္ၾကည့္လုိက္ေသာအခါ၌မူ အမ်ိဳးသမီးသည္ လ်င္ျမန္စြာ မ်က္ႏွာ လဲႊလုိက္ၿပီး သူမ၏ေဘးနား႐ွိ လူတစ္ေယာက္ဘက္သုိ႔ လွည့္သြားေလသည္။ ထုိလူမွာ ဇင္ဘာေဘြ စစ္တပ္ ယူနီေဖာင္း ၀တ္ထားသူ တုိင္းရင္းသား လူမည္းတစ္ဦးျဖစ္သည္။ ႐ိႈနာ တုိင္းရင္းသား ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ထင္႐ွားသည္။ သူ၏ပခံုးမွာ ရာထူးတံဆိပ္ကုိၾကည့္႐ႈျခင္းအားျဖင့္ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္အဆင့္႐ွိေၾကာင္း သိသာ ေပသည္။ အဂၤါ႐ုပ္အားျဖင့္ ထုိလူသည္ အေမရိကန္မွ ကပၸလီ ႐ုပ္႐ွင္မင္းသားဟယ္ရီဘယ္လာဖန္တီကဲ့သုိ႔ ခံ့ညား ေခ်ာေမြ႕သူျဖစ္ေလသည္။

ခရိတ္က ထုိလူအား စိတ္၀င္စားဟန္ျဖင့္ ၾကည့္ေနသည္ကုိ ေမာ္ဂင္က သတိျပဳမိသျဖင့္ ...
' ကဲ ... လာဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ားနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးပါမယ္ 'ဟု ဆုိကာ ခရိတ္အား ထုိလူအနီးသုိ႔ ေခၚသြားေလ သည္။

' ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ဖြန္ဂါဘီရာခင္ဗ်ား မိတ္ဆက္ေပးပါရေစ။ ေဟာဒါက နာမည္ေက်ာ္ စာေရးဆရာ မစၥတာခရိတ္ ျဖစ္ပါတယ္ '
ေမာ္ဂင္က မိတ္ဆက္ေပးလုိက္လွ်င္ ထုိလူကလည္း သြက္လက္စြာပင္ ...
' ဟဲလုိ ... မစၥတာခရိတ္ ေတြ႕ရတာ၀မ္းသာပါတယ္။ က်ဳပ္ကေတာ့ ခင္ဗ်ားရဲ႕ စာအုပ္ေတြကုိ မဖတ္ဖူး ေသးတဲ့ အတြက္ ၀မ္းနည္းပါတယ္။ က်ဳပ္မွာက အလုပ္ေတြ မ်ားလြန္းလုိ႔ ဖတ္ဖုိ႔ အခ်ိန္မရလုိ႔ပါ 'ဟု အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ကၽြမ္းက်င္စြာ ျပန္ေျပာေလသည္။

တစ္ဖန္ ေမာ္ဂင္က ခရိတ္ဘက္သုိ႔လွည့္၍ ...
' ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ဖြန္ဂါဘီရာက ျပည္ထဲေရးနဲ႔ လံုၿခံဳေရးဌာန၀န္ႀကီးျဖစ္ပါတယ္ ' ဟု ႐ွင္းျပေလသည္။
ခရိတ္သည္ ထုိလူႏွင့္ လက္ဆဲြႏႈတ္ဆက္ရင္း ...
' ဗုိလ္ခ်ဳပ္ တာ၀န္ယူထားတဲ့ ဌာနကေတာ့ အလြန္ခက္ခဲတဲ့ ဌာနတစ္ခုပါပဲ 'ဟု ေျပာလုိက္ၿပီး ထုိလူ၏ မ်က္ႏွာ ကုိ အကဲခတ္ၾကည့္လုိက္သည္။

