ငယ်ဘဝ များ (၁ဝ) နှင့် ကျနော့် ချစ်ခရီး ၁၁ နှစ် အပိုင်း (၃)

ကျနော်ရဲ့ ၁၁နှစ်တာ ချစ်ခရီး ဆိုတော့ ကြာလှ ကိုယ့်လူ ရ လို့ မထင်ကြပါနဲ့အုန်း၊ တယောက်နဲ့ တယောက် နားလည် မှု့ရှိအောင်၊ တယောက်ကို တယောက် လေးစားလို့ရအောင် ၄-၅ နှစ် လောက်ထိ အချိန်ယူ ရပါတယ်၊ နောက်ဆုံး ၈၈ အရေးအခင်းကြီး ကယ်တင်သွားလို့ ကျနော် တို့ ၂ ယောက်  နိုင်ငံရေး တင်းမာ မှု့တွေ လျှော့ကြသွားပါတယ် (ကြီးကြီးကျယ်ကျယ် စကားလုံးတွေ သုံကြည့်နေတာလေ) ဟား..ဟား။

ကျနော် ကတော့ သူ့ကို ကျနော်လိုချင်တဲ့ အချက်တွေ တော်တော်များများ ရှိတဲ့ အတွက် ရွေးချယ် ထားတာဆိုတော့ ပြသ၁နာ သိပ်မရှိပါဘူး။ သူ ကတော့ ကျနော် ပြောတာတွေကို သိပ်မယုံဘူး၊ ကျနော် ပြောရင် သိပ်မလေးစားချင်ဘူး။ နောက်ဆုံး ဆိုရှယ်လစ် စနစ်ကြီး တဝုန်းဝုန်းနဲ့ ပြုတ်ကျ သွားမှဘဲ ကျနော့် ကို နဲနဲ လေးယုံကြည်သွား ပါတယ်။

အဲဒီလို ပြောလိုက်လို့ ကျနော်က ၈၈ အရေးအခင်း ခေါင်းဆောင်ကြီးလား၊ သပိတ် အဖွဲ့ကြီးမှာ ဘာတွေများ လုပ်ခဲ့လို့ လဲဆိုပြီး အထင်တွေကြီး မသွားပါနဲ့အုန်း၊ အဲဒါတွေ တခုမှ မဟုတ်ပါဘူး၊ အယူအဆ အတွေးအခေါ် မတူခဲ့ ကြတာတွေပါ။

ကျနော်တို့ခေတ်က လူတိုင်းလူတိုင်း ပါတီဝင်ဖြစ်ကြပါတယ်၊ ကျောင်းလည်းကျောင်းမို့ တေဇလူငယ်၊ လမ်းစဉ်လူငယ်၊ ကြက်ခြေနီ၊ ရပ်ကွက် ပါတီဝင်၊ မြို့နယ် ပါတီဝင်၊ ကောင်စီဝင်  ဆိုတာတွေ တခုမဟုတ် တခုပါရပါတယ်၊ အစိုးရ အလုပ်ဝင်တယ် ဆိုရင်လည်း ပါတီဝင်မှ ရပါတယ်။ အစိုးရ အလုပ် မှာဆိုရင်လည်း အဲဒီပါတီဝင် တွေမှ ရာထူးတိုးပါတယ်၊ အဲဒီတော့ လူတိုင်းလိုလို ပါတီ၊ ကောင်စီ နဲ့ မကင်း နိုင်ပါဘူး။

အဲဒီ ထဲမှာ ကျနော့် မိသားစု၊ သူ့ မိသားစု ပါဝင်ပါတယ်၊ ပါဝင် တဲ့ နေရာမှာ တက်တက်ကြွကြွ ယုံယုံ ကြည်ကြည် ပါဝင်တာလား၊ ဒါမှ မဟုတ် ကိုယ့် အခြေအနေ နဲ့ မလုပ်မဖြစ်လို့ လုပ်ရတာ လား ဆိုတာတွေကို ကြည့် ဘို့ လိုအပ်လာပါပြီ။ ကျနော် တို့ ဖေဖေ ကတော့ ရှင်းတယ်၊ အစိုးရ ဝန်ထမ်း  ဖြစ်လို့ ပထမ အကြိမ် နိုင်ငံခြားက ပြန်လာပြီးမှ တခါ ရပ်ကွက် က၊ မြို့နယ်က ပါတီမှာ ပညာတတ် တွေပါရမယ် ဆိုပြီး ဝိုင်းဝန်း တင်မြှောက်လိုက်ကြလို့ တခါ မြို့နယ် ပါတီမှာ ပါလိုက်ရတယ်၊ အဲဒါ ပြီးတော့ နောက် ပါတီက အပြီးထွက်လိုက်ပါတယ်။ ဒုတိယ အကြိမ် အဖြစ် နောက်ဆုံး အချိန် ရာထူးတိုး မှာ မဖြစ်မနေ ပါလိုက်ရတယ်။

