ဒီနေ့ ကျနော် မွေးနေ့

ဒီနေ့ ၂၅.၁၀.၂၀ဝ၉ ကျနော့် မွေးနေ့၊ မေမေ က မနက်စောစော နှင်းဆီပန်းတစီးနဲ့  happy birthday လုပ်သွား ပါတယ်။

မေမေ က ကျနော်ပြောခဲ့သလိုဘဲ ဘိုကျောင်းထွက်ဆိုတော့ နည်းနည်းတော့ ဘိုဆန်တယ်။ Christmas ဆိုလည်း မမေ့မလျော့ မိတ်ဆွေများကို wish လုပ်လေ့ရှိတယ်။ happy new year ဆိုလည်း အရင်ဆုံး happy new year လုပ်ရမှကျေနပ်ပါတယ်။

ကျနော် လည်း မေမေ ကိုချစ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မေမေ ကို ဖေဖေနဲ့မရဘဲ တခြား ဖေဖေ ထက့် ပိုပြီး ကြင်နာတတ်တဲ့ ယောက်ကျားတယောက်နဲ့ ပိုပြီးတော့ ရစေချင်တယ်။ မေမေ ပိုပြီးတော့ စိတ်ချမ်းသာမှာ။ (သွားတော့ မပြောလိုက်ကြအုံးနဲ့နော် ပြေးပေါက်မှားနေအုန်းမယ်)

မေမေ ကရုပ်လည်းသိပ်ချောတယ်။ အခုထိကိုတကယ်ချောနေတုံးပါ။ နောက်ပြီး စိတ်သဘောထား နူးညံပျော့ပြောင်းတယ်။ စိတ်ကူးယဉ်ဆန်တယ်။ တကယ့်ကို ဝထ္ထု ထဲက ဇာတ်လိုက်မင်းသမီး တယောက်နဲ့ ပိုတူတယ်။

သား၊ သမီးတွေကိုစကားပြောတာက စပြီးတော့ ဘယ်တော့မှ ရင့်ရင့်သီးသီး ပြောလေ့မရှိဘူး၊ မေမေနဲ့ (ကျနော့်ဆိုရင်) ရွှေစင်ဦး နဲ့၊ အဲသလို့ အမြဲတန်းနံမည်နဲ့ပြောလေ့ရှိပါတယ်။ ဖေဖေနဲ့ဆိုရင်လည်း စကားများရန်ဖြစ်ရင် (ဖေဖေကတဖက်သတ်ပါ) ဘယ်တော့မှ ကျမ၊ ရှင်၊ နင်၊ ငါ၊ တော်၊ ကျုပ် ဆိုတဲ့ နာမ်စားတွေ သုံးလေ့မရှိပါဘူး။

မော် နဲ့ ကိုယ် နဲ့ ဘဲ၊ ကျနော်တို့က ကြားထဲက ဒေါသဖြစ်လို့၊ ပြောပစ်စေချင်တာ နဲနဲလေး ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းပေါ့၊ ဒါပေမဲ့ ဘယ်တော့မှ မကြားဘူးပါဘူး။ ဆဲတာဆိုတာ ဆိုရင်ပိုဝေးပေါ့၊ သား၊ သမီးတွေကိုလည်း ဒီလိုပါဘဲ။ ဘယ်တော့ မှ ဆဲတာရိုက်တာမပြောနဲ့ ကြမ်းတမ်းစွာ တောင်မပြောဘူးပါဘူး။

အဲဒီလို အမေမျိုးကို ရထားပေမဲ့ ကျနော်တို့ သားသမီးတွေကတော့ ဆိုးပါတယ်။ ကျနော် ဆိုရင် ပိုပြီးကြမ်း ပါတယ်။ ဆဲလည်းဆဲတတ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဆေးရုံမှာကလေးများ မှားလာသလား (ကိုရီးယားကား တွေလို ထင်ကြည့်ရတာလေ) လို့တောင် ထင်ချင်စရာကောင်းပါတယ်။ ဒါလည်း သိပ်မဖြစ်နိုင်ဘူး ဖေဖေ နဲ့ ကျနော်နဲ့ က ရုပ်တအားတူတယ်။

အဲဒီတော့ ဖြစ်နိုင်တာတခုက ဖေဖေ့ မှာများ အရင့်အရင် မိန်းမတယောက်ယောက် များရှိခဲ့လို မေမေ က ကျနော့်ကို သဘောထားကြီးစွာနဲ့များ မွေးထားလေသလားပေါ့ ဟား..ဟား။ မေမေက ရွှေစင်ဦးကို မေမေ့ လှတာတွေလည်းမပေးဘူး၊ စိတ်သဘောထား နူးညံသိမ့်မွေ့တာတွေ နဲ့ ရောင့်ရဲတင်းတိမ် တတ်တဲ့ စိတ်တွေလည်း မပေးတော့ စတာပါနော်။