မ်က္လံုးမ်ားက အထူးပင္ေတာက္ေျပာင္စူး႐ွၿပီး စိတ္ဓာတ္ျပင္းထန္ထက္ျမက္သူတစ္ေယာက္၏ အသြင္ ေဆာင္ ေနရာ ခရိတ္သည္ ထုိလူအား ျမင္ျမင္ခ်င္း သေဘာက်သြားမိေလသည္။ စိတ္ဓာတ္ျပင္းထန္၍ လုိအပ္ လာလွ်င္ ရက္စက္မည့္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္း ထင္႐ွားေသာ္လည္း ခရိတ္သည္ ထုိလူႏွင့္ ဆက္ဆံ ၍ အဆင္ေျပႏုိင္လိမ့္မည္ဟု ယူဆမိေလသည္။

' အလုပ္တာ၀န္က ခက္ခဲတယ္လုိ႔ ဆုိရေပမယ့္ ေလာကမွာ ဘာအလုပ္မဆုိ မလြယ္ကူလွပါဘူး။ ခင္ဗ်ား တုိ႔လုိ စာအုပ္ေရးတဲ့ အလုပ္ကလည္း မလြယ္လွပါဘူး။ မဟုတ္ဘူးလား မစၥတာခရိတ္ '
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ဖြန္ဂါဘီရာကေျပာလုိက္ရာ ခရိတ္သည္ ထုိလူအား ပုိ၍ပင္သေဘာက်မိသြားေလသည္။

သံ႐ံုးအရာ႐ွိ ေမာ္ဂင္အနီး႐ွိ အမ်ိဳးသမီးကုိ ညႊန္ျပရင္း -
' ေဟာဒါ ကေတာ့ မစၥဆယ္လီ ျဖစ္ပါတယ္ ' ဟု မိတ္ဆက္ေပးျပန္သည္။
သူမသည္ ေစာေစာက ခရိတ္အား လွမ္းၾကည့္ေနသူပင္ျဖစ္ၿပီး ခရိတ္ကလည္း စိတ္၀င္စား၍ ျပန္ၾကည့္ ခဲ့သည္။ သူသည္ ဆယ္လီႏွင့္ေနာက္ဆံုးေတြ႕ဆံုခဲ့ရသည္မွာ တစ္လခန္႔ ႐ွိၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း သူမႏွင့္ ေတြ႕ဆံု ခဲ့ရပံုကုိ ေကာင္းစြာ မွတ္မိေနသည္။

' ကၽြန္မနဲ႔ မစၥတာခရိတ္တုိ႔က ေတြ႕ဆံုခဲ့ၿပီးပါၿပီ႐ွင့္။ ဒါေပမဲ့ သူက ကၽြန္မကုိ မွတ္မိပါ့မလား မေျပာတတ္ ဘူး '
ေျပာေျပာဆုိဆုိ ဆယ္လီသည္ ခရိတ္၏လက္ကုိ ရင္းႏွီးစြာ ကုိင္လုိက္ၿပီးမွ ေမာ္ဂင္ဘက္သုိ႔လွည့္၍ ...
' ကၽြန္မ အေမရိကန္က ျပန္ေရာက္ၿပီးေတာ့ ႐ွင္နဲ႔မေတြ႕ရေသးတာ၀မ္းနည္းပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဓာတ္ပံုျပပဲြ စီစဥ္ေပးတာကုိေတာ့ ေက်းဇူးတင္လုိ႔ မဆံုးပါဘူး' ဟုေျပာလုိက္သည္။
' ေက်းဇူး တင္ဖုိ႔ မလုိပါဘူးဗ်ာ။ ဒါထက္ ေ႐ွ႕အပတ္ထဲ တစ္ရက္ရက္ ေန႔လယ္စားအတူစားၾကရေအာင္ ေနာ္ '
ေမာ္ဂင္က ေျပာၿပီး ခရိတ္ဘက္သုိ႔လွည့္၍ ႐ွင္းျပေလသည္။

