ငယ္ဘဝမ်ား (၁၆) ႏွင္႔ ေရႊစင္ဦး မူးသြားျခင္း အပိုင္း (၃)

စီတာပူေစ်းထဲ ဟိုၾကည္႔ ဒီၾကည္႔ နဲ႔ ေပါ႔ ဗ်ာ.. ဘာအၾကြင္းအက်န္ ေတြမ်ား ရအုန္းမလည္းေပါ႔...၊ မေတာ္လို႕ ဟင္းခ်က္စရာမရွိရင္ ေဖေဖ ရဲ႕ ငါးႀကီး နဲ႔ ေတြ႕သြားမွာလည္း ေၾကာက္ရေသးတယ္..၊ ဒါနဲ႕ ၀က္သား ဆိုင္ေရွ႕ေရာက္သြားတယ္..၊ ဝက္သားဆိုင္ကလည္း ဝက္ေျခေထာက္ တေခ်ာင္း ရယ္ ဆိုင္ရွင္ ကခ်င္ႀကီး ရယ္.. ေခြးေလး ငါးေကာင္ အရုိးကိုက္ေနတာရယ္ ေတြ႕တယ္ဗ်..။

က်ေနာ္ လည္း ေခြးေတြ အရုိးကိုက္ ေနတာေတြ႕ မွ အေတြးေပၚသြားတယ္..၊ ငါ လည္း ဝက္ေျခေထာက္ ကိုက္ရင္ ရသားဟဲ႕ ဆိုၿပီး.... ဝက္ေျခေထာက္ ကို ဝက္စတူး ဆုိၿပီး ေဖေဖ ကို ညာေကၽြးမယ္ ဆိုၿပီး အၾကံေလး နဲ႔ ဒီိေျခေထာက္ႀကီးက ဘယ္ေလာက္လည္း ဆိုေတာ႔ ေစ်းက နဲနဲမ်ား ေနတယ္ဗ်ာ.. က်ေနာ္လည္း ခင္ဗ်ားဟာ အသား မွ သိပ္မပါတာ ေစ်းေလွ်ာ႔ အုန္းလို႕ေျပာေတာ႔ မေလွ်ာ႔ႏိုင္ဘူးဗ် တဲ႔.. အရုိးေစ်း အသားေစ်း.. မရွိဘူးတဲ႔ အားလံုးေစ်းတူဘဲတဲ႔.. က်ေနာ္ လည္း ကခ်င္ ႀကီးက ငါ႔ေတာ႔ ရိုက္ေနၿပီ.. ဒါေပမဲ႔.. ေရြးစရာ ကလည္း မရွိေတာ႔ ဝယ္မယ္ေျပာရေတာ႔တာေပါ႔..... ။

အဲဗ်ာ..ကခ်င္ႀကီးက အကုန္လံုး ခ်ိန္ျပစ္လိုက္တယ္.. က်ေနာ္က နဲနဲဘဲ ၀ယ္မယ္ ေျပာေတာ႔လည္း မေရာင္း ဘူးတဲ႔.. အကုန္ဝယ္မွ ရမယ္တဲ႔...၊ ဒါနဲ႔ မႏၱေလးသူ ေဒၚေရႊစင္ဦး ေတာ႔ ကခ်င္ႀကီး လုပ္သမွ် ခံရေတာ႔ တာဘဲ..၊ ဝက္ေျခေထာက္ႀကီးကို အသားေစ်းလည္း ေပးဝယ္ရေသးတယ္..၊ ၿပီးေတာ႔ က်ေနာ္တို႕ သားအဖ ရက္ေပါင္း မ်ားစြာ စားမကုန္ တာႀကီးလည္း ဝယ္ရေသးတယ္...၊ အမေလး ေၾကာက္ပါၿပီ..စီတာပူေစ်း ရယ္...။

ဒါနဲ႔..က်ေနာ္လည္း ဝက္ေျခေထာက္ႀကီး၀ယ္လာၿပီး ခ်က္လိုက္တာ တအုိးႀကီးရတယ္..၊ ပထမ ရက္ ေတာ႔ မနက္စာ စားေတာ႔ ေဖေဖ က ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္.. နဲ႕ စားတယ္ဗ်ာ.. ၊ ညေနစာလည္း.. ဒီဝက္ေျခေထာက္ႀကီးဘဲ ေႏြးေကၽြး ေတာ႔ စားတယ္ ဘာမွ မေျပာဘူး..၊ ေနာက္ေန႕ၾက.. က်ေနာ္လည္း ဝက္ေျခေထာက္ ဟင္းေတြကလည္း အမ်ားႀကီးက်န္ေသး..၊ ေစ်း ကလည္း မနက္ ၄နာရီ ထသြားရမွာ ဆိုေတာ႔ ပ်င္းပ်င္း နဲ႔ ေဖေဖ႔ ကို ဝက္ေျခေထာက္ ဟင္းကို နံမည္ တမ်ဳိးေျပာင္းေကၽြးမယ္ ဆိုၿပီး စဥ္းစား လိုက္ေတာ႔ ဝက္နံတံု ကိုသြားသတိရတယ္..၊ ဝက္နံတံု ဆိုတာ သိပ္ေအးတဲ႔ ေနရာေတြမွာ ၀က္ေျခေထာက္ ကို မေႏႊးဘဲ ထားၿပီး အေအးခံထားရင္ နံတံု ျဖစ္တာဘဲဟဲ႕...ဆိုၿပီး.. ေနာက္ေန႕မနက္ၾက ေဖေဖ႔ ကို ၀က္ေျခေထာက္ဟင္း ေတြ မေႏြးဘဲ တံုတံု ျဖစ္ေနတာကို... ေဖေဖ အဲဒါ နန္တံု ဟင္း ဆိုၿပီးေကၽြးတယ္...၊ 

ေဖေဖ ကလည္းစားတယ္.. ဒါေပမဲ႔ က်ေနာ္ ကေတာ႔ အေရးဟဲ႕ အေၾကာင္းဟဲ႕ ဆိုရင္ ေျပးေပါက္ရေအာင္ တံခါးေပါက္ေလး ကြယ္ၿပီး အသာေစာင္႔ၾကည္႔ ေနတယ္...၊ ဒါေပမဲ႔ သနားရွာပါတယ္..ဘာမွ မေျပာဘဲ စားသြားတဲ႔ အျပင္.. ေရႊစင္ဦး တဲ႔ နင္ ပ်င္းေနမွာ ဆိုးလို႕ ဓါတ္ပံု ရိုက္ၿပီး ဟိုဒီေလွ်ာက္လည္ ရေအာင္ ငါ႕တပည္႕ ဓါတ္ပံုဆရာေလး ေခၚထားတယ္တဲ႔.. မနက္ျဖန္ ၾက ေလွ်ာက္လည္ ၿပီး ဓါတ္ပံုရိုက္ခ်ီတဲ႔....။

က်ေနာ္လည္း ေဖေဖကအဲဒီလိုေျပာေတာ႔ သနားသြားတယ္.. သူခမ်ာ ငါ႕ မဟုတ္သမွ် လုပ္ေကၽြး ခံရွာသား ဘဲ.. ဒါေပမဲ႔ သူစားႏိုင္ေပမဲ႔ ငါ မစားႏိုင္ဘူး ဆိုၿပီး.. ေဖေဖ ေရ ဒီေန႕ ျမစ္ႀကီးနား ေစ်းႀကီးဘက္သြားၿပီး ေစ်း၀ယ္မလို႕ ေဖေဖ ဘာစားမွာလည္း ဆိုေတာ႔ မွ နင္႕ရဲ႕ တံုံတံုဟင္း တို႕ စတူးဟင္း တို႕ မဟုတ္ရင္ ၿပီးတာဘဲ.. ႀကိဳက္တာသာခ်က္..ႀကိဳက္တာသာခ်က္ ဆိုၿပီး ခံစားခ်က္ေလး ပြင္႔ထြက္လာပါတယ္..။

အဲဒါနဲ႔ က်ေနာ္လည္း မာဖလာေလး နားရြက္ပါတ္..ဦးထုပ္ေလး ေဆာင္းၿပီး.. စက္ဘီးေလး တစီး နဲ႔ ျမစ္ႀကီးနား ေစ်းကို ထြက္လာတယ္ဗ်..၊ စက္ဘီးစီးရတာလည္း ၿမိဳ႕ထဲထိဆိုေတာ႔ နင္းလိုက္ ရတာဗ်ာ.. အေ၀းႀကီးဘဲ.. ဒါေပမဲ႔ လမ္းမွာ က်ေနာ္႔ ရဲ႕ ဟုိေငး ဒီေငးနဲ႔ ျမစ္ႀကီးနား ရဲ႕ အလွ အပေတြကို ခံစားတာေတြ လည္းပါတာေေပါ႔..၊ ပ်ားအံုႀကီးတအံုတအံု ဆန္ေကာ ဝိုင္းေလာက္ႀကီး ေတြရွိတယ္.. အပင္ႀကီးေတြကလည္း အႀကီးႀကီးေတြ.. အဲဒီအပင္ေတြမွာ ပ်ားအံု ဆိုက္စံု ဗ်ာ.. အမ်ားႀကီး..၊ ေနာက္ၿပီး လမ္းေတြကလည္း ကတၱရာလမ္းေတြ.. ဖံုေတြဘာေတြလည္း မရွိဘူး.. သာယာလိုက္ တဲ႔.... လွလိုက္တဲ႔ ကခ်င္ျပည္နယ္ ၿမိဳ႕ေတာ္ပါလားလို႕...။

အပိုင္း (၄) ဆက္ရန္
စာေရးသူ-ေရႊစင္ဦး

.