ကျနော်သိသောလူအမျိုးမျိုး (၂)

အခန်း (၃)

ကျနော် မနေ့ကဘလော့ထဲမှာဘဲ တိုက်ရိုက်ရေးလိုက်တာ ဒုက္ခတော်တော်ရောက်သွားတယ်။ အားလုံး ပြီးသွားတော့မှ connection မကောင်းတော့ တင်မရဘူးဖြစ်နေတာ၊ save လုပ်တာလည်း မဝင်ဘူး။ အဲဒါနဲ့ e-mail ထဲပို့ထားပြီး ပြန်ပိတ်လိုက်တော့မှ connection  ပြန်ရလာတယ်။

အဲဒါနဲ့ email ထဲကပြန်ယူပြီး ဘလော့ထဲ ပြန်ထည့်တော့ မရပြန်ဘူး။ converter နဲ့ ပြန်ပြင်တော့ လည်းမရဘူး။ ဒါနဲ့ print ပြန်ထုတ်ပြီး ပြန်ကြည့် ရိုက်ရတယ်။ မိုးလည်းတအားချုပ်နေတာနဲ့ ဆက်လည်း မရိုက်နိုင်တော့ တာနဲ့ အပိုင်းခွဲပြီး တင်လိုက်ရတယ်။ သိတဲ့သူများရှိရင် အကူအညီပေး ကြပါအုန်းဗျို့။

အခုလိုမျိုး word ထဲကနေ convert ပြန်လုပ်ရင် ဘလော့မှာ ပြန်တင်လို့ရတယ်။ တချို့စာလုံးတွေတော့ နဲနဲ ပြန်ပြင်ပေးရတာပေါ့။ ဒီနေ့တော့ စိတ်ချလက်ချဘဲ word နဲ့ဘဲ အရင်ရိုက်လိုက်ရတယ်။ လိုင်းကောင်းတဲ့ အချိန်ကြမှ တခါထဲ တင်လိုက်တော့မယ်။

ကျနော့် ဆိုင်အတွက် လူရွေးပုံကို (လူတော်၊ လူကောင်းကလေးတွေလေ..ဟဲ..ဟဲ)  ကျနော်နဲနဲ ပြောပြချင်ပါတယ်။ အမြင်တွေကတော့ တူချင်မှတူမှပေါ့၊ အယူအဆ မတူရင်လည်း လွတ်လပ်စွာ သဘောထား ကွဲလွဲခွင့်ရှိပါတယ်။

ကျနော်က ဆိုင်မှာ ကလေးတွေ ကွန်ပျူတာ လာသင်ကထဲက သူတို့ရဲ့ စိတ်လေးတွေကို အကဲခတ်ကြည့် လေ့ရှိပါတယ်။ သင်ယူတဲ့ နေရာမှာ ဇွဲရှိရဲ့လား၊ သူတပါးကို အကူအညီပေးချင်တဲ့ စိတ်ရှိရဲ့လား၊ သည်းခံတတ်လား။ အနစ်နာခံတတ် ရဲ့လားပေါ့၊ ကျနော့် စံတွေက သူများတွေနဲ့ တော့ တူချင်မှတူမယ်။

ဒါပေမဲ့ ကျနော့် ဆိုင်ဆိုတော့ ကျနော်ကြိုက်တဲ့သူကိုဘဲ ထားချင်တာပေါ့၊ တော်တော်များများ စံကိုက်ရင် သူတို့လည်း အလုပ်လိုချင်တယ်ဆိုရင်တော့ ဆိုင်မှာ ထားလိုက်တာပါဘဲ။ နယ်က တပည့်တွေကိုတော့ ပိုပြီးဦးစားပေးရတာပေါ့ (စံချိန်စံညွှန်းတွေကိုတော့ လျှော့ချရတာပေါ့လေ..ဟား..ဟား..)။

ကျနော် ကြည့်တဲ့အထဲမှာ တော်တာမပါဘူး။ ကျနော်ကလည်း တော်မှမတော်တာ။ (စတာပါဗျာ၊ ဆရာထက် တပည့်ကပိုတော်ရင် ကောင်းတာပေါ့)၊ မတော်တဲ့ သူကို တတ်လာအောင်တော့ ကျနော်သင်နိုင်ပါတယ်။ ကျန်တဲ့အရာတွေက တော်တာထက် ပိုအရေးကြီးတယ်လို့ ထင်လို့ပါ။ အဲဒီတော့ ကျနော့်တပည့်များ မကောင်းရင်ကျနော့်တာဝန် သာမှတ်လိုက်ပါတော့။

ကျနော့် တချို့ တပည့်တွေအကြောင်း ဆက်လက်ပြောပါအုန်းမယ်။ ဆိုင်က ကွန်ပျူတာရော မိတ္တူရော ဆိုတော့ ဘောက်ချာရေးမယ် ဆိုရင် သူတို့အချင်းချင်း ညှိပြီးမှ ရေးရပါတယ်။ ဘာက ဘယ်လောက်ဆိုပြီးပေါ့။ အဲဒီအခါမှာ သူတို့တွက်တာ ခဏခဏမှားပါတယ်။

ကျနော်နဲ့ညီမက အားလုံးအတွက် ဘောက်ချာတွက်မပေးနိုင်ပါဘူး။ ဆိုင်မှာ စာရင်းကိုင်လည်း သီးသန့်မထားနိုင်တော့ သူတို့လုပ်တာကို သူတို့ကိုယ်တိုင်ဘဲ တွက်ခိုင်းရပါတယ်။

ပြောချင်တာက ဘောက်ချာတွက်ရင် အမှားများပါတယ်၊ အဲဒီတော့ ကျနော်တို့က customer တွေကို ကြိုတင် request လုပ်ထားရပါတယ်။ သေချာပြန်စစ်ပေးပါလို့ အမှားပါရင်ပြောပါပေါ့။ ကျနော်တို့ အားတဲ့အချိန်တွေ ဆိုရင်တော့ စစ်ပေးပါတယ်။ စစ်တဲ့အခါတိုင်းလည်း တော်တော်များများ အမှားတွေ့ပါတယ်။

ကျနော့် customer တွေက လိုရင်ပြန်လာတောင်းပါတယ်။ ပိုရင်ပြန်လာပေးပါတယ်။ (တချို့ကဘောက်ချာကို ချက်ခြင်းမစစ်နိုင်တော့ သူတို့ကြည့်မိတဲ့အချိန်ကြမှ အမှားသိတော့ လာပြောကြ ပါတယ်)၊ သူတို့လုပ်ထားတဲ့ အထဲက စာအုပ်ချုပ်ခတော့ မပါဘူး၊ မိတ္တူကူးခတော့ မပါဘူးပေါ့၊ ပြန်ထည့်ပြီး ပေါင်းပါအုန်းပေါ့။ တချို့ကလည်း ပေါင်းတာမှားနေတယ်။ ဘယ်လောက်ပိုသွား ပါတယ်ပေါ့၊ အဲဒီအချိန်မှာ ပြန်အမ်းပေး ရပါတယ်။ လိုတာလည်း ပြန်ရပါတယ်။

အဲဒီတော့ ခင်ဗျားတို့ ဘယ်လိုထင်လည်း၊ လို လို့လာပေးတဲ့သူနဲ့ ပိုတွက်ထားလို့ ပြန်လာတောင်း တဲ့သူ ဘယ်သူပိုများသလည်းဆိုတာ၊ လိုနေလို့ ပြန်လာပေးတဲ့သူကများပါတယ်။ ငွေသိပ်မများ လို့လို့ ထင်ချင်ထင်နေအုန်းမယ်။ ဆိုင်အတိုင်းအတာနဲ့ ဆိုရင်တော့ မနည်းဘူးလို့ထင်ပါတယ်။ အဲဒီတော့ ခင်ဗျားတို့လည်း လူတွေရဲ့မေတ္တာတရားတွေကို ယုံကြည်လိုက်ကြပါ။ ကိုယ့်စေတနာထားတဲ့ အတိုင်း တုံ့ပြန်လာ ကြပါလိမ့်မယ်။

ဘယ်အလုပ်မဆို အတိအကျ လုပ်ရင်တော့ အကောင်းဆုံးပေါ့ဗျာ၊ ဒါပေမဲ့ စေတနာဟာ ဘယ်တော့မှ အကျိုးမမဲ့ပါဘူး။

မေတ္တာအကြောင်း ပြောရင်းနဲ့ ကျနော့်ညီမနဲ့ကျနော် ပြောခဲ့တာတွေကို နဲနဲလောက်ပြန်ပြော ချင်ပါတယ်။ ညီမက လူတွေကို ကြည့်ပြီးတော့ လူတွေဟာ လောဘအရမ်း ကြီးတယ်တဲ့။ ၁၊ အမြန်လိုချင်တယ် ၂၊ အရည်အသွေး လည်းကောင်းချင်တယ် ၃၊ ဈေးလည်းချိုချင်တယ် တဲ့ တခုလိုချင်ရင် တခုတော့ အလျှော့ပေး ရအုန်းမှာပေါ့တဲ့။ အခုတော့ အားလုံးရချင်တယ်တဲ့၊

ကျနော်က ညီမကို တချက်ဖြည့်ပြောလိုက်တယ်၊ သူတို့ လိုချင်တဲ့အဲဒီအချက်တွေ အားလုံးပြည့်စုံ ရင်တောင်၊ သူတို့မေတ္တာရှိတဲ့ဆိုင်ကိုဘဲ လာမှာလို့ပြောလိုက်ရတယ်။ အဲဒီတော့ အလုပ်တခုမှာ အောင်မြင်ချင်ရင် မေတ္တာနဲ့၊စေတနာ နဲနဲလောက်ဖြည့်လိုက်ရင် အားလုံးအဆင်ပြေ သွားမှာပါလို့ ပြောချင်ပါတယ်။

ခင်ဗျားတို့ လူတွေကိုဘယ်တော့မှ လျှော့မတွက်နဲ့၊ လူတွေရဲ့အိတ်ထဲက ပိုက်ဆံရအောင်ယူ ဖို့ဆိုတာ တော်တော် ခက်ပါတယ်။ သူတို့မှာ ရွေးချယ်စရာ မရှိတဲ့အခါမှာတော့ လွယ်လွယ်ရချင်ရမယ်၊ ရွေးချယ် စရာရှိတာနဲ့ သူတို့စိတ်ကြိုက် စံချိန်စံညွှန်း နဲ့အားလုံးကိုက်ညီတယ်ထင်မှ သူတို့ပိုက်ဆံထွက်ပါတယ်။ နောက်ပြီး လူတွေမှာ ခံစားချက်တွေရှိပါတယ်၊ ဘယ်တော့မှ မလေးမစားမလုပ်ပါနဲ့။ နှလုံးသားထဲက တကယ်ခံစားချက်နဲ့ဆက်ဆံကြည့်ပါ။ ပိုပြီးတော့ အဆင်ပြေလာပါလိမ့်မယ်။

လူအမျိုးမျိုးရှိတဲ့အထဲမှာ တချို့လူတွေကို မေတ္တာထားဘို့ရာတော်တော်ခက်ပါတယ်။ တော်တော်ဆိုးတဲ့ လူတွေ ရှိပါတယ်။ ဒီလိုဘဲ သီးခံနိုင်ဘို့ လေ့ကျင့်ယူရပါတယ်။ ကျနော့် ဝန်ထမ်းကလေးတွေလည်း အဲဒီလိုပါဘဲ။ အမှားတွေ သိပ်များတဲ့အခါ ကိုယ့်စေတနာကို သဘောမပေါက်တဲ့အခါ သူတို့ကို လည်ပင်းညှစ်သတ်ရရင် ကောင်းမလား ကိုယ့်ကိုကိုယ့် သတ်သေရကောင်းမလား စဉ်းစားမိပါတယ်။ သူတို့ကိုဘဲ သတ်ပစ်တော့ မှာပေါ့နော်၊ (just a joke) အားလုံးထွက်ပြေးကုန်ကြအုန်းမယ် ဟား..ဟား။

ခုနက ဘောက်ချာရေးတဲ့ အကြောင်းပြောရင်းနဲ့ စကားပြတ်သွားတဲ့ ကျနော့်ကလေးတွေ အကြောင်း ဆက်ပြောရအုန်းမယ်၊ တခါတော့ ဘောက်ချာတစောင် နဲ့ စာရင်းမှားကြောင်းလာပြောတယ်။ ရေးတဲ့သူ ကြည့်လိုက်တော့ ကျနော့်လက်မှတ် ဖြစ်နေတယ်၊ ကျနော်လည်း သေချာကြည်ပြီး ဒါငါ့လက်ရေး မဟုတ်ဘူး ဆိုတော့၊ ပြသ၁နာ ကစပြီ။ ဘယ်သူက ကျနော့်ဆိုင်းထိုးထားလည်းပေါ့။

အဲဒီမှာ သူတို့အချင်းချင်း ဝိုင်းကြည့်ကြပြီး တရားခံရှာပေးပါတယ်၊ ဒါဘယ်သူလက်ရေး၊ဘယ်သူပေါ့၊ အဲဒီမှာ ခေါ်မေးတော့၊ သူဟုတ်ပါတယ်ပေါ့၊ မင်းဘာသာ တွက်ထားတာ မင်းလက်မှတ် မင်းထိုးပေါ့၊ ဘာလို့ ငါ့လက်မှတ်ထိုးရတာလည်း ဆိုတော့၊ သူကစာရင်း တွက်တာတော့ ဟုတ်ပါတယ်။ ဆိုင်းထိုးတဲ့ အခါကြရင် ဆရာမ ဆိုင်းဘဲထိုး ရမယ်ထင်လို့ လို့ပြောပါတယ်။ အဲဒီလောက် မအူမလည် လုပ်တဲ့ ကလေးတွေပါ။  နောက်မှ ကိုယ်တွက်တဲ့ဘောက်ချာကို ကိုယ်ဆိုင်းထိုးရမယ်ဆိုတာ သေချာသင်ပေး ရတယ် (တရားခံရှာလို့ ရအောင်လေ ဟဲ..ဟဲ)။

အခန်း (၃) ပြီးပါပြီ။

ဒီလောက်နဲ့ဘဲ ကျနော်သိသောလူအမျိုးမျိုး (၂) ကို အဆုံးသတ်လိုက်ကြရအောင်ဗျာ၊