ကျနော့် မေမေနဲ့ ဖေဖေ တို့ရဲ့နဲနဲလေးမှ မလိုက်ဘက်တဲ့ အကြောင်းတခုကို မေမေ့အကြာင်း ပြောနေတုန်း နဲနဲလောက် ဖြတ်ပြောအုန်းမယ်နော်။

တနေ့ (တညလို့ပြောရင်ပိုမှန်ပါပေါ့နော်) ဖေဖေက အလန့်တကြားအိပ်ရာထဲက ခုန်ထွက်လာပါတယ်။ မော် လာပါအုန်း။ လာပါအုန်း။ အိပ်ရာထဲမှာ ဘာတွေမှန်းမသိဘူး၊ စိုတိစိုဖတ်နဲ့တဲ့။ ကျနော်တို့ အားလုံးပြေးကြည့်ကြတာပေါ့။

ဟဲ..ဟဲ မေမေရဲ့ စိတ်ကူးယဉ်ပြီး ပန်းကြဲထားသော အိပ်ရာထဲမှာ ဖေဖေကတော့ မွှေးပျံသင်းကြိုင်စွာနဲ့ မအိပ်နိုင်ဘဲ စိုတိစိုဖတ်နဲ့ ဘာတွေမှန်းမသိဘူးတဲ့၊ မွှေးရနံလေး နဲနဲလောက်တောင် မရဘူးလား မသိပါဘူးဗျာ။

အဲဒီတော့ မေမေ ကနဲနဲ စိတ်ဆိုးသွားတယ် ထင်ပါတယ်၊ အခါတိုင်းလည်း မော် ဒီလိုဘဲ ပန်းတွေကြဲကြဲ ထားတာ မသိဘူးလားတဲ့။ ဖေဖေ ကလည်း မသိပါဘူးတဲ့၊ တော်တော် ကို romantic မဆန်တဲ့ ဖေဖေပါဘဲဗျာ ဟား..ဟား။

နောက်ပြီး သူတို့ သမီးရီးစား တုန်းက (ကျနော့်ရဲ့ autobiography ထဲမှာ တော့ ရေးဘူးတယ်၊ ဖေဖေ ရန်ကုန်ကို RIT သွားတက်တုန်းကပေါ့) ကျောင်းပိတ်ရက် ဘတ်စကားနဲ့ လျှောက်လည်ကြတော့ ခေါက်ဆွဲဆိုင်ဝင်ပြီး မေမေကို ခေါက်ဆွဲ ကျွေးတာပေါ့။

မေမေ ကလည်းရှက်နေလား မသိပါဘူး၊ ခေါက်ဆွဲ မစားနိုင်ဘူးတဲ့ အဲဒီတော့ ဖေဖေကပြောတယ်တဲ့၊ မော် အခု ဝအောင်စားထား၊ နောက်ထပ်ကျွေးစရာ ပိုက်ဆံမရှိတော့ဘူးလို့ပြောတယ်တဲ့။ မေမေ တို့က ဘယ်စားလိမ့်မလဲ၊ ဘာမှန်းလည်းမသိဘူးတဲ့ ဖေဖေ ကအဲဒီလိုပြောတာတဲ့၊ သူခမြာ အခုမှ သားသမီး တွေကို တိုင်တည်ရှာတာ။

ကျနော် မေမေနဲ့ဖေဖေ အကြောင်းပြောမယ်ဆိုရင် အများကြီးပြောစရာရှိပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ဒီနေ့ကျနော့် မွေးနေ့လေ၊ ဒါထက်ပိုပြောရင် မိုးကြိုးပစ်လိမ့်မယ် ဟဲ..ဟဲ။

အခုတော့ ကျနော်လည်း ကျနော်မွေးနေ့မှာ ဖေဖေ၊ မေမေတို့ ရဲ့ ကြီးမားလှသော မွေးကျေးဇူးကို blog ထဲမှာ အတင်းတုပ်ခြင်းနဲ့အနည်းငယ် ဆပ်လိုက်ကြောင်းပါခင်ဗျား။

(နောက်ဆက်တွဲ အနေနဲ့ ကျနော့်အသက် ဘယ်လောက်လည်းဆိုတာ မမေးဘို့ ကြိုတင်ပြီး အသနားခံပါတယ်ခင်ဗျား၊ သေမင်းကြားသွားမှာ စိုးလွန်လွန်းလို့ပါ ဟဲ..ဟဲ )