သား၊ သမီးတွေအားလုံး ကတော့ အစိုးရဝန်ထမ်း လုပ်သူလည်း မပါ၊ ကျောင်းမှာလည်း ဘယ်ပါတီ ဘယ် အဖွဲ့ အစည်းမှာမှ တယောက်မှ တခါမှ မပါဝင်ဘူးပါဘူး၊ အဲဒီတော့ အဲဒီခေတ် က ပါတိကောင်စီ တွေနဲ့ ကျနော်ဟာ လုံးဝကင်းရှင်းပါတယ်။  ကင်းရှင်းယုံ အပြင် အဲဒီခေတ်က အဲဒီ အဖွဲ့ဝင် (တက်ကြွသူ) တွေဟာ ဘာတွေလည်း ဆိုတာလည်း သဘောပေါက်ပါတယ်။

ရှရှား ပြည်ရဲ့ ဆိုရှယ်လစ်စနစ် ကို သရော်ထားတဲ့ Animal farm ဆိုတဲ့ စာအုပ်ကလေးကိုလည်း၊ ကျနော့် ဖေဖေ နဲ့ အတူတူ ဘာသာပြန်ပြီး ဖတ်ပြီး ပါပြီ၊ စာရေးဆရာ ဂေါကီ ရဲ့ စာအုပ်တွေကို ဘာသာပြန် ထားတာတွေလည်း တော်တော်ဖတ်ပြီးပါပြီ၊ ပြောရရင်တော့ ဆိုရှယ်လစ် စနစ်ရဲ့ အနှစ်သာရ တွေကိုလည်း တော်တော် သဘောပေါက်ပြီး သွားပြီပေါ့ဗျာ။

ဒါက စာအသိပါ၊ လက်တွေ့ အသိမှာလည်း ကျနော်က ကျနော်ဖေဖေ ရဲ့ မိတ်ဆွေ တွေ သူငယ်ချင်း တွေ ပြောစကားတွေကိုနားထောင်၊ ပြောစရာရှိရင်လည်း ပြော၊ မေးစရာရှိရင်လည်းမေး ဘယ်ရာထူးကြီး၊ အကောင်ကြီး တွေကိုမှ မကြောက်ပါဘူး၊ လက်တွေ့ ကျနော် အလုပ်လုပ် နေရတာလည်း ဆရာကြီးတွေနဲ့ လုပ်နေရတာ ဆိုတော့ ဘယ်သူကိုမှ ဘယ်တော့မှ ကြောက်ရတယ် ဆိုတာမသိပါဘူး၊ ပြောစရာရှိပြော လုပ်စရာရှိတာ လုပ်တာပါဘဲ။

ကျနော့် ချစ်ချစ်ကြီးကတော့ အင်မတန် အထက်လူကြီးများ၊ ပုဂ္ဂိုလ် ကြီးများ နဲ့  မိဘနှစ်ပါး ကို တော်တော် လေးစား တတ်တယ်ဗျ၊ ဆိုရှယ်လစ် စနစ်ကြီး တချိန်ချိန်မှာ ပြုတ်ကြလိမ့်မယ်၊ ဦးနေဝင်း ကြီး အခုလို အဖြစ်မျိုးနဲ့ ယဉ်ဆိုင်ရလိမ့် မယ်ဆိုတာ နဲနဲလေးမှ မယုံကြည်ဘူး စိတ်ကူး လေး တောင် ယောင်လို့ မယဉ် ဘူးဘူး ဗျာ၊ ကျနော် ကတော့ နေ့တိုင်း အဲဒီလို တချိန်ချိန်မှာ ဖြစ်ရမယ်ဆိုတာ ယုံကြည်ထားပါတယ်။ အဲဒီလို နိုင်ငံရေး ခံယူချက်ခြင်း အသိဉာဏ်ခြင်းက ကွာခြားခဲ့ပါတယ်။

ကျနော်တို့ တိုင်းပြည်ကြီး က ကမ္ဘာ နဲ့ ယှဉ်ရင် ဘယ်လောက် နောက်ကျ ကျန်ရစ်ခဲ့လည်း၊ ဘယ်လောက် ဆင်းရဲ နေလည်း ဆိုတာ ကျနော် ကလုံးဝ သဘော ပေါက်ပါတယ်။ ဘယ်သူတွေ ဘယ်လို မတရား လုပ်နေကြလည်း ဆိုတာလည်း နားလည်တယ် ဟဲ..ဟဲ၊ အမြဲတန်းလည်း ပါးစပ် (လေ သေနပ်) နဲ့ တိုက်ခိုက် နေတယ်။

သူ ကတော့ အဲဒီလို မဟုတ်ပါဘူး၊ ကျနော် နဲ့ ဆန့်ကျင့်ဘက်ပေါ့၊ သူ လေးစား၊ အထင်ကြီး ရသော ပုဂ္ဂိုလ်များ နဲ့ တနိုင်ငံ လုံး ပါဝင်နေကြတဲ့ ဒီ အဖွဲ့ အစီးကြီး ဟာ ဘယ်တော့ မှ ပြုတ်မကျ နိုင်ဘူး လို့ ရဲရဲဝန့်ဝန့် ယုံစားထားပါတယ်။ အဲဒီတော့ နိုင်ငံရေး ခံယူချက် ခြင်းလုံးဝ ကွဲပြားနေကြပါတယ်။ အမြဲတန်း ငြင်းခုံ တိုက်ခိုက်နေရပါတယ်။

ဝတ္ထူ ထဲကလို ကျနော်တို့ ၂ ယောက် ချစ်သွားကြပြီး ပျော်ပျော်ပါးပါး သစ္စာထား ကြပြီဟဲ့ ဆိုပြီး သိပ်အထင် မကြိးကြပါနဲ့အုန်း၊ ဒါပေမဲ့ ချစ်တဲ့ အခါလည်း ချစ်ကြတာပေါ့ဗျာ၊ ဖြစ်တဲ့ အခါလည်း ဖြစ်ကြ တာပေါ့။

ကျနော် သူ့ကို ရွေးချယ်ခဲ့တာလည်း (နောက်တယောက် ရွေးစရာမရှိလို့ လို့ မထင်ပါနဲ့) ကျနော့် အကြောင်း နဲ့ ကျနော်ပါ၊ ကျနော်က ဖေဖေ ကို ချစ်တယ်၊ အထင်ကြီးတယ်၊ ဒါပေမဲ့ လက်တွေ့ ရင်ဆိုင်ရတဲ့ အခါ (အထူးသဖြင့်) မေမေ နဲ့ပတ်သက်တဲ့ အခါ လုံးဝ မကျေနပ်ဘူး၊ မေမေ ကို အနိုင် ကျင့်တယ်၊ မိသားစု ကို နိုင် တယ် လို့ထင်ပြီး တော်တော် မကျေနပ်ခဲ့ပါဘူး။

အဲဒီတော့ ကျနော့် ဖေဖေ နဲ့ ဘယ်နေရာမှ မတူလေ ကြိုက်လေ ဆိုပြီး ရွေးချယ်ခဲ့တာပါ။ ဖေဖေ လို ပညာမတတ်ဘူး ရတယ်၊ ဖေဖေ လို ရာထူးမရှိဘူး no problem၊ ဒါပေမဲ့ ချစ်သူကို အလေးထားတယ်၊ ဂရုစိုက်တယ်။ ကြင်နာတယ်။ အလုပ် ထဲက ပြသ၁နာ တွေကို မိသားစု နဲ့ မပတ်သက်စေရဘူး၊ ကြိုက်တယ်၊ ကျနော့် ဖေဖေ ကတော့ အလုပ်ထဲမှာ ပြသာနာ ရှိလည်း မိသားစု အပေါ် ပုံချတာ လို့ အဲဒီတုံးက မြင်တာကိုး။

နောက်ပြီး စိတ်ဓါတ်ခိုင်မာတယ်၊ ဘယ်လောက်ဘဲ စိတ်ဓါတ်ကျ စရာရှိလည်း အေးအေးဘဲ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် လောကဓါန် ကိုရင်ဆိုင်လေ့ ရှိတယ်၊ အကြိုက်ဆုံးပေါ့။ နောက်ပြီး ဒေါသ မရှိဘူး၊ လောဘ၊ မောဟ နဲတယ်။ ကျနော် အဲဒီ အချက်တွေ ကိုကြိုက်ပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ ဇာတ်မြောကြီးကို က ခဲ့ကြပါတယ်၊ ကျနော် တို့ ၂ ယောက်ဟာ  ယုံ ကြည်မှု့ကို နှစ်အကန့်အသတ် မရှိ တည်ဆောက်၊ အဲ ရောကုန်ပြီ ဟဲ..ဟဲ..၊ မတူညီ တဲ့ နိုင်ငံရေး အမြင်တွေကို အချိန် အကန့်အသတ်မရှိ ညှိနှိုင်း၊ ရွှေ့ဆိုင်း၊ အဲ..အဲ (ကျနော်တို့ ၂ယောက်ပြောတာနော်) အဲဒီလိုနဲဘဲ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကုန်ဆုံးခဲ့ပါတယ်။

အပိုင်း (၄) ဆက်လက်ဖော်ပြပါမည်။