' ဒီလုိပါခင္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ဆယ္လီရဲ႕ ဓာတ္ပံုေတြကုိ ျပပဲြတစ္ခုျဖစ္ေအာင္စုၿပီး အာဖရိကတုိက္မွာ ႐ွိတဲ့ အေမရိကန္ ေကာင္စစ္၀န္႐ံုးေတြကုိ လွည့္လည္ျပသခဲ့ပါတယ္။ ဓာတ္ပံုေတြကေတာ့ အလြန္ ေကာင္းလွ ပါတယ္။ ဆယ္လီရဲ႕ ဓာတ္ပံုလက္ရာဘယ္ေလာက္ အဆင့္အတန္းျမင့္တယ္ဆုိတာ ခင္ဗ်ားကုိ ျပရဦးမယ္ '
ဤတြင္ ဆယ္လီက ၿပံဳးလုိက္သည္။

' မစၥတာခရိတ္က ကၽြန္မရဲ႕ ဓာတ္ပံုလက္ရာေတြကုိ ျမင္ဖူးခဲ့ၿပီးပါၿပီ႐ွင့္။ ဒါေပမဲ့ သူက ကၽြန္မရဲ႕ ႀကိဳးပမ္း မႈကုိ တယ္ၿပီး စိတ္၀င္စားပံု မရပါဘူး '
ခရိတ္က ထုိစကားကုိ ကန္႔ကြက္မည္ျပဳေသာ္လည္း ဆယ္လီက ေျပာခြင့္မေပးသလုိ ေမာ္ဂင္အား ဆက္ေျပာျပန္ ေလသည္။

' ဒီမယ္၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ဖြန္ဂါဘီရာက ကၽြန္မနဲ႔အတူ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးစခန္းတစ္ခုကုိ လုိက္ျပမယ္လုိ႔ ကတိေပးထားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မကုိလည္း ဓာတ္ပံု႐ုိက္ကူးဖုိ႔ ခြင့္ျပဳမယ္တဲ့ ႐ွင့္ '
သူမ၏ အမူအရာမွာ ခရိတ္အား စကားေျပာခြင့္ မရေအာင္ တမင္သက္သက္ လုပ္ေနသည္ႏွင့္ တူေန သည္။ သူ႔အား ဂ႐ုမစုိက္သလုိပံုမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ေနသည္။
ခရိတ္သည္ ႐ွက္အမ္းအမ္းျဖစ္ေနရာ ကံအားေလ်ာ္စြာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ဖြန္ဂါမီရာက သူ၏ လက္ေမာင္းကုိ အသာ ဆဲြ၍ ခပ္လွမ္းလွမ္း တစ္ေနရာသုိ႔ ေခၚသြားၿပီး စကားေျပာေလသည္။

' မစၥတာခရိတ္က လူတကာနဲ႔ ရန္သူျဖစ္ေအာင္ လုပ္တတ္တယ္ ထင္တယ္ '
ဗုိလ္ခ်ဳပ္သည္ ဆယ္လီက ခရိတ္ကုိ သေဘာမက်သည့္ဟန္ျဖင့္ ဆက္ဆံပံုကုိ အကဲခတ္မိသျဖင့္ ေျပာ လုိက္ျခင္းျဖစ္ဟန္တူသျဖင့္ ခရိတ္က ...
' နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ မွာတုန္းက သူနဲ႔က်ဳပ္တုိ႔ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ အထင္အျမင္ လဲြခဲ့ဖူးလုိ႔ပါ' ဟု ႐ွင္းျပလုိက္သည္။
' က်ဳပ္က အမ်ိဳးသမီး ဓာတ္ပံုဆရာအေကာင္း ေျပာေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေန႔မနက္ ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္တုိ႔ အစုိးရအဖဲြ႕၀င္ ၀န္ႀကီးတစ္ဦးနဲ႔ ေတြ႕ဆံုခဲ့တာကုိ ေျပာတာပါ။ ခင္ဗ်ား ၀န္ႀကီးနဲ႔ ေတြ႕ဆံုခဲ့ရ တာ အဆင္ မေျပဘူး မဟုတ္လား '

' အင္း... ဟုတ္ကဲ့၊ အဆင္မေျပခဲ့ဘူး ဆုိပါေတာ့ '
ခရိတ္က ၀န္ခံလုိက္သည္။
' ဟုိ ၀န္ႀကီးက ခင္ဗ်ားရဲ႕ ဆႏၵကုိ မလုိက္ေလ်ာတာဟာ ၀မ္းနည္းစရာပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ က်ဳပ္တုိ႔ ႏုိင္ငံဟာ စားေသာက္ကုန္ မဖူလံုတဲ့အတြက္ လူျဖဴလူမည္း ခဲြျခားေရး၀ါဒ လက္ကုိင္ထားတဲ့ ေတာင္အာဖရိကကုိ အားကုိးနရတယ္။ အဲဒီလုိ သူတစ္ပါးကုိ အားမကုိးရဘဲ ကုိယ့္ႏုိင္ငံတင္းမွာ စားနပ္ရိကၡာဖူံုေအာင္ လုပ္မယ္ ဆုိရင္ ေငြပင္ေငြရင္း တတ္ႏုိင္တဲ့ စုိက္ပ်ိဳးေမြးျမဴေရး လုပ္ငန္း႐ွင္ေတြ လုိအပ္တာ အမွန္ပဲ။ ဒါမွလည္း က်ဳပ္ တုိ႔ ဇင္ဘာေဘြႏုိင္ငံမွာ အလဟႆျဖစ္ေနတဲ့ ေျမယာေတြကုိ အသံုးခ်ႏုိင္မွာျဖစ္တယ္ '

' ဟုတ္ကဲ့၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကေတာ့ တကယ္အျမင္က်ယ္ပါေပတယ္ '
' ဒီလုိေျပာတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မစၥတာခရိတ္။ ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ား က်ဳပ္ေျပာသလုိလုပ္ပါ။ ခင္ဗ်ား အေနနဲ႔ ေျမယာ ၀ယ္ယူဖုိ႔ အစီအစဥ္ေတြၿပီးရင္ က်ဳပ္ဆီကုိ လာေတြ႕ပါ။ လယ္ယာစုိက္ပ်ိဳးေရး၀န္ႀကီးက က်ဳပ္ရဲ႕ ေယာက္ဖ ေတာ္ပါတယ္ '
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ဖြန္ဂါဘီရာသည္ ၿပံဳးလုိက္ၿပီးမွ ဆက္ေျပာျပန္သည္။

' ခင္ဗ်ား ေစာေစာက ၾကားလုိက္တဲ့ က်ဳပ္က မစၥဆယ္လီနဲ႔အတူ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးတစ္ခုကုိ သြားဖ ုိ႔႐ွိပါတယ္။ ဒီလုိေနရာမ်ိဳးေတြက သာမန္လူေတြ ၀င္ၾကည့္ခြင့္မ႐ွိပါဘူး။ ႏုိင္ငံတကာက သတင္းစာ ဆရာ ေတြက ဒီစခန္းေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳး လုပ္ႀကံေရးသားေနၾကပါတယ္။ ခင္ဗ်ား ကေတာ့ နာမည္ေက်ာ္ စာေရးဆရာ တစ္ဦးအေန နဲ႔ တကယ္လက္ေတြ႕ျမင္ရရင္ အမွန္ကုိ ကမၻာကသိ ေအာင္ ေရးသား ႏုိင္လိမ့္မယ္ လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္နဲ႔ မစၥဆယ္လီတုိ႔ စခန္းကုိ သြားၾကည့္ တဲ့အခါ ခင္ဗ်ား ကုိပါ လုိက္ေစခ်င္ပါတယ္။ သူနဲ႔ခင္ဗ်ား အေမရိကန္မွာ အထင္အျမင္ လဲြခဲ့ ၾကတယ္ဆုိကုိလည္း ေျပလည္ ေအာင္ ႐ွင္းခြင့္ရပါလိမ့္မယ္။ မဟုတ္ဘူးလား မစၥတာခရိတ္ '
-----------------------------
အခန္း (၈) ဆက္ရန